آلرژی چیست ؟

​

«فرضیه بهداشت» یک نظریه پیشرو است که به افزایش نرخ تشخیص آلرژی و آسم می پردازد، این نظریه بیانگر آن است که امروزه شرایط زندگی در اکثر کشورها به گونه ای است که کودکان را از رو به رو شدن با میکروب هایی خاص باز می دارد. این میکروب ها در تشخیص محرک های مضر و بی ضرر به بدن انسان کمک می کند و در صورتی که بدن انسان با این میکروب ها مواجه نشود، سیستم ایمنی فرد در تشخیص محرک ها دچار اختلالاتی می شود که انواع مختلف از این بیماری را در پی خواهد داشت.

با ما همراه باشید تا درباره این بیماری بیشتر بدانیم.

آلرژی چیست و چگونه این اختلال به وجود می آید؟

هنگامی که در معرض آلرژن هایی (مواد حساسیت زایی که باعث واکنش های آلرژیک می شوند) نظیر شوره و پوست حیوانات خانگی، گرده گل، خاک و مواد غذایی تحریک کننده قرار بگیرید، سیستم ایمنی بدن شما دچار اختلال می شود و در مقابل این آلرژن ها پادتن هایی تولید می کند و در صورتی که این پادتن ها یک محرک را مضر و خطرناک تشخیص دهند، سیستم ایمنی بدن شما به آن ماده واکنش نشان می دهد، حتی اگر آن محرک برای شما خطری نداشته باشد.

این واکنش می تواند التهاب مجاری تنفسی، دستگاه گوارش، سینوس ها یا پوست شما را به دنبال داشته باشد که به آن آلرژی می گوییم. این عارضه یکی از شایع ترین بیماری های مزمن به شمار می رود که شدت آن در افراد، متغیر است و می تواند در فردی واکنشی جزئی و در فرد دیگر، به صورت آنافیلاکسی ( واکنش شدید بدن که ممکن است زندگی فرد بیمار را تهدید کند) باشد.

تاریخچه این بیماری

کلمنس فون پیرکه، متخصص اطفال واکنش افرادی که واکسن آبله و سرم اسب دریافت کرده بودند را مورد بررسی قرار داد و دریافت که این واکنش در تزریق اول نسبت به تزریق دوم، شدیدتر و سریع تر است. این موضوع سرآغازی برای مفهوم آلرژی شد که در پی آن، کلمنس فون پیرکه مقاله مهم خود را که به شرح ایده این عارضه می پرداخت، در سال 1906 منتشر کرد.

علائم بیماری مورد نظر را بشناسید

​

علائم آلرژی

این بیماری دارای علائم متفاوتی است که به ماده حساسیت زا بستگی دارد و در افراد مختلف می تواند از خفیف تا شدید متغییر باشد. از جمله تب یونجه که رینیت آلرژیک نیز گفته می شود و عواملی را به دنبال دارد، از جمله:

• خارش چشم ها، بینی یا سقف دهان
• عطسه کردن
• گرفتگی بینی و آبریزش
• چشم های قرمز یا آبکی که التهاب ملتحمه نام دارد.

شایع ترین آلرژن ها

آنتی بادی ها در مقابل برخی محرک ها هیستامین تولید می کنند که این واکنش دفاعی بدن موجب ظاهر شدن علائم این عارضه می شود.

شایع ترین محرک ها عبارتند از:

• داروهایی خاص مانند پنی سیلین یا آنتی بیوتیک های مبتنی بر آن
• نیش حشراتی مانند پشه و زنبور
• عواملی مانند لاتکس که در هنگام تماس فیزیکی با آنها، در گیر حساسیت پوستی می شویم.
• گرد و غبار، کپک، شوره حیوانات و دیگر آلرژن های موجود در هوا
• مواد غذایی حساسیت زا مانند گوجه فرنگی، فلفل، بادام زمینی و … که جلوتر به آنها می پردازیم.

انواع مختلف این بیماری را بشناسید

این بیماری نیز مانند برخی بیماری دیگر انواع متفاوتی دارد که در این بخش به توضیح هر کدام از آنها می پردازیم.

آلرژی پوستی

​

آلرژی پوستی

در بعضی شرایط افرادی که دارای بدن حساس تری نسبت به سایر افراد هستند، به عواملی که هیچ ضرری برای دیگران ندارد، واکنش نشان می دهند.

یکی از این عارضه ها آلرژی پوستی است که به درماتیت، آتوپیک یا اگزما نیز معروف است و قرمز شدن، خارش و پوسته پوسته شدن را به دنبال دارد و از فردی به فرد دیگر نسبت به میزان شدت حساسیت اشخاص به آن، شدید یا خفیف خواهد بود.

لازم به ذکر است که اگر این حساسیت پوستی برجستگی های دردناکی را ایجاد کند، به آن کهیر می گوییم. این مشکل پوستی ممکن است ناشی از انواع مواد شوینده، خوراکی های مختلف، عطر، پلاستیک ها و نور خورشید باشد.

آلرژی فصلی

​

آلرژی فصلی

در حالی که واکنش های خاصی در زمان مشخصی از سال اتفاق افتد و با تکرار همراه باشد، آلرژی فصلی نامیده می شود و عوامل مختلفی مانند خارش، آبریزش بینی، التهابات پوستی، سرفه و عطسه را به دنبال دارد. این نوع از حساسیت عموما در فصل بهار دیده می شود و گاهی اوقات ممکن است تا فصل تابستان ادامه داشته باشد. در فصل پاییز بیشتر، آلرژن هایی مانند گل صدف در ایجاد حساسیت تاثیرگذار بوده و زمستان تنها فصلی است که در آن اکثر آلرژن ها غیر فعال هستند.

رینت آلرژیک

این نوع از حساسیت برخلاف آلرژی فصلی، زمان مشخصی ندارد و می تواند تمام طول سال فرد را درگیر کند. عوامل موثر در تحریک سیستم ایمنی فردی که رینت آلرژیک دارد، عطر و ادکلن، دود دخانیات مانند سیگار، مو و پوست حیوانات خانگی و مواردی از این قبیل را شامل می شود که التهاب و گرفتگی بینی را به همراه دارد.

آلرژی تنفسی

چنانچه حساسیت، مجاری تنفسی و شش ها را هدف گرفته باشد، باعث التهاب نایژه ها و باریک شدن راه های تنفسی می شود که عوارضی مانند صدای خس خس، سرفه های پی در پی و دشواری در تنفس را با خود به همراه دارد و عموما در افراد مسن و کودکان دیده می شود. پیشنهاد می شود در صورت مواجه با این بیماری در کودکان سریعا به فوق تخصص آلرژی کودکان مراجعه کنید.

آلرژی غذایی

​

آلرژی غذایی

سالانه افراد بسیار زیادی در سراسر جهان واکنش های مختلفی نسبت به مواد غذایی حساسیت زا نشان می دهند. به طور کلی هفت نوع ماده غذایی به عنوان مواد حساسیت زای بسیار مهم شناخته شده است، در صورتی که غذاهای بسیار زیادی سبب حساسیت می شوند. در ادامه به معرفی چند نمونه از مهم ترین آنها می پردازیم.

• شیر
• سویا
• گندم
• غذاهای دریایی (ماهی، صدف و میگو)
• تخم مرغ
• دانه ها و مغز ها (بادام زمینی)
• پروتئین های موجود در برخی مواد غذایی

موارد فوق و انواع غذاهای حساسیت زای دیگر می توانند عوارضی مانند تورم لب ها، صورت و گلو، سوزن سوزن شدن در محیط دهان، نبض ضعیف، کاهش فشار خون، سرگیجه یا سبکی سر، رنگ پریدگی، کبود شدن پوست یا حتی آنافیلاکسی شود.

از دیگر انواع این بیماری می توانیم آلرژی به نیش حشرات (ناحیه بزرگی از تورم در محل نیش ایجاد می شود) و حساسیت دارویی را اشاره کنیم.

آنافیلاکسی چیست؟

برخی از انواع این بیماری که ناشی از حساسیت به دارو و مواد غذایی هستند، ممکن است سبب واکنش شدیدی به نام آنافیلاکسی بشوند که در مطالب فوق نیز از آن نام بردیم، این واکنش یک اورژانس پزشکی به شمار می رود که می تواند منجر به مرگ شود.

نشانه ها و علائم آنافیلاکسی عبارتند از:

• نبض تند و در عین حال ضعیف
• کاهش فشار خون
• حالت تهوع
• از دست رفتن هوشیاری
• تنگی نفس شدید

خطرات این بیماری

این بیماری اگر به صورت شدید در فردی ظاهر شود، ممکن است برای زندگی فرد مبتلا تهدید جدی به حساب بیاید. اگر شما به این بیماری مبتلا هستید، امکان شدت یافتن این واکنش در بدن شما زیاد است که در ادامه بروز آنافیلاکسی را همراه دارد و حتی می تواند با درگیر کردن مجاری تنفسی، ابتلای شما به بیماری هایی مانند آسم یا تب یونجه را به همراه داشته باشد.

روش های درمان خانگی

لازم به ذکر است که مراجعه به پزشک متخصص آلرژی، بهترین راه برای تشخیص و درمان حرفه ای به شمار می رود. با این حال، چنانچه شرایط شما اورژانسی نیست و علائم این بیماری شما را کلافه کرده است، می توانید برای بهبودی نشانه ها و علائم آن از برخی درمان های خانگی بهره ببرید.

درمان خانگی آلرژی فصلی

برای درمان این نوع از حساسیت روش های خانگی متعددی تاکنون پیشنهاد شده است، در ابتدا آن افرادی که دچار حساسیت هستند، باید تا حد امکان از خوردن غذاهای سرخ کرده و فرآوری شده، صیفی جات محرک مانند بادمجان، ادویه جات و میوه های حساسیت زا مانند خربزه، کیوی و توت فرنگی دوری کنند. زیرا مصرف این مواد غذایی واکنش های آلرژیک را به همراه دارد و می تواند سبب ایجاد پیش زمینه ای برای بروز حساسیت ها شود. موارد زیر می تواند در پیشگیری و تسکین بیماری شما مفید باشد:

• تمیز نگه داشتن محیط خانه در پیشگیری از این عارضه به شما کمک می کند.
• نوشیدن دمنوش های گیاهی، راهکار بسیار خوبی برای جلوگیری از ایجاد حساسیت ها به حساب می آید.
• استفاده از پیاز برای حساسیت ها مفید است، زیرا پیاز ضد التهاب بوده و خوردن و بوییدن پیاز می تواند حساسیت شما را تسکین بدهد.
• عسل گزینه مناسبی برای بالا بردن مقاومت بدن در مقابل آلرژن ها و محرک ها به حساب می آید.
• زنجبیل برای گرفتگی و التهاب بینی دارویی موثر به شمار می رود.
• مصرف یک الی دو فنجان چای آویشن یا چای سبز برای رفع گرفتگی بینی مفید است.

درمان خانگی آلرژی پوستی

بهترین کاری که می توان برای جلوگیری از حساسیت های پوستی انجام داد، جلوگیری از تماس با محرک های حساسیت زا است.

• جوش شیرین می تواند برای مشکلات پوستی تسکین دهنده مناسبی باشد.
• آلوئه ورا با رطوبت فراوانی که دارد، می تواند خارش های پوستی را بهبود ببخشد.

درمان آلرژی غذایی

بلافاصله بعد از خوردن مقداری از نوعی غذای خاص می تواند باعث ایجاد واکنش سیستم ایمنی بدن بشود. لازم به ذکر است که قبل از مصرف مواد غذایی، برچسب درج شده روی محصول را بخوانید تا از حساسیت زا نبودن مواد تشکیل دهنده آن اطمینان حاصل کنید. اگر پس از مصرف مواد غذایی علائم حساسیت زا را در خودتان مشاهده کردید، پیشنهاد می کنیم به پزشک معالج یا دکتر فوق تخصص آسم مراجعه کنید.

روش های درمان این عارضه توسط پزشک

​

روش های درمان آلرژی

آلرژی ها می توانند به صورت خفیف تا شدید در افراد گوناگون ظاهر شوند. شدیدترین حالت آن آنافیلاکسی است که در صورت ابتلا به آن و عدم مراجعه به پزشک می تواند زندگی فرد بیمار را تهدید کند و موجب مرگ فرد بیمار بشود. پیشنهاد می کنیم در صورتی که بیماری شما شدت پیدا کرده و موجب مختل شدن زندگی شما شده است، حتما به کلینیک آلرژی تهران یا استان محل اقامت خود مراجعه کنید.

به عنوان مثال پزشک معالج آلرژی، برای تسکین کوتاه مدت التهابات سینوسی و در صورت خفیف بودن آلرژی می تواند استفاده از اسپری را به شما توصیه کند. همچنین اگر نیاز به استفاده از دارو دارید، می توانید به یک داروساز مراجعه کنید تا در شناخت داروی ضد حساسیت مناسب و مصرف آن شما را راهنمایی کند. یکی از شایع ترین و پرکاربردترین داروها برای حساسیت های ضعیف، آنتی هیستامین است.

کلام آخر

به طور کلی آلرژی عارضه ای متداول در میان افراد است که بیشتر انواع آن موقت هستند. فقط تعداد اندکی از آنها به صورت بیماری دائمی همراه فرد باقی می ماند و از آنجایی که غالبا این اختلال حاصل از یک محرک بیرونی است، بهترین راه درمان و پیشگیری از آن شناسایی عوامل و اجتناب از آنها خواهد بود.

در صورتی که امکان مراجعه حضوری به دکتر متخصص آسم را ندارید، می توانید از خدمات فراوان سایت دکتر با من بهرمند شوید، شما می توانید محصولات پزشکی را از این سایت خریداری و تهیه کنید، با برترین متخصصان در هر زمینه ای در ارتباط باشید یا از مشاوره های آنلاین راهنمایی بگیرید.

​

کم خونی چیست ؟

​

گلبول های قرمز خون وظیفه اکسیژن رسانی و خون رسانی را بر عهده دارند به گونه ای که نبود آن ها چرخه ی حیات انسان را با خلل مواجه می کند.

در واقع قسمت های زیادی از بدن انسان به ساخت گلبول قرمز کمک می کند اما به اصطلاحی دیگر مغز، نقش تصمیم گیرنده و حیاتی را ایفا می کند.

از سوی دیگر نیز مغزِ استخوان که یک بافت بسیار حیاتی در مرکز استخوان‌ها است، به شکل گیری همه‌ی سلول‌های خونی کمک می‌کند.

اما در داخل گلبول‌های قرمز خون ماده ای به نام هموگلوبین وجود دارد که به سلول های خونی رنگ می بخشد و به نوعی نقش زنده ماندن سلول های خون را بر عهده دارد و به گلبول‌های قرمز خون، حیات می بخشد. در ادامه به مفهوم کم خونی، علت و نحوه ی درمان آن خواهیم پرداخت.

مفهوم کم خونی

با توجه به توضیحات بالا، چنانچه کمبود گلبول قرمز در خون داشته باشید، کم خونی یا آنمی نامیده می‌شود. هنگامی که در آزمایش کم خونی وجود داشته باشد، هموگلوبین کم ‌تر از ۱۳/۵ گرم در دسی لیتر در آقایان یا کم‌ تر از ۱۲ گرم در دسی لیتر در خانم ها می باشد که پزشک شما تشخیص کم خونی می دهد و معالجه ی شما بر اساس همان آغاز می شود.

هورمونی به نام اریتروپویتین در کلیه‌ها وجود دارد که به مغز استخوان فرمان می دهد که سلول‌های قرمز خون زیادی ‌‌تولید کنند و چنانچه شخص مبتلا به کم خونی باشد این پروسه با مشکل روبرو خواهد شد.

طول عمر سلول‌های قرمز خون 90 تا 120 روز است که در بدن انسان به خوبی دوام می‌آورند. در نتیجه سلول های قدیمی مرده و سلول های جدید جای گذاری خواهند شد.

در چه افرادی احتمال کم خونی بیشتر است؟

بسیاری از اشخاص به علت رژیم غذایی بسیار بد به بیماری‌های روده‌ای، بیماری‌های مزمن، عفونت‌ها و سایر بیماری های قلبی دچار خواهند شد. در نتیجه احتمال بیشتری وجود دارد که آنها مبتلا به بیماری کم خونی شوند.

با توجه به بررسی سوابق بیماری ها و سوابق افراد کم خون، بیماری های زیر بیشتر در افراد کم خون دیده شده است.

• آرتریت روماتوئید و یا بیماری هاشیموتو
• بیماری های کلیوی و روده
• سرطان‌های مختلف
• بیماری های مختلف کبدی
• مشکلات تیروئید یا گواتر

پس چنانچه به بیماری های بالا مبتلا شده اید حتما خطر کم خونی را جدی بگیرید و با پزشک متخصص خون، انکولوژیست و دکتر داخلی در سایت دکتر با من مشورت نمایید تا از بروز مشکلات جدی تر خونی، جلوگیری نمایید.

علت ایجاد کم خونی در بدن چیست؟

بدن انسان در حالت عادی نیاز شدیدی به ویتامین ها و مواد بسیار مغذی داره که از جمله ی آن می توان به  آهن، ویتامین B12 و اسید فولیک، اشاره کرد.

در صورتی که بدن شما کمبود ویتامین ها و مواد معدنی را تجربه کند، با مشکل کم خونی مواجه می شود.

موارد زیر مهمترین علل کم خونی در بدن است که شامل:

1. کمبود آهن در بدن
2. کمبود ویتامین B12
3. مصرف دارو برای بیماری های خاص
4. از بین رفتن گلبول های قرمز به دلیل مشکلات سیستم ایمنی
5. مبتلا شدن به بیماری های مزمن و بسیار طولانی مانند: سرطان
6. انتقال کم خونی از طریق ژنتیک و ارث
7. زنان باردار در این دوران نوعی کم خونی را تجربه خواهند کرد
8. بیماری هایی که ارتباط مستقیم با مغز استخوان دارد مانند لنفوم، لوسمی، میلودیسپلازی
9. از دست دادن بیش از حد خون مانند تصادف و خونریزی داخلی
10. ایجاد مشکلات خاص در سیستم گوارش مانند: بیماری سلیاک
11. رژیم غذایی بسیار بد و پر چرب
12. جراحی های سخت و طولانی

موارد بالا مهم ترین علل کم خونی است اما صرفا به آن ها ختم نمی شود و ممکن است که علت کم خونی در فرد، متفاوت از موارد بالا باشد. بهتر است جهت درمان و تشخیص بیماری به پزشک متخصص خون و سرطان شناسی در سایت دکتر با من مراجعه نمایید.

بیماری کم خونی چه علائمی دارد؟

​

علائم کم خونی

در ادامه به مهم ترین علائم کم خونی در بدن انسان خواهیم پرداخت. در واقع علائم کم خونی در ابتدا بسیار ضعیف است و سپس منتهی به هشدارهای بسیار جدی در بدن انسان خواهد شد.

1. احساس ضعف و خستگی در بدن انسان
2. عدم انجام ورزش های طولانی به علت خستگی زیاد
3. سردرد های زیاد
4. اختلال در حواس
5. از دست دادن میل به غذا
6. گر گرفتن و احساس سبکی در دست و پاها
7. آبی شدن سفیدی چشم
8. شکنندگی ها در ناخن های شخص
9. تمایل به خوردن غذاهای بسیار سرد
10. احساس سبک بودن سر به روی بدن
11. کم رنگ شدن پوست صورت شخص
12.  تنگی نفس به صورت های مختلف
13. ایجاد زخم در زبان شخص
14. جوش های ریز در دهان
15. از دست دادن خون بسیار در زمان طول قاعدگی زنان
16. از بین رفتن حس جنسی که بیشتر در آقایان رخ می دهد.

موارد بالا از مهم ترین علائم بیماری کم خونی است که در هر فرد با فرد دیگر کاملا متفاوت است و بسته به نوع، از خفیف تا شدت بسیار بالای آن شروع می شود. در ادامه به انواع مختلف کم خونی خواهیم پرداخت.

بررسی انواع مختلف کم خونی

1. کم خونی به دلیل کمبود ویتامین B12

بدن انسان برای ساخت گلبول نیاز به ویتامین B12 دارد و در صورت نبودِ آن امکان آنمی یا کم خونی وجود دارد. در واقع بسیاری از افراد به دلیل مشکلات گوناگون مانند مشکلات در روده ی انسان قادر به جذب ویتامین B نمی باشند. به همین خاطر است که افراد مبتلا به بیماری های گوارشی بیشتر به کم خونی دچار می شوند. شما می توانید با مصرف مواد خوراکی زیر کمبود این ویتامین را جبران کنید:

گوشت، مرغ، لبنیات، تخم مرغ، غذای دریایی، لوبیا، سبزیجات دارای برگ سبز تیره مانند اسفناج، میوه‌های خشک مانند کشمش و زردآلو، غلات، نان و نخود فرنگی.

2. کم خونی ناشی از کمبود فولات (اسید فولیک)

فولات ویتامینی است که درغذاهای بسیاری وجود دارد که دارای برگ سبز هستند. فولات نوعی ویتامین B در بدن انسان است که برای حیات سلول های خونی تولید می شود و از جمله سلول‌های قرمز برای بقای عمر خود به آن نیاز دارند.

زمانی که زنان تصمیم به بارداری می گیرند به شدت به فولات اضافی در بدن خود نیاز دارند. چرا که در صورت کمبود این ویتامین ممکن است جنین دچار نقص شود و به ناهنجاری‌ لوله‌ی عصبی (اسپینا بیفیدا) دچار شوند.

3. کم خونی ناشی از فقر آهن

شایع ترین مدل کم خونی، فقر آهن است که نبود آهن در بدن رخ می دهد. در واقع بدون آن هموگلوبین به درستی در گلبول‌های قرمز به وجود نمی آید و فرد به این بیماری دچار می شود.

شایع ترین علائم فقر آهن شامل موارد زیر است:

خستگی، تنگی نفس، ضعف، رنگ پریدگی پوست، درد قفسه‌ی سینه، ضربان قلب سریع، سردرد، سرگیجه، سبکی سر، سرد بودن دست و پا، التهاب یا درد زبان، شکنندگی ناخن‌ها را می توان رایج ترین نشانه های کم خونی ناشی از فقر آهن دانست.

4. کم خونی همولیتیک خود ایمنی

کم خونیِ همولیتیک خود ایمنی، هنگامی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن دچار مشکل شده و به سلول های خونی حمله کرده و آنها را نابود می کند. عوامل زیادی سبب از بین رفتن RBC می شوند، که مهم ترین علل آن شامل: عفونت‌ها، فشار خون شدید، پیوند عروقی، دریچه‌های مصنوعی قلب، سموم تولید شده به علت بیماری پیشرفته‌ی کلیوی یا کبدی، سم مار یا زهر عنکبوت است. در واقع این موارد شایع ترین علل این بیماری است و نمی توان گفت که قطعا به این موارد ختم می شود.

بیماری هایی مانند لوپوس، درصد ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. داروهایی مانند متیل دوپا، پنی سیلین و کینین نیز می توانند زمینه ی ایجاد این بیماری را در بدن انسان، به وجود آورند.

1. رنگ پریدگی پوست
2. ضربان قلب سریع (تاکی کاردی)
3. مشکلات تنفسی
4. لرز
5. کمر درد
6. و زردی پوست

در واقع درمان این بیماری ها که به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند خود موجب می شود که بیماری کم خونی نیز کم تر و یا از بین برود. شما می توانید در سایت دکتر با من لیست پزشکان متخصص خون، انکولوژی و سرطان شناسی را مشاهده سپس نوبت خود را اخذ کنید.

5.  آنمی آپلاستیک

سلول‌های خونی به وسیله ی مغز استخوان ایجاد می شوند. اما در بیماری کم خونی آپلاستیک، به دلیل آسیب وارده به مغز استخوان امکان تولید سلول های خونی وجود ندارد. در واقع کم خونی آپلاستیک ارثی و یا اکتسابی است.

موارد زیر از مهم ترین دلایل این بیماری است:

• بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس
• قرار گیری در مقابل مواد شیمیایی مانند آفت کش‌ها
• ابتلا به عفونت‌هایی های مزمن و شدید مانند هپاتیت، ویروس اپشتین بار و HIV
• پرتودرمانی و شیمی درمانی به دلیل بیماری سرطان

علائم کم خونی آپلاستیک می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. تنگی نفس
2. سرگیجه
3. سردردحاد
4. رنگ پریدگی زیاد در پوست شخص
5. احساس درد در قفسه‌ی سینه
6. ضربان قلب بالا
7. سرد شدن دست و پا

6.  کم خونی سیدروبلاستیک

در خصوص این بیماری لازم است بدانید که بدن به دلیل داشتن اختلالات خونی نمی تواند سلول های خونی را تولید کند و در نتیجه تجمع آهن موجب جمع شدن گلبول‌های قرمز غیرطبیعی به اسم سیدروبلاست خواهد شد. کم خونی سیدروبلاستیک دارای دو نوع است:

• کم خونی سیدروبلاستیک اکتسابی
• و کم خونی سیدروبلاستیک ارثی

مصرف ویتامین B6، پیوند مغز استخوان یا سلول‌های بنیادی برای حل این بیماری پیشنهاد می شود.

7.کم خونی میلودیسپلاستیک

سندرم‌ میلودیسپلاستیک (MDS) نیز در اثر آسیب رساندن به مغز استخوان ایجاد می شود. در واقع علت اصلی این بیماری پرتو درمانی و یا شیمی درمانی است. می توان گفت مصرف الکل نیز احتمال مبتلا شدن به این بیماری را گسترش می دهد.

مهم ترین نشانه های این بیماری عبارتند از:

• کبودی یا خونریزی
• عفونت
• تب
• تنگی نفس
• ضعف
• خستگی
• و کاهش وزن.

در واقع این بیماری در صورت درمان سایر بیماری ها نیز بهبود می باید، البته از طریق تحت نظر بودن توسط دکتر متخصص خون، این کار امکان پذیر است.

۹: کم خونی مگالوبلاستیک

در این نوع کم خونی، مغز استخوان قادر به تولید سلول های خونی بالغ نمی باشد و در نتیجه این بیماری شکل می گیرد. آنمی مگالوبلاستیک به دلیل کمبود ویتامین B12 (کوبالامین) یا ویتامین B9 (فولات)  در بدن وجود دارد. بدن انسان جهت ساختن گلبول‌های قرمز، به ویتامین های بالا نیاز دارد. پزشک متخصص اصولا با استفاده از قرص های درمانی، درمان را انجام می دهد.

۱۰: کم خونی سلول داسی شکل

در حالت طبیعی، گلبول‌های قرمز بسیار گرد است و در رگ های خونی جریان دارند. اما در کم خونی داسی شکل، گلبول‌های قرمز خون به هم چسبیده می شوند و حرکت می کنند. در نتیجه خون و اکسیژن کمتری به بدن می رسد.

  ۱۱: تالاسمی

تالاسمی متاسفانه یک بیماری ارثی است که اجازه ی تولید هموگلوبین را نمی دهد به همین جهت بسیاری از پزشکان تاکید می کنند که این موضوع قبل از ازدواج بررسی شود . دو مدل تالاسمی آلفا و بتا داریم  که تالاسمی بتا به دو نوع مینور و ماژور دسته بندی می شود.

بیماری تالاسمی، موجب بروز عوارض زیر در بدن انسان می شود.

• ناهنجاری‌های استخوانی
• بزرگ شدن طحال
• کاهش میزان رشد
• مشکلات قلبی
• افزایش غیر طبیعی آهن
• عفونت

چگونگی تشخیص بیماری کم خونی

​

چگونگی تشخیص بیماری کم خونی

１. معاینه‌ی فیزیکی

پزشک با معاینه ی فرد به دنبال علائم زیر است که در صورت وجود این علائم، حتما بررسی های تخصصی تر را انجام می دهد که در ادامه به آنها می پردازیم:

• سوفل قلبی
• فشار خون پایین به ویژه هنگام ایستادن
• تب خفیف
• پوست رنگ پریده
• ضربان قلب سریع و افزایش یافته
• برخی از انواع آنمی ممکن است در معاینه‌ی فیزیکی یافته‌های دیگری ایجاد کنند.

２.آزمایش های خون برای  تشخیص نوع بیماری

تست‌های آزمایشگاهی اغلب برای کمک به پزشکان در یافتن علت آنمی استفاده می‌شوند.

آزمایشات تشخیصی عبارتند از:

• آزمایش شمارش کامل خون (CBC): سنجش تعداد گلبول های قرمز
• آزمایش سطح آهن سرم که پزشک متوجه شود به فقر آهن نیز مبتلا شده اید یا خیر.
• آزمایش فریتین: این آزمایش خون ذخایر آهن را بررسی می کند.
• آزمایش ویتامین B12 و آزمایش سطح اسید فولیک: بررسی می کند که سطح فولات سرم چقدر است و همچنین از بیمار تست اندازه و رنگ گلبول‌های قرمز یا هماتوکریت هموگلوبین گرفته می شود.

