بیماری آدیسون چیست و راه درمان آن

​

در بالای کلیه های شما غدد فوق کلیوی قرار دارد. بدن شما برای داشتن عملکردی طبیعی به بسیاری از هورمون های متفاوت نیاز دارد و این غدد فوق کلیوی است که مسئولیت تولید این هورمون ها را بر عهده دارد. زمانی که قشر آدرنال دچار آسیب شود و غدد فوق کلیوی شما به اندازه کافی هورمون استروئیدی، کورتیزول و آلدوسترون تولید نکند، بیماری آدیسون رخ می دهد. در ادامه با ما همراه باشید و با این بیماری بیشتر آشنا شوید.

بیماری آدیسون چیست؟

​

بیماری آدیسون

این بیماری به عنوان یک نارسایی اولیه آدرنال یا هیپوآدرنالیسم شناخته می شود و پزشکان آن را یک اختلال نادر در غدد فوق کلیوی می دانند. غدد فوق کلیوی که در بالای کلیه ها قرار دارد، تشکیل شده از دو غده کوچک است که دو هورمون بسیار ضروری به نام کورتیزول و آلدوسترون را تولید می کنند.

کورتیزول تنظیم واکنش بدن نسبت به موقعیت های استرس زا را بر عهده دارد و آلدوسترون به تنظیم سدیم و پتاسیم کمک می کند. قشر آدرنال نیز مسئولیت تولید هورمون های جنسی (آندروژن) را بر عهده دارد.

آسیب دیدن غدد فوق کلیوی برابر است با مبتلا شدن فرد به بیماری مورد نظر که این به معنی تولید نشدن و نبودن مقدار کافی کورتیزول و آلدوسترون است. اگر چه که این بیماری بیشتر در سنین 30 تا 50 سالگی دیده می شود، اما همه سنین را می تواند درگیر کند. همچنین این بیماری در زنان نسبت به مردان شایع تر است.

تاریخچه این بیماری چیست؟

​

توماس آدیسون

در ابتدا وجود غدد فوق کلیوی توسط آناتومیست ها نادیده گرفته شد و بعدها توسط Eustachius تایید شد. بارتولین این غدد را بدون مجرا تشخیص داد، اما در سال 1855 توماس آدیسون این بیماری را سندرم بالینی نارسایی آدرنال توصیف کرد.

در ادامه در سال 1895 اثرات هورمونی مدولاری توسط اولیور و شافر کشف و توصیف شد. ابی نفرین توسط تاکامینی جدا شد و الگوهای ترشحی، Stewart و Biedl توسط کانن مشخص شد. سپس rogoff موجب روشن شدن عملکرد قشر مغز شد و رایشنشتاین اولین هورمون های قشر مغز را سنتز کرد. آدرنالکتومی اولین راه برای درمان جایگزینی هورمونی دو طرفه را هموار کرد که این راه درمان در سال 1950 انجام شد.

بیماری آدیسون چه علائمی دارد؟

​

علائم بیماری آدیسون

بیماری هایی مانند افسردگی بالینی یا آنفولانزا دو تا از شایع ترین بیماری های ناشی از علائم مرحله اولیه این بیماری هستند. همچنین ممکن است که علائم زیر را تجربه کنید:

• خستگی غیر طبیعی (کمبود انرژی یا انگیزه)
• احساس ضعف عضلانی
• احساس ناخوشی
• کاهش غیر طبیعی اشتها و کاهش وزن ناخواسته
• افزایش تشنگی
• کاهش ضربان قلب یا فشار خون
• سطح قند خون پایین
• زخم در دهان
• هوس نمک
• حالت تهوع

با گذشت زمان ممکن است که این مشکلات و علائم این بیماری شدیدتر شده و منجر به بروز علائمی مانند سرگیجه، غش، خستگی، گرفتگی عضلات و … شوند. همچنین در برخی از افراد ممکن است که نواحی کوچک تیرگی در پوست ایجاد کند یا موجب تیره شدن رنگ لب ها و لثه ها شود.

ضمنا باید این نکته را در نظر داشته باشید که این علائم همیشه ناشی از مبتلا بودن فرد به بیماری آدیسون ایجاد نمی شود و افراد برای تشخیص دقیق علت آن باید به یک دکتر متخصص کلیه و اورولوژیست مراجعه کنند.

چه خطراتی افراد مبتلا به این بیماری را تهدید می کند؟

افرادی که به این بیماری مبتلا هستند یا علائم آن را در خودشان می بینند، حتما باید فورا به بهترین دکتر متخصص کلیه مراجعه کنند. زیرا اگر برای مدت طولانی این بیماری درمان نشود، می تواند به یک بحران بزرگ تبدیل شود. به این مرحله از بیماری بحران آدیسون می گویند که علائم آن عبارت است از:

• تحریک
• هذیان
• توهمات بینایی و شنوایی
• تغییرات در وضعیت روانی مانند ترس، سردرگمی و بی قراری
• از دست دادن هوشیاری
• تب بالا
• ایجاد درد ناگهانی در برخی نواحی بدن مانند کمر، شکم یا پاها

همچنین در خطرناک ترین مواقع نیز این بیماری می تواند منجر به شوک یا مرگ در درصد کمی از افراد شود. این بیماری می تواند برای برخی از افراد خاص مانند کسانی که به سرطان مبتلا هستند، داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون) مصرف می کنند، عفونت های مزمن مانند سل دارند و به یک بیماری خود ایمنی مانند دیابت 1 یا بیماری گریوز مبتلا هستند نیز بسیار خطرناک باشد.

راه های درمان بیماری آدیسون چیست؟

​

درمان بیماری آدیسون

با توجه به اینکه چه چیزی موجب مبتلا شدن فرد به این بیماری شده است، راه درمان این بیماری نیز متفاوت است. پزشکان داروهایی تجویز می کنند که توانایی تنظیم غدد فوق کلیوی بیمار را داشته باشد. پیروی از برنامه ای که پزشک برای شما ایجاد می کند و استفاده مرتب از داروها پیشرفت چشمگیری در روند بهبود شما ایجاد می کند.

همانطور که پیش تر مطالعه کردید، اگر این بیماری برای مدت طولانی درمان نشود، به یک وضعیت تهدید کننده به نام بحران آدیسون تبدیل می شود که در این مواقع ممکن است پزشکان در ابتدا به تجویز دارو روی بیاورند.

داروها

برخی اوقات بیماران برای بهبود سلامت خود نیاز به مصرف ترکیبی داروهای گلورکوکور تیکوئیدی (داروهایی که التهاب را متوقف می کند) دارند. این نوع داروها معمولا تا آخر عمر برای بیمار مورد نظر ضروری است و باید مصرف شود. همچنین ممکن است برخی پزشکان برای هورمون هایی که غدد فوق کلیوی شما توانایی تولید آن را ندارد، جایگزین های هورمونی تجویز کند.

مراقبت در منزل

بهتر است همیشه یک کیت اورژانسی که حاوی داروهای شما است را در دسترس قرار دهید. برخی از پزشکان برای مواقع اضطراری که در منزل به وجود می آید، کورتون تزریقی را تجویز می کنند. همچنین برخی از افراد مبتلا به بیماری آدیسون یک کارت هشدار در کیف پول خود نگه می دارند تا دیگران را از وضعیت خود مطلع کنند.

درمان های جایگزین

یکی از مهم ترین نکات برای افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، پایین نگه داشتند سطح استرس آنها است. رویدادها و موقعیت های متفاوت در زندگی می تواند استرس افراد را افزایش دهد و بر روند مصرف داروهای آنها تاثیر بگذارد. افرادی که معمولا دچار سطح اضطراب بالایی هستند، بهتر است برای کاهش استرس از روش هایی مانند یوگا و مدیتیشن استفاده کنند.

چطور بهترین دکترها رو پیدا کنیم؟

حال چطور می توانیم بهترین دکتر مربوط به بیماری آدیسون را پیدا کنیم؟ سایت یا آدرس مطب دکتری که بیمار بتواند با خیال راحت و کاملا با اطمینان روند بهبود خود را به او بسپارد را چگونه می توان به راحتی یافت؟ ما به شما سایت «دکتر با من» که یکی از بهترین سایت دکتر متخصص کلیه و اورولوژیست است و بهترین دکترها را به شما معرفی می کند را پیشنهاد می دهیم.