همچنین در صورتی که شما مبتلا به بیماری های دیگر باشید، احتمال اینکه پزشک موارد زیر را توصیه نماید زیاد است:

• آندوسکوپی برای بررسی خونریزی دستگاه گوارش فوقانی و زخم معده
• کولونوسکوپی برای بررسی خونریزی از دستگاه گوارش فوقانی
• سونوگرافی برای بررسی علت خونریزی قاعدگی بیش از حد و وجود فیبروم رحم در زنان
• تنقیه‌ی باریم
• اشعه‌ی ایکس از قفسه‌ی سینه
• سی تی اسکن از شکم

نحوه ی درمان بیماری کم خونی به چه صورت است؟

​

درمان کم خونی

1. درمان کلینیکال

با توجه به اینکه بیماری کم خونی اصولا به دلیل وجود سایر بیماری ها در بدن ایجاد می شود پزشک در ابتدا آنها را شناسایی کرده و سپس بر اساس آن معالجه ی بیمار را آغاز خواهد کرد. به همین جهت نمی توان بدون معاینه ی متخصص خون، داروهای دقیقی را تجویز کرد، پس در نتیجه بهتر است که از درمان خودسرانه بپرهیزید. اما به طور کلی داروهای زیر جهت درمان بیماری کم خونی استفاده می شود:

• مصرف مکمل‌های آهن، ویتامین B12، اسید فولیک یا سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی
• انتقال خون
• کورتیکواستروئیدها یا سایر داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند
• اریتروپویتین که از جمله داروهای درمانی مغز استخوان است.
• تزریق سرم های آهن که بر اساس تجویز پزشک صورت می گیرد.

2. درمان خانگی

همان طور که گفته شد بهتر است که از درمان های خودسرانه کاملا بپرهیزید، در واقع ممکن است این درمان ها برای شما مضر باشد و کمک به درمان بیماری کند. اما بهتر است که توصیه های زیر را جدی بگیرد و سبک زندگی خود را به آن نزدیک کنید.

1. رژیم غذایی مناسب که دارای میزان مشخصی از پروتئین، ماهی، غلات،سبزی و میوه است.
2. استفاده از جگر
3. دوری از اشعه های مضر برای انسان
4. مصرف مکمل و قرص آهن در زمان بارداری
5. مصرف گوشت و قرص آهن در زمان عادت ماهانه در خانم ها
6. حفظ سیستم ایمنی بدن با خوردن مکمل های مفید به صورت دوره ای
7. قرار دادن ورزش در برنامه ی غذایی خود

به طور کلی بهتر است که بیماری کم خونی را جدی بگیرید چرا که می تواند در آینده به شما آسیب بزند و عملکرد بدن شما را با اختلال مواجه سازد. مخصوصا در زمان بارداری به این موضوع توجه داشته باشید تا نوزاد و مادر به مشکل برنخورند. به همین جهت در صورت مشاهده ی علائم کم خونی بهتر است در اولین فرصت به متخصص و فوق تخصص خون، انکولوژی و داخلی در سایت دکتر با من مراجعه کنید تا روند بهبود بیماری شما انجام شود و زودتر سلامتی شما بازگردد.

​

کم کاری تیروئید چیست ؟ نشانه ها و درمان آن به چه صورت است؟

​

به طور کلی از مهم ترین غدد درون ریز در بدن انسان می توان به غده ی تیروئید اشاره کرد که هورمون های آن وظیفه ی تنظیم عملکرد بدن را به عهده دارند. به هیمن جهت از جمله بیماری های مهمی که بایستی سریعا به پزشک مراجعه شود، کم کاری تیروئید است. چرا که اگر این غده و هورمون های ترشح شده به وسیله ی آن به خوبی عمل نکنند، مشکلات ایمنی و سیستماتیک جدی در بدن فرد رخ می دهد و عملکرد طبیعی بدن او را با مشکل مواجه می کند.

هر چه شما زودتر برای معالجه خود اقدام کنید، عوارض کمتری را مشاهده خواهید کرد و طول درمان کوتاه تری خواهید داشت. به همین جهت ما در این مقاله در خصوص کم کاری تیروئید و راه های درمان آن صحبت کرده ایم.

کم کاری تیروئید چیست؟

کم کاری تیروئید یکی از بیماری‌های مربوط به تیروئید است که در آن غده‌ی تیروئید نمی تواند به خوبی تشرح کند، در نتیجه این موضوع سبب کاهش متابولیسم در بدن می شود.

در واقع عدم ترشح هورمون های غده تیروئید در بدن را، کم کاری تیروئید می دانند که ما در ادامه به نشانه های اصلی این بیماری خواهیم پرداخت.

تیروئید کم‌ کار موجب بروز یک سری علائم در بدن فرد می شود که این علائم شامل خستگی، اضافه وزن و عدم تحمل سرما است در واقع می توان گفت که این مشکل تمام بدن را تحت تاثیر خود  قرار می دهد.

به نوعی که فعالیت های روزمره و عادی برای شخص سخت می شود  و این موضوع باعث کاهش سوخت وساز در بدن می شود.

انواع کم کاری تیروئید

​

انواع کم کاری تیروئید

بیماری هیپوتیروئیدی یا تیروئید کم کار انواع مختلفی دارد که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:

۱. هیپوتیروئیدی مادرزادی

هنگامی که یک نوزاد متولد می شود، ممکن است از همان ابتدا غده تیروئید او به خوبی ترشح نکند و دچار اختلال مادرزادی باشد.

این اتفاق به طور کلی نادر است اما به هر حال ممکن است که برای نوزاد شما رخ دهد. پس چنانچه تصمیم به بارداری گرفتید بهتر است که آزمایشات و پیشگیری قبل آن را انجام دهید. برای این کار می توانید از پزشک زنان و زایمان دکتر با من نوبت اخذ کنید.

در صورت این اتفاق بایستی که حتما درمان نوزاد خود را شروع کنید تا در آینده دچار اختلال روحی و جسمی نشود. البته لازم است بدانید که ممکن است علاوه بر مادر، شخص دیگری نیز در خانواده مبتلا به این عارضه باشد و این بیماری نسل به نسل منتقل شود. پس بهتر است که شما این موضوع را نیز جدی بگیرید و آن را کنترل کنید.

۲. هیپوتیروئیدی خود ایمنی

بدن فرد به غلط  خود را بیگانه تلقی کرده و به سیستم بدنی خود و یا بخشی از از آن حمله می کند که در این صورت فرد دچار بیماری های گوناگون می شود. نام دیگر این بیماری هاشیموتو است.

در اینجا بدن به غده تیروئید حمله می کند و موجب کم کاری یا پرکاری تیروئید می شود. در واقع کم کاری در خود ایمنی تیروئید، را تیروئیدیت هاشیموتو می خوانند که موجب التهاب در غده‌ی تیروئید می شود.

کسانی که بیماری هاشیموتو داشته و به بیماری دیابت نیز دچار شده اند بیشتر در معرض تیروئید کم کار قرار می گیرند پس چنانچه به بیماری بالا مبتلا شده اید، حتما به پزشک متخصص غدد مراجعه کنید.

در واقع پزشک آن ها را از نظر هیپوتیروئیدیسم، تحت نظر قرار می دهد. پس شما بهتر است برای جلوگیری از این بیماری حتما به پزشک متخصص و فوق تخصص غدد در سایت دکتر با من  مراجعه نمایید.

3. کم کاری تیروئید یاتروژنیک

این بیماری زمانی رخ می دهد که غده تیروئید شما در عین جراحی به تشخیص پزشک برداشته شود  و یا اینکه به علت یک نیروی خارجی این غده دچار نقص شود. در این صورت غده ای وجود ندارد که بخواهد تامین کننده این هورمون در بدن باشد. در نتیجه فرد به این بیماری مبتلا شده و بایستی روش های درمان را که در ادامه به آن خواهیم پرداخت آغاز کند.

4. کم کاری تیروئید مرکزی

بدن به عنوان فرمانده در جسم انسان عمل می کند و به نوعی دستور دهنده اصلی است، به همین جهت زمانی که بدن، دستور ترشح هورمون های محرک تیروئید را ارسال نکند دیگر TSH ساخته نمی شود. هیپوتیروئیدی مرکزی عموما به خاطر نبود هورمون های زیر اتفاق می افتد.

• هورمون هایی که مخصوص رشد در بدن انسان هستند.
• هورمون که محرک غدد فوق کلیه می باشند.
• هورمون‌هایی که محرک جنسی هستند.
• پرولاکتین مربوط به هورمون ترشح کننده شیر می باشد.
• اکسی توسین
• هورمون هایی که مرتبط با ضد ادراری است.

علاوه بر موارد بالا هیپوتیروئیدی مرکزی احتمال دارد که به دلیل وجود مشکلی در هیپوتالاموس یا هیپوفیز (غده‌ی ترشح‌کننده‌ی TSH)، تروما، تومور یا درمان تومور رخ دهد. این موضوع را در نظر بگیرید که این بیماری می تواند ارثی باشد.

کم کاری تیروئید چه علائمی دارد؟

​

علائم کم کاری تیروئید

کم کاری تیروئید نشانه های زیادی دارد که در افراد و در سنین مختلف، کاملا متفاوت است به همین جهت ما در ادامه به انواع آنها خواهیم پرداخت:

• خستگی زیاد و بی دلیل
• حساسیت نسبت به سرما
• یبوست شدید
• خشک شدن پوست صورت و بدن
• افزایش آنی وزن
• ورم صورت
• گرفته بودن صدا
• احساس ضعف در عضلات بدن
• بالا رفتن کلسترول در خون
• احساس درد در مفاصل
• بی نظمی در پریود خانم ها
• ریزش موها
• پایین آمدن ضربان قلب
• احساس افسردگی و یاس
• اختلال در عملکرد حافظه
• بزرگ‌ تر شدن غده‌ی تیروئید که به آن گواتر نیز می گویند.

بررسی علائم کم کاری تیروئید در نوزادان

همانطور که در بالا گفته شد نوزادان نیز می توانند به بیماری کم کاری تیروئید دچار شوند و در نتیجه بایستی که سریعا به پزشک متخصص اطفال و یا غدد که لیست کامل آن ها در سایت دکتر با من وجود دارد، مراجعه کرد. یک سری علائم نسبت به علائم دیگر بسیار پر رنگ تر هستند به همین جهت ما در زیر به مهم ترین آن ها اشاره کرده ایم:

• زرد شدن پوست نوزاد
• زردی چشم های نوزاد
• بزرگ شدن زبان
• مشکلات تنفسی
• کلفت شدن صدای گریه نوزاد
• بیرون‌زدگی ناف نوزاد

پس زمانی که این علائم را در نوزاد خود مشاهده نمودید حتما به پزشک مربوطه مراجعه و با او مشورت نمایید تا این بیماری در مراحل اولیه خود شناسایی و درمان شود.

علت کم کاری تیروئید چیست؟

کم کاری تیروئید را می توان با توجه به نشانه هایی که در فرد ظاهر می شود تشخیص داد و بر اساس آن درمان توسط پزشک غدد آغاز خواهد شد.

پس چنانچه دارای علائم زیر هستید حتما به پزشک متخصص غدد و متابولیسم در سایت دکتر با من مراجعه و تحت نظر قرار بگیرید.

• وارد شدن یک آسیب بیرونی به غده‌ی تیروئید در شخص
• بیماری هاشیموتو
• کمبود ید در برنامه غذایی شخص
• کم بودن هورمون محرکی که مربوط به غده‌ی تیروئید است.
• ژنتیک و ارث
• مصرف خودسرانه ی قرص های مختلف در زمینه ی بیماری تیروئید
• سروکار داشتن با اشعات مضر

موارد بالا مهم ترین نشانه های کم کاری تیروئید در بدن شخص است که ممکن است حتی به تشخیص پزشک غدد، علائم تیروئید نباشد، اما به هر جهت شما بایستی به پزشک مربوطه مراجعه نمایید.

تشخیص کم کاری تیروئید به چه صورت است؟

​

تشخیص کم کاری تیروئید

همان طور که مطالعه نمودید ما در بالا علل و نشانه های مختلف کم کاری تیروئید را بیان کرده ایم اما صرفا به اینجا ختم نخواهد شد و بررسی های دقیق تری توسط پزشک متخصص غدد نیاز دارد که در زیر به آن اشاره کرده ایم.

۱. معاینه فیزیکی توسط پزشک

زمانی که تیروئید کم کار باشد، شخص ورم می کند، به همین جهت دکتر با یک معاینه ساده متوجه خواهد شد که شما مبتلا به این بیماری هستید. پس معاینه اولیه توسط پزشک بسیار مهم است چرا که وضعیت ظاهری پوست و موی شما را نیز بررسی و شرح کامل شما را گوش خواهد داد.

۲. آزمایش تیروئید

از مهمترین راه های تشخیص این بیماری آزمایش خون است که هورمون های شخص به طور کامل بررسی می شود. اگر هورمون تحریک‌کننده‌ی غده‌ی تیروئید، TSH از حد نرمال خود عبور کند  و سطح هورمون‌های تیروئیدی یا T3 و T4 نیز کمتر شود نشاندهنده تیروئید کم کار است. حتی ممکن است که دکتر آزمایش های تخصصی بیشتری نیز برای شما در نظر بگیرد.

3. سونوگرافی و تصویربرداری

در سی‌تی‌اسکن گردن می‌توان کم‌کاری، پرکاری و یا سایر اختلالات تیروئیدی را بررسی کرد. در واقع این اسکن گردن، همراه با آزمایش های خون تجویز می شود تا وضعیت بیمار با دقت بالا بررسی شود.

درمان بیماری کم کاری تیروئید

​

درمان بیماری کم کاری تیروئید

1. درمان دارویی
   زمانی که بیماری شما توسط پزشک تشخیص داده می شود، بر اساس آن نحوه و نوع درمان نیز مشخص خواهد شد.
   اما اغلب داروهایی که برای درمان کم کاری تیروئید تجویز می شود شامل موارد زیر است:
   در واقع این نسخ جایگزین هورمون هایی است که در بدن شخص ترشح نمی شود. لیوتیرونین (Liothyronine) با نامه‌ای تجاری سیتومل (Cytomel) و تر تیروکسین (Tertroxin) نسخه‌ای مصنوعی از T3 است و لووتیروکسین (Levothyroxine) با نام‌های تجاری سینتروئید (Synthroid)، لووتیروئید (Levothroid) و لووکسین (Levoxyl) جایگزین T4 است.
2. جراحی
   با توجه به نوع بیماری در شخص، ممکن است پزشک ترجیح دهد که عمل جراحی را بر روی فرد انجام دهد در نتیجه او را آماده این کار می کند. در واقع ممکن است بر اساس تشخیص او قسمتی از تیروئید و یا همه ی آن نیز برداشته شود. بعد از عمل جراحی تیروئید او به مراقبت های خاصی نیاز دارد که پزشک برای بیمار کاملا توضیح خواهد داد.
3. درمان خانگی
   در ابتدا داشتن یک رژیم غذایی می تواند به فرد بیمار کمک بسیاری کند. بهتر است که مواد غذایی سالم و کم چرب مصرف شود که ما نمونه های آن ها را برای شما بیان کرده ایم.

• تخم‌مرغ
• گوشت قرمز
• ماهی
• بیشتر میوه‌ها و سبزی‌ها
• حبوبات
• ماهی ساردین
• آجیل‌ برزیلی
• مکمل زینک یا همان روی
• میگو
• صدف
• مرغ
• سیر در غذا
• دمنوش رازیانه
• دمنوش زعفران
• دمنوش دارچین

موارد بالا را می توانید، در برنامه غذای خود استفاده کنید و تیروئید خود را نیز درمان و یا به بهبودی روند آن کمک کنید. در واقع هرچه سبک زندگی سالم تری داشته باشید بهتر می توانید از پس بیماری خود بر بیاید.

در آخر پیشنهاد ما به شما این است که قبل از هرکاری و شروع درمان خانگی خود، حتما از پزشکان متخصص و فوق تخصص غدد در سایت دکتر با من، مشورت بگیرید و برای مراجعه ی حضوری حتما در اولین فرصت نوبت خود را اخذ کنید.

​

آلزایمر چیست ؟ علائم، مراحل و درمان بیماری

​

 بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی پیشرونده است که باعث کوچک شدن مغز (آتروفی) و مرگ سلول‌های مغز می‌شود. بیماری آلزایمر شایع‌ترین علت زوال عقل است – کاهش مداوم در مهارت‌های تفکر، رفتار و اجتماعی که بر توانایی فرد برای عملکرد مستقل تأثیر می‌گذارد.

تقریباً 5.8 میلیون نفر در آمریکا با سن 65 سال به بالاتر به بیماری آلزایمر مبتلا هستند. از این تعداد 80 درصد 75 سال و بالاتر هستند. از حدود 50 میلیون نفر مبتلا به زوال عقل در سراسر جهان، بین 60 تا 70 درصد تخمین زده می‌شود که به بیماری آلزایمر مبتلا باشند.

علائم اولیه بیماری شامل فراموشی رویدادها یا مکالمات اخیر است. با پیشرفت بیماری، فرد مبتلا به بیماری آلزایمر دچار اختلال شدید حافظه می‌شود و توانایی انجام کارهای روزمره را از دست می‌دهد. داروها ممکن است به طور موقت علائم را بهبود یا کاهش دهند.

این درمان‌ها گاهی اوقات می‌توانند به افراد مبتلا به بیماری آلزایمر کمک کند تا عملکرد خود را به حداکثر برسانند و استقلال خود را برای مدتی حفظ کنند. برنامه ها و خدمات مختلف می‌تواند به حمایت از افراد مبتلا به این بیماری و مراقبان آن ها کمک کند. با ما همراه باشید تا به بررسی بیشتر بیماری آلزایمر بپردازیم.

بیماری آلزایمر چیست؟

​

بیماری آلزایمر یک نوع بیماری پیشرونده زوال عقل است. زوال عقل یک اصطلاح گسترده‌تر برای شرایطی است که بر حافظه، تفکر و رفتار تأثیر منفی می گذارد.

تغییرات در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کند. زوال عقل می تواند علل مختلفی داشته باشد، مانند آسیب‌های مغزی یا ابتلا به برخی بیماری‌ها. گاهی اوقات علت زوال عقل ناشناخته است.

طبق گزارش انجمن آلزایمر، بیماری آلزایمر 60 تا 80 درصد موارد زوال عقل را تشکیل می دهد. اکثر افراد مبتلا به این بیماری پس از سن 65 سالگی تشخیص داده می شوند. اگر قبل از آن زمان تشخیص داده شود، به طور کلی به عنوان بیماری “شروع جوانی” یا “آلزایمر زودرس” نامیده می شود.

هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد، اما درمان‌هایی وجود دارد که می‌توانند پیشرفت بیماری را کاهش دهند.

تاریخچه بیماری آلزایمر و زوال عقل

تاریخچه مختصری از بیماری آلزایمر به ما می گوید که این بیماری اولین بار توسط پزشکان مصری در حدود 2000 سال قبل از میلاد مسیح شناسایی شد، یعنی زمانی که مصریان متوجه شدند افرادی که پا به سن می‌گذارند حافظه خود را از دست می‌دهند. تا قرن پانزدهم اعتقاد بر این بود که زوال عقل صرفاً بخشی از پیری است و نه یک بیماری.

فیثاغورث، بقراط و افلاطون همگی دریافتند که سن بالاتر با کاهش وضعیت ذهنی همراه است و بر عملکرد ذهنی تأثیر می‌گذارد.

با این حال، مارکوس سیسرو بود که در حدود سال 43 قبل از میلاد برای اولین بار اشاره کرد که پیری همیشه باعث کاهش عملکرد ذهنی نمی‌شود و زوال عقل نتیجه اجتناب‌ناپذیر پیری نیست.

با این حال، افول امپراتوری روم در آن زمان به کاهش قابل توجهی در مطالعه پزشکی منجر شد. همچنین در این دوران، تئوکراسی بر قرون وسطی تسلط یافت و این تمایل وجود داشت که “پیری و کهولت” را مجازاتی از سوی خداوند برای “گناهانی” که فرد در طول زندگی مرتکب شده در نظر بگیرند.

اعتقادات مذهبی در مورد آلزایمر

در قرون وسطی، بسیار متداول بود که اختلالات روانی، مانند زوال عقل و افسردگی، به عنوان مجازاتی تلقی شوند که خداوند برای گناهان مرتکب شده در نظر می‌گرفت. بیماران مبتلا به زوال عقل قربانیان دائمی جادوگران بودند. سوزاندن و حلق آویز کردن در سراسر قرن پانزدهم گسترده بود.

تاریخچه بیماری آلزایمر نشان می‌دهد که بدرفتاری با بیماران زوال عقل در سطح جهانی گسترده بوده و بیش از سه قرن ادامه داشته است.

تنها با پیشرفت پزشکی عصر مدرن بود که زوال عقل به عنوان یک بیماری در نظر گرفته شد، اما حتی در آن زمان نیز ننگ شدیدی در جامعه به همراه داشت که هنوز هم وجود دارد. حتی امروز هم بسیاری از فرهنگ‌ها و نژادها زوال عقل و بسیاری از اختلالات روانی را یک پدیده معنوی یا ماوراء طبیعی می‌دانند.

خانواده‌ها به این دلیل که اعضای خانواده‌، جنون خود را پنهان می‌کردند، یا آن‌ها را به زنجیر می‌کشیدند و یا آنها را از جامعه جدا می‌کردند تا از قضاوت منفی جامعه به دور باشند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که حتی امروزه، نزدیک به 25 درصد از افراد مبتلا به آلزایمر یا زوال عقل، بیماری خود یا نزدیکانشان را از ترس آزار و اذیت یا انگ اجتماعی پنهان می‌کنند.

متأسفانه، به دلیل درک ضعیف از اختلالات روانی مانند زوال عقل، تعداد قابل توجهی از مردم به دنبال درمان نمی‌روند که منجر به تاخیر در تشخیص و بدتر شدن علائم آنها می‌شود.

کلمه “dementia” (زوال عقل) در سال 600 پس از میلاد به وجود آمد، یعنی زمانی که سنت ایزیدور، اسقف اعظم سویل، در کتاب خود به نامEtymologies  که اولین دایره المعارف بود، از آن استفاده کرد. این کلمه در لاتین به معنای “بی خیال بودن” است.

با فرا رسیدن عصر مدرن پزشکی در حدود قرن هجدهم، تشخیص زوال عقل اولین بار در سال 1797 توسط فیلیپ پینل به عنوان یک اصطلاح پزشکی پذیرفته شد.

شاگرد پینل، ژان اتین دومینیک اسکویرول، می‌گوید: «زوال عقل این است که ناتوانی‌ها در تشخیص، توانایی عقلانی و اراده به دلیل بیماری‌های مغزی نشان داده می‌شوند و به این معناست که از شادی نمی‌توان لذت برد و ثروتمندان به واسطه آن فقیر می‌شوند.»

چه کسی نام بیماری آلزایمر را گذاشت؟

​

آلویس آلزایمر (Alois Alzheimer)

اتو بینسوانگر (Otto Binswanger)، پزشک سوئیسی، برای اولین بار اشاره کرد که زوال عقل، خود را به عنوان یکی از مراحل پایانی سیفلیس نشان می دهد؛ اما این آلویس آلزایمر (Alois Alzheimer) بود که نام بیماری آلزایمر را به طور محکم در کتاب های پزشکی جای داد.

آلویس آلزایمر در دوران دانشجویی همراه با روانپزشک امیل کریپلین اولین کسانی بودند که ویژگی های پاتولوژیک زوال عقل را کشف کردند.

​

آگوست دیتر

آلویس آلزایمر یک بیمار زن 50 ساله (آگوست دیتر) داشت که با مشکلات حافظه دست و پنجه نرم می‌کرد؛ این بیمار به مرور با مشکلات پارانوئید، ترس و پرخاشگری مواجه شد و در نهایت نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشت.

در این زمان، آلویس علائم خود را به طور کامل ثبت و سوابق خود را حفظ کرده بود. او تا زمان مرگش در سال 1901 به مدت پنج سال در بیمارستان ماند. آلویس آلزایمر با روانپزشک معروف امیل کریپلین همکاری کرد و کالبد شکافی مغز او را انجام داد.

کالبد شکافی نشان داد که آتروفی عمومی (کوچک شدن مغز) وجود دارد و نواحی مغز مربوط به قضاوت، حافظه، زبان و عملکرد شناختی نازک شده است.

این آسیب شناس همچنین به پلاک‌های پیری مغز هم اشاره کرد. آلویس آلزایمر به مطالعه بیشتر بیماران مبتلا به اختلال مغزی مشابه ادامه داد و یافته های خود را در یک کتاب درسی روانپزشکی منتشر کرد.

حقایقی در مورد آلزایمر

اگرچه بسیاری از مردم در مورد بیماری آلزایمر چیزهای زیادی شنیده‌اند، اما دانستن حقایق مفید، علمی و پزشکی مهم است. در اینجا برخی از حقایق کلیدی در مورد این بیماری را بررسی می‌کنیم:

• بیماری آلزایمر یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است. این علامت نشانه رایج پیری نیست.
• آلزایمر و زوال عقل یکسان نیستند. بیماری آلزایمر نوعی زوال عقل است.
• علائم آن به تدریج ظاهر می‌شود و اثرات آن بر روی مغز تخریبی است، به این معنی که آرام آرام باعث زوال عقل می‌شود.
• هر کسی ممکن است به بیماری آلزایمر مبتلا شود، اما برخی افراد بیشتر در معرض خطر ب ابتلا به آن هستند. این موضوع شامل افراد بالای 65 سال و کسانی است که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.
• هیچ نتیجه مورد انتظار واحدی برای افراد مبتلا به آلزایمر وجود ندارد. برخی از افراد مدت طولانی با آسیب شناختی خفیف زندگی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر شروع سریعتر علائم و پیشرفت سریعتر بیماری را تجربه می‌کنند.
• هنوز هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد، اما درمان می تواند به کند کردن روند پیشرفت بیماری کمک کند و ممکن است کیفیت زندگی را بهبود بخشد.
• تجربه هر فرد از بیماری آلزایمر با دیگری متفاوت است.

علائم بیماری آلزایمر

​

همه افراد گهگاهی دچار فراموشی می شوند. اما افراد مبتلا به بیماری آلزایمر رفتارها و علائم خاصی را نشان می‌دهند که با گذشت زمان بدتر می‌شوند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• از دست دادن حافظه که بر فعالیت‌های روزانه تأثیر می‌گذارد، مانند قرار ملاقات‌ها؛
• مشکل در انجام کارهای روزمره، مانند استفاده از مایکروفر؛
• مشکلات در حل مسئله؛
• مشکل در گفتار یا نوشتن؛
• سرگشته شدن در مورد زمان‌ها یا مکان‌ها؛
• کاهش قضاوت دیگران؛
• کاهش اهمیت به بهداشت فردی؛
• تغییرات خلق و خو و شخصیت؛
• کناره‌گیری از دوستان، خانواده و جامعه.

این علائم همیشه به این معنی نیست که فرد، مبتلا به آلزایمر است. مراجعه به پزشک متخصص مغز برای تعیین علت مهم است.

علائم با توجه به مرحله بیماری تغییر می‌کند. در مراحل بعدی، افراد مبتلا به آلزایمر معمولاً در صحبت کردن، حرکت کردن یا پاسخ دادن به آنچه در اطرافشان اتفاق می‌افتد، مشکل قابل توجهی پیدا می‌کنند.

راه‌های تشخیص بیماری آلزایمر

تنها راه قطعی برای تشخیص بیماری آلزایمر، بررسی بافت مغز فرد مبتلا پس از مرگ است. اما پزشک می‌تواند از معاینات و آزمایش‌های دیگری برای ارزیابی توانایی‌های ذهنی، تشخیص زوال عقل و رد سایر شرایط استفاده کند.

پزشک متخصص مغز با گرفتن سابقه پزشکی بیمار کار شروع می‌کند و درباره موارد زیر سوال می‌کند:

• علائم
• سابقه پزشکی خانوادگی
• سایر شرایط سلامت فعلی یا گذشته
• داروهای فعلی یا گذشته
• رژیم غذایی، مصرف الکل و سایر عادات سبک زندگی

از مواردی که بیمار به پزشک گزارش می‌کند، پزشک آزمایش‌های متعددی را برای کمک به تشخیص اینکه آیا فرد به بیماری آلزایمر مبتلا هست یا خیر، درخواست می‌کند.

تست‌های تشخیص آلزایمر

​

هیچ آزمایش قطعی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. با این حال، آزمایش‌های ذهنی، فیزیکی، عصبی و تصویربرداری می‌تواند به پزشک شما در رسیدن به تشخیص کمک کند.

پزشک ممکن است با آزمایش وضعیت روانی شروع کند. این کار می‌تواند به آنها کمک کند تا موارد زیر را برای شما ارزیابی کنند:

• حافظه کوتاه مدت؛
• حافظه بلند مدت؛
• جهت گیری به مکان و زمان.

برای مثال، ممکن است از شما بپرسند:

• امروز چه روزی است؟
• رئیس جمهور چه کسی است؟
• یا از شما بخواهند فهرست کوتاهی از کلمات را به خاطر بسپرید و سپس بازگو کنید.

در مرحله بعد، احتمالاً یک معاینه فیزیکی انجام خواهند داد. به عنوان مثال، ممکن است:

• فشار خون شما را چک کنند؛
• ضربان قلبتان را ارزیابی و اندازه‌گیری کنند؛
• دمای بدنتان را اندازه بگیرند؛
• در برخی موارد ممکن است درخواست آزمایش ادرار یا خون کنند.

علاوه بر این، ممکن است پزشک یک معاینه عصبی برای رد سایر تشخیص‌های احتمالی مانند مسائل پزشکی حاد از جمله عفونت یا سکته انجام دهد. در طول این آزمایش، پزشک موارد زیر را بررسی خواهد کرد:

• رفلکس‌های بیمار؛
• تونوس ماهیچه‌ای یا کِشنگ ماهیچه‌ای؛
• نحوه سخن گفتن و گفتار فرد.

پزشک همچنین ممکن است آزمایش تصویربرداری مغز را تجویز کند. این مطالعات، که تصاویری از مغز شما ایجاد می کند، می تواند شامل موارد زیر باشد:

• MRI یا اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی. ام آر آی به شناسایی نشانگرهای کلیدی مانند التهاب، خونریزی و مشکلات ساختاری کمک می‌کند.
• CT اسکن یا اسکن توموگرافی کامپیوتری؛ سی تی اسکن، با اشعه ایکس تصاویری را می‌گیرد که می تواند به پزشک کمک کند تا ویژگی های غیر طبیعی مغز را بررسی کند.

سایر آزمایش‌هایی که پزشک ممکن است برای تشخیص آلزایمر تجویز کند شامل آزمایش خون برای بررسی ژن‌هایی است که ممکن است نشان‌دهنده خطر بالاتر ابتلا به بیماری فراموشی باشد.

داروی آلزایمر

هیچ درمان قطعی و شناخته شده‌ای برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. با وجود این، پزشک متخصص خمغز می‌تواند داروها و سایر روش‌های درمانی را تجویز می‌کند تا به کاهش علائم و به تاخیر انداختن پیشرفت بیماری کمک کند.

برای آلزایمر زودرس تا متوسط، پزشک ممکن است داروهایی مانند دونپزیل (آریسپت) یا ریواستیگمین (اکسلون) را تجویز کند. این داروها می توانند به حفظ سطوح بالای استیل کولین در مغز شما کمک کنند. این می تواند به سلول های عصبی مغز شما کمک کند تا سیگنال ها را بهتر ارسال و دریافت کنند. به نوبه خود، این ممکن است برخی از علائم آلزایمر را کاهش دهد.

یک داروی جدیدتر به نام آدوکانوماب (Aduhelm) فقط برای کسانی که آلزایمر اولیه دارند توصیه می شود. تصور می‌شود که پلاک‌های پروتئینی که در اثر آلزایمر در مغز ایجاد می‌شوند را کاهش می‌دهد. با این حال، نگرانی هایی در مورد اینکه آیا مزایای بالقوه دارو بر خطرات آن بیشتر است وجود دارد.

برای درمان آلزایمر در مرحله متوسط ​​تا اواخر، پزشک ممکن است دونپزیل (آریسپت) یا ممانتین (نامندا) را تجویز کند. ممانتین می‌تواند به جلوگیری از اثرات گلوتامات اضافی کمک کند. گلوتامات یک ماده شیمیایی مغز است که در بیماری آلزایمر به مقدار بیشتری آزاد می‌شود و به سلول‌های مغز آسیب می‌رساند.

پزشک شما همچنین ممکن است داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب یا داروهای ضد روان پریشی را برای کمک به درمان علائم مرتبط با آلزایمر توصیه کند. این علائم بر اساس پیشرفت بیماری متفاوت است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افسردگی؛
• اختلال خواب در شب؛
• تحریک؛
• توهم.

اگرچه نیازهای مراقبتی یک فرد مبتلا به آلزایمر در طول زمان افزایش می‌یابد، اما علائم دقیق آن از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود.

درمان‌های خانگی آلزایمر

​

درمان خانگی آلزایمر – حل جدول

به طور کلی چیزی به عنوان درمان قطعی آلزایمر در خانه وجود ندارد؛ اما علاوه بر دارو، تغییر سبک زندگی می‌تواند به شما در مدیریت بیماری کمک کند. به عنوان مثال، پزشک شما ممکن است استراتژی هایی را برای کمک به شما یا عزیزتان ایجاد کند:

• کارهایتان را ساده کنید و از پیچیدگی بپرهیزید؛
• سردرگمی‌هایتان را محدود کنید؛
• هر روز به اندازه کافی استراحت کنید؛
• از تکنیک های تمدد اعصاب استفاده کنید؛
• هم در محیط کار و هم محیط خانه فضایی آرام برای خود ایجاد کنید.

علاوه بر پزشک، برخی از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی هم می‌توانند به به بهبود کیفیت زندگی یک فرد مبتلا به آلزایمر کمک کنند. فیزیوتراپیست، متخصص تغذیه، داروساز، متخصص سلامت روان و مددکار اجتماعی می‌توانند به بهبود وضعیت بیمار مبتلا به آلزایمر کمک کنند.

برخی از مطالعات نشان داده‌اند که ویتامین E می‌تواند به بهبود وضعیت آلزایمر کمک کند، به خصوص زمانی که با داروهایی مانند دونپزیل مصرف شود که استیل‌کولین (استیل کولین) را در مغز افزایش می‌دهند. اما سایر تحقیقات هیچ فایده‌ای در مصرف ویتامین E برای بیماری آلزایمر نشان ندادند. به طور کلی، به شواهد بیشتری نیاز است.

قبل از مصرف ویتامین E یا هر مکمل دیگری حتما با پزشک متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید. ویتامین E ممکن است با برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری آلزایمر تداخل داشته باشد.

علاوه بر تغییر سبک زندگی، چندین روش درمانی جایگزین و مکمل وجود دارد که می‌توانید از پزشک خود در مورد آنها سوال کنید.

تفاوت زوال عقل (دمانسیا) با آلزایمر

اصطلاحات “زوال عقل” و “آلزایمر” گاهی اوقات به جای یکدیگر استفاده می شوند. با این حال، این دو بیماری یکسان نیستند. آلزایمر نوعی زوال عقل است.

زوال عقل یک اصطلاح گسترده‌تر برای شرایطی است که علائم مربوط به از دست دادن حافظه مانند فراموشی و سردرگمی را نشان می‌دهد. زوال عقل شامل شرایط خاص‌تری مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، آسیب مغزی تروماتیک و موارد دیگر است که می توانند این علائم را ایجاد کنند.

علل، علائم و درمان برای زوال عقل ممکن است با آلزایمر متفاوت باشد.

علل و عوامل خطر بیماری آلزایمر

علت دقیق ابتلا به بیماری آلزایمر هنوز برای متخصصان و دانشمندان مشخص نشده است اما برخی عوامل موثر در ابتلا که تاکنون شناسایی شده‌اند عبارتند از:

• سن: اکثر افرادی که به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند 65 سال یا بیشتر سن دارند.
• سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای نزدیک در خانواده به این عارضه مبتلا شده باشد، احتمال ابتلا به آن بیشتر است.
• ژنتیک: ژن‌های خاصی با بیماری آلزایمر مرتبط هستند.

داشتن یک یا چند مورد از این عوامل خطر به این معنی نیست که شما قطعاً به بیماری آلزایمر مبتلا خواهید شد. بلکه فقط سطح ریسک ابتلا افزایش می‌یابد.

سایر عوامل خطر احتمالی شامل سابقه موارد زیر است:

• افسردگی
• سیگار کشیدن
• بیماری قلبی و عروقی
• آسیب تروماتیک مغزی قبلی

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خطر ابتلا به آلزایمر، باید حتماً با پزشک متخصص خود صحبت کنید.

آلزایمر و ژنتیک

در حالی که هیچ علت قابل شناسایی قطعی برای آلزایمر وجود ندارد، ژنتیک ممکن است نقش کلیدی در ابتلا به آلزایمر داشته باشد. یک ژن وجود دارد که به طور خاص مورد توجه محققان قرار گرفته است. آپولیپوپروتئین ای (Apolipoprotein E) ژنی است که با شروع علائم آلزایمر در افراد مسن مرتبط است.

آزمایش خون می‌تواند نشان دهد که آیا نسخه خاصی از این ژن دارید که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهد یا خیر. به خاطر داشته باشید که حتی اگر فردی این ژن را داشته باشد، ممکن است به آلزایمر مبتلا نشود.

عکس این موضوع نیز صادق است: ممکن است فردی حتی اگر این ژن را نداشته باشد، همچنان به آلزایمر مبتلا شود. هیچ راهی برای تشخیص قطعی وجود ندارد که آیا کسی به آلزایمر مبتلا خواهد شد یا خیر.

ژن های دیگر نیز می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. چندین ژن نادر با برخی از موارد شروع این بیماری در سنین کم مرتبط هستند.

مراحل پیشرفت آلزایمر

آلزایمر یک بیماری پیشرونده است، به این معنی که علائم به تدریج در طول زمان افزایش می‌یابد. هفت مرحله اصلی در پیشرفت این بیماری وجود دارد:

مراحل 1 تا 3: پیش از زوال عقل و اختلال شناختی خفیف

مرحله 1: هیچ علامتی در این مرحله وجود ندارد. اگر سابقه خانوادگی آلزایمر دارید و هیچ علامتی ندارید، ممکن است نیاز باشد با یک پزشک در مورد راهکارهایی برای سلامت در دوران پیری صحبت کنید.

مرحله 2: اولین علائم ظاهر می‌شوند، مانند فراموشی.

مرحله 3: اختلالات جسمی و شناختی خفیف ظاهر می‌شود، مانند کاهش حافظه و تمرکز. یادگیری مهارت‌های جدید ممکن است سخت‌تر شود. این تغییرات تنها توسط نزدیکان بیمار قابل توجه خواهد بود.

مراحل 4 تا 7: زوال عقل

• مرحله 4: آلزایمر اغلب در این مرحله تشخیص داده می‌شود، اما هنوز این بیماری خفیف در نظر گرفته می‌شود. از دست دادن حافظه و مشکل در مدیریت کارهای روزمره در این مرحله رایج است.
• مرحله 5: علائم متوسط ​​تا شدید در این مرحله باعث می‌شود که بیمار به کمک نزدیکان یا پرستار نیاز داشته باشد. این کار برای اطمینان از برآورده شدن نیازهای روزانه، مانند خوردن وعده‌های غذایی و مدیریت خانه، ضروری است.
• مرحله 6: در این مرحله، فرد مبتلا به آلزایمر برای کارهای اساسی مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن و دستشویی رفتن به کمک نیاز دارد.
• مرحله 7: این مرحله شدیدترین و آخرین مرحله آلزایمر است. معمولاً از دست دادن تدریجی گفتار و حالات چهره وجود دارد. حرکت به احتمال زیاد محدود می‌شود.

زمانی که آلزایمر فرد پیشرفت می‌کند، بیشتر به کمک پرستار و نزدیکان نیاز خواهد داشت.

با پزشک متخصص مغز در مورد استراتژی هایی صحبت کنید که به شما در مدیریت این تغییرات کمک می‌کند. کمک گرفتن از یک پرستار خوب می‌تواند آسایش زندگی شما را حفظ و کیفیت زندگی را بهبود ببخشد.

افراد مبتلا به آلزایمر معمولاً 4 تا 8 سال پس از تشخیص این بیماری زندگی می‌کنند، اگرچه برخی از آن‌ها تا 20 سال نیز عمر می‌کنند.

آلزایمر زودرس

آلزایمر معمولاً در افراد 65 سال به بالاتر اتفاق می‌افتد. با این حال، ممکن است در سنین 30، 40 یا 50 سالگی هم در بعضی افراد رخ دهد. به این حالت، آلزایمر زودرس می‌گویند. این نوع آلزایمر کمتر از 10 درصد از افراد مبتلا به این بیماری را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

از آنجایی که پزشکان همیشه به دنبال علائم آلزایمر در جوانان نیستند، تشخیص آن می‌تواند زمان زیادی طول بکشد. علائم شروع زودرس آلزایمر به مرحله بیماری بستگی دارد. علائم اولیه می‌تواند شامل از دست دادن خفیف حافظه و مشکل در تمرکز یا اتمام کارهای روزمره باشد. پیدا کردن کلمات مناسب در گفت و گوهای روزمره ممکن است برای این بیماران سخت باشد.

بعضی از مطالعات نشان داده‌اند که برخی تغییرات بینایی و چشمی می‌تواند نشان‌دهنده مرحله اولیه این بیماری برای افراد 50 ساله و بالاتر باشد.

افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به آلزایمر در سنین پایین‌تر دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. چندین ژن نادر وجود دارد که باعث بروز آلزایمر در برخی خانواده‌ها می‌شود. افرادی که سابقه خانوادگی آلزایمر دارند باید حتماً تحت نظر پزشک متخصص مغز باشند.

راه‌های پیشگیری از آلزایمر

همانطور که هیچ درمان شناخته شده‌ای برای آلزایمر وجود ندارد، هیچ اقدام پیشگیرانه‌ای هم وجود ندارد. در حال حاضر،بهبود عادات و سبک زندگی سالم بهترین ابزاری هستند که می‌توانند از زوال شناختی جلوگیری کنند.

راه‌های زیر به پیشگیری از این بیماری کمک می‌کنند:

• سعی کنید سیگار را ترک کنید. اگر سیگار می‌کشید، ترک آن هم فوراً و هم در درازمدت برای سلامتی شما مفید است.
• به طور منظم ورزش کنید. ورزش و فعالیت خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها مانند بیماری های قلبی عروقی و دیابت را کاهش می‌دهد.
• مغز خود را فعال نگه دارید. برخی از تمرینات آموزشی شناختی را برای فعالیت مغز امتحان کنید.
• رژیم غذایی مناسب و سالم داشته باشید. رژیم غذایی متعادل همراه با میوه‌ها و سبزیجات فراوان برای سلامت عقل و بدن ضروری است.
• زندگی اجتماعی فعال داشته باشید. دوستی، کار داوطلبانه و سرگرمی‌ها احتمالاً برای سلامت کلی شما مفید است.

قبل از ایجاد هر گونه تغییر بزرگ در سبک زندگی خود حتما با پزشک خود صحبت کنید.

بهترین متخصص مغز و اعصاب برای بهبود آلزایمر

اگر فکر می کنید که شما یا یکی از عزیزانتان ممکن است آلزایمر داشته باشید، حتماً باید به یک متخصص مغز خوب مراجعه کنید.

دکتر مغز و اعصاب با آزمایش‌هایی که تجویز می‌کند، تشخیص می‌دهد که آیا آلزایمر وجود دارد یا خیر. در صورتی که این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، پیشرفت آن را می‌توان به تاخیر انداخت. شما می‌توانید بهترین متخصصان مغز و اعصاب را در وبسایت دکتر با من جست و جو کنید.

مراقبت از افراد مبتلا به آلزایمر

با پیشرفت آلزایمر، فرد مبتلا به حمایت و کمک بیشتری در انجام کارهای روزمره خود نیاز دارد. اگر یکی از عزیزانتان مبتلا به این بیماری است، حتماً باید برای مراقبت از آن‌ها شروع به تمرین و آموزش کنید و نکات زیر را در مراقبت از او در نظر داشته باشید:

• در مورد آلزایمر، مراحل و علائم معمول آن آموزش تحقیق و جست و جو کنید. همین خواندن مقاله، و سرچ در موتورهای جست و جود در سایت‌های پزشکی به آموزش بیشتر شما کمک می‌کند.
• با اعضای خانواده که می‌توانند به شما کمک کنند ارتباط برقرار کنید.
• پیوستن به گروه‌های حمایت از افراد مبتلا به آلزایمر برای افراد مراقبت‌کننده از این بیماران ضروری است.
• حتماً برای بیمار پرستار دلسوز و حرفه‌ای بگیرید.
• به یاد داشته باشید که شما نیز به حمایت نیاز دارید. با افرادی که با آنها نزدیک هستید تماس بگیرید و برای پذیرش کمک آماده باشید.

مراقبت از بیماران آلزایمری لحظات سخت خود را دارد و فشار ناشی از مسئولیت های مداوم می‌تواند بر سلامت روح و جسم شما تأثیر منفی بگذارد. پس با نزدیکان خود در ارتباط باشید تا دچار آسیب روحی و روزمرگی نشوید.

و در پایان این که…

آلزایمر یک بیماری پیچیده است و دانشمندان در حال کار بر روی اسرار آن هستند. داشتن یک سبک زندگی سالم ممکن است به پیشگیری از آن کمک کند. اگر سابقه خانوادگی این بیماری را دارید، مهم است که آن را با پزشک متخصص مغز در میان بگذارید.

تا زمانی که آلزایمر تشخیص داده نشود، پیشرفت بیماری متوقف نخواهد شد. اما درمان می تواند به تاخیر در علائم و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کند.

اگر به دنبال بهترین پزشکان و متخصصان مغز و اعصاب هستید به سایت دکتر با من مراجعه کنید.

​

آبسه مغزی چیست و چگونه درمان می شود؟

​

آبسه مغزی می تواند بر مردان بالغ پایین 30 سال تاثیرگذار باشد. رشد آبسه های مغزی در بین کودکان اغلب در سنین 4 تا 7 سال رخ می دهد. نوزادان تازه متولد شده هم در معرض خطر ابتلا به این آبسه هستند. واکسیناسیون می تواند بروز این آبسه در کودکان خردسال را کاهش دهد.

این مقاله به همین موضوع پرداخته است و قصد دارد در مورد علائم، تشخیص و درمان این آبسه مطالبی را به افراد علاقه مند ارائه دهد. پس با این مقاله همراه باشید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

آبسه مغزی چیست؟

آبسه نوع مغزی را می توان مجموعه ای از چرک در نظر گرفت که ایجاد آن به منظور پاسخ به عفونت یا ضربه است. آبسه یک وضعیت جدی به شمار می رود که می تواند زندگی را تهدید کند. در گذشته این آبسه به صورت ثابتی کشنده بود؛ اما محققان دریافته اند که پیشرفت چشمگیری در تشخیص و درمان حاصل شده و این پیشرفت روزافزون بسیار قابل توجه است. این درمان ها به اندازه آبسه و محل تشکیل آن در مغز بستگی داشته و بر اساس آن با دیگری تفاوت دارد.

علائم آبسه مغزی چیست؟

​

علائم آبسه مغزی

یکی از علائم شایع این آبسه، سردرد است که 69 تا 70 درصد از موارد را در بر می گیرد. همچنین تب (45 تا 53 درصد از موارد) و تهوع و استفراغ (40 درصد) نیز از سایر علائم است. ممکن است تشنج اولین علامت آبسه باشد. معمولا افزایش فشار در درون مغز منجر به تهوع و استفراغ می شود. همچنین شروع درد از کنار آبسه رخ می دهد و ممکن است آرام یا ناگهانی باشد. در 65 درصد از موارد نیز تغییرات روحی و روانی ایجاد می شود که می تواند زمینه بروز موارد زیر را به وجود آورد:

• گیجی
• تحریک پذیری
• خواب آلودگی و بی حالی
• تمرکز ذهنی ضعیف
• فرآیندهای فکری کند
• پاسخگویی ضعیف
• کما (احتمال اندک)

مشکلات عصبی می تواند بر 50 تا 65 درصد از افرادی که به آبسه مغزی مبتلا هستند، تاثیر بگذارد. این مشکلات معمولا همراه با سردرد ایجاد می شوند و پیدایش آنها چند روز یا چند هفته به طول می انجامد که می توانند موارد زیر را در بر بگیرند:

• ضعف عضلانی
• مشکلات گفتاری از جمله گفتار نامفهوم
• ضعف یا فلج در یک طرف از بدن
• سفت شدن پشت، گردن یا شانه ها
• هماهنگی ضعیف
• تاری دید، دوبینی یا خاکستری

علائم آبسه مغزی از ترکیب عفونت، فشار بر مغز و آسیب دیدگی بافت مغز به وجود آمده است؛ زیرا با رشد آبسه، فضای بیشتری اشغال خواهد شد. با بدتر شدن سردرد به صورت ناگهانی، احتمال ترکیدن آبسه وجود خواهد داشت. در دو سوم موارد، علائم تا دو هفته به طول می انجامد. به طور متوسط، تشخیص این مشکل 8 روز بعد از شروع علائم توسط پزشکان انجام می شود.

علت آبسه مغزی چیست؟

به احتمال بسیار زیاد، این آبسه (Cerebral abscess) در نتیجه عفونت باکتریایی یا قارچی در قسمتی از مغز رخ می دهد. انگل ها نیز می توانند زمینه ساز بروز آبسه شوند. آلوده شدن بخشی از مغز توسط باکتری ها، قارچ ها یا انگل ها منجر به التهاب و تورم می شود. در چنین مواردی آبسه سلول های مغزی آلوده، گلبول های سفید فعال و مرده و ارگانیسم های ایجاد کننده مشکل را در بر می گیرد.

با تجمع سلول ها، دیواره یا غشایی پیرامون آبسه به وجود می آید. این امر کمک می کند که عفونت جداسازی شده و از گسترش آن به بافت سالم جلوگیری شود. متورم شدن آبسه موجب وارد شدن فشاری فزاینده به بافت مغز اطراف می شود. به علت انعطاف ناپذیر بودن جمجمه، امکان منبسط شدن آن وجود ندارد. فشار ناشی از آبسه می تواند سبب مسدود شدن رگ های خونی شود و از رسیدن اکسیژن به مغز ممانعت کند که در نهایت بافت ظریف مغز را دچار آسیب دیدگی یا تخریب می کند.

نحوه ورود عفونت به مغز

عفونت های مغزی نادر هستند که این موضوع دلایل مختلفی دارد. یکی از این دلایل می تواند سد خونی – مغزی، شبکه ای محافظ از رگ های خونی و سلول ها باشد. این امر موجب مسدود شدن اجزایی خاص از خونی که به سوی مغز جریان پیدا می کند، می شود. اما به سایرین اجازه عبور می دهد.

گاهی اوقات، عفونت قابلیت عبور از سد خونی مغزی را دارد. این رویداد زمانی خواهد بود که التهاب، سد را دچار آسیب دیدگی می کند و در آن شکاف ایجاد می شود. ورود عفونت از سه مسیر اصلی به مغز رخ می دهد:

• از راه خون ناشی از عفونت که در بخش دیگری از بدن وجود دارد.
• ناشی از جراحات تروماتیک یا جراحی عفونت از بخش دیگری از بدن
• پخش شدن از یک مکان مجاور مانند گوش

در صورت بروز عفونت در جای دیگری از بدن، حرکت ارگانیسم های عفونی می تواند از طریق جریان خون رخ دهد و با دور زدن سد خونی مغزی، وارد مغز شده و سبب آلودگی آن شوند. بین 9 تا 43 درصد از آبسه ها به علت پاتوژن هایی رخ می دهند که از بخش دیگری از بدن انتقال پیدا کرده اند.

سرچشمه بسیاری از آبسه های باکتریایی مغز از ضایعه ای موجود در بخش دیگر بدن است. پیدا کردن ضایعه اولیه اهمیت زیادی دارد، زیرا احتمال تکرار عفونت در آینده وجود خواهد داشت. فردی با سیستم ایمنی ضعیف، بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به آبسه مغزی قرار می گیرد که ناشی از عفونت خونی است. ممکن است فردی دارای سیستم ایمنی ضعیفی باشد، اگر:

• مبتلا به ایدز باشد.
• افراد تحت درمان شیمی درمانی
• نوزادان زیر 6 ماه
• افرادی که پیوند عضو انجام داده اند.
• افرادی که استفاده از داروهای استروئیدی را به صورت طولانی مدت اجرا می کنند.

شایع‌ ترین عفونت ‌هایی که برای ایجاد آبسه مغزی شناخته شده اند، شامل موارد زیر هستند:

• اندوکاردیت: عفونت دریچه قلب
• عفونت گوش میانی: در صورت عدم درمان عفونت، احتمال بروز آبسه مغزی وجود دارد.
• عفونت‌ های شکمی: مانند التهاب دیواره درونی شکم و لگن سیستیت یا التهاب مثانه، پریتونیت و عفونت ‌های لگنی دیگر
• اوتیت میانی: عفونت گوش میانی
• پنومونی: عفونت های ریه
• ماستوئیدیت: عفونت استخوان پشت گوش

سرایت کردن عفونت از یک ناحیه مجاور امکان پذیر است که این عامل 14 تا 58 درصد منبع آبسه های مغزی است. با شروع عفونت از درون جمجمه (به عنوان مثال در گوش یا بینی) احتمال سرایت آن به مغز وجود دارد. محل آبسه بستگی به محل و نوع عفونت اصلی خواهد داشت.

تشخیص آبسه مغزی

​

تشخیص آبسه مغزی

به منظور تشخیص این نوع از آبسه، پزشک به ارزیابی علائم و نشانه ها می پردازد و سوابق پزشکی و سفر اخیر وی را بررسی می کند. پزشک باید مطلع شود که آیا فرد اخیرا دچار عفونت بوده است یا خیر؟ سیستم ایمنی وی ضعیف است یا نه؟

ممکن است بررسی ها به علائم بیماری ها و شرایط دیگر شباهت داشته باشند، در نتیجه تشخیص نیازمند زمان زیادی است. اگر پزشک توانایی تعیین زمان آغاز علائم و نحوه پیشرفت آنها را به صورت دقیق داشته باشد، تشخیص آسان تر می شود. پزشک مغز و اعصاب به منظور تشخیص دقیق به بررسی و انجام مجموعه ای از آزمایشات می پردازد.

آزمایش خون به منظور بررسی سطوح بالای گلبول های سفید خون انجام می شود که ممکن است نشان دهنده عفونت باشد. اسکن های تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن که آبسه در آنها به صورت یک یا چند نقطه نمایش داده می شوند. آسپیراسیون با هدایت CT نوعی بیوپسی سوزنی است که نمونه برداری از چرک به منظور تجزیه و تحلیل را در بر می گیرد. در دهه های اخیر به علت استفاده روزافزون از هدایت CT و MRI اسکن در تشخیص، تعداد مرگ و میر در نتیجه آبسه های مغزی کمتر شده است.

دکتر با من قابلیت ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان را به آنها دارد. خدمات پزشکی مواردی مانند مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی را در بر می گیرد.

به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط میان پزشکان متخصص و مراجعه کنندگان را ساده تر کند. این مجموعه می تواند خدمات پزشکی را به افراد متقاضی ارائه دهد و مواردی مانند مشخصات و چگونگی دسترسی به هر پزشک متخصص را تعیین کند.

درمان آبسه مغزی

​

درمان آبسه مغزی

به طور کلی درمان این بیماری، جراحی و دارو را در بر می گیرد. پیشرفت های اخیر در پزشکی و فناوری به این معنا است که در حال حاضر شانس بهبودی آبسه مغزی نسبت به گذشته بیشتر شده است. به طور معمول در صورت مشکوک بودن پزشک به این آبسه، تجویز آنتی بیوتیک ها توسط وی انجام می شود؛ زیرا آبسه ممکن است تهدید کننده زندگی باشد.

اگر آزمایش ها نشان دهنده عفونت ویروسی به جای باکتریایی باشد، پزشک و دکتر مغز و اعصاب تغییر درمان را بر این اساس انجام می دهند. اثربخشی درمان بستگی به موارد زیر دارد:

• اندازه آبسه
• تعداد آبسه های موجود
• دلیل آبسه
• وضعیت سلامتی فرد به صورت کلی

اگر آبسه دارای قطری کوچکتر از یک اینچ باشد، احتمالا فرد تنها داروهای آنتی بیوتیک و ضد ویروس دریافت می کند. این در حالی است که پزشک ممکن است نیازمند تخلیه آبسه کوچک تر باشد تا آنتی بیوتیک بهتر را تعیین کند.

در صورت بزرگ تر بودن قطر آبسه (بزرگ تر از یک اینچ) پزشک باید به آسپیره، تخلیه یا برش دادن آن بپردازد. در صورت وجود چندین آبسه، ممکن است بریدن آنها خطرناک باشد. در این حالت، توصیه مراجعه به جراح آسپیراسیون است. همچنین فرد برای هر عفونت اولیه (برای مثال در ریه ها، بینی یا شکم) نیازمند درمان است.

دکتر با من توانسته است جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان را اجرا کند. به این ترتیب افراد می توانند به صورت کامل با مشخصات، موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، نحوه دسترسی و سایر موارد مرتبط با هر پزشک آشنایی پیدا کرده و با آگاهی از این موارد انتخاب کنند.