شما با استفاده از این سایت به راحتی می توانید مشخصات تماس یا آدرس مطب پزشک متخصص خود را در شهری که در آن سکونت دارید، بیابید. در نتیجه نیازی نخواهد بود که روزها در جستجوی پزشکی خوب و مناسب پرس و جو کنید و تحقیقات انجام دهید که در این صورت روند درمان به تاخیر می افتد.

کلام آخر

در این مقاله هر آنچه که لازم بود درباره بیماری آدیسون بدانید را در اختیار شما قرار دادیم و سایتی پیشنهاد کردیم که در آن می توانید به آسانی و بدون از دست دادن زمان، اطلاعات پزشک مدنظر خود را بیابید.

سایت «دکتر با من» آدرس مطب، تلفن مطب و مشخصات بهترین دکترهای مربوط به بیماری مد نظر شما را در اختیارتان می گذارد. شما به کمک این سایت می توانید به راحتی دکتر متخصص کلیه مشهور در تهران و هر شهری را که بخواهید را پیدا کنید.

​

آدنوم چیست و چه تاثیری بر اندام های مختلف بدن می گذارد؟

​

هر سلول در بدن ما انسان ها دارای یک سیستم کاملا تنظیم شده است که نیاز به رشد و بلوغ دارد و در نهایت مرگ را تعیین می کند. تومورها و سرطان ها زمانی اتفاق می افتند که این کنترل را از دست بدهند و به طور غیر عادی شروع به تقسیم و تکثیر شوند. یکی از این بیماری ها آدنوم است که در ادامه بیشتر با این بیماری آشنا می شویم.

آدنوم چیست؟

این بیماری (Adenoma) یک تومور خوش خیم غیر سرطانی است که از بافت اپیتلیال شروع می شود، بافتی که غدد و اندام ها را می پوشاند. این تومور به آرامی رشد می کند و مانند قارچ های کوچک با ساقه است، همچنین بیشتر در اندام های غده ای رشد می کند. لازم به ذکر است که اندام های غده ای هورمون تولید و آزاد کرده و هورمون ها هم بسیاری از عملکردهای بدن را تنظیم می کنند. این بیماری ممکن است در دیگر قسمت های بدن هم رشد کند.

انواع مختلف این بیماری

​

انواع آدنوم

• آدرنال در امتداد غدد فوق کلیوی رشد می کند: آدنوم آدرنال بسیار شایع است و بیشتر در شکم دیده می شود. این مورد یک تومور است که غالبا کوچک و بدون علامت ایجاد می شود که از لوله های کلیه به دست می آید.
• بعضی از پولیپ های روده بزرگ: این نوع بسیار شایع است که معمولا در کونولوسکوپی دیده می شود و تمایل به بدخیم شدن دارد و موجب سرطان روده بزرگ خواهد شد.
• پاراتیروئید در امتداد غده پاراتیروئید رشد می کند: غده پاراتیروئید ممکن است به مقدار نامناسب بالایی هورمون پاراتیروئید ترشح کند و باعث هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه شود.
• هیپوفیز در امتداد غده هیپوفیز رشد می کند: هیپوفیز در 10 درصد بیماران عصبی دیده می شود و بسیاری از آنها بدون تشخیص باقی می مانند. معمولا درمان آن جراحی است. بیشتر در زنان و در دوران بارداری تشخیص داده می شود. علائم آن هم مواردی مثل: سردرد، مشکلات بینایی، افزایش وزن، بی نظمی قاعدگی و عدم تحمل گرما هستند.
• پلئومورفیک در امتداد غدد بزاقی رشد می کند: بیشتر تومورهای غدد بزاقی خوش خیم هستند، یعنی سرطانی نیستند و به بقیه اندام های بدن انتقال پیدا نمی کنند. این تومورها تقریبا هرگز تهدید کننده زندگی نخواهند بود.

علائم بیماری آدنوم

​

علائم بیماری آدنوم

اگر این بیماری کوچک باشد، ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد. علائم این بیماری بستگی به محل ایجاد شده دارد و می تواند بسیار متفاوت باشد.

به صورت کلی علائم آندوم بزرگتر شامل موارد زیر هستند:

• شکم درد
• خستگی
• سردرد
• نارسایی کمبود آهن
• ضعف عضلانی
• حالت تهوع یا استفراغ
• خونریزی از رکتوم

علت به وجود آمدن آدنوم

​

علت به وجود آمدن آدنوم

تقریبا علت دقیق به وجود آمدن این بیماری مشخص نیست. عواملی که در خطر ابتلا به این بیماری تاثیر می گذارند، عبارت اند از:

• سن: بزرگسالان 30 تا40 سال بیشتر در معرض بیماری از نوع هیپوفیز هستند.
• پیشینه قومی: مردمان یهودی بیشتر از قومیت های دیگر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
• جهش های ژنی
• بیماری های ژنتیکی
• جنسیت: زنان 2 برابر مردان بیشتر در معرض بیماری ابتلا به این بیماری از نوع پاراتیروئید هستند.

تشخیص این بیماری چگونه است؟

برای تشخیص این بیماری دکتر جراح یا متخصص غدد معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی شما را مورد بررسی قرار می دهد و ممکن است به 1 یا چند آزمایش تصویر برداری نیاز داشته باشید. مانند سی تی اسکن، اسکن MRI یا اسکن  PET.

پزشک شما ممکن است نمونه برداری از آدنوم را تجویز کند. در این نمونه برداری پزشک یک نمونه بافت کوچک را برای ارسال به آزمایشگاه می گیرد، آزمایشگاه تجزیه و تحلیل کرده و وجود این بیماری را رد یا تایید می کند.

درمان بیماری مورد نظر

​

درمان بیماری آدنوم

اگر این بیماری از نوع کوچک باشد، هیچ خطری برای سلامتی ایجاد نمی کند و بهترین دکتر جراح شما ممکن است روند (انتظار و دیدن) را توصیه کند. به این روش نظارت هم گفته می شود، یعنی شما سریعا تحت درمان قرار نمی گیرید. در عوض به صورت دوره ای با پزشک خود بیماری را پیگیری می کنید. در مراجعه های بعدی پزشک شما تشخیص می دهد که این بیماری رشد کرده یا تغییری نکرده است.

اگر این بیماری باعث مشکلات هورمونی بشود، پزشک شما ممکن است دارویی برای کنترل علائم این بیماری تجویز بکند. اگر این بیماری بزرگ باشد و سلامتی شما را تهدید کند، ممکن است پزشک شما جراحی را برای برداشتن آدنوم توصیه کند.

سه نوع درمان برای تومورهای هیپوفیز وجود دارد:

1.برداشتن تومور یا جراحی.

2.پرتو درمانی با روش اشعه ایکس با دوز بالا برای از بین بردن سلول های تومور.

3.درمان دارویی برای کوچک کردن یا ریشه کن کردن تومور.

آدنوم باید برداشته شود؟

شدت این بیماری بستگی به محل بیماری و اندازه آن متفاوت است. اگر آدنوم کوچک باشد، نیازی به درمان فوری ندارد، ولی اگر بزرگتر باشد یا برای سلامتی بدن مشکل ساز شود، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند. اکثرا وقتی این بیماری زود تشخیص داده شود، به سرطان تبدیل نخواهد شد.

کاهش خطر ابتلا به بیماری

بعضی از خطرات این بیماری قابل کنترل نیست. ولی شما می توانید با انجام دادن غربالگری های بهداشتی منظم خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید. اگر خطر ابتلا به این بیماری برای شما بیشتر است، از پزشک خود بپرسید که هر چند وقت یکبار باید غربالگری را انجام دهید.

با رعایت کردن عوامل زیر می توانید سلامتی خود را بهبود بخشید:

• سیگار نکشیدن
• به مقدار زیادی میوه و سبزیجات و غلات کامل دریافت کردن
• ورزش کردن
• مصرف نکردن الکل

پزشک متخصص بیماری آدنوم کیست؟

بهترین و موثرترین راه درمان برای این بیماری معاینه توسط تیم پزشکی چند نفره است که شامل جراح مغز و اعصاب، متخصص گوش و حلق و بینی یا متخصص غدد (متخصص اختلالات هورمونی) می شوند. برای انتخاب پزشک مورد نظر و گرفتن نوبت می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کنید.

کلام آخر

مشکلات و اختلالات در نواحی مختلف بدن ممکن است هر فرد را دچار استرس و اضطراب کند، ولی با تشخیص درست و به موقع توسط پزشکان ماهر می توان از هر گونه خطر و نگرانی جلوگیری کرد.