کلام آخر

آبسه مغزی موضوع مورد بحث این مقاله بوده است. در واقع این مقاله افرادی که به دنبال سایت بهترین دکتر مغز و اعصاب هستند یا بهترین دکتر مغز و اعصاب خوب در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنند را مخاطب قرار داده است. به چنین افرادی توصیه می شود که از وب سایت دکتر با من کمک بگیرند.

​

آکنه ، علائم، پیشگیری و راه های درمان آن

​

نوجوانی و جوانی دوره ای است که در وضعیت جسمانی فرد تغییرات زیادی شکل می گیرد، اما نباید از این نکته غافل شد که ممکن است این تغییرات فرد را با چالش های فراوانی رو به رو کند و گاها باعث خجالت یا گوشه گیری نوجوان شود. این چالش ها ممکن است به علت تغییرات هورمونی، جسمانی یا تغییر در افکار نوجوان باشد.

در ادامه این مقاله می خواهیم شما را با یکی از این تغییرات که شاید برای نوجوانان ناخوشایند باشد، آشنا کنیم.

یکی از این چالش ها عارضه ی پوستی به نام آکنه است که اصطلاحا جوش های غرور نیز نام دارند. این عارضه تنها در پوست فرد مبتلا رخ می دهد و پیش زمینه هیچ بیماری دیگری نیست. همچنین باید خاطر نشان کرد که در دسته گونه های واگیردار نیز قرار نمی گیرند.

اگر شما هم نوجوانی در خانه دارید، این مقاله می تواند در یافتن درمانی مناسب برای این بیماری به شما کمک کند.

آکنه چیست؟

این بیماری نوعی عارضه پوستی است که برجستگی هایی دارد و بر ظاهر فرد تاثیر می گذارد. این برجستگی ها که ظاهری قرمز یا سرسیاه دارند، در قسمت های مختلف بدن از جمله در شانه ها، بازوها، روی سینه و صورت قابل مشاهده هستند.

پوست ما دارای منافذ ریزی است که اگر به وسیله عواملی از جمله باکتری ها مسدود شود، جوش هایی به وجود می آید. بیماری یاد شده در نوجوانان بسیار شایع است و در صورتی که درمان جدی گرفته نشود، شدید خواهد شد و به صورت بیماری اسکار آکنه در فرد بروز می کند.

عارضه ذکر شده، انواع مختلفی دارد که با توجه به وضعیت فولیکول هایی که در زیر پوست قرار دارند، دسته بندی می شوند که در ادامه به مرور انواع آن می پردازیم.

انواع آکنه

​

انواع آکنه

این جوش ها بر اساس عوامل ایجادگر، علائم بروز داده شده، ظاهر جوش ها و مدت درمان در گروه های مختلفی دسته بندی می شوند. در ادامه دسته بندی ها را با هم می خوانیم:

• جوش سرسفید: باقی ماندن فولیکول های مسدود شده در زیر پوست و ایجاد برآمدگی سفید رنگ
• جوش سرسیاه: باز شدن فولیکول ها در سطح پوست که با قرار گرفتن در معرض هوا، سیاه رنگ به نظر می رسند.
• پاپول ها: التهاباتی روی پوست که به لمس کردن حساس هستند.
• پوسچول ها: این مورد در واقع همان پاپول هایی هستند که ریشه قرمز رنگی دارند، روی سطح آن توده سفید یا زرد رنگ قرار گرفته است.
• ندول ها: جوش های بزرگ که در عمق پوست ساکن هستند.
• آکنه کیستیک: این جوش ها هم عمیق و هم پر از چرک هستند.

تاریخچه این بیماری

یکی از عوامل ایجاد کننده این جوش ها فولیکول ها هستند، اما پیشرفت ها در این زمینه نشان می دهد که سایر سلول های پوستی نیز در بروز این عارضه بی تاثیر نیستند. یافته ها حاکی از آن است که سلول های پوستی با ترشح ماده ای ضد میکروبی نسبت به عوامل فعال کننده آکنه واکنش نشان می دهند.

قابل ذکر است که در رابطه با تاریخچه بروز این عارضه اطلاعات دقیقی در دسترس نیست، اما باید بیان کرد که یافته ها در این زمینه هر روز علل ایجاد این بیماری و روند درمان آن را تغییر می دهد.

این آسیب پوستی هر ساله میلیون ها تن را مبتلا می کند، اما باعث تاسف است که کمترین مطالعات در زمینه این بیماری صورت می گیرد و امید است که متخصصین پوستی در رابطه با درمان این بیماری اهتمام بیشتری بورزند.

علائم بروز آکنه

​

علائم بروز آکنه

این بیماری همانطور که از نام آن پیدا است، شامل جوش هایی می شود که امکان دارد در سطح یا زیر پوست قرار داشته باشند. در صورتی که احتمال ایجاد این بیماری را می دهید، می توانید به دکتر متخصص پوست در تهران یا شهرستان ها مراجعه فرمایید. دکتر متخصص پوست می تواند با معاینه پوست شما تشخیص دقیقی در رابطه با این بیماری و راه درمان آن ارائه دهد.

در ذیل به مواردی که از علائم این جوش های غرور است، می پردازیم:

• جوش های سرسیاه
• جوش های چرکی
• بروز التهاب و قرمزی اطراف جوش
• وجود جوش ها در گردن، پوست صورت یا بازوها و سینه
• احساس درد در هنگام لمس

علل ایجاد آکنه

عوامل ایجاد کننده این عارضه پوستی مختص به یک مورد نیست و می توان علل مختلفی از جمله شرایط روحی، تغذیه، تغییرات هورمونی و عوامل بهداشتی را در رابطه با بروز آن بیان کرد.

در ادامه به بررسی چند مورد از این عوامل می پردازیم.

• تغییرات هورمونی

تغییرات هورمونی یکی از دلایل اصلی این جوش ها است که در سن بلوغ رخ می دهد. هنگامی که هورمون های جنسی افزایش پیدا کند، میزان چربی که ترشح می شود نیز افزایش می یابد و به دنبال آن رشد میکروب ها و ایجاد جوش ها اتفاق می افتد. این تغییرات در خانم ها به علت تغییرات هورمونی ماهانه متفاوت است که به صورت جداگانه به شرح آن می پردازیم.

• تغذیه

تغذیه نامناسب نیز در ایجاد این جوش ها بی تاثیر نیست. مصرف بیش از حد مواد قندی از قبیل شکلات و نان و موادی از این دست به تشدید این جوش ها کمک می کند.

• استرس و اعصاب

فردی که استرس دارد، همواره بدن او مواد سمی بسیاری را ترشح می کند که غدد چربی تحت تاثیر قرار می گیرند و منجر به ایجاد آکنه می شود.

• ژنتیک

این جوش ها گاهی از طریق وراثت به نسل بعد انتقال می یابد که از والدین می تواند به فرزند منتقل شود.

داروها

برخی از داروها که حاوی استروئید هستند که می توانند باعث بروز این عارضه شوند. در صورت تشخیص دکتر متخصص پوست، پس از مراجعه به مطب یا سایت دکتر متخصص پوست، داروی جایگزین به شما پیشنهاد می شود.

• استفاده از کرم ها یا وسایل آرایشی

استفاده بیش از حد از وسایل آرایشی یا به کار بردن لوازم نامرغوب سبب ایجاد این جوش ها می شود.

3 علت مهم بروز آکنه در بانوان

1. گاهی به علت وجود اختلالات هورمونی در بانوان، موهای زائد در برخی نواحی رشد می کنند و به دنبال آن جوش هایی در پوست ایجاد می شود.
2. پریودهای نامنظم نیز یکی دیگر از عوامل بروز این عارضه است.
3. کسانی که پلی کیستیک یا اصطلاحا تنبلی تخمدان دارند نیز ممکن است دچار این آسیب پوستی شوند.

راه های خانگی درمان آکنه

​

راه های خانگی درمان آکنه

درمان این عارضه با توجه به شدت آن متفاوت است، با توجه به این نکته می توان درمان مناسب را به فرد پیشنهاد داد. اگر این جوش ها در مراحل ابتدایی بوده یا به اصطلاح خفیف باشند، به وسیله درمان های خانگی می توان آن را بهبود بخشید، اما درمان خانگی آن ممکن است زمان و صبر بیشتری را نیاز داشته باشد.

موارد زیر راهکارهایی است که در درمان خانگی این آسیب می تواند به شما کمک کند:

• پاک کردن و خشک کردن پوست قبل از خواب
• پرهیز از خوردن غذاهای فست فود
• پرهیز از استفاده بیش از اندازه از محصولات آرایشی
• پاک کردن آرایش صورت قبل از خواب
• استفاده از سبزیجات و شیر در طول روز
• استفاده از ماسک های صورت
• نوشیدن روزانه 8 لیوان آب
• ترک کردن سیگار
• خودداری از لمس یا ترکاندن جوش ها
• استفاده از آلوئه ورا
• استفاده از روغن درخت چای
• استفاده از چای سبز
• پاکسازی پوست به وسیله بخار

درمان آکنه در صورت مراجعه به پزشک شامل چه مراحلی است؟

در صورتی که به وسیله درمان های خانگی که در بالا ذکر شد، علائم بیماری کم نشد یا درمانی صورت نگرفت، شما باید به بهترین متخصص پوست در این زمینه مراجعه کنید تا روش درمانی مناسبی را برای شما در نظر بگیرد.

قابل ذکر است درمان این جوش ها با توجه به شدت آنها انواع مختلفی دارد که در ادامه آنها را بیان می کنیم.

• خفیف

در صورتی که شدت این بیماری کم یا خفیف باشد، از کرم ها و ژل هایی استفاده می کنند که حاوی موادی مانند بنزوئیل پراکسید یا اسید سالیسیلیک است. مواد ذکر شده قابلیت لایه برداری و خشک کردن جوش ها را دارند و باکتری های مضر را نابود می کنند.

• متوسط

چنانچه جوش ها به وسیله کرم هایی که در بالا ذکر شد، بهبود نیافت، درمان وارد مرحله دوم می شود و زیر نظر پزشک متخصص پوست به صورت حرفه ای صورت می پذیرد.

در مرحله متوسط پزشک از آنتی بیوتیک های خوراکی مانند اریترومایسین یا رتینوئیدها مانند رتینول استفاده می کند.

• شدید

هنگامی که این عارضه به درجات بالاتری برسد، توصیه پزشک ترکیب درمان های بالا است. در این مرحله از آنتی بیوتیک های موضعی و خوراکی و همچنین بنزوئیل پراکسید و رتینوئیدها استفاده می کند.

لازم به ذکر است پس از درمان نیز احتمال برگشت یا رخ دادن مجدد آکنه وجود دارد، پس لازم است همواره تحت نظر دکتر متخصص پوست باشید.

راه های پیشگیری از بروز جوش های غرور

​

راه های پیشگیری از آکنه

در این مقاله بیان شد که منشا بروز این عارضه همیشه هورمون ها و بلوغ نیست، گاهی عدم رعایت نکات بهداشتی عاملی برای بروز این آسیب است.

در ادامه می خواهیم شما را به خواندن نکاتی جهت جلوگیری از ابتلا به این بیماری دعوت کنیم:

• سعی کنید روزانه صورت خود را به وسیله آب گرم و شوینده مناسب نوع پوستتان بشویید.
• دست هایتان را پیش از استفاده از لوازم آرایشی حتما بشویید.
• قبل از خواب حتما آرایشتان را پاک کنید و صورتتان را بشویید.
• از قرار گرفتن در موقعیت های استرس و اضطراب پرهیز کنید.

در نهایت باید بیان کرد که رعایت نکات بهداشتی هم از ابتلا به این عارضه جلوگیری کرده و هم در صورت ابتلا به درمان شما کمک می کند، شایان ذکر است که رعایت این نکات بهداشتی در افزایش اعتماد به نفس شما نقش مهمی دارد.

کلام آخر

آکنه از جمله عارضه های پوستی محسوب می شود که از همان ابتدا در ظاهر فرد نمایان شده و فرد از لحاظ زیبایی آسیب می بینید و این عوامل اعتماد به نفس او را نیز تحت تاثیر قرار می دهند. این جوش ها بیشتر در سنین 12 تا 30 سال اتفاق می افتد، اما لازم است یادآور شویم که این بیماری ممکن است در هر سنی و هر جنسیتی اتفاق بیفتد.

گاه ممکن است درمان این جوش ها زمان زیادی را صرف کند یا گاهی تحمل و صبر شما به پایان برسد، اما لازم است بدانید شما در این راه تنها نیستید، خیلی از افراد نیز شرایطی مشابه شما دارند.

اما بهتر است بدانید که تمام تلاش ما در این مقاله این بوده که بتوانیم به شما در تشخیص و درمان این بیماری کمک کنیم، توصیه ما به شما در این رابطه سایت دکتر با من است. سایت دکتر با من یکی از امن ترین سایت هایی است که می توانید در آن به جستجوی بهترین دکتر متخصص در هر زمینه ای که مدنظرتان است، بپردازد.

این سایت آماده ارائه خدمات به صورت 24 ساعته و آنلاین است تا شما بتوانید بدون صرف هزینه گزاف از بهترین خدمات بهره ببرید.

​

بیماری آتاکسی چیست ؟

​

آیا تا به حال با بیماران مبتلا به آتاکسی مواجه شده اید؟ انواع مختلف این بیماری چیست؟ راه تشخیص آن چگونه است و چه علائمی با خود به همراه دارد؟ در این مقاله به بررسی این بیماری می پردازیم.

آتاکسی چیست؟

​

بیماری آتاکسی

بیماری آتاکسی (Ataxia) به طور کلی بیانگر ضعف در کنترل عضلاتی است که حرکات ارادی و در عین حال ناشیانه را سبب می شود. این بیماری غالبا در اثر آسیب دیدن مخچه (بخشی از مغز که وظیفه‌‌ حفظ تعادل و اتصالات ماهیچه‌ ها را به عهده دارد) بوجود می ‌آید و ممکن است در حفظ تعادل، هماهنگی دست و پا، بلع، حرکت دادن چشم و گفتار اختلال ایجاد کند. شرایط بسیاری در بروز این بیماری تاثیرگذار هستند که در ادامه این مقاله به آن می پردازیم.

تاریخچه بیماری آتاکسی و کشف آن

نیکلاس فردریش، کاشف این بیماری، در ابتدا قصد پرداختن به ماهیت ارثی بودن این بیماری را نداشت، ولی به دلیل کم توجهی که در دانشگاه هایدلبرگ (قدیمی ترین دانشگاه آلمان و از قدیمی ترین دانشگاه های جهان) به اختلالات نخاعی شده بود، در پی تصحیح توصیف بیماری های نخاعی، تحقیقات خود را آغاز کرد.

فردریش آزمایشات اولیه خود را با خواهر و برادری از یک خانواده و 3 خواهر و یک برادر از خانواده ای دیگر، شروع کرد و در نهایت در سال 1863 این پزشک آلمانی برای نخستین بار آتاکسی فردریش را توصیف کرد.

علائم این بیماری

​

علائم بیماری آتاکسی

بیماری مورد نظر می تواند به طور ناگهانی یا به مرور زمان علائم خود را نشان بدهد که در صورت مشاهده آنها در اولین فرصت ممکن باید به متخصص مغز و اعصاب تهران یا دیگر استان ها مراجعه کنید. این بیماری چندین اختلال را با خود همراه دارد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تغییر در گفتار
• پاهای باز نسبت به هم یا ناپایداری در راه رفتن
• ضعف در هماهنگی
• دشواری در انجام فعالیت های ظریف حرکتی
• مشکل در بلع
• نیستاگموس یا حرکت کردن غیر ارادی چشم به سمت عقب و جلو
• ضعف در تعادل

علل ایجاد آتاکسی چیست؟

مخچه بخشی از مغز است که در تمام فعالیت های فیزیکی، از حرکت دادن چشم و بینایی تا راه رفتن و ورزش کردن نقش ایفا می کند. هنگامی که عملکرد این بخش از مغز دچار مشکل می شود، در پی آن بیماری های عصبی مانند آتاکسی بوجود می آیند.

از علل عمده بروز بیماری مذکور می توان به علل ارثی، اکتسابی و بیماری دژنراتیو یا فرسایش تخریبی (تضعیف و تخریب شدن دیسک ستون مهره ها) اشاره کرد.

دژنراتیو

مشکلاتی که با این وضعیت مرتبط است، شامل پایین آمدن فشار خون، غش کردن در حالتی که فرد ایستاده است و بی اختیاری مثانه می شود.

علل ارثی

دسته ای از آتاکسی را شامل می شود که علت اصلی آن ارثی است و جزو اختلالات عصبی ژنتیکی به حساب می آید.

علل اکتسابی

مسمومیت: مسموم شدن با فلزات سنگین مانند جیوه، بیسموت و سرب یا مسمومیت در اثر کار کردن با حلال های رقیق کننده رنگ مانند استون، تولوئن یا مورفولین موجب ابتلای فرد مسموم به آتاکسی می شود.

مشکلات غددی: اختلال در عملکرد برخی از غدد بدن مانند کم کاری پاراتیروئید و کم کاری تیروئید باعث آتاکسی می شود.

ضربه شدید به سر: هنگامی که به سر ضربه جدی وارد شود و مخچه آسیب ببیند، آتاکسی مخچه را بوجود می آورد.

سکته کردن: سکته مغزی می تواند به علت خونریزی مغزی یا مسدود شدن رگ های مغز شروعی برای ابتلا به این بیماری باشد.

مصرف الکل: فردی که به مقدار زیاد الکل مصرف می کند، در دراز مدت به آتاکسی مداوم مبتلا می شود، اما با پرهیز کردن از مصرف، امکان بهبود یافتن فرد بیمار وجود دارد.

فلج مغزی: این اصطلاح بیانگر مجموعه ای از اختلالات حاصل از آسیب دیدن مغز کودکان است، این آسیب دیدگی می تواند کمی قبل یا بعد از به دنیا آمدن کودک به مغز وارد شود و در نهایت موجب ناهماهنگی در فعالیت های فیزیکی کودک شود.

خطر عدم پیشگیری و درمان به موقع

بیشتر افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، در صورت عدم مراجعه به پزشک پس از چند هفته به بالاترین حد ضعف و ناتوانی می رسند. درمان به موقع و استفاده از توانبخشی و دارو توسط پزشک متخصص در کنترل و پیشگیری این بیماری بسیار موثر است.

انواع این بیماری را بشناسید

​

انواع بیماری آتاکسی

این بیماری مانند برخی از دیگر بیماری ها به چند دسته تقسیم می شود که در این بخش به آنها پرداخته ایم.

آتاکسی های اتوزومال غالب

آتاکسی فردریش: رایج ترین آتاکسی ارثی، از این نوع است که اکثرا علائم آن قبل از 25 سالگی نمایان می شوند و آسیب دیدگی اعصاب محیطی، نخاع و مخچه را در بر دارد.

از اولین نشانه های آن اختلال در راه رفتن است که به مرور زمان پیشروی می کند و به تنه و بازوها می رسد و در پی آن نشانه های دیگری مانند خستگی، غیر قابل کنترل شدن حرکات چشم، نامفهوم شدن تکلم و کاهش شنوایی ایجاد می شوند.

آتاکسی مخچه مادرزادی: آسیب وارد شده به مخچه کودک در هنگام تولد موجب بروز این نوع از بیماری می شود.

بیماری ویلسون: در بدن افراد مبتلا به بیماری ویلسون مس در اندام داخلی بدن مانند کبد، مغز و سایر اندام حیاتی تجمع می کند که این خلل سبب ایجاد بیماری موردنظر می شود. (این بیماری اکثرا در محدوده سنی 5 تا 35 سال دیده می شود.)

آتاکسی تلانژکتازی: این نوع از بیماری نادر در کودکان مرسوم است و عموما سیستم ایمنی و مغز را درگیر می کند و در گذر زمان خطر ایجاد تومور و عفونت را با خود همراه دارد.

درمان های علائم این بیماری چیست؟

این بیماری از طریق چندین راه توسط بهترین متخصص مغز و اعصاب قابل کنترل و بهبودی است که در ادامه آنها را توضیح داده ایم.

گفتار درمانی

گفتار درمانی می تواند در جهت بهبود دو مورد از شایع ترین نشانه های آتاکسی یعنی اختلال در بلع و مشکلات گفتاری اقدام کند.

فرد درمانگر می تواند با توصیه هایی مانند به کار بردن تکنیک نفس کشیدن برای بهبود گفتار، آهسته و شمرده صحبت کردن برای تاکید کلمات به شخص بیمار در بازیابی قدرت گفتارتان کمک کند.

چنانچه گفتار بیمار بهتر نشد، می توانید رایانه او را به نرم افزارها یا تجهیزاتی که درمانگر پیشنهاد می کند، متصل کنید تا در بهبودی گفتار کمک کند.

کار درمانی

کار درمانگر به شخص بیمار در یادگیری مهارت هایی خاص کمک می کند که به کمک آن مهارت ها شخص قادر خواهد بود تا فعالیت های روزانه خود را انجام بدهد و به تدریج با ناتوانی خود سازگار شود.

به عنوان مثال یک کاردرمانگر می تواند در استفاده از وسایل حرکتی مانند واکر و ویلچر شخص را راهنمایی کند یا در مورد تغییراتی در خانه مثل نصب بالابر پله و دیگر تجهیزاتی که جا به جایی و فعالیت او را در طول روز آسان تر می کند، مشاوره بدهد.

فیزیوتراپی

اگر به آتاکسی مبتلا شده اید، بهتر است بدانید که فیزیوتراپی برای شما بسیار کارآمد است، چرا که به شما کمک می کند تا کنترل دست ها و پاهایتان را بدست آورید و حفظ کنید.

فیزیوتراپیست علاوه بر آنکه وسایل کمکی برای راه رفتن را به شما توصیه می کند، به شما تعدادی از تمریناتی که انجام روزانه آن به کشش و تقویت عضلات کمک می کند، آموزش می دهد.

درمان خانگی این بیماری

در این بخش به برخی از مواد غذایی که برای افراد مبتلا به آتاکسی مفید واقع می شوند، اشاره مختصری خواهیم کرد. افراد مبتلا به این بیماری می توانند با مراجعه به دکتر با من، آدرس سایت دکتر مغز و اعصاب حرفه ای را بیابند و از این رژیم های غذایی مطلع شوند.

روغن زیتون

مطالعات نشان داده است مصرف روغن زیتون به دلیل داشتن امگا 3 علائم خفیف این بیماری را کاهش می دهد.

ماهی سالمون

مصرف ماهی سالمون بدلیل وجود اسید چرب امگا 3 و خاصیت آنتی اکسیدانی قوی در بهبود عملکرد مغز موثر است و برای پیشگیری از بیماری آتاکسی در افراد در معرض خطر این بیماری توصیه می شود.

مصرف ویتامین  B1

از آنجا که کمبود این ویتامین موجب اختلال در سیستم عصبی می شود، استفاده از رژیم غذایی سرشار از ویتامین B1 در پیشگیری از این بیماری موثر است.

کلام آخر

آتاکسی بیماری زمینه ای به شمار می رود و قابل پیشگیری نیست، با این حال، برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری تا حد امکان باید از عوامل خارجی همچون سموم و مواد شیمیایی اجتناب کنید و در صورتی که علائمی مانند از دست دادن تعادل، اختلال در راه رفتن، مشکل در بلع، ناهماهنگی در دست و پا یا نامفهوم بودن کلام دارید، پیشنهاد می کنیم به دکتر فوق تخصص مغز و اعصاب در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

همچنین می توانید از طریق سایت دکتر با من به کلینیک پزشک مغز و اعصاب تهران یا سایر شهرها هم دسترسی داشته باشید.

​

آبسه مقعد چیست و راه های درمان آن

​

آبسه مقعد یا آبسه آنورکتال را می توان بروز آبسه در پیرامون مقعد یا درست در سوراخ مقعد (یا جداره راست روده) در نظر گرفت. به عبارت دیگر می توان گفت که با بسته شدن دهانه غده های نزدیک مقعد، غده عفونت خواهد کرد و دچار تورم و چرک شده و آبسه ایجاد می شود.

آبسه پری آنال، شایع ترین نوع آن است. بروز این نوع آبسه اغلب به صورت تورم همراه با درد جوش در نزدیکی مقعد است. آبسه های مقعدی قرار گرفته در بافت های عمیق تر، شیوع کمتری دارند و کمتر قابل دیدن هستند. این مقاله به همین موضوع پرداخته است و علاوه بر علائم و علل این آبسه، روش های درمان و پیشگیری از ابتلا به فیستول را مطرح کرده است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید تا راجع به این نوع آبسه بیشتر بدانید.

علل ایجاد آبسه مقعدی چیست؟

​

علل ایجاد آبسه مقعدی

دلیل بروز آبسه از نوع مقعدی در اکثر موارد، وجود باکتری های استافیلوکوک و اشرشیاکولی در مقعد است و گاهی اوقات نیز برخی از قارچ ها آن را به وجود می آورند. به طور کلی می توان گفت که علت ایجاد آبسه در مقعد را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد:

• عفونت های منتقل شونده از راه جنسی
• غده های مقعدی مسدود شده

برخی از افراد شرایط خاصی دارند و به این دلیل احتمال ابتلای آنها به این بیماری بیشتر است؛ از جمله این بیماری ها می توان موارد زیر را نام برد:

• کولیت
• دیابت
• بیماریروده التهابی از جمله بیماری کرون یا کولیت زخمی
• دیورتیکولیت
• رابطه جنسی مقعدی
• بیماری التهابی لگن (PID)
• استفاده از داروهایی مانند پردنیزون
• بارداری
• ایدز
• سل
• شقاق مقعدی
• آپاندیسیت
• بیماری های مقاربتی

علائم آبسه مقعدی شامل چه مواردی است؟

​

علائم آبسه مقعدی

علائم این بیماری با علائم سرماخوردگی مشترک است و به همین علت ممکن است تشخیص اشتباهی برای آن انجام شود. در نتیجه ضروری است که به علائم توجه شده و جهت تشخیص آن به پزشک مراجعه شود. مهم ترین علائم ایجاد آبسه در مقعد شامل موارد زیر است:

• درد در حین لمس راست روده یادرد ضربان دار
• بدن درد
• تب
• بی اشتهایی
• قرمزی و التهاب یاورم بافت های پیرامون مقعد
• یبوست یا درد ناشی از حرکات روده
• درد شدید در لبه مقعد
• خروج خون و چرک

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

​

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

ممکن است این نوع از آبسه در برخی از موارد تبدیل به بیماری فیستول شود یا ابتلای فرد به این بیماری بدون هیچ نشانه قبلی (نشانه آبسه) رخ دهد. فیستول مقعدی را می توان اتصالی غیرطبیعی بین دو بافت یعنی پوست پیرامون مقعد و مقعد (آنوس یا رکتوم) در نظر گرفت. انواع فیستول شامل موارد زیر است:

• در صورت گذشتن فیستول از عضله اسفنکتر خارجی، فیستول از نوع HIGH است.
• در صورت کوتاه بودن مسیر فیستول و در بر نگرفتن اسفنکتر خارجی، فیستول از نوع LOW است.

بعد از تخلیه آبسه، محو شدن علائم بیماری به طور کامل نیازمند دو هفته زمان است، اما در صورت بسته نشدن دهانه ایجاد شده برای تخلیه (به صورت خود به خودی یا از طریق جراحی برای تخلیه) فیستول مقعدی به وجود می آید.

این مجرا سبب راه یافتن محتویات روده بزرگ به سطح پوست و عفونت و بروز مجدد آبسه مقعدی می شود. لیزر درمانی را می توان بهترین راهکار درمان فیستول مقعدی در نظر گرفت.

پیشگیری از ابتلا به فیستول با درمان آبسه مقعدی چگونه ممکن است؟

​

یکی از مهم ترین دلایل ایجاد بیماری های ناحیه مقعد از جمله شقاق و فیستول این است که فرد مبتلا به آبسه به موقع به درمان آن نپرداخته است. به همین علت توصیه می شود که در صورت مواجهه با هر کدام از علائم این آبسه مانند تورم، درد، قرمزی و غیره به پزشک و بهترین دکتر متخصص اورولوژ مراجعه شود تا از ابتلا به فیستول مقعدی پیشگیری شود و با درمان این آبسه از عفونت های شدید این بیماری جلوگیری به عمل آید.

دکتر با من با ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان، نیازهای آنها را مانند مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی برطرف می کند. به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط بین متخصصان و مراجعه کنندگان را آسان تر کند. این مجموعه اطلاعاتی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را به متقاضیان ارائه می کند.

تشخیص و معاینه این نوع آبسه

اگر با علائم غیر قابل کنترل از این بیماری مواجه شده اید، اقدام برای درمان آن و مراجعه به دکتر متخصص اورولوژ مشهور در تهران الزامی است. پزشک به تشخیص این بیماری از طریق معاینه بالینی می پردازد. گاهی اوقات تشخیص این بیماری با کمک مواردی مانند آزمایش خون، ادرار، تست های تصویربرداری و غیره انجام می شود.

توجه به نکات زیر برای تشخیص آبسه مقعدی ضروری است:

• درد با ضربان در ناحیه رکتوم
• شواهد سیستمیک (مانند عفونت)
• شواهد خارجی آبسه (به عنوان مثال سفتی قابل لمس یا حساسیت، درد با لمس ناحیه مقعد و اطراف آن)

در مورد برخی از بیماران که به آبسه مبتلا هستند و بیماری های زیر را نیز دارند، امکان دارد انجام سونوگرافی یا معاینه تحت بی هوشی باشد:

• عفونت های مقاربتی
• بیماری دیورتیکول
• بیماری التهابی روده
• سرطان رکتوم

روش درمان آبسه مقعدی چگونه است؟

​

روش درمان آبسه مقعدی

در صورت عفونت و عدم تخلیه این نوع آبسه، مراجعه به پزشک متخصص اورولوژیست یا جراح در این زمینه برای تخلیه آن الزامی است. پزشک از بی حسی یا بی هوشی عمومی بهره می گیرد و به تخلیه عفونت ایجاد شده می پردازد تا شدت درد بیمار کاهش پیدا کند. توصیه این است که بعد از درمان، همزمان با مصرف چرک خشک کن های تزریقی و خوراکی (تحت نظر پزشک)، نشستن در لگن آب گرم دارای بتادین (روزی 3 تا 4 مرتبه به مدت 20 دقیقه) همواره مورد توجه قرار گیرد تا مانع از بروز عفونت مجدد زخم شود.

سایر داروهایی که بعد از تخلیه آبسه مورد نیاز هستند، شامل داروهای ضد قارچ و مسهل می شوند؛ زیرا یبوست موجب تشدید بیماری خواهد شد. لازم است که خروج مدفوع از بدن بیمار به طور کامل انجام شود تا از عود مجدد عفونت جلوگیری به عمل آید. همچنین بعد از تخلیه می توان از صفحه های گرم کننده و کمپرس آب گرم استفاده کرد یا مسکن مصرف کرد تا درد این آبسه کاهش پیدا کند.

چگونگی درمان آبسه مقعدی با لیزر بدون جراحی

هدف از درمان آبسه این است که هرگونه علائم این عارضه برطرف شوند و بیمار از درد رهایی پیدا کند. روش جراحی برای درمان این بیماری مورد استفاده قرار می گیرد و پاسخ دهی لیزر بیشتر است؛ به گونه ای که احتمال عود کردن آن در حدود صفر خواهد بود.

پزشک متخصص جراح عمومی را می توان بهترین گزینه برای درمان بیماری آبسه در نظر گرفت که آگاهی کامل به هر دو روش لیزر و عمل جراحی را دارد. اما طول دوره نقاهت از راه درمان با لیزر کوتاه است و انجام این روش به صورت بی حسی موضعی است.

در نتیجه بی هوشی بیمار صورت نمی گیرد. پس از درمان آبسه مقعد، رعایت موارد زیر الزامی است:

• عدم استفاده از توالت فرنگی تا زمان بهبودی کامل
• جلوگیری از بروز یبوست از طریق مصرف مواد غذایی دارای فیبر
• شستشوی خود با آب گرم پس از دفع مدفوع
• خودداری از تاخیر در دفع مدفوع
• قرار دادن پیاده روی در فعالیت های روزانه
• پرهیز از مصرف صابون های معطر

در این راستا برای کوتاه شدن مسیر رسیدن بیمار به پزشک اورولوژ یا گوارش برای این بیماری، دکتر با من توانسته است با جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان، نیازهای افراد را پاسخ دهد. به این ترتیب افراد از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و دیگر موارد مرتبط با هر پزشک و متخصص اطلاع پیدا خواهند کرد و با در نظر گرفتن این موارد انتخاب مناسبی خواهند داشت.

درمان خانگی آبسه مقعدی شامل چه مواردی است؟

در برخی از موارد و در صورت کم بودن میزان عفونت، توصیه استفاده از درمان های خانگی است که می توانند تاثیر قابل توجهی بر درمان آبسه داشته باشند. علاوه بر این، استفاده از این درمان ها می توانند موجب کاهش میزان عفونت و التهاب ناشی از آبسه شوند. برخی از شیوه های درمان خانگی آبسه مقعدی شامل موارد زیر هستند.

زنجبیل

بعد از تهیه چند تکه زنجبیل، باید آن را تا نرم شدن و به شکل خمیری درآمدن جوشاند. پس از ذوب کردن مقداری چربی یا پی گاو باید آن را با زنجبیل مخلوط کرد. بعد از این که به حالت شیاف درآمد، می توان هر شب مقداری از آن را استفاده کرد.

آب کلم

آب کلم ماده ای به نام گلوماتین دارد که تاثیر قابل توجهی بر عملکرد طبیعی روده خواهد گذاشت. به این منظور بعد از تهیه مقداری آب کلم می توان آن را روزی یک تا دو بار استفاده کرد. آب کلم از طریق نرم کردن مدفوع می تواند سبب جلوگیری از ایجاد یبوست شده و همچنین موجب کاهش درد ناشی از این آبسه شود.

کمپرس آب گرم

کمپرس گرم باعث افزایش گردش خون در این ناحیه می شود و با رقیق کردن چرک و عفونتی که در ناحیه درگیر وجود دارد، درد ناشی از این بیماری را کاهش می دهد. آبسه های کوچک تر پاسخ مثبتی به کمپرس آب گرم می دهند و درمان آنها سریعا انجام می شود.

ویتامین  C

نقش این ویتامین در درمان آبسه مقعدی بسیار مهم است و از پیشرفت و ایجاد فیستول مقعدی جلوگیری می کند. توصیه این است که روزانه 1000 میلی گرم از این ویتامین مصرف شود؛ زیرا بیشتر از این مقدار می تواند زمینه ساز اسهال و آسیب دیدگی بیشتر باشد.

گیاه بارهنگ

برای استفاده از این گیاه بعد از ریختن برگ آن در آب داغ و خورد کردن آن می توان آن را روی آبسه قرار داد. سپس پوشاندن محل ایجاد عفونت به وسیله فویل نیز باید انجام شود. استفاده از دمنوش گیاه افسنطین نیز در کنار این روش پیشنهاد می شود.

سبوس گندم

مقداری سبوس گندم باید در یک پاره توری ریخته شود، سپس خیس کردن آن در چهار لیتر آب باید به مدت 12 ساعت اجرا شود. سپس بدون خارج کردن کیسه سبوس، آب آن باید گرم شود. به مدت 5 تا 6 دقیقه باید در آن نشست و سپس به آرامی به خشک کردن ناحیه مقعد پرداخت. تکرار این روش به صورت روزانه توصیه می شود.

نارون

یکی از بهترین درمان ها برای کاهش التهابات آبسه مقعدی، این گیاه است. مصرف چای نارون قابلیت پوشش دادن لوله های گوارشی را با یک لایه محافظ مخاط دارد و می تواند سبب جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر شود. اما این شیوه جنبه کنترلی و حفاظتی دارد و تاثیری در درمان قطعی این بیماری نخواهد گذاشت.

سنفیتون

این گیاه، گلبرگ هایی به رنگ های سفید، آبی و بنفش دارد که تهیه آن باید به صورت پودر یا همراه با روغن جوانه گندم باشد و روی موضع قرار گیرد. این دارو می تواند علائم این آبسه (از جمله کاهش درد) را تسکین دهد و در درمان این بیماری تاثیر قابل توجهی داشته باشد.

مصرف فیبر

مصرف این ماده غذایی بر درمان این بیماری بسیار کمک کننده است؛ زیرا مانع از ایجاد یبوست می شود که این امر بر درمان این آبسه تاثیرگذار است. انواع حبوبات، میوه ها، سبزیجات تازه، نان گندم و جو دو سر از مواد غذایی دارای فیبر هستند.

عرق بومادران

از دیگر موارد اثرگذار بر درمان آبسه مقعد، عرق بومادران است. برای انجام این درمان، تهیه مخلوطی از نصف استکان عرق بومادران و نصف استکان آلوئه ورا الزامی است که باید مصرف آن قبل از هر وعده غذایی باشد.

اسفرزه

لازم است برای انجام این روش درمانی، دو قاشق غذاخوری اسفرزه در یک لیوان آب شیرین شده ریخته شده و بعد از لعاب دادن، میل شود. این مخلوط باید بعد از وعده های شام و نهار مصرف شود و پس از مصرف آن، نوشیدن یک لیوان آب ضروری است.

عوارض احتمالی این آبسه چه مواردی را در بر می گیرد؟

در صورت بی توجهی به این عارضه و عدم درمان به موقع آن، احتمال بروز عوارض خطرناکی وجود خواهد داشت. همچنین در صورت درگیر شدن افراد با بیماری های زیر، احتمال ابتلای افراد به این عارضه افزایش خواهد یافت:

• دیابت
• عفونت های مقاربتی
• شقاقیا زخم مقعدی
• بیماری های التهابی روده مانندکرون یا کولیت استراتیو
• ویروس ایدز
• افراد مبتلا به سرطان و تحت شیمی درمانی
• رابطه جنسی از پشت
• بارداری

کلام آخر

آبسه مقعد موضوع مورد بحث این مقاله بوده و افرادی که سایت دکتر متخصص گوارش را جستجو می کنند را مخاطب قرار داده است. به چنین افرادی توصیه می شود که به وب سایت دکتر با من مراجعه کرده و پزشک متناسب با نوع نیاز خود را همراه با اطلاعات موردنیازشان از آن پزشک مانند آدرس سایت، آدرس مطب و شماره تلفن مطب انتخاب کنند.

​

آسم چیست و چگونه درمان می شود؟

​

اکسیژن موجود در اتمسفر، عامل حیات بخش انسان است و هر اختلال یا بیماری که نفس کشیدن را دشوار سازد، برای ما آزاردهنده و ناخوشایند خواهد بود. اکثر انسان ها فارغ از ابتلا به عارضه خاصی در زندگی خود، تجربه تنگی نفس را به خاطر ضعف بدن یا هر دلیل دیگر تجربه می کنند، ولی افرادی که به بیماری آسم مبتلا هستند، مدام با این اختلال ناراحت کننده درگیر می شوند. با ما همراه باشید تا درباره این بیماری بیشتر بدانیم.

درباره بیماری آسم بیشتر بدانید

Asthma از نظر لغوی به معنای تنگی نفس است که ریشه آن از زبان یونانی گرفته شده است. این عارضه جزو بیماری های مجاری تنفسی به حساب می آید که با واکنش شدید نسبت به مجموعه گسترده ای از محرک ها همراه است. در این بیماری با متورم شدن مجاری تنفسی شرایطی ایجاد می شود که تنفس را برای فرد بیمار سخت و تا حدی محال می سازد.

این بیماری می تواند برای بعضی افراد، یک مشکل جزئی قلمداد شود، ولی در گروهی دیگر این امکان وجود دارد که در فعالیت های روزانه بیمار خلل ایجاد کند و با حمله های خطرناک برای زندگی فرد مبتلا تهدید بزرگی به حساب بیاید.

تاریخچه آسم

​

تاریخچه بیماری آسم

در مصر باستان علائم ناراحتی تنفسی و تنگی نفس شناخته شده بود، اما این بیماری نام و ویژگی های خاص خود را نداشت تا اینکه هزاران سال بعد بقراط، پدربزرگ پزشکی مدرن، برای نخستین بار به شرح این بیماری و خصوصیات منحصر به فرد آن پرداخت.

با این حال بقراط این بیماری را به عنوان یک علامت می شناخت تا اینکه پزشک یونانی به نام آرتائوس توضیح کاملی از این عارضه ارائه داد که مشابه درک امروزی از این بیماری بود.

علائم و نشانه های آسم چیست؟

​

علائم و نشانه های آسم

علائم بیماری مذکور ثابت نیست و در هر شخصی با شخص دیگر فرق دارد. الزاما فرد بیمار همیشه دچار مشکلات ناشی از این بیماری نمی شود، بلکه ممکن است تحت فعالیت یا شرایط خاصی مانند دویدن یا قرار گرفتن در ارتفاع، دچار حملات این بیماری شود.

حال که به اطلاعات بیشتری از این بیماری دست پیدا کردیم، بهتر است تا درباره علائم آن نیز بیشتر بدانیم. این علائم عبارتند از:

• صدای خس خس در سینه که از نشانه های رایج آسم کودکان است.
• نفس تنگی
• سرفه های متعدد
• احساس درد و فشار در قفسه سینه
• تنگی نفس که موجب اختلال در خواب و احساس خستگی در روز می شود.

چه خطراتی افراد مبتلا به این بیماری را تهدید می کند؟

در افراد مبتلا به آسم حاد، در صورت عدم کنترل آن ممکن است با بروز حملات شدید، فرد دچار تنگی نفس و تپش قلب شود. گاهی همین امر می تواند سطح هوشیاری بیمار را کاهش دهد و زندگی فرد را به خطر بیندازد.

بنابراین فردی که دچار چنین عارضه ای شده است، باید به سرعت جهت درمان به اورژانس مراجعه کند.

محرک ها و شرایطی که علائم بیماری را تشدید می کنند

​

محرک های تشدید بیماری آسم

مواد تحریک کننده ای وجود دارند که در مواقع تماس داشتن با آنها احتمال حمله آسم بالا می رود. حملات ناشی از این بیماری می تواند به محض تماس با محرک ها شروع شود یا امکان دارد در ساعت ها و روزهای بعد فرد را درگیر کند.

به هر حال اگر از عواملی که موجب بروز این بیماری می شود، آگاهی داشته باشید، می توانید در پیشگیری و درمان این عارضه موفق عمل کنید. در ادامه به تعدادی از این محرک ها اشاره می شود:

• واکنش نسبت به مواد آلوده کننده مانند بخارات و گازهای شیمیایی
• آلرژی به داروها
• عوامل محرکی که در خانه هستند، نظیر گرد و خاک، مو و پوست حیوانات خانگی، مواد شوینده و کپک مواد غذایی
• آلودگی هوا، دود کارخانجات و اتومبیل ها
• استرس و اضطراب
• عوامل حساسیت زایی که در فضای باز هستند، مانند ضایعات حشرات و گرده گل
• ورزش کردن در شرایط خاص مانند وزیدن باد یا هوای سرد و خشک می تواند از عوامل شدت بخشیدن به علائم این بیماری به حساب بیاید، ولی شایان ذکر است که ورزش کردن و تحرک اصولی برای بیشتر افراد مبتلا به این بیماری نه تنها بد نیست، بلکه مفید نیز واقع می شود.
• حساسیت به دود دخانیات یا بوهای قوی

چه علائمی به لزوم مراجعه به پزشک فوق تخصص این عارضه تاکید دارد؟

از آنجایی که حملات ناشی از این بیماری بسیار خطرناک است، باید به پزشک متخصص ریه یا پزشک فوق تخصص آسم مراجعه کنید و با او در ارتباط باشید تا در هنگام شدید شدن علائم، شما را تحت مراقبت های اورژانسی قرار بدهد. از نشانه های حاد این بیماری می توان موارد زیر را نام برد:

• هنگامی که به دفعات تنگی نفس و خس خس سینه شما را درگیر می کند.
• در شرایطی که حین انجام فعالیت های فیزیکی با حداقل تحرک دچار تنگی نفس می شوید.
• سرفه کردن پی در پی
• در صورتی که با وجود استفاده از اسپری استنشاقی، بهبودی در نفس کشیدن شما حاصل نشود.
• اگر پوست روشنی داشته باشید، رنگ لب ها و ناخن های دست شما به رنگ آبی و اگر پوست تیره ای داشته باشید، رنگ لثه و لب ها به رنگ سفید یا خاکستری متمایل می شود.

روش تشخیص بیماری توسط پزشک

پزشک معالج با بهره گیری از ابزارهای سنجش عملکرد ریوی و معاینه فیزیکی، به شرح حال بیمار می پردازد. بطور کلی می توان گفت که پزشک معالج برای بررسی وضعیت فرد مبتلا، نشانه هایی از آسم که شرایط زیر را دارا باشد، در نظر می گیرد:

• سابقه آلرژی خانوادگی و فردی، بالا باشد.
• با مصرف برخی از داروها مانند پروپرانول یا آسپیرین شدت پیدا کند.
• تحت شرایطی غیر از ابتلای فرد به بیماری های تنفسی دیگر مانند آنفولانزا و سرماخوردگی نیز این علائم وجود داشته باشد.
• نشانه های بیماری، حاد شده و مدام تکرار شود.

تست سنجش عملکرد ریوی یا اسپیرومتری

​

تست سنجش عملکرد ریوی یا اسپیرومتری

از اسپیرومتر برای پی بردن به حجم تنفسی یک فرد استفاده می شود. پزشک یا پرستار به بیمار دستورالعمل و اطلاعات لازم درباره نحوه انجام تست را می دهد، راه تنفس از بینی را با گیره ای مسدود می کند و سپس از بیمار می خواهد تا نفس عمیقی کشیده، در سینه حبس کند و درون لوله اسپیرومتری با نهایت توان بدمد.

پزشک، برونکودیلاتور که نوعی داروی استنشاقی است را جهت باز کردن ریه ها برای بیمار تجویز می کند و بعد از مدتی بیمار برای تست بعدی آماده می شود. لازم به ذکر است که این تست هیچگونه دردی برای بیمار ندارد.

روش های درمان این بیماری تنفسی در بزرگسالان

لازم است این نکته را بدانید که این عارضه را نمی توان با درمان از بین برد، بلکه با حذف محرک ها در محیطی که بیمار قرار دارد و با مصرف داروهایی که پزشک فوق تخصص آسم تجویز می کند، می توان علائم آن را کاهش داد.

داروهایی که برای درمان این بیماری می توان با تجویز دکتر مصرف کرد، به سه دسته تقسیم می شوند.

• داروهای تسکین دهنده

این دسته از داروها به صورت اسپری قابل مصرف هستند. با مصرف این دارو عضلات مجاری تنفسی شل می شود و در نتیجه، هوا به راحتی در راه های هوایی جریان پیدا می کند.

• داروهای پیشگیری کننده

این نوع داروها موجب کاهش التهاب و تورم مجاری تنفسی می شود و از تحریک پذیری آنها می کاهد.

• داروهای اورژانسی

زمانی که این بیماری حاد می شود، فرد بیمار می تواند یا از داروهای ضد التهاب یا از داروهای تسکین دهنده به مقدار زیاد مصرف کند. ممکن است برای شما سوال پیش بیاید که چگونه باید پی برد که مقدار داروی مصرفی کافی بوده و بیماری مهار شده است؟ یکی از راه های اطمینان بخش، پر کردن پرسشنامه سنجش کنترل آسم است که به شما نشان می دهد چه مقدار در کنترل بیماری موفق بوده اید.

درمان خانگی این بیماری

اگر فرد مبتلا از گیاهان دارویی خاصی مصرف کند، از محرک ها دور بماند و به پرشک متخصص اختلالات تنفسی مراجعه کند، می تواند به بهبودی خود امیدوار باشد.

نکته ای که بسیار حائز اهمیت است و باید قبل از آشنایی با روش های درمان خانگی بدانید، این است که افراد مبتلا به این عارضه در اثر عواملی مانند ترشح مخاط و التهاب در مجاری تنفسی دچار تنگی نفس و بسیاری از مشکلات دیگر می شوند و دانستن این امر شما را در به کارگیری از روش های درمان خانگی راهنمایی می کند.

• درمان با حمام بخار

انجام این درمان خانگی به بهبودی تنگی نفس، از بین بردن مخاط و مرطوب کردن مجاری تنفسی کمک شایانی می کند.

• ورزش کردن

ورزش کردن اگر به صورت تمرین های سخت و پرفشار نباشد، مناسب ترین روش برای بهبود بخشیدن به عملکرد شش ها و تقویت سیستم ایمنی به حساب می آید. از بهترین ورزش ها می توان به دوچرخه سواری، پیاده روی آرام و شنا کردن اشاره کرد که برای کاهش استرس، بهبود تنگی نفس و وزن کم کردن بسیار مفید است، اما بهتر است که برای انتخاب فعالیت های فیزیکی مناسب با پزشک معالج خود مشورت کنید.

• تصحیح رژیم غذایی

افراد مبتلا به این بیماری رژیم غذایی خاصی ندارند، ولی حذف کردن خوراکی های حساسیت زا و اضافه کردن مواد غذایی حاوی ویتامین های C،E  و امگا 3 تصمیم مناسبی برای کنترل بیماری و بهبود وضعیت بیمار به شمار می رود.

توصیه می کنیم چربی های سالم مثل روغن کنجد و روغن زیتون مصرف کنید و مغزها، دانه ها، سبزیجات و میوه ها را در عادات غذایی خود بگنجانید و تا حد امکان از مصرف گوشت قرمز پرهیز کرده و مرغ و ماهی را جایگزین آن کنید.

حرف آخر

اگر دچار تنگی نفس می شوید، سرفه های مکرر دارید، در صحبت کردن با مشکل رو به رو هستید یا بیش از چند روز با یکی از علائم آسم درگیر هستید، پیشنهاد می کنیم در اسرع وقت به کلینیک آلرژی تهران یا استان محل اقامت خود مراجعه کنید.

چنانچه شرایط مراجعه حضوری به مطب یک دکتر ایمونولوژی را ندارید، توصیه می کنیم به سایت دکتر با من مراجعه کرده و از خدمات آنلاین و فراوان این سایت نظیر محصولات درمانی و مشاوره آنلاین استفاده کنید.

دکتر با من از بهترین و جامع ترین سایت های پزشکی است که با مراجعه به این سایت تنها با چند بار کلیک کردن، می توانید با بهترین متخصصین در ارتباط باشید و از راهنمایی های آنها بهره مند شوید.

​

هپاتیت چیست و چه علائمی دارد؟

​

از قرن هشتم میلادی تا کنون یکی از عوامل ایجاد یرقان را ویروس های عفونی می دانند و در حال حاضر پزشکان بر این باورند که ویروس‌های هپاتیت A، B و C و D و E و F و G و همین طور VTT VE-SEN EBV به بیماری هپاتیت منجر خواهند شد که بیماری و یا علائم زردی را نیز با خود به همراه دارد.

اولین دانشمندی که بیماری یرقان یا زردی را مطرح کرد، بقراط بود که او نیز در آن دوران علت درستی راجع به این بیماری بیان نکرد.

از گذشته تاکنون مطالعات بسیاری بر روی این بیماری صورت گرفته است، اما با این وجود زمانی که شما دچار زردی می شوید، باز هم پزشک متخصص نمی تواند صد درصد علت را به شما بگوید.

از گذشته تاکنون مطالعات زیادی بر روی انواع ویروس های هپاتیت انجام شده است. یکی از دانشمندان این حوزه، مک کالم در سال ۱۹۴۷ توانست ویروس‌های هپاتیت B ,A را از یکدیگر شناسایی کند، آقای دین (Dane) در سال ۱۹۷۰ نوع ویروس هپاتیت B را به صورت کامل بررسی کرد و به همین جهت این ویروس را به نام “Dane Particle” نام گذاری کردند. بعد ها ویروسی دیگر در هپاتیت شناخته شد که هیچ کدام از آنها نبوده و تا مدت ها این ویروس را non A non B Hepatitis می خواندند.

دانشمندان بعد از بررسی های فراوان علت به وجود آمدن این ویروس و نام آن را دقیقا مشخص و به نام هپاتیت C معرفی کردند. به همین ترتیب از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ ویروس‌های دیگری نیز شناسایی شدند.

مفهوم بیماری هپاتیت چیست؟

بیماری هپاتیت به التهاب کبد بر میگردد و یک عفونت ویروسی است که می تواند کشنده باشد. عوامل بسیاری مانند عوارض دارو، سمومی که به بدن وارد می شوند و یا مصرف بیش از حد از الکل باعث بروز این بیماری می شود.

هپاتیت دارای چندین نوع است و به صورت کامل در زیر آورده شده است.

این بیماری چنانچه 6 ماه طول بکشد، حاد می شود اما اگر بیشتر از آن باشد، مزمن است.

بر اساس آمارهای جهانی، بیش از سیصد و چهل هزار نفر در دنیا به بیماری هپاتیت دچار هستند. این آمار کمی نیست به همین جهت ما در این مقاله در خصوص انواع آن و راه های پیشگیری از این بیماری برای شما صحبت کرده ایم که بهتر است  تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

بررسی انواع هپاتیت

هپاتیت ویروسی

این مدل از بیماری عفونت التهابی کبد است که منشا آن به ویروس هپاتیت باز می گردد و احتمال دارد، منشأ التهابی که در بدن شخص به وجود آمده است، ویروس هپاتیت باشد که می تواند خطر جدی برای کبد انسان به همراه داشته باشد. دانشمندان ویروس های مختلف مرتبط با هپاتیت، از جمله A، B، C، D و E را کشف کرده‌اند.

• هپاتیت A

این مدل از بیماری هپاتیت بسیار خفیف بوده و می توان گفت، که راحت تر از بقیه قابل درمان است و از طریق آب های آلوده و یا غذاهای ناسالم، منتقل می شود.

• هپاتیت B

​

هپاتیت B

این مدل از هپاتیت مزمن بوده و می توان گفت که زمان درمان آن بیشتر طول خواهد کشید و متاسفانه بیش از ۲۵۷ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به این ویروس هستند و بایستی حتما آن را جدی گرفت و پیگیری نمود.

راه‌های انتقال هپاتیت B : از طریق ترشحات آلوده، خون، ترشحات واژن یا مایع منی که به این ویروس HBV هم می گویند.

• هپاتیت C

​

هپاتیت C

این بیماری ناشی از التهاب با گرید بالاتر است و ناشی از ویروس هپاتیت C است که می توان گفت یکی از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی خونی بسیار شدید است. این بیماری، خیلی مسری است و از طریق ارتباط با ویروس HCV به وجود می آید.

• هپاتیت D

این نوع هپاتیت نسب به انواع دیگرِ خود کمتر شایع بوده و می توان گفت کسی که به هپاتیت B مبتلا باشد احتمالا به نوع D نیز دچار می شود. موضوع مهم دیگر این است که این مدل از ویروسِ هپاتیت از طریق ارتباط با خون آلوده ایجاد می شود.

• هپاتیت E

این بیماری از راه آب به انسان منتقل می شود و در نتیجه می توان گفت که بسیار بیماری خطرناکی است و به خصوص برای کودکان و زنان باردار به شدت آسیب زاست. همچنین این نوع هپاتیت مانند انواع دیگرِ آن، که از طریق ارتباط با ویروس ها ایجاد می شوند، صرفا از راه غذا و یا آب آلوده انتقال و یا شیوع پیدا می کند.

 آیا هپاتیت از طریق بزاق منتقل می شود؟

از میان هپاتیت های نام برده شده، هپاتیت B از طریق بزاق منتقل نمی شود. در نتیجه می توان گفت که غذا خوردن فردی که مبتلا به این بیماری است مشکلی را ایجاد نمی کند و در نتیجه حتی استفاده از قاشق و چنگال این فرد نیز مضر نیست.

ولی انتقال این بیماری از طریق تماس جنسی قابل انتقال است و یا حتی می توان گفت که از طریق زخم آلوده نیز انتقال پیدا می کند.

از جمله مواردی که بیشترین انتقال ویروس هپاتیت را به همراه دارند:

• داشتن ارتباط جنسی بسیار زیاد با افراد متعدد
• استفاده چند نفر از یک تیغ و یا یک مسواک
• استفاده از لوازم آرایشی افراد متعدد از یک وسیله
• چنانچه مادر بیمار باشد به فرزند خود منتقل می کند.

بیماری هپاتیت چه علائمی دارد؟

​

علائم بیماری هپاتیت

افرادی که مبتلا به هپاتیت C و B هستند تا زمانی که به کبد آنها آسیب نرسد، متوجه نخواهند شد. اما چنانچه بسیار حاد باشد، قطعا به سرعت خود را نشان می دهد که علائم زیر از جمله نشانه های شایع این بیماری است:

• خستگی زیاد
• علائم سرماخوردگی حاد
• ادرار تیره رنگ
• تغییر رنگ مدفوع در انسان
• درد شکم به صورت غیر نرمال
• کم شدن اشتها در فرد
• کاهش وزن غیرطبیعی
• زرد شدن پوست و چشم‌ها در زمان شدید شدن آن

چگونه می توان هپاتیت را تشخیص داد؟

در این جا متخصص عفونی با معاینه های اصولی خود ممکن است که  احتمال وجود بیماری هپاتیت را بدهد و در نتیجه از شما می خواهد که علاوه بر معاینه بالینی حتما آزمایش های تخصصی مدنظر پزشک را نیز انجام دهید.