در این مقاله کوشش شد تا در مورد آدنوم، پیشگیری و راه های درمان آن به صورت کامل توضیح داده شود. همچنین شما می توانید در سایت دکتر با من به اطلاعات سایت، مطب و شماره تلفن های فوق تخصص مغز و اعصاب در تهران یا در سایر شهرها دسترسی پیدا کنید.

​

آنفولانزا چیست و روش های درمان آن

​

آنفولانزا از شایع ترین بیماری هایی است که احتمال رخ دادن آنها در فصول سرد بیشتر می شود. این بیماری انواع متفاوتی دارد که در این مقاله بیشتر توضیح خواهیم داد. در این مقاله به بررسی انواع مختلف آن، علائم، نحوه تشخیص، چگونگی درمان، خطرات بیماری و زمان مراجعه به پزشک داخلی و عفونی در صورت ابتلا به این بیماری اشاره کرده ایم.

این بیماری به عنوان یک بیماری ویروسی و جهش یافته در نظر گرفته می شود و امکان سرایت آن به بدن انسان و مبتلا کردن وی از راه های مختلفی امکان پذیر است. راه های درمان خانگی برای این بیماری متعدد است، اما با مشاهده هر کدام از علائم باید به بهترین متخصص عفونی و پزشک داخلی مراجعه کرد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تاریخچه این بیماری

​

تاریخچه آنفولانزا

شناسایی ویروس آنفولانزا در سال 1933 صورت گرفت. این بیماری با گذشت حدود 100 سال از شناخته شدن آن تا امروز چند بار شیوع شدید جهانی (پاندمی) داشته است. نامناسب ترین پاندمی این بیماری (که آنفولانزای اسپانیایی نامیده می شود) مربوط به سال 1918 است که این ویروس موجب مرگ 40 تا 100 میلیون در کل دنیا شد.

در ماه آوریل سال 2009 مشاهده شد که سویه جدیدی از این بیماری در مکزیک ایجاد شده است. سیستم ایمنی انسان ضعف قابل توجهی در مقابله با این بیماری دارد. گسترش این بیماری در سراسر دنیا به سرعت رخ داد.

این بیماری را بشناسید

این بیماری (influenza virus) از بیماری های واگیرداری است که یک ویروس، آن را به وجود می آورد. معمولا امکان سرایت این بیماری به بدن پرندگان و پستانداران وجود دارد.

علائم آن چیست؟

​

علائم آنفولانزا

این بیماری می تواند مشکلاتی را به وجود آورد که عبارتند از:

• سردرد ناگهانی
• مشکلات حاد تنفسی
• تب شدید
• ضعف و بی حالی

ممکن است ویروس این بیماری در فصول گرم مثل تابستان هم زمینه ساز بروز این عارضه در بدن اشخاص شود.

انواع آنفولانزا

سه گونه متفاوت این ویروس شامل موارد زیر است:

• نوع A
• نوع B
• نوع C

ویروس بیماری آنفولانزا از نوع A

در اوایل فروردین ماه سال 1388 همه گیری نوع آ از این بیماری رخ داد و بعد از مدت کوتاهی، سرایت این بیماری به کشورهای مختلف از جمله ایران و چین اتفاق افتاد. در واقع طی مدت زمان کوتاهی، این بیماری تبدیل به یکی از بیماری های همه گیر شد.

در اوایل همه گیری این ویروس، اغلب افراد آن را نوع خوکی این بیماری نامیدند، اما بعد از مدتی کوتاه این نوع بیماری با عنوان H1N1 شناخته شد و با این نام به افراد معرفی شد. این بیماری بعد از مدتی توانست منجر به مرگ عده ای از افراد مبتلا شود.

ارتباط با فرد مبتلا و لمس سطوح آلوده می تواند به راحتی زمینه ابتلای فرد به بیماری را فراهم کرده و فرد را آلوده می کند. تب، سردرد ناگهانی، کسالت و سرفه می تواند از علائم این عارضه باشد.

انتقال این بیماری عموما در 5 روز اول رخ می دهد، اما در صورت شدت یافتن بیماری، ممکن است امکان سرایت آن به بدن افراد دیگر برای مدتی طولانی تر نیز وجود داشته باشد.