آزمایش های تخصصی هپاتیت شامل موارد زیر است:

تست ها	مثبت شدن تست بعد از ورود ویروس به بدن	مدت زمان مثبت ماندن تست بعد از مثبت شدن تست	منفی شدن تست بعد از ورود ویروس به بدن
HBs Ag	4 – 12 wk	18 – 20 wk	5.5 – 8.5 mo
HBs Ab	6 – 9 mo	6 – 10 yr	6 – 10 yr
HBc Ab(IgM)	2 – 12 wk	2.5 – 5.5 mo	3 – 6 mo
HBc Ab(Total)	3 – 12 wk	تا پایان عمر	تا پایان عمر
HBe Ag	5 – 7 wk	7 – 9 wk	13 – 16 wk
HBe Ab	13 – 16 wk	5 – 8 mo	8 – 12 mo

 

موارد زیر از جمله مراحلی است که پزشک متخصص در خصوص تشخیص بیماری هپاتیت انجام می دهد:

• پزشک سوابق بیماری در فرد را بررسی می کند.

در اینجا پزشک در ابتدا با فشار دادن ناحیه شکمی متوجه خواهد شد که شخص بیمار است و یا دردی را در خود حس می کند یا خیر.

• آزمایش های کبدی

یک سری آزمایش های تخصصی در خصوص التهاب کبدی وجود دارد، که در صورت مثبت بودن احتمال اینکه شما مبتلا به هپاتیت باشید وجود دارد. به طور کلی شما با آزمایش خون سنجیده خواهید شد که در کدام مرحله از بیماری هستید.

• سونوگرافی

از جمله اقدامات مهم دیگری که بهتر است انجام دهید، سونوگرافی است تا مشخص شود که آیا کبد شما درگیر تومور یا التهاب خارجی است یا خیر. سونوگرافی شکم و لگن از الزاماتی است که بایستی انجام دهید.

• بیوپسی کبد

بیوپسی اصولا از طریق یک سوزن ریز به داخل شکم انجام می شود و می توان گفت که کمی با درد همراه است اما با برداشتن نمونه ایی که پزشک متخصص انجام می دهد، متوجه خواهد شد که وضعیت بیماری شما چگونه است.

واکسن هپاتیت چه زمانی تزریق می شود؟

​

واکسن هپاتیت

واکسن هپاتیت B برای همه ی سنین کاملا مجاز است. در واقع به دلیل اینکه این ویروس تبعات بسیار زیادی دارد، و حتی ممکن است در آینده به یک عفونت مادام العمر تبدیل شود، لذا تزریق این واکسن برای تمام افراد توصیه می شود تا از بروز بیماری های جدی تر و بزرگتر جلوگیری شود.

 درمان هپاتیت از چه طریقی صورت می گیرد؟

​

درمان هپاتیت

• داروهای های ضد ویروس که به صورت خوراکی هستند: مانند تنوفوویر و آدفوویر که وظیفه ی حفظ سلامت جسمانی و سیستم ایمنی بدن را دارند.
• تزریق اینترفرون: این دارو به بدن در مقابله با ویروس هپاتیت کمک می کند و به نوعی می توان گفت که شما از این طریق می توانید، این ویروس را نابود کنید.
• پیوند کبد: در اینجا کبد شخص به شدت آسیب می بیند و احتمال آن وجود دارد که پزشک تشخیص پیوند کبد دهد.

آیا این ویروس جان انسان را می گیرد؟

هپاتیت در نوع های C و B بسیار کشنده هستند، به نوعی که احتمال دارد در صورت درمان نشدن  فرد، او را به کام مرگ بکشاند. در واقع زمانی که کبد انسان از کار بیفتد و یا بیماری های عفونی او شدید شود احتمال این وجود دارد، که دچار مشکلات جدی تری مانند:

• اختلالات انعقاد خون
• تجمع مایع در شکم
• افزایش فشار خون پورتال
• نارسایی کلیه
• آنسفالوپاتی کبدی (نوعی مشکل مغزی)
• کارسینوم هپاتوسلولار (نوعی سرطان کبد)

پس در نتیجه سعی کنید که از این بیماری جلوگیری کنید و یا اینکه به موقع درمان شوید و سراغ بهترین پزشک متخصص عفونی نیز بروید.

آیا  فرد مبتلا به هپاتیت نیاز به رژیم غذایی خاص دارد؟

هر بیماری  نیاز به یک رژیم غذایی خاص دارد، مثلا بهتر است که شما از چربی و نمکِ کمتر استفاده کنید و یا اینکه از غذاهای پرچرب پرهیز نمایید. در واقع این کار به نوعی یک شیوه کنترل بیماری در خانه است. بهتر است که در منزل از مصرف هر نوشیدنی الکلی جدا خودداری نمایید.

داشتن یک رژِم غذایی مناسب و پرفایده: تمام گروه‌های غذایی از جمله غلات، میوه‌ها، سبزیجات، گوشت، حبوبات، لبنیات را حتما در برنامه ی غذایی خود داشته باشید و در نتیجه می توان رشد این بیماری را کنترل کرد.

مصرف مواد غذایی پر فیبر: از جمله موادی که به شدت تاثیر مثبت و مستقیم بر روی کبد فرد دارد سبزیجات، نان سبوس‌دار، غلات کامل و برنج قهوه‌ای است که می تواند فیبر مورد نیاز بدن شما را تامین کند.

تا می توانید آب مصرف کنید چرا که مصرف آن نه تنها برای کبد بسیار مفید است بلکه موجب خواهد شد شما بدن سالم و تندرستی داشته باشید.

در نهایت پیشنهاد ما به شما این است که در صورت بروز مشاهده بیماری و علائم بالا حتما از پزشکان متخصص بیماری عفونی دکتر با من نوبت گرفته و سریعا به آنها مراجعه کنید تا اتفاقات بدتری گریبان شما را نگیرد و از سلامتی کامل همواره برخوردار باشید. امیدواریم که هیچگاه دچارهیچ نوعی بیماری در زندگی خود نشوید.

​

آفتاب سوختگی پوست و درمان سریع آن

​

اگر شما هم در شهرهای ساحلی زندگی می‌کنید یا کارتان به گونه‌ای است که در طول ساعت‌های گرم، بیرون از خانه هستید، احتمالاً با آفتاب سوختگی و مشکلات آن آشنایید. آفتاب سوختگی به وضعیتی گفته می‌شود که در آن پوست ملتهب و دردناک می‌شود و اغلب در به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در زیر نور خورشید ظاهر می‌شود.

پیشگیری از آفتاب سوختگی در تمام طول سال با استفاده از کرم ضد آفتاب یا با استفاده از سایر اقدامات محافظت از پوست برای همه مهم است. این امر به ویژه هنگامی که در خارج از منزل هستید، حتی در روزهای سرد یا ابری بسیار مهم است. اگر دوست دارید که با آفتاب سوختگی، علل و راه‌های درمان آن آشنا شوید، با ما در این مطلب همراه باشید تا به بررسی کامل این مشکل بپردازیم.

آفتاب سوختگی چیست؟

آفتاب سوختگی یک واکنش قابل مشاهده است که به دلیل قرار گرفتن پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) اتفاق می‌افتد. اشعه ماوراء بنفش پرتوهای نامرئی و بخشی از نور خورشید هستند. این اشعه همچنین می تواند باعث آسیب نامرئی به پوست شود. آفتاب سوختگی بیش از حد و/یا متعدد باعث پیری زودرس پوست و در نهایت سرطان پوست می شود. سرطان پوست شایع ترین نوع سرطان در کشورهای دنیا به خصوص آمریکا است و قرار گرفتن در معرض نور خورشید عامل اصلی سرطان پوست است.

در طول تابستان، مردم زمان بیشتری را در خارج از منزل می‌گذرانند. افرادی که پوست روشن، خال یا کک و مک دارند یا سابقه خانوادگی سرطان پوست دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست هستند. پرتوهای فرابنفش در طول ماه‌های تابستان که خورشید مستقیماً بالای سر است (معمولاً بین 10 صبح تا 3 بعد از ظهر) قوی ترین است.

علائم آفتاب سوختگی

​

علائم آفتاب سوختگی

علائم آفتاب سوختگی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ملتهب شدن پوست، که در پوست‌های سفید، صورتی یا قرمز به نظر می رسد و ممکن است در پوست قهوه‌ای یا سیاه به سختی دیده شود.
• پوست در زمان لمس کردن گرم یا داغ احساس می‌شود.
• احساس درد، حساسیت و خارش.
• تورم و التهاب.
• تاول های کوچک پر از آب، که ممکن است بترکند.
• سردرد، تب، حالت تهوع و خستگی، اگر آفتاب سوختگی شدید باشد.
• احساس درد یا وجود شن ریزه در چشم‌ها.
• هر قسمت از بدن – از جمله لاله گوش، پوست سر و لب ها – می‌تواند با قرار گرفتن در معرض آفتاب بسوزد. حتی نواحی پوشیده نیز می‌توانند بسوزند، برای مثال، حتی اگر لباس‌ها دارای بافت گشاد باشند که اجازه عبور نور فرابنفش را بدهند هم ممکن است بدن دچار سوختگی شود. حتی چشم‌ها هم اگر به شدت به اشعه ماوراء بنفش خورشید حساس باشند هم ممکن است بسوزند.

علائم آفتاب سوختگی اغلب بعد چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب ظاهر می‌شود.

در عرض چند روز، بدن ممکن است با کندن لایه بالایی پوست آسیب دیده شروع به بهبودی کند. یک آفتاب سوختگی بد ممکن است چند روز طول بکشد تا بهبود یابد. هر گونه تغییر طولانی مدت در رنگ پوست معمولاً با گذشت زمان از بین می رود.

چه زمانی باید برای آفتاب سوختگی به پزشک مراجعه کرد؟

اگر موارد زیر را مشاهده کردید، حتماً در اسرع وقت به متخصص پوست مراجعه کنید:

ظاهر شدن تاول‌های بزرگ؛

ایجاد تاول روی صورت، دست‌ها یا اندام تناسلی؛

تورم شدید ناحیه آسیب دیده؛

علائم عفونت مانند تاول چرکی؛

تشدید درد، سردرد، گیجی، حالت تهوع، تب یا لرز؛

بدتر شدن وضعیت پوست با وجود مراقبت در منزل؛

درد چشم یا تغییرات بینایی.

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر فوراً و به صورت اورژانسی به پزشک مراجعه کنید:

• تب بیش از 39.4 درجه سانتیگراد همراه با استفراغ؛
• گیجی؛
• عفونت؛
• کم آبی بدن؛
• سردی پوست همراه با سرگیجه یا ضعف.

علل آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) ایجاد می‌شود. اشعه ماوراء بنفش از نور خورشید یا منابع مصنوعی مانند لامپ‌های آفتابی و تخت‌های برنزه ساتع می‌شود. UVA طول موج نوری است که می‌تواند به لایه های عمیق پوست نفوذ کند و در طول زمان منجر به آسیب پوست شود. UVB طول موج نوری است که سطحی‌تر به پوست نفوذ می کند و باعث آفتاب سوختگی می‌شود.

اشعه ماوراء بنفش به سلول های پوست آسیب می‌رساند. سیستم ایمنی با افزایش جریان خون در نواحی آسیب دیده واکنش نشان می‌دهد و باعث ایجاد پوست ملتهب (اریتما) معروف به آفتاب سوختگی می‌شود.

در روزهای سرد یا ابری هم ممکن است دچار آفتاب سوختگی شوید. سطوحی مانند برف، ماسه و آب می توانند اشعه ماوراء بنفش را منعکس کرده و پوست را نیز بسوزانند.

چه عواملی خطر آفتاب سوختگی را افزایش می‌دهند؟

عوامل خطر آفتاب سوختگی عبارتند از:

• داشتن پوست سفید و موهای قرمز؛
• داشتن سابقه آفتاب سوختگی؛
• زندگی یا گذراندن تعطیلات در مکانی آفتابی، گرم یا در ارتفاعات بالا؛
• کار در فضای باز؛
• شنا کردن یا اسپری کردن آب یا روغن بچه روی پوست، زیرا پوست مرطوب بیشتر و سریعتر از پوست خشک می‌سوزد؛
• تفریحات در فضای باز و نوشیدن الکل؛
• قرار دادن منظم پوست بدون هیچ گونه محافظ در معرض اشعه ماوراء بنفش نور خورشید یا منابع مصنوعی، مانند تخت‌های برنزه؛
• مصرف داروهایی که احتمال سوختگی پوست را افزایش می‌دهند (داروهای حساس کننده پوست نسبت به نور).

عوارض آفتاب سوختگی چیست؟

قرار گرفتن مکرر در معرض نور خورشید که منجر به آفتاب سوختگی می شود، خطر آسیب‌های پوستی و بیماری‌های خاص را افزایش می‌دهد. این موارد شامل پیری زودرس پوست (پیری ناشی از نور)، ضایعات پوستی پیش سرطانی و سرطان پوست است.

پیری زودرس پوست بر اثر آفتاب سوختگی

قرار گرفتن در معرض نور خورشید و آفتاب سوختگی‌های مکرر روند پیری پوست را سرعت می‌بخشد. تغییرات پوستی ناشی از اشعه ماوراء بنفش، پیری ناشی از نور خورشید (Photoaging) نامیده می‌شود. این پیری پوست مشکلات زیر را به همراه دارد:

• ضعیف شدن بافت های همبند که استحکام و خاصیت ارتجاعی پوست را کاهش می‌دهد؛
• ایجاد چین و چروک عمیق؛
• خشک و خشن شدن پوست؛
• رگ‌های قرمز ریز روی گونه‌ها، بینی و گوش‌ها؛
• کک و مک که بیشتر روی صورت و شانه‌‌ها ظاهر می‌شود؛
• لکه‌های تیره یا تغییر رنگ صورت، پشت دست‌ها، بازوها، قفسه سینه و قسمت بالایی پشت – که لنتی‌ژین‌های خورشیدی نیز نامیده می‌شوند.

ضایعات پوستی پیش سرطانی

ضایعات پوستی پیش سرطانی، لکه های خشن و پوسته پوسته در مناطقی هستند که در اثر نور خورشید آسیب دیده اند. این ضایعات اغلب در نواحی در معرض آفتاب مثل سر، صورت، گردن و دست افرادی که پوستشان به راحتی زیر نور خورشید می سوزد، دیده می‌شوند. ضایعات پوستی پیش سرطانی می‌توانند به سرطان پوست تبدیل شوند. این ضایعات همچنین کراتوزهای اکتینیک و کراتوزهای خورشیدی هم نامیده می‌شوند.

سرطان پوست

قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، حتی بدون آفتاب سوختگی، خطر ابتلا به سرطان پوست، مانند ملانوما را افزایش می دهد. اشعه ماوراء بنفش می‌تواند به DNA سلول‌های پوست آسیب برساند. آفتاب سوختگی در دوران کودکی و نوجوانی ممکن است خطر ابتلا به ملانوم را در سنین بالاتر افزایش دهد.

سرطان پوست عمدتاً در مناطقی از بدن که بیشتر در معرض نور خورشید هستند، از جمله پوست سر، صورت، لب‌ها، گوش‌ها، گردن، سینه، بازوها، دست‌ها، پاها و پشت ایجاد می‌شود.

برخی از انواع سرطان پوست به صورت یک ضایعه کوچک یا زخمی ظاهر می‌شوند که به راحتی خونریزی می‌کند، پوسته پوسته می‌شود، بهبود می‌یابد و سپس دوباره باز می‌شود. با وجود ملانوما، یک خال موجود ممکن است تغییر کند یا یک خال جدید مشکوک رشد کند.

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید:

• رشد پوست جدید؛
• تغییر آزاردهنده در پوست شما؛
• تغییر در ظاهر یا بافت خال؛
• زخمی که خوب نمی‌شود.

آسیب چشم

نور UV اگر بیش از حد به چشم بتابد، به قرنیه آسیب می‌رساند. آسیب نور خورشید به عدسی می‌تواند منجر به کدر شدن عدسی (و بروز بیماری آب مروارید) شود. اگر چشم دچار آفتاب سوختگی شده باشد، ممکن است احساس درد یا شن‌ریزه داخل چشم‌ها داشته باشید. آفتاب سوختگی قرنیه را برف کوری نیز می گویند. این نوع آسیب ممکن است در اثر نور خورشید، جوشکاری، لامپ‌های برنزه کننده و شکسته شدن لامپ‌های بخار جیوه ایجاد شود.

راه‌های جلوگیری از آفتاب سوختگی

​

راه های جلوگیری از آفتاب سوختگی

از این روش‌ها برای جلوگیری از آفتاب سوختگی حتی در روزهای سرد، ابری یا مه آلود استفاده کنید. قرار گرفتن در معرض آفتاب در روزهای ابری حدود 20 درصد کاهش می‌یابد اما این به معنای امکان‌پذیر نبودن آفتاب سوختگی در روزهای ابری نیست. در اطراف آب، برف، بتن و شن دقت و مراقبت بیشتری داشته باشید زیرا این مواد اشعه های خورشید را منعکس می‌کنند و باعث آفتاب سوختگی می‌شوند. علاوه بر این، نور UV در ارتفاعات شدیدتر است. مهم‌ترین راه‌های جلوگیری از بروز سوختن ناشی از آفتاب عبارتند از:

• از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر خودداری کنید. اشعه های خورشید در این ساعت‌ها در قوی‌ترین حالت ممکن هستند؛ بنابراین سعی کنید فعالیت های خارج از منزل را برای زمان‌های دیگر برنامه ریزی کنید. اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید را محدود کنید. در صورت امکان به دنبال سایه باشید و کارتان را در سایه انجام دهید.
• از برنزه کردن و آفتاب گرفتن خودداری کنید. برنزه شدن خطر آفتاب سوختگی را کاهش نمی دهد. اگر از محصولات خود برنزه کننده برای برنزه شدن استفاده می کنید، قبل از رفتن به بیرون از منزل نیز از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
• کرم ضد آفتاب را به مقدار مناسب استفاده کنید. حتی در روزهای ابری، از بالم لب و ضدآفتاب مقاوم در برابر آب و با SPF حداقل 30 استفاده کنید. ضدآفتاب‌های متنوعی در بازار وجود دارند که از پوست در برابر UVA و UVB محافظت می‌کنند. توجه داشته باشید که هیچ کرم ضد آفتابی نمی‌تواند 100% اشعه UVB خورشید را مسدود کند. پس سعی کنید حتی با وجود کرم ضدآفتاب هم در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید.
• حدود 30 دقیقه قبل از رفتن به فضای باز، کرم ضد آفتاب خود را به مقدار مناسب روی پوست تمیز و خشک بمالید. مقدار ضدآفتاب باید به قدری باشد که تمام سطوح پوست به جز پلک‌ها را بپوشاند. اگر از اسپری ضد آفتاب استفاده می کنید، آن را به دستان خود اسپری کنید و سپس آن را به پوست بمالید. این به جلوگیری از استنشاق محصول کمک می کند. هنگام سیگار کشیدن یا نزدیک شعله، باز از محصول اسپری استفاده نکنید. کرم ضد آفتاب را هر دو ساعت یکبار تجدید کنید – یا اگر شنا می‌کنید یا تعریقتان زیاد است، زودتر از 2 ساعت یک بار تجدید کنید. اگر آرایش می‌کنید و می‌خواهید بدون اینکه کل صورتتان را دوباره آرایش کنید، ضدآفتاب خود را مجدداً استفاده کنید، یکی از گزینه‌ها استفاده از پودرهای دارای SPF روی آرایش است.

سازمان غذا و دارو تمام تولیدکنندگان ضدآفتاب را ملزم می‌کند که محصول ضدآفتاب آن‌ها قدرت اولیه خود را حداقل برای سه سال حفظ کند. برچسب‌های ضد آفتاب را برای دستورالعمل های مربوط به نگهداری و تاریخ انقضا بررسی کنید. اگر تاریخ مصرف کرم ضدآفتاب گذشته است، آن را دور بیندازید.

• نوزادان و کودکان نوپا هم باید در برابر آفتاب محافظت شوند. با کلاه‌های لبه‌دار و لباس‌های سبک که دست‌ها و پاها را می پوشانند، از نوزادان و کودکان در برابر آفتاب سوختگی محافظت کنید. آنها را خنک، هیدراته و دور از نور مستقیم خورشید نگه دارید. زمانی که این امکان وجود ندارد، آکادمی اطفال آمریکا استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF حداقل 15 را برای اگر لباس و سایه ضد آفتاب در دسترس نیست، ضد آفتاب های حاوی اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم بهترین انتخاب بعدی هستند.
• در بیرون از منزل، از وسایل محافظت‌کننده مثل چتر یا کلاه‌های لبه پهن علاوه بر ضدآفتاب، استفاده کنید. لباس‌های تیره با بافت تنگ محافظت بیشتری می‌کنند.
• وقتی بیرون از منزل هستید از عینک آفتابی استفاده کنید. عینک آفتابی را انتخاب کنید که دارای محافظ UVA و UVB است. هنگام خرید عینک جدید، امتیاز UV روی برچسب را بررسی کنید. لنزهای تیره همیشه به معنای محافظت بهتر در برابر اشعه ماوراء بنفش نیستند.
• مراقب داروها و لوازم آرایشی حساس به آفتاب باشید. برخی از داروهای رایج با نسخه و بدون نسخه می توانند پوست را نسبت به نور خورشید حساس‌تر کنند. به عنوان مثال می توان به آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و داروهای کاهش دهنده کلسترول اشاره کرد. با داروساز یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد عوارض جانبی داروهایی که مصرف می کنید صحبت کنید. لوازم آرایشی حاوی آلفا هیدروکسی اسید نیز حساسیت به نور خورشید را افزایش می دهد.

درمان خانگی آفتاب سوختگی

اگر دچار آفتاب سوختگی شدید هستید، باید بلافاصله به دکتر پوست مراجعه کنید. اما اگر آفتاب سوختگی سطحی است، از درمان‌های زیر کمک بگیرید:

1. آب خنک

​

خنک کردن – درمان آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی اساساً التهاب پوست است. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای درمان التهاب، خنک کردن ناحیه آسیب‌دیده است. یک راه موثر برای کمک به آفتاب سوختگی فوری، حتی زمانی که هنوز بیرون هستید، پریدن در آب (حتی در یک وان حمام) است. غوطه ور شدن در آب در طول روز می‌تواند به جلوگیری از تشدید آفتاب سوختگی کمک کند. مراقب استخرها باشید، زیرا آب کلردار می تواند پوست را بیشتر تحریک کند. همچنین باید از قرار دادن مستقیم یخ روی پوست خودداری کنید. اگرچه ممکن است زمانی که پوست شما می‌سوزد، وجود یخ، خنک‌کننده و جذاب به نظر برسد، اما در واقع می‌تواند آسیب بیشتری به پوست آفتاب سوخته فوق العاده حساس شما وارد کند.

همچنین می توانید برای کمک به خنک شدن و تسکین پوست خود، حمام با آب خنک را امتحان کنید.

2. جوش شیرین و بلغور جو دوسر

​

جوش شیرین و بلغور جو دوسر – درمان آفتاب سوختگی

ریختن چند قاشق غذاخوری جوش شیرین در یک وان پر از آب خنک و خوابیدن در آن برای حدود 15 تا 20 دقیقه کمک می‌کند تا آسیب های ناشی از نور خورشید به حداقل برسد. افزودن یک فنجان جو به آب وان هم تحریک پوستی را تسکین می دهد و به پوست کمک می‌کند تا رطوبت طبیعی خود را حفظ کند.

پوست خود را چه در حمام و چه بعد از بیرون آمدن با حوله یا لیف نکشید. خودتان را با حوله به آرامی خشک کنید اما مالش ندهید.

3. آلوئه ورا

​

درمان خانگی آفتاب سوختگی – آلوئه ورا

اگر گیاه آلوئه ورا در خانه خود ندارید، می‌توانید آن را از عطاری‌ها تهیه کنید. ژل موجود در این گیاه آبدار قرن‌هاست که برای انواع بیماری‌ها از ناراحتی معده گرفته تا عفونت کلیه استفاده می‌شود. آلوئه ورا تسکین‌دهنده آفتاب سوختگی است.

اگر خود گیاه در دسترس نیست ، ژل 100 درصد آلوئه ورا (نه لوسیون یا پماد مبتنی بر آلوئه ورا) را امتحان کنید. این ژل ها را می‌توانید در اکثر داروخانه ها پیدا کنید.

4. چای بابونه

​

درمان خانگی آفتاب سوختگی – چای بابونه

خوردن چای بابونه روح را آرامش می‌بخشد، اما علاوه بر روح، پوست آفتاب سوخته را نیز تسکین می‌دهد. چای را به طور معمول دم کنید و بگذارید خنک شود. وقتی آماده شد، یک پارچه را در آن خیس کنید و آن را روی ناحیه آسیب دیده به آرامی قرار دهید.

اگر به گرده گل یا گیاهان دارویی آلرژی دارید، نباید از این درمان استفاده کنید. ممکن است باعث واکنش آلرژیک در پوست شما شود.

5. سرکه

نظرات در مورد استفاده از سرکه برای تسکین آفتاب سوختگی متفاوت است. برخی می‌گویند افزودن دو فنجان سرکه به آب خنک حمام می تواند به رفع سوزش کمک کند، در حالی که برخی دیگر می گویند اسیدیته بالای سرکه فقط اوضاع را بدتر می کند. اگر قبلاً از این درمان برای آفتاب سوختگی‌های کوچکتر و سبک‌تر استفاده نکرده‌اید، بهتر است آن را برای سوختگی‌های بزرگ‌تر و جدی‌تر امتحان نکنید.

6. لباس‌های گشاد بپوشید

زمانی که پوست آسیب‌دیده در حال ترمیم است، لباسی بپوشید که به پوست شما نچسبد. پوست شما بزرگ‌ترین و وسیع‌ترین عضو بدن شماست، بنابراین بهتر است به آن فضایی برای تنفس بدهید. الیاف طبیعی، مانند پنبه یا بامبو، بهترین نوع پارچه پس از آفتاب سوختگی هستند.

7. آب زیاد بنوشید

از آنجایی که پوست شما در حال مبارزه با آسیب‌های ناشی از اشعه های خورشید است، به رطوبتی نیاز دارد که در مدت زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید از دست داده است. برای کمک به پوست در ترمیم سریع‌تر، آب زیاد بنوشید.

8. مرطوب کننده را فراموش نکنید

پس از درمان اولیه، پوست شما همچنان به مراقبت نیاز دارد. یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید برای جلوگیری از لایه برداری پوست انجام دهید – یا آن را به حداقل برسانید – استفاده منظم از مرطوب کننده روی نواحی آسیب دیده است. از مرطوب‌کننده‌های بدون بو و رنگ (که برای پوست‌های حساس به بازار آمده) استفاده کنید تا تحریک پوست را به حداقل برسانید.

بهترین دکتر پوست برای درمان آفتاب سوختگی

اگر آفتاب سوختگی شما شدید است و با درد و التهاب همراه است، حتماً باید به یک متخصص پوست خوب مراجعه کنید تا درمان برای جلوگیری از آسیب بیشتر آغاز شود. شما می‌توانید فهرست متخصصان پوست را در وبسایت دکتر با من مشاهده نمایید و با تعیین نوبت، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

​

آبسه سینه چیست ? علائم و راه های درمان آن

​

آبسه سینه (آبسه پستان) که ماستیت نیز نامیده می شود، از دیرباز یکی از مشکلات شایعی بوده است که با پستان ها ارتباط دارد و در برخی افراد در نوک پستان به وجود می آید. در حال حاضر نیز این عارضه برای برخی از خانم ها در دوره های گوناگونی مانند دوران شیردهی، روی می دهد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید که در این باره اطلاعات بیشتری در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آبسه سینه (پستان) چیست؟

​

آبسه سینه

جمع شدن چرک در زیر پوست سینه را می توان آبسه سینه در نظر گرفت. عفونت سینه می تواند منجر به آبسه سینه شود.

آبسه سینه در مادران شیرده شیوع بیشتری دارد؛ اما امکان ابتلای همه افراد به آبسه سینه وجود دارد. آمارها نشان می دهند که حدود دو تا سه درصد زنان شیرده با عفونت سینه یا ماستیت مواجه می شوند که حدود 5 تا 11 درصد این موارد زمینه ساز بروز آبسه سینه خواهد بود.

اما تنها دلیل بروز آبسه سینه، ماستیت نیست و امکان دارد آبسه در همه افراد به وجود آید. مطالعات نشان دهنده این است که احتمال بروز آبسه سینه در زنان دارای اضافه وزن یا زنانی که سیگار مصرف می کنند، بیش از سایر افراد است.

تعریف آبسه پستانی

چنانچه به این موضوع اشاره شد، آبسه سینه را می توان تجمع دردناک عفونت و چرک در پستان مطرح کرد که باکتری ها آن را به وجود می آورند. اغلب یک عفونت باکتریایی آبسه ها را در زیر پوست به وجود می آورد. پستان، آبسه دردناک و متورمی دارد که اغلب سبب قرمز شدن رنگ پوست می شود و پوست را داغ می کند. آبسه سینه موجب متورم شدن پوست نواحی اطراف و بالا رفتن تب می شود.