علاوه بر استراحت کافی و خوردن مایعات، برای درمان نوع A باید از داروهایی با تجویز پزشک استفاده کرد که عبارتند از: زانامیویر و بالوکساویر ماربوکسیل. توجه به نکته لازم است که خرید و استفاده از این داروها باید با نظارت پزشک و بهترین دکتر متخصص عفونی انجام شود و متخصص مربوطه نمی تواند اقدام به تجویز چنین داروهایی کند.

ویروس بیماری آنفولانزا از نوع B

مانند نوع آ، این نوع از بیماری نیز دارای علائم بسیار شدیدی است، اما تنها تفاوت آن با نوع آ ایجاد اختلال در دستگاه گوارش علاوه بر بروز مشکلات تنفسی است.

مهم ترین علائم این بیماری شامل اسهال حاد، سرفه خشک، استفراغ، تب و لرز، بی اشتهایی، بی حوصلگی و سردرد می شود.

معمولا در صورت ابتلا به نوع ب (B) از این بیماری ممکن است فرد تب را سه تا پنج روز تجربه کند و تا یک هفته بعد نیز با سرفه خشک مواجه شود. گذشت زمان و درمان این عارضه موجب کاهش یافتن این علائم خواهد شد.

بهتر است موارد زیر رعایت شود تا از ابتلا به این نوع بیماری پیشگیری به عمل آید:

• خودداری از روبوسی با افراد دیگر در فصول سرد
• ضدعفونی کردن دستان با الکل و صابون
• پوشاندن بینی و دهان

در صورت مشاهده هر کدام از این علائم در بدن باید به پزشک و دکتر متخصص عفونی مشهور در تهران و شهرهای دیگر مراجعه کرده و از اطلاعات لازم در مورد این بیماری آگاهی پیدا کرد.

ویروس بیماری آنفولانزا از نوع C

این نوع از بیماری بسیار خفیف است و به سرماخوردگی عادی شباهت بسیار زیادی دارد. بر خلاف دو نوع اول، همه گیری ندارد و درمان آن با استفاده از داروهای ضد ویروسی و استراحت ممکن است.

بیماری آنفولانزای مرغی چیست؟

آنفولانزای پرندگان یا مرغی را می توان از بیماری های عفونی دیگر در نظر گرفت که سرایت آن به بدن پرندگان از طریق ویروس صورت می گیرد. H5N1 یکی دیگر از انواع مرغی این بیماری است که عفونت های شدیدی را به وجود می آورد و مرگ و میر در آن بسیار بالا است.

نوع مرغی از این بیماری برای اولین بار در سال 2003 میلادی مشاهده شد و بعد از مدت زمان کوتاهی، سرایت آن به کشورهای دیگر رخ داد و توانست موجب مرگ عده زیادی شود. مصر، ویتنام و اندونزی بیشترین آمار ابتلا به نوع مرغی این بیماری را دارند.

امکان سرایت ویروس نوع مرغی این بیماری از طریق مدفوع، قفس، بزاق و غذای پرندگان به بدن انسان وجود دارد. ابتلای اکثر افراد به این بیماری از طریق تماس با پرنده یا اشیای آلوده شده توسط پرنده بیمار امکان پذیر است. همچنین علائمی را به وجود می آورد که شامل مواردی مانند تب بالای 38 درجه، سرفه خشک، صدای خش دار، درد استخوان ها و آبریزش بینی در بدن می شود.

بیماری آنفولانزای اسپانیایی چیست؟

یکی دیگر از ویروس های مرگبار که توانسته است میلیون ها انسان را از بین ببرد، نوع اسپانیایی از این بیماری است که نوع A آن را به وجود می آورد. این بیماری در حدود مدت زمان یک سال توانست 500 میلیون نفر را در دنیا درگیر کند و جان 20 تا 50 میلیون نفر را بگیرد.

بر خلاف بسیاری از انواع این بیماری که موجب درگیری کودکان و سالمندان می شوند، این بیماری منجر به مرگ بسیاری از جوانان شد. این همه گیری سبب شد که تعداد قربانیان مبتلا به این عارضه بسیار زیاد شود.

بیماری آنفولانزا کتو چیست؟

رژیم کتوژینک از رژیم هایی به شمار می رود که برای لاغری بسیار رایج است. اجرای این رژیم باید با مشورت و نظارت پزشک صورت گیرد. برخی از افراد از برنامه های رژیم غذایی خاص مانند رژیم کتویی