ممکن است علائم آبسه سینه مشابه با سایر بیماری ها مانند ماستیت گرانولوماتوز یا میکروکلسیفیکاسیون بدخیم باشد که تشخیص بیماری با روش های تشخیصی مانند ماموگرافی به طور دقیق امکان پذیر است. در صورت تایید کلسیفیکاسیون در ماموگرافی، جراح سینه از روش های درمانی کلسیفیکاسیون استفاده می کند تا بیمار درمان شود.

چنانچه به این موضوع اشاره شد، التهاب سینه و ماستیت را می توان از شایع ترین علل بروز آبسه سینه مطرح کرد. با ورود باکتری به سینه و ایجاد عفونت، امکان ایجاد آبسه سینه در زنان باردار وجود دارد. راه های ورود باکتری ها به بافت سینه عبارت است از:

• بریدگی روی پوست
• مجاری شیری
• ترک‌ خوردگی نوک سینه

آبسه سینه و خطرات ناشی از آن

​

آبسه سینه و خطرات ناشی از آن

از آنجایی که آبسه سینه اغلب در زنان شیرده شایع است، برای حفظ سلامتی مادر و نوزاد، مراجعه زودهنگام به پزشک و تحت درمان قرار گرفتن اهمیت بیشتری پیدا می کند. اما در حالت کلی کلیه افراد در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند. بنابراین این عارضه باید به سرعت درمان شود؛ زیرا می تواند عفونت را تشدید کند.

چه عواملی باعث ایجاد آبسه می شوند؟

اغلب آبسه با ماستیت (درد همراه با تورم و التهاب) ارتباط دارد که به طور معمول در زنان شیرده به چشم می خورد. در صورت ورود باکتری به بافت هنگام شیردهی یا مسدود شدن مجاری شیری، ممکن است عفونت به وجود آید که سبب ایجاد ماستیت می شود و در صورت عدم درمان می تواند آبسه را به وجود آورد.

در افرادی که شیرده نیستند نیز در صورت ورود باکتری ها به مجاری شیر از طریق زخم ها یا ترک های نوک، بروز ماستیت ممکن است. باکتری ها با حمله به بافت چربی روی مجاری شیری تورم و فشار ایجاد می کنند.

در این هنگام، گلبول های سفید خون به محل باکتری ها می روند تا با عفونت مقابله کنند که در نتیجه در آن مکان منجر به تشکیل فضای توخالی و کوچک پر از چرک (آبسه) می شود. در صورت درمان نشدن ماستیت، احتمال حاد شدن و تبدیل آن به آبسه وجود خواهد داشت.

انواع عفونت سینه

عفونت پستانی به دو دسته تقسیم می شود که در ادامه هر کدام را مفصل توضیح داده ایم.

1. زمان شیردهی

بروز آبسه پستان اغلب در زمان شیردهی شایع است. با توجه و مراقبت در این دوران می توان از بروز این مشکل جلوگیری کرد که مواردی مانند جلوگیری از پرشدن شیر در پستان و جلوگیری از خراش در نوک آن در دسته این مراقبت ها قرار می گیرند. همچنین مادران می توانند پستان ها را قبل و بعد از شیردهی شستشو دهند و خشک کنند تا از ایجاد عفونت در آنها پیشگیری شود.

احتمال ابتلای مادران شیرده به آبسه پستان در دو مرحله در دوران شیردهی وجود دارد.

بعد از اولین حاملگی و در طی ماه اول شیردهی

در این زمان، نوک پستان ها بیشتر در معرض آسیب قرار خواهد داشت؛ زیرا مادران آگاهی کافی ندارند و بهداشت پستان ها مورد توجه قرار نمی گیرد. در این دوران حدود 75 درصد از آبسه های پستانی به وجود می آیند.

در زمان گرفتن کودک از شیر

در دوران گرفتن کودک از شیر، احتمال آسیب دیدگی پستان مادر و در نتیجه عفونت آن وجود دارد؛ زیرا شیر در پستان های مادر تجمع پیدا می کند. علائمی مانند تب و درد به وجود می آید و در صورت بی توجهی به آن، عفونت یا آبسه در پستان ایجاد خواهد شد.

2. غیر از زمان شیردهی

عفونت های غیر از زمان شیردهی اغلب در سنین بالا به وجود می آید که تنوع میکروبی در آنها بالاتر از عفونت های دوران شیردهی است و می توانند به دو دسته تقسیم شوند.

عفونت یا آبسه قسمت مرکزی

در این مورد، عفونت به مجاری پستان مربوط است که علائم آن در زیر هاله پستان به چشم می خورد و اغلب در خانم هایی به وجود می آید که بارداری آنها در سنین 15 تا 45 سالگی رخ می دهد. این آبسه چند نوع میکروب دارد و در صورت درمان نشدن می تواند خطرناک باشد. مصرف سیگار در ایجاد این نوع آبسه نقش مهمی دارد.

آبسه یا عفونت قسمت محیطی پستان

شیوع این عفونت ها نسبت به عفونت های مرکزی کمتر است و در سنین بالاتر به چشم می خورد. این آبسه ها در خانم های یائسه به طور ناگهانی و بدون وجود هر گونه بیماری زمینه ای پدیدار می شود که علت دقیق آن هنوز تعیین نشده است. اما برخی از بررسی ها نشان دهنده این است که اتساع مجاری پستان در این دوران می تواند به وجود آورنده عفونت باشد. در این حالت، پزشکان متخصص بیماری های پستان، شیوه تخلیه چرک را به کار می گیرند تا پستان را درمان کنند.

علائم آبسه پستان

احساس درد و تورم در سینه، خروج ترشحات از سینه و تب را می توان از شایع ترین نشانه های آبسه سینه معرفی کرد. سایر علائم شایع آبسه سینه شامل موارد زیر می شود:

• خارش
• ورم کردن، گرم شدن یا حساسیت بیش از حد بافت سینه
• حساس شدن نوک سینه
• متورم شدن غدد لنفاوی زیر بغل
• سردرد
• قرمزی پوست
• حالت تهوع و استفراغ
• خستگی

آبسه سینه در زنان شیرده می‌تواند منجر به کم شدن شیر شود. در صورت مواجهه با چنین علائمی بهتر است به پزشک متخصص جراح عمومی مراجعه کرد.

حدود شش هفته بعد از زایمان را می توان میانگین زمان آغاز عفونت پستان در زنان شیرده دانست؛ همچنین می توان شیردهی را دلیل 10 تا 33 درصد عفونت های سینه مطرح کرد.

درست است که شیوع این مشکل بیشتر در زنان شیرده به چشم می خورد، اما احتمال ابتلای زنان غیر شیرده و مردان نیز به عفونت و آبسه سینه وجود دارد. دلیل اصلی آبسه سینه در چنین افرادی این است که عفونت سینه آنها درمان نشده است. ورود باکتری ها به بافت سینه می تواند از چند طریق رخ دهد و منجر به عفونت شود:

• بریدگی سینه
• ترک خوردگی نوک سینه
• سوراخ کردن و پیرسینگ سینه

ریسک فاکتورهای عفونت سینه چیست؟

برخی از موارد، افزایش دهنده احتمال بروز آبسه سینه هستند. مواردی که در زنان شیرده خطرآفرین هستند، عبارتند از:

• عدم رعایت برنامه‌ منظم برای شیردهی به نوزاد
• حذف دفعات شیردهی
• پوشیدن لباس زیر خیلی تنگ و فشار به مجاری شیر
• از شیر گرفتن نوزاد پیش از زمان مناسب
• استرس و خستگی مادر

برخی عوامل نیز افزایش دهنده احتمال بروز آبسه سینه در مردان و زنان غیر شیرده هستند که عبارتند از:

• بالا رفتن سن و خروج از سن باروری
• مصرف دخانیات یا سیگار
• سابقه فردی آبسه سینه
• ابتلا به سرطان التهابی پستان (نوعی نادر و کمیاب از سرطان سینه)
• اضافه وزن

تشخیص آبسه سینه

​

تشخیص آبسه پستان

علائم عفونت و آبسه سینه شباهت بسیار زیادی به یکدیگر دارند و تشخیص تفاوت این دو بر عهده پزشک است. پزشک با پرسیدن شرح حال فرد و انجام معاینه بالینی می تواند به تشخیص عفونت یا آبسه بپردازد.

انجام سونوگرافی می تواند تشخیص آبسه سینه را قطعی کند. در برخی موارد ممکن است نیازمند آسپیراسیون سوزنی باشد. در این روش، پزشک از یک سوزن بسیار نازک استفاده می کند و به نمونه برداری از سینه می پردازد. این روش می تواند به بررسی سایر بیماری ها مانند کیست های خوش خیم و سرطان سینه بپردازد.

درمان آبسه پستانی در دوران شیردهی و غیر شیردهی

​

درمان آبسه پستانی در دوران شیردهی و غیر شیردهی

روش های زیر برای درمان آبسه در دوران های مختلف به ویژه در دوران شیردهی مادران توصیه می شود:

• مصرف آنتی بیوتیک ها: در صورت تجویز آنتی بیوتیک برای خانم های مبتلا به عفونت پستانی توسط پزشک، مصرف آن به طور منظم ضروری است. زیرا آنتی بیوتیک یکی از بهترین روش های درمان این عارضه است.
• استراحت مادر: استراحت و استفاده از کمپرس های سرد و گرم از روش هایی است که مادران به کار می گیرند تا عفونت پستان خود را درمان کنند.
• شستشوی پستان پیش از شیر دادن: در صورت عفونت پستان، شستشوی سینه مادر با آب گرم و صابون تمیز و مخصوص 15 دقیقه قبل از شیر دادن به نوزاد توصیه می شود. همچنین خشک کردن آن نیز با یک دستمال پارچه ای تمیز الزامی است.

درمان آبسه سینه

​

درمان آبسه سینه

در ادامه به رایج ترین روش های درمان آبسه پستان اشاره خواهد شد.

تخلیه چرک

تخلیه چرک از سینه، یکی از بهترین روش هایی است که می توان به منظور از بین بردن تورم و التهاب سینه به کار برد. در زنان شیرده یا مواردی که آبسه کوچکتر از سه سانتی متر باشد، پزشک اغلب از آسپیراسیون سوزنی استفاده می کند تا چرک سینه را تخلیه کند.

احتمال این که آبسه سینه در افراد غیرشیرده تکرار شود، بیشتر از زنان شیرده است؛ به همین علت معمولا ترجیح پزشکان این است که در مورد این افراد از روش های دیگری به منظور درمان آبسه سینه استفاده کنند. در صورت بزرگ بودن اندازه آبسه سینه، پزشک آبسه را تخلیه کرده و سپس محل آن را بسته و جمع می کند. این کار موجب تسریع روند درمان می شود.

دارو درمانی

در برخی از موارد ممکن است تجویز مصرف آنتی بیوتیک توسط پزشک برای چهار تا هفت روز باشد. در صورت تجویز آنتی بیوتیک توسط پزشک، دارو باید طبق دستور مصرف شود و حتی در صورت بهبود علائم به صورت کامل مصرف شود. همچنین برای تسکین درد می توان از مسکن هایی استفاده کرد که نیازی به نسخه پزشک نداشته باشد، مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا کمپرس گرم.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز متقاضیان شامل مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی را به آنها ارائه دهد. به عبارت بهتر این مجموعه بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباط برقرار می کند. مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک توسط این تیم ارائه شده است.

راه های پیشگیری از آبسه پستانی

استفاده از کرم های نرم کننده برای نوک سینه را می توان یکی از راه های پیشگیری از آبسه سینه در نظر گرفت. این کار از ترک خوردن نوک سینه جلوگیری می کند. در صورت ابتلا به ماستیت بهتر است که اقدامات لازم برای درمان بیماری در اسرع وقت و قبل از ایجاد آبسه سینه انجام شود.

زنان شیرده باید برخی نکات را رعایت کنند تا از این طریق به پیشگیری از بروز آبسه‌ سینه بپردازند:

• خالی کردن سینه ها به صورت مرتب و خودداری از داشتن سینه پرشیر به مدت طولانی
• اجتناب از وقفه طولانی بین دو بار شیردهی
• ممانعت از وارد شدن فشار شدید به سینه ها و پرهیز از پوشیدن لباس زیر تنگ

مراجعه به پزشک و بهترین دکتر متخصص برای آبسه سینه

در صورت داشتن علائم ماستیت (عفونت سینه) بیش از 24 ساعت بهتر است به پزشک مراجعه و با وی مشورت شود. اغلب آنتی بیوتیک ها توسط پزشکان برای درمان ماستیت استفاده می شوند.

در صورت تجربه علائم زیر در اولین فرصت باید به پزشک مراجعه کرد و به مشاوره پرداخت:

• احتمال وجود عفونت در هر دو سینه
• مشاهده خطوط قرمز در ناحیه زخم یا پیرامون آن
• مشاهده‌ی چرک یا خون در شیر
• علائم شدید ماستیت
• تجربه‌ علائم ماستیت به‌ طور ناگهانی

دکتر با من اقدام به جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان کرده است تا افراد از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و سایر موارد مربوط به هر پزشک آگاهی کامل پیدا کنند. به این ترتیب می توانند بهترین انتخاب را متناسب با نوع نیاز خود داشته باشند.

کلام آخر

یکی از مشکلات شایع مرتبط با پستان، آبسه سینه یا ماستیت است که یکی از دلایل نگرانی و مراجعه به پزشک خواهد بود. آبسه سینه اغلب درد و ناراحتی را به دنبال دارد؛ عدم درمان آبسه سینه می تواند عفونت را منتشر کند و زمینه ساز مشکلات جدی شود. در صورت مواجهه با علائم غیرطبیعی آبسه سینه باید به پزشک و دکتر متخصص جراحی عمومی مراجعه کرد تا این مشکل برطرف شود. از طریق مراجعه به وب سایت دکتر با من می توان بهترین سایت متخصص فلوشیپ جراحی پستان را پیدا کرد.

​

سندروم پیش از قاعدگی چیست و چگونه درمان میشود؟

​

سندرم پیش از قاعدگی اختلالی است که هر زنی معمولا در دوران سیکل پریودی خود آن را تجربه می کند. اما ضعیف یا شدید بودن آن با توجه به شرایط فرد کاملا متفاوت است.

چنانچه این بیماری شدید باشد ممکن است فرد از امور زندگی خود باز بماند و نتواند آن ها را به درستی انجام دهد، در نتیجه کنترل این بیماری موجب می شود که شخص راحت تر این دوران را سپری کند.

به سندرم پیش از قاعدگی نیز PMS می‌گویند. این سندروم معمولا از روز تخمک گذاری شروع می شود و تا پریود شدن شخص نیز ادامه دارد. در واقع ممکن است این دوره تا 15 روز طول بکشد. اما اصولا این عدد ثابت نیست.

علت ایجاد سندروم پیش از قاعدگی در خانم ها چیست؟

​

علت ایجاد سندروم پیش از قاعدگی در خانم ها

این سندروم علل روحی و جسمی بسیاری دارد، اما موارد زیر علل شایع آن است:

1.تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی موجب می شود که در بدن شخص یک سری اختلالات به وجود بیاید، که موجب شود، شخص حالت روحی یکسانی نداشته باشد و  تجربه یک درد جسمی در شکم و یا پاهای خود احساس کند.

2. افسردگی: یکی از نشانه های سندروم قاعدگی، بیماری افسردگی است. در واقع نمی توان گفت صرفا شخصی که افسردگی دارد، مبتلا به این سندروم است بلکه حتی احتمال دارد که شخص افسردگی خفیفی داشته باشد و در زمان این سندروم خود را قوی تر نشان دهد. در نتیجه بهتر است برای تشخیص درست این بیماری، به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید، که لیست کامل آنها در سایت دکتر با من برای دسترسی راحت تر شما وجود دارد.
3. تغییرات شیمیایی مغز: سروتونین یک مادهٔ شیمیایی در مغز انسان بوده و هر گونه تغییر و تحولات در آن موجب خواهد شد، شخص به بیماری های مختلفی از جمله سندرم پیش از قاعدگی دچار شود. اختلال در سطح سروتونین باعث بروز بیماری افسردگی قبل از دوران قاعدگی می شود و علاوه بر آن نیز شخص مدام احساس خستگی و خواب می کند و تمایل دارد که غذاهای خاص و پرچرب مصرف کند.

علائم سندروم پیش از قاعدگی چیست؟

​

علائم سندروم پیش از قاعدگی

هر زن یک هفته قبل از پریود معمولا، حالت‌های گوناگونی از جمله: ورم صورت و بدن، تغییرات در خلق‌ و‌ خو، مشکلات معده و گوارش، خستگی، بی‌حوصلگی و  سفت شدن بدن را تجربه می کند. همه ی این موارد از جمله علائم سندرم پیش از قاعدگی است که باز هم در هر فرد نسبت به فرد دیگر متفاوت است و حتی ممکن است او فقط یکی از این علائم را تجربه کند.

این سندرم یک اتفاق شایع در بین زنان است که حداقل چندین بار شخص در طول زندگی خود تجربه می کند. به طور کلی علائم سندروم پیش از قاعدگی بسیار زیاد است که ما مهم ترین آن ها را برای شما آورده ایم.

1. علائم جسمی

• سردرد های خفیف و شدید
• درد عضلات و مفاصل در شخص
• خستگی و خواب آلودگی
• تغییرات سریع در وزن
• درد پستان و ورم آن
• جوش های ریز و درشت در صورت
• مشکلات گوارشی و هضم غذا

2. علائم روحی

• افسردگی و بیماری های روانی
• گریه ی های بدون علت
• استرس و بی قراری
• عصبانیت شدید
• تغییر در خلق و خوی فرد
• عدم تمرکز
• کاهش یا افزایش میل جنسی
• بی اشتهایی و عدم میل به غذا
• علاقه بیش از به شیرینی و فست فود
• اختلال در خواب شخص
• تمایل به ترک جمع و تنها ماندن

برخی از علائم بالا برای فرد در دوران قاعدگی تحمل ناپذیر است و شخص نمی تواند به صورت عادی کارهای روتین خود را انجام دهد در نتیجه می توان گفت که بایستی به متخصص زنان و زایمان، متخصص غدد و یا متخصص اعصاب و روان که لیست کامل آن در سایت دکتر با من وجود دارد، مراجعه نماید.

پزشکان سندروم پیش از قاعدگی را چگونه تشخیص می دهند؟

آزمایش خاصی برای سندروم پیش از قاعدگی وجود ندارد که دقیقا وضعیت بیمار را بر اساس آن تشخیص دهند، اما پزشکان به صورت کلی وضعیت بیمار را بر اساس آزمایش های هورمونی که از او میگیرند، می سنجند تا تشخیص دهند که وضعیت هورمونی او به چه صورت است و سپس بر اساس آن درمان را آغاز می کنند.

مورد بعدی این است که آن ها از بیمار می خواهند که وضعیت روحی و رفتار های خود را در طول این مدت یادداشت کنند، تا بتوانند به درستی وضعیت شخص را تشخیص دهند و در نتیجه درمان را آغاز کنند.

روش های درمان سندروم پیش از قاعدگی

درمان سندروم پیش از قاعدگی با ورزش و رژیم های غذایی به خوبی کنترل می شود و در برخی از افراد نیز به طور کامل از بین می رود. در این جا پزشک در صورت تشخیص، برای شخص داروهای ضد افسردگی تجویز می کند تا علاوه بر اینکه حالات روحی او کنترل شود، از نظر جسمانی نیز درمان صورت بگیرد.

معرفی راهکارهای خانگی برای درمان بیش از قاعدگی

همان طور که گفته شد، سبک و شیوه زندگی به شدت بر روی سندرم قاعدگی تاثیرگذار است و موجب خواهد شد فرد احساس بهتری را در این دوران داشته باشد.

• یک رژیم غذایی خوب داشته باشید و تا می توانید از غذاهای فست فودی پرهیز کنید
• میزان مصرف شیرینی، سیگار و الکل را به حداقل برسانید.
• مصرف مکمل‌هایی هایی که حاوی ویتامین D است و یا ساشه هایی که حاوی منیزیم می باشد، دردهای عضلانی را به شدت کاهش می دهد.
• اگر امکان آفتاب گرفتن در محیط را دارید، حتما این کار را انجام دهید.
• حتما ورزش را در برنامه ی زندگی خود قرار دهید.
• سعی کنید حتما در طول روز آب بنوشید.
• مصرف دمنوش های گیاهی مانند گل گاوزبان و بابونه
• 8 ساعت خواب مفید را داشته باشید.
• زمانی که دچار این سندروم می شوید حتما از دوش آب گرم استفاده کنید.
• برای آرامش دوش بگیرید.
• مدیتیشن و یوگا را هر روز صبح یا پایان شب انجام دهید.
• ماساژ درمانی
• مصرف حبوبات را کمتر کنید.
• مصرف کافئین را کم کنید.
• شرایط خود را برای اطرافیان توضیح دهید و از آنها بخواهید تا در طول این دوره با شما همکاری کنند.
• همکاری همسر و درک بسیار او

به عنوان یک زن بدانید که این موضوع نیز جزئی از زندگی شما است و بایستی آن را دوست داشته باشید، و سعی کنید با یک سبک زندگی درست آن را ادامه دهید.

درمان دارویی سندرم اختلال قاعدگی

1. داروهای ضدافسردگی که در دسته ی روانپزشکی قرار دارد: شامل فلوکستین، پاروکستین، سرترالین که در کاهش علائم این سندروم بسیار مفید است. میزان و مدت زمان مصرف دارو برای هر شخص متفاوت است.
2. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند مسکن: مثل ایبوپروفن، یا ناپروکسن سدیم می‌تواند درد را کاهش دهد و بسیاری از بیماری ها را درمان کند.
3. دیورتیک‌ها: از جمله قرص هایی هستند که ادرار آور بوده و موجب می شوند که مایعات اضافی در بدن خارج شود.
4. قرص‌های جلوگیری از بارداری: این قرص ها برای تنظیم سیکل قاعدگی بوده و با پایین آوردن سطح تخمک گذاری کمک خواهند کرد که علائم پیش از بارداری کاهش یابد.
5. کپسول پی‌ام‌اس پوز: این کپسول گیاهی بوده، و حاوی عصاره پنج انگشت است و شخص با مصرف یک بار در روز می تواند بسیاری از علائم سندرم پیش از قاعدگی را درمان کند.
6. داروهای گیاهی: گیاهانی مثل زنجبیل، مخمر و روغن گل پامچال در درمان و یا پیشگیری از بیماری به شدت تاثیرگذار هستند و باعث بهبودی این نوع بیماری می شود. البته این موضوع را در نظر  بگیرید که مصرف خودسر گیاهان دارویی خطرناک بوده و ممکن است که سلامتی شخص را به خطر بیندازد . پس بهتر است که قبل از مصرف هر دارویی از پزشک خود راهنمایی بگیرید. ما در سایت دکتر با من، پزشکان متخصص زنان و زایمان را به صورت جامع و کامل برای شما معرفی کرده ایم که می توانید از این طریق پزشک مدنظر خود را بشناسید و نوبت اخذ نمایید.

معرفی دمنوش های گیاهی که در درمان PMS تاثیر گذار هستند:

1. دمنوش اسطوخودوس
2. دمنوش بابونه
3. دمنوش دارچین
4. دمنوش بهار نارنج
5. دمنوش زنجبیل
6. مصرف مکمل های دارویی، مانند ویتامین C، ویتامین B6، کلسیم و دیگر مکمل هایی که در درمان این سندروم به شدت تاثیر گذار است.

هیچ کدام از داروهای بالا را نباید خودسرانه مصرف کنید و حتما بهتر است که در ابتدا به پزشک متخصص مراجعه نمایید.

آیا مردان نیز دچار اختلالات هورمونی می شوند؟

​

اختلالات هورمونی در مردان

بله، قطعا همینطور است و مردان نیز در طول زندگی خود، این اختلال را تجربه می کنند. کاهش تستوسترون در بدن آقایان شبیه به سندروم قبل از قاعدگی است و آنها را آزار می دهد. آقایان نیز ممکن است دچار افسردگی، خستگی یا نوسانات در رفتار و احساسات خود شوند.

این حالت در مردان، به نام آی‌ام‌اس (IMS) است. مواردی مانند، سن، فشار و استرس، تغییرات در رژیم غذایی، بیماری و کمبود خواب بر هورمون های تستوسترون تاثیر بسیار زیادی دارد. در صورت داشتن این سندروم، بایستی با مشورت پزشک تحت درمان قرار گیرید و علائم آن را مانند موارد بالا بهبود و کاهش دهید.

در آخر بایستی بدانید که این سندروم در زندگی اشخاص وجود دارد، پس بهتر است که بدن خود را دوست داشته باشیم و با آرامش بسیار و با مهربانی با آن برخورد کنیم. چرا که آرامش در زندگی خود باعث از بین رفتن بسیاری از بیماری ها از جمله سندروم پیش از قاعدگی می شود. اما برای درمان و پیشگیری از این بیماری می توانید از پزشکان دکتر با من نوبت اخذ کنید و مراحل درمان خود را انجام دهید.

​

آستیگماتیسم چیست ؟

​

آستیگماتیسم (Astigmatism) یک مشکل چشمی بسیار شایع است که به عنوان یکی از عیوب انکساری چشم شناخته می‌شود و باعث تاری دید می‌شود. اگر دوست دارید که با مشکل آستیگماتیسم بیشتر آشنا شوید، با ما همراه باشید تا به طور کامل و دقیق با این عیب انکساری چشم آشنا شویم.

تاریخچه آستیگماتیسم

​

تاریخچه بیماری آستیگماتیسم

اصطلاح “آستیگماتیسم” توسط ویلیام ویول (William Whewell)، متفکر و دانشمند انگلیسی، در سال 1846 معرفی شد. متعاقباً روش‌هایی برای ارزیابی ذهنی و عینی ایجاد شد، از جمله معرفی یک استوانه متقاطع، کراتوسکوپ، صفحه آستیگماتیک، و توسعه رتینوسکوپی و افتالموسکوپی. در دو دهه آخر قرن نوزدهم، اولین تلاش برای تغییر انکسار در بیماران آستیگمات با تغییر شکل قرنیه انجام شد.

لازم به ذکر است که او در مسیر توسعه درمان با چالش‌های مختلفی در این زمینه مواجه شد که از جمله آن‌ها می‌توان به ساخت فنی لنز، اندازه‌گیری دقیق عیب انکساری و درک خواص نوری چشم اشاره کرد. اهمیت قرن نوزدهم این بود که همکاری بین رشته‌ای بین فیزیکدانان و ستاره‌شناسان، و ریاضیدانان و پزشکان، منجر به توسعه دانش جامع در مورد آستیگماتیسم شد.

آستیگماتیسم چیست؟

آستیگماتیسم وضعیتی است که در آن چشم شما، به خصوص قرنیه یا قسمت جلویی شفاف کره چشم، کاملا گرد نیست.

در حالت ایده آل، کره چشم شبیه یک توپ کاملاً گرد است. نور وارد آن می شود و به طور یکنواخت خم می شود که به شما دید واضحی می دهد. اما اگر شکل قرنیه شما بیشتر شبیه توپ فوتبال باشد، نور در یک جهت بیشتر از جهت دیگر خم می‌شود. این بدان معناست که تنها بخشی از یک جسم در فوکوس است. چیزهای دور ممکن است تار و مَواج به نظر برسند.

آستیگماتیسم معمولاً همراه با نزدیک بینی (میوپی) یا دوربینی (هیپروپی) اتفاق می‌افتد. این سه حالت عیوب انکساری نامیده می‌شوند زیرا دربرگیرنده نحوه خم شدن (انکسار) نور چشم شما هستند.

متخصص چشم مشکل آستیگمات بودن چشم را با تجویز عینک، لنز یا جراحی به راحتی رفع می‌کند.

انواع مختلف آستیگماتیسم

​

انواع مختلف آستیگماتیسم

دو نوع اصلی این مشکل، آستیگماتیسم قرنیه و آستیگماتیسم عدسی است. آستیگماتیسم قرنیه زمانی اتفاق می‌افتد که نقص یا اعوجاج در قرنیه وجود داشته باشد. آستیگماتیسم عدسی زمانی اتفاق می‌افتد که در عدسی چشم نقص ایجاد می‌شود.

آستیگماتیسم گاهی اوقات به صورت منظم یا نامنظم نیز توصیف می شود. آستیگماتیسم معمولی زمانی رخ می‌دهد که چشم کاملاً خمیده نباشد. بنابراین به جای گرد بودن مانند توپ بسکتبال، ممکن است شکل یک توپ فوتبال را به خود بگیرد. این مشکل اغلب منجر به تاری دید می‌شود.

آستیگماتیسم نامنظم، که کمتر هم رایج است، زمانی رخ می‌دهد که چشم کاملاً گرد نباشد. اما بر خلاف آستیگماتیسم معمولی، که در آن چشم به طور یکنواخت بد شکل است، آستیگماتیسم نامنظم دارای انحنای ناهموار است. این نقص همچنین باعث انحراف دید و تاری می شود.

 علائم آستیگماتیسم چشم

​

علائم آستیگماتیسم چشم

علائم آستیگمات شدن چشم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تاری دید، انحراف دید یا مبهم بودن دید در همه فواصل (هم از نزدیک و هم از دور)؛
• خستگی چشم؛
• سردرد؛
• مشکل دید در شب؛
• پریدن پلک؛
• حساسیت و خارش چشم.

در صورت داشتن علائم آستیگماتیسم به پزشک متخصص چشم مراجعه کنید. برخی از علائم ممکن است به دلیل سایر مشکلات سلامتی یا بینایی نیز باشد.

علل آستیگماتیسم چیست؟

این بیماری در اکثر مردم به صورت مادرزادی است و هنوز متخصصان دلیل قطعی برای آن پیدا نکرده‌اند. این مشکل پس از آسیب دیدن چشم، بیماری‌های چشمی یا جراحی چشم نیز ممکن است اتفاق بیفتد.

در موارد نادر نیز بیماری “قوز قرنیه” می‌تواند با نازک‌تر کردن و مخروطی‌تر کردن قسمت جلویی چشم (قرنیه) باعث آستیگماتیسم چشم‌ها شود. در این صورت، احتمالاً پزشک برای دید واضح‌تر بیمار، به او لنز (نه عینک) تجویز کند.

مطالعه در نور کم یا نگاه کردن به تلویزیون از فاصله کم عامل بروز آستیگماتیسم نیستند.

چه کسانی در معرض خطر آستیگماتیسم هستند؟

آستیگماتیسم هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ می‌دهد. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به آستیگماتیسم در شما بیشتر باشد:

• سابقه خانوادگی آستیگماتیسم یا سایر اختلالات چشمی مانند قوز قرنیه (تخریب قرنیه)؛
• زخم یا نازک شدن قرنیه؛
• نزدیک بینی بیش از حد، که باعث تاری دید در فاصله دور می‌شود؛
• دور بینی بیش از حد، که باعث ایجاد دید نزدیک تاری می‌شود؛
• سابقه انواع خاصی از جراحی چشم، مانند جراحی آب مروارید (حذف عدسی تیره با جراحی).

تشخیص آستیگماتیسم

علائم آستیگماتیسم به مرور ظاهر می‌شوند. اگر متوجه تغییراتی در بینایی خود شدید، حتماً بلافاصله به چشم پزشک مراجعه کنید. یک معاینه کامل چشم کمک می‌کند تا مشکل دیدتان به راحتی حل شود.

بهترین متخصص چشم یا اپتومتریست با استفاده از نمودار چشمی، وضوح بینایی شما را تعیین می‌کند. پزشک همچنین از ابزارهایی برای اندازه گیری بینایی شما استفاده خواهد کرد، از جمله:

فوروپتر: دستگاه بینایی‌سنجی است که بیمار از طریق یک سری عدسی نگاه می‌کند تا لنزهایی را پیدا کند که واضح‌ترین دید را به او می‌دهد.

کراتومتر: این دستگاه خمیدگی در مرکز قرنیه شما را اندازه گیری می‌کند و شیب‌دارترین و صاف‌ترین منحنی‌های چشم را پیدا می‌کند. اندازه‌گیری این موارد به پزشک شما درباره شکل قرنیه و میزان تمرکز آن اطلاعات دقیق می‌دهد.

اتورفرکتور: این دستگاه نور را به چشم شما می‌تاباند و نحوه تغییر آن را با جهش از پشت اندازه‌گیری می‌کند. اتورفرکتور به چشم پزشک این امکان را می‌دهد تا بررسی کند که بیمار به چه لنزهایی نیاز دارد.

توپوگرافی قرنیه: این فناوری دقیق‌ترین اطلاعات را در مورد شکل قرنیه شما می‌دهد. چشم پزشک به شما می‌گوید به یک نقطه خاص نگاه کنید. در همین حال، دستگاه هزاران اطلاعات دقیق و کوچک را از چشم شما جمع‌آوری می‌کند. کامپیوتر، نقشه رنگی قرنیه شما را می‌کشد. اگر این دیتا نشان دهد که برای آستیگماتیسم یا آب مروارید نیاز به جراحی وجود دارد، چشم پزشک وقت جراحی برای شما در نظر می‌گیرد. توپوگرافی همچنین می‌تواند به تشخیص قوز قرنیه نیز کمک کند.

واحدهای اندازه گیری میزان مشکل آستیگماتیسم

نسخه چشم شما دارای حروف و اعداد خواهد بود. OD به معنای oculus dexter، چشم راست شما است و OS چشم چپ شما oculus sinister است. OU به معنای oculus uterque یا هر دو چشم است.

اعداد، واحدهای اندازه گیری هستند که دیوپتر (diopter) نامیده می‌شوند.

عدد اول مربوط به چیزی به نام اصلاح کروی (spherical correction) است. اگر علامت منفی داشته باشد، شما نزدیک بین هستید. اگر علامت مثبت وجود داشته باشد، دوربین هستید. عدد بالاتر به معنای تاری دید است.

اعداد دوم اصلاح استوانه‌ای (cylindrical correction) شما هستند و به معنای این است که آستیگماتیسم شما تا این اندازه شدت دارد.

سومین محور، محل آستیگماتیسم روی قرنیه شماست.

به عنوان مثال، تجویز “OD -1.00 x -2.00 x 155” به این معنی است که چشم راست شما 1 دیوپتر نزدیک بینی و 2 دیوپتر آستیگماتیسم در 155 درجه روی قرنیه شما دارد.

درمان آستیگماتیسم

عینک یا لنز می‌تواند تقریباً تمام موارد آستیگماتیسم را اصلاح کند. اما اگر فقط آستیگماتیسم خفیفی دارید و هیچ مشکل بینایی دیگری ندارید، ممکن است به عینک یا لنز اصلاً نیاز نداشته باشید.

اگر میزان آستیگماتیسم شما معمولی است، احتمالاً به لنزهای اصلاح دید مانند عینک یا لنز تماسی و یا جراحی نیاز خواهید داشت.

لنزهای عینک منحنی هستند تا با شکل قرنیه یا عدسی که باعث تاری دید می شود مقابله کنند. وقتی مستقیم به جلو نگاه می کنید به درستی کار می‌کنند. اما با توجه به میزان اصلاحی که نیاز دارید، ممکن است کف زمین یا دیوارها کج به نظر برسند. این احساس به مرور و با عادت کردن شما به استفاده از عینک از بین می‌رود.

اگر آستیگمات شدید دارید، ممکن است یک هفته یا بیشتر طول بکشد تا با عینک یا لنز خود عادت کنید. برای این که راحت‌تر عادت کنید، ابتدا صبح‌ها چند ساعت از عینک استفاده کنید و سپس مدت زمان استفاده را طولانی‌تر کنید تا عادت کنید. اگر بینایی شما بعد از 1 هفته بهتر نشد، از پزشک خود بخواهید که نسخه شما را با عینک بررسی کند تا از درست ساخته شدن لنزهای عینک اطمینان پیدا کنید.

لنزهای تماسی نیز می‌توانند کمک کنند تا مشکل آستیگماتیسم شما حل شود، اما لنزهای آستیگمات لنزهای خاصی هستند.

زمانی که لنز تماسی دارید و پلک می‌زنید، جای لنزها به هم می‌خورد و  می‌چرخند. لنزهای نرمی که برای آستیگماتیسم استفاده می‌شوند، به نام لنزهای توریک، به گونه ای طراحی شده‌اند که با هر بار پلک زدن به همان نقطه برگردند.

اگر آستیگماتیسم شما شدید باشد، لنزهای تماسی سفت و محکم (سخت) انتخاب بهتری هستند. پزشکان می‌تواند آنها را به عنوان لنز معمول شما یا برای روشی به نام ارتوکراتولوژی استفاده کنند. در روش ارتوکراتولوژی، هنگام خواب از لنز استفاده می‌کنید و این لنزها شکل قرنیه شما را تغییر می‌دهند. برای حفظ این شکل جدید باید از لنزها استفاده کنید، اما مجبور نیستید آن‌ها را مرتب به چشم داشته باشید.

جراحی لیزر چشم (لیزیک یا PRK) هم برای اصلاح و تغییر قرنیه انجام می‌شود و باعث می‌شود تا قرنیه بتواند اشعه‌های نور را بهتر متمرکز کند. پزشک چشم شما را با قطره بی حس می کند و از یک دستگاه مکانیکی استریل (یا لیزر) برای ایجاد یک فلپ نازک روی قرنیه چشم شما استفاده می‌کند.

جراح چشم با ایجاد تغییر حین جراحی باعث می‌شود لایه‌های مرکزی قرنیه شما نمایان شود و از لیزر برای ثابت کردن قرنیه استفاده می‌کنند. سپس فلپ را به حالت اولیه برمی‌گرداند. در نهایت، پزشک داخل چشم قطره های ضد التهابی و آنتی بیوتیک می‌ریزد و بعد از کمی بهبود چشم می‌توانید به خانه برگردید. انواع جراحی چشم برای آستیگماتیسم عبارتند از:

Common surgeries for astigmatism are:

جراحی	روند جراحی
لازیک (LASIK)	جراح فلپ نازکی را در قرنیه برش می‌دهد و سپس از لیزر برای تغییر شکل آن (قبل از بستن فلپ) استفاده می‌کند.
پی آر کی (PRK)	جراح از لیزر برای تغییر شکل قرنیه استفاده می‌کند که نحوه تمرکز پرتوهای نور بر روی شبکیه را بهبود می‌بخشد.
لازک (LASEK)	این جراحی چشم شامل نرم کردن پوشش محافظ روی قرنیه و سپس استفاده از لیزر برای رفع انحنای نادرست چشم است.
اسمایل (SMILE)	جراح، شکل قرنیه را با استفاده از لیزر برای ایجاد یک قطعه بافت دیسکی‌شکل زیر سطح قرنیه تغییر می‌دهد.
اپی لازیک Epi-LASIK	در این روش، جراح لایه بالایی یا خارجی قرنیه را برمی‌دارد و سپس از لیزر برای تغییر شکل آن استفاده می‌کند.

آستیگماتیسم در کودکان

​

آستیگماتیسم در کودکان

بسیاری از نوزادان با آستیگماتیسم متولد می‌شوند و اغلب قبل از یک سالگی این آستیگماتیسم از بین می‌رود. اگر کودک احساس ناراحتی کند و یا پدر و مادر متوجه شوند که دید درستی ندارد، حتماً باید برای درمان، به چشم پزشک مراجعه کنند. کودکی که مشکل بینایی درمان نشده دارد، ممکن است در مدرسه با مشکل مواجه شود. گاهی کودک به دلیل مشکل چشم، درس را به خوبی یاد نمی‌گیرد و والدین تصور می‌کنند که کودکشان با اختلال یادگیری مواجه است.

از آنجایی که کودکان معمولا نمی توانند تشخیص دهند که بینایی آنها مشکل دارد، از حدود 6 ماهگی به معاینات منظم چشم نیاز دارند.

راه‌های جلوگیری از آستیگماتیسم

هیچ راه شناخته شده ای برای جلوگیری از آستیگماتیسم وجود ندارد. اگر در معرض خطر ابتلا به قوز قرنیه هستید، بهتر است تا جایی که می توانید چشمان خود را مالش ندهید و چشم را تحریک نکنید.

بهترین چشم پزشک برای درمان و تشخیص آستیگماتیسم

اگر احساس تاری دید، سردرد دائمی، خستگی چشم و یا دید نامناسب در شب دارید، حتماً باید در اسرع وقت به بهترین متخصص چشم مراجعه کنید. شما می‌توانید لیست متخصصان خوب چشم و پزشکان جراح چشم را در وبسایت دکتر با من مشاهده کنید.

​

آبسه دندان چیست ؟ علل، علائم و راه های درمان

​

این مقاله قصد دارد به موضوع آبسه دندان بپردازد و علائم، عوارض و راه های پیشگیری و درمان آن را بررسی کند. در حقیقت هدف مقاله این است که مشخص کند علت بروز آن چیست و برای جلوگیری از عوارض آن باید چه درمانی را در پیش گرفت. بنابراین در ادامه مقاله همراه ما باشید.

آبسه دندان چیست؟

آبسه به عنوان حفره یا بافتی پر از چرک در نظر گرفته می شود و محل ایجاد آن در اطراف ریشه دندان عفونی است و می تواند در تمامی گروه های سنی رخ دهد.

ایجاد این عارضه در اثر عفونت باکتریایی است و اگر به موقع درمان شود، مشکل ساز نخواهد شد. اما در غیر این صورت، احتمال گسترش آن از فک به گردن، سر یا دیگر اعضای بدن وجود خواهد داشت. این مشکل باید درمان شود و برای درمان آن باید به دندان پزشک مراجعه کرد.

انواع آبسه دندان

تقسیم بندی این آبسه به چند دسته کلی است که در ادامه آنها را شرح خواهیم داد.

آبسه پریودنتال

آبسه پریودنتال که آبسه جانبی یا آبسه پاریتال نیز نامیده می شود، بر استخوان کنار دندان تاثیرگذار خواهد بود. این ضایعه به عنوان یک وضعیت اورژانس دندانی، بسیار شایع و دردناک است که تجمع باکتری یا گیر افتادن جسم خارجی در کیسه های پریودنتال سبب ایجاد آن می شود. این مشکل بیشتر افرادی را تحت تاثیر قرار می دهد که دچار بیماری پریودنتال بوده و نیازمند مدیریت سریع و طولانی مدت هستند.

آبسه ژنژیوال

یکی از انواع آبسه دندان، آبسه ژنژیوال یا لثه است که محل ایجاد آن بین لثه و دندان است. این امر به علت عفونت باکتریایی ایجاد می شود که مواردی مانند مسواک زدن نادرست، پوسیدگی دندانی، گیر کردن غذا در خط لثه، شکستگی دندان، خونریزی در خط لثه و غیره زمینه ساز آن هستند. آسیب تروماتیک یا اعمال نیروی بیش از حد روی دندان (در نتیجه ارتودنسی) می تواند این نوع از آبسه را به وجود آورد.

آبسه پری ‌آپیکال

محل شکل گیری این آبسه در انتهای ریشه دندان است. به این صورت که گاهی اوقات چرکی که در نتیجه عفونت دندان از نوک ریشه به وجود می آید و از طریق استخوان به درون لثه پخش می شود، سبب متورم شدن لثه ها در نزدیکی ریشه دندان می شود. اغلب دلیل درد شدید دائمی، تورم ناشی از چرک است که در حین جویدن بدتر می شود.

در چنین حالتی بسته به محل دندان، احتمال گسترش عفونت به بافت های نرم وجود خواهد داشت و می تواند سبب بروز تورم در فک، ناحیه گونه ها یا کف دهان شود. ممکن است در نهایت بافت باز شود و اجازه تخلیه چرک را بدهد. نکته قابل توجه این است که عفونت هایی گسترش پیدا می کنند تا بر راه هوایی تاثیر بگذارند، ممکن است جدی و خطرناک باشند.

در نتیجه در این نوع از آبسه با عبور باکتری از پالپ (درونی ترین بخش دندان) و نفوذ تا ریشه دندان، آبسه پری اپیکال به وجود خواهد آمد.

آبسه دندان عقل

دندان های عقل به عنوان آخرین مجموعه از دندان های آسیاب پشتی در اکثر موارد هیچ عملکرد موثری ندارند؛ علاوه بر این ممکن است مشکلاتی برای سلامت دهان و دندان به وجود آورند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن این دندان ها نیز به علت موقعیت قرارگیری آنها دشوارتر است. در نتیجه این دندان ها به علت نهفتگی و سلامت ضعیف دهان می توانند عفونت ایجاد کنند و در نهایت منجر به آبسه دندان عقل شوند.

در صورت احساس درد در هنگام غذا خوردن یا مواجهه با بوی بد دهان، ممکن است این مشکل رخ داده باشد. در این صورت باید در اولین فرصت به دندان پزشک مراجعه شود. زیرا در صورت بی توجهی به این مشکل، احتمال خطر و بروز مواردی مانند دندان درد، تورم غدد در گردن و غیره وجود دارد.

آبسه دندان عصب کشی شده

پس از عصب کشی دندان به علت مواردی مانند نفوذ متریال باقی مانده از عصب به نوک ریشه دندان و درون بافت دندان و وجود ضایعه و عفونت در استخوان و لثه پیرامون دندان عصب کشی شده، ممکن است تورم و آبسه رخ دهد. در چنین مواقعی نیز بهتر است در اولین فرصت به دندان پزشک مراجعه شود.

دلایل آبسه دندان

​

دلایل آبسه دندان

دندان از بیرون، ساختاری سفت و محکم دارد، اما داخلی ترین بخش آن (پالپ دندان) تشکیل شده از اعصاب، عروق خونی و بافت همبند است که عفونی شدن آن گاهی اوقات و در نتیجه عوامل مختلفی امکان پذیر است. به طور کلی آبسه دندان اغلب به دلایل زیر رخ می دهد:

• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و بی توجهی به مواردی مانند مسواک زدن، استفاده از نخ دندان یا مصرف فلوراید به صورت منظم
• برخی بیماری ها (مانند سرطان و دیابت) و استفاده از برخی داروها
• وجود حفره عمیق در دندان یا پوسیدگی دندانی
• بیماری لثه که بیماری پریودنتال نیز نامیده می شود.
• داشتن رژیم ‌های غذایی پر از قند
• آسیب دیدگی دندان و ترک ‌خوردگی آن

در صورت عدم درمان این عفونت، پالپ دندانی دچار آسیب دیدگی می شود و آبسه به وجود می آید.

علائم آبسه دندان

اغلب هنگام آبسه دندان، ناحیه اطراف دندان دچار درد می شود. در این صورت معمولا دردی شدید در نزدیکی دندان به وجود می آید که ممکن است به فک یا قسمت های دیگر صورت نیز گسترش پیدا کند.

همچنین علائم زیر نیز ممکن است ایجاد شود:

• تورم
• تب
• قرمزی لثه
• تورم غدد لنفاوی
• احساس مزه بد در دهان
• مشکل در تنفس یا بلع
• التهاب لثه
• حساسیت به دمای سرد یا گرم
• بوی بد دهان
• احساس درد در حین گاز گرفتن یا جویدن غذا
• درد شدید گوش، گردن یا فک

گاهی اوقات آبسه سبب می شود که برآمدگی های شبیه به جوش روی لثه ایجاد شود که در صورت فشار دادن آن و خروج مایعی از آن به بیرون، قطعا دندان دچار آبسه شده و مایع خارج شده چرک است.

پیشگیری از آبسه دندان

​

پیشگیری از آبسه دندان

اقدامات ساده زیر به منظور حفظ سلامت دندان ها و لثه ها توصیه می شوند:

• مراجعه به دندان پزشک برای معاینه روتین (چکاپ دندان ها) هر چند وقت یک بار انجام شود.
• مسواک زدن دندان ها دو بار در روز، هر بار به مدت دو دقیقه با خمیر دندان دارای فلوراید
• تعویض مسواک هر سه تا چهار ماه یک بار
• استفاده از نخ دندان برای تمیز کردن نواحی بین دندان ها و لثه ها که دسترسی به آنها دشوار است.
• مراجعه به دندان پزشک در اولین فرصت در صورت داشتن دندان لق یا ترک خورده
• محدود کردن مصرف غذاها و نوشیدنی های شیرین؛ زیرا شیرینی ها و نوشابه ها در دندان حفره به وجود می آورند که می توانند سبب بروز آبسه شوند.
• محدود کردن مصرف میان وعده بین وعده های غذایی

درمان آبسه دندان در صورت مراجعه به پزشک

هدف از درمان آبسه این است که فرد از عفونت و درد رها شود. برای انجام این کار، پزشک متخصص روش های درمانی زیر را پیشنهاد می کند.

داروی آبسه دندان

آنتی بیوتیک ها مانند آموکسی سیلین، پنی سیلین و مترونیدازول اغلب به عنوان اولین گزینه برای درمان عفونت دندان در نظر گرفته می شوند. در صورت جدی تر شدن عفونت دندان، ممکن است دندان پزشک به تجویز ترکیبی از آموکسی سیلین و داروی دیگری به نام کلاولانات (کوآموکسی کلاو) بپردازد. استامینوفن یا بروفن نیز برای کاهش درد تجویز می شود. اغلب پس از 48 ساعت از مصرف آنتی بیوتیک، مشکل برطرف می شود و سه تا پنج روز بعد از مصرف آنتی بیوتیک ها بهبود قابل توجهی حاصل خواهد شد.

درمان آبسه دندان با آنتی ‌بیوتیک

در صورت گسترش عفونت از محل آبسه به فک یا نواحی دیگر بدن، تجویز آنتی بیوتیک انجام می شود. این در حالی است که آنتی بیوتیک ها قابلیت درمان آبسه را نخواهند داشت.

کشیدن دندان

در صورتی که راهی برای نجات دندان توسط اندودنتیست یافت نشود، به ناچار باید دندان کشیده شود.

درمان آبسه با عصب ‌کشی دندان

بهترین راه برای حفظ دندان، عصب کشی است. اندودنتیست با ایجاد سوراخی در دندان مورد نظر، اقدام به تخلیه آبسه و تمیز کردن پالپ عفونی از داخل دندان و کانال های ریشه ای می کند. سپس پر کردن ناحیه پالپ و فضاهای خالی را با ماده مخصوصی انجام می دهد.

در گام بعدی، به کانال ریشه تمیز شده شکل داده و ترمیم دندان را با روکش بعد از مهر و موم کردن آن انجام می دهد. به این ترتیب، ظاهر و عملکرد دندان ترمیم شده مانند سایر دندان ها خواهد بود.

درمان فوری آبسه دندان با جراحی

این روش ممکن است توسط متخصص اتخاذ شده تا آبسه پریودنتال تخلیه شود. در صورت پاره شدن آبسه، درد کاهش پیدا می کند، اما مراجعه به یک دندان پزشک و متخصص پیشنهاد می شود.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مربوط به دندان را در اختیار مراجعه کنندگان قرار دهد و بهترین دندان پزشک را به متقاضیان معرفی کند. به عبارت بهتر این مجموعه برقراری ارتباط بین پزشکان و مراجعه کنندگان را امکان پذیر می کند که متقاضیان بتوانند مشاوره پزشکی مورد نیاز خود را دریافت کنند.

این مجموعه دسترسی به خدمات پزشکی را برای مراجعه کنندگان ساده تر می کند و مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را ارائه می دهد.

درمان‌های خانگی آبسه دندان

راهکارهای زیر برای کاهش علائم و شدت آبسه پیشنهاد می شود.

دهان ‌شویه با آب ‌نمک

دهان شویه با آب نمک می تواند به عنوان تکنیکی آسان و مقرون به صرفه در نظر گرفته شود تا آبسه را به صورت موقتی تسکین دهد. این شیوه از طریق فرآیند اسمز برای بهبود آبسه کمک کننده خواهد بود. به گونه ای که نمک یا کلرید سدیم با مایع باکتریایی، سلول ها و غیره تماس پیدا کرده و آنها را از بدن خارج می کند و در پاکسازی ناحیه موثر است. به این منظور، اضافه کردن نصف قاشق چایخوری نمک به یک لیوان آب گرم و شستشوی دهان با آن به مدت دو دقیقه توصیه می شود.

دهان‌ شویه با جوش شیرین

رشد بسیاری از باکتری ها در شرایط اسیدی رخ می دهد. جوش شیرین سبب افزایش PH دهان می شود. با قلیایی شدن محیط، تکثیر باکتری ها به راحتی انجام نمی شود. بسیاری از مشکلات دهان و دندان نیز به علت عدم تعادل اسید رخ می دهد که جوش شیرین موجب متعادل شدن سطح اسیدیته دهان می شود.

جوش شیرین برای حذف پلاک ها و باکتری های دهانی موثر و کمک کننده است. بیوفیلم هایی مانند پلاک را می توان کلنی هایی از باکتری ها در نظر گرفت که با چسبیدن به سطح دندان ها و لثه ها منجر به مشکلات دهانی می شوند. دانه های جوش شیرین می تواند موجب اختلال در عملکرد این بیوفیلم ها شوند و موجب کاهش پیدا کردن باکتری های روی دندان ها و آسیب دیدگی ناشی از آنها می شوند.

به این منظور توصیه می شود که شستشوی دهان با مخلوط جوش شیرین و آب دو بار در روز (هر بار به مدت 5 دقیقه) انجام شود. همچنین تهیه خمیر با استفاده از جوش شیرین و آب و قرار دادن آن روی لثه ها نیز توصیه می شود.

درمان فوری آبسه دندان با اسانس پونه کوهی

روغن پونه کوهی دارای خواص ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی بسیار زیادی است که باعث می شود تورم و درد ناشی از آبسه دندان کاهش پیدا کند. برای این روش، مخلوط کردن پونه کوهی با روغن نارگیل توصیه می شود تا از تحریک لثه ها جلوگیری شود. سپس مخلوط با پنبه یا موارد مشابه روی ناحیه آلوده قرار بگیرد. پس از ده دقیقه، مواد باید از دهان بیرون ریخته شود.

خمیر سیر

آلیسین، ترکیبی در سیر است که خواص ضد میکروبی و ضد باکتریایی فراوانی دارد و در کشته شدن باکتری های موجود در دهان کمک کننده است. در نتیجه استفاده از سیر در ناحیه عفونی می تواند درد آبسه را کاهش دهد و آن را بهبود ببخشد. در این روش با له کردن یک حبه سیر و خمیری درآوردن آن باید آن را روی ناحیه عفونی پیرامون آبسه قرار داد.

کمپرس سرد با یخ

عفونتی مانند آبسه می تواند در محل، تورم ایجاد کند. به همین علت، قرارگیری یخ در این ناحیه موجب منقبض شدن رگ های خونی می شود و درد و تورم را کاهش می دهد. هر چند این اقدام آبسه را بهبود نمی بخشد، اما می تواند علائم آن را کاهش دهد. برای این روش باید قرارگیری یک کیسه یخ به مدت پانزده دقیقه روی ناحیه آبسه (چند بار در روز) همواره مورد توجه قرار گیرد.

درمان عفونت لثه و آبسه با ژل آلوئه ‌ورا

آلوئه ورا اغلب به عنوان یک گیاه شگفت انگیز در نظر گرفته می شود که دارای آنتی اکسیدان ها و خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است. استفاده از آلوئه ورا در ناحیه مورد نظر می تواند موجب تسکین درد شود و در بهبود آبسه کمک کننده باشد. به این منظور پس از مالیدن آلوئه ورا روی ناحیه آسیب دیده باید منتظر تاثیر آن ماند.

آبسه دندان کودکان

کودکانی که با این مشکل مواجه شده اند، به دردی در بافت لثه خود دچار می شوند که اغلب قرمزی و تورم را به دنبال دارد. ممکن است این تورم مانند یک جوش روی لثه به نظر برسد. امکان گسترش درد ناشی از آبسه در این گروه سنی وجود دارد که حین جویدن و غذا خوردن بدتر خواهد شد. همچنین احتمال دارد دندان آسیب دیده در مقایسه با دندان های اطراف، تیره تر دیده شود.

درمان: در ابتدا پیشنهاد دندان پزشک به کودک، آنتی بیوتیک است تا موجب توقف عفونت شود. ممکن است با ایجاد یک سوراخ در داخل دندان کودک یا یک برش در آبسه نسبت به تخلیه چرک و عفونت احتمالی اقدام کند. به این ترتیب درد کودک تسکین پیدا می کند. ممکن است بسته به شدت آبسه نیازمند عصب کشی یا کشیدن دندان باشد.

عوارض و خطرات آبسه دندان

در صورت عدم درمان این عارضه، ممکن است عوارض جدی تری ایجاد شود که برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:

• از دست ‌دادن دندان
• سپسیس (در صورت عدم درمان، باکتری ناشی از آبسه می تواند با سرایت به جریان خون سپسیس یا سپتی سمی (در اصطلاح گندخونی) ایجاد کند که در این صورت زندگی را تهدید خواهد کرد.
• آنژین لودیگ (هنگامی رخ می دهد که گسترش سلولیت به بافت های زیر زبان، زیر چانه و فک پایین اتفاق بیفتد).
• استئومیلیت (عفونت استخوان زیرین) آبسه مغزی یا مرگ بافت پیرامون آبسه یا قانقاریا
• عفونت سینوسی

کلام آخر

غذاها و نوشیدنی های شیرین بر رشد باکتری ها موثر هستند و می توانند زمینه ساز بروز پوسیدگی یا سایر مشکلات دندانی شوند. در صورت مسواک زدن دندان ها حداقل دو بار در روز و خودداری از مصرف قند بالا می توان احتمال ابتلا به عارضه آبسه دندان را کاهش داد.

اگر شما هم به دنبال سایت بهترین دندانپزشکان هستید یا بهترین دکتر متخصص دندان در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنید، می توانید به وب سایت دکتر با من مراجعه کنید.

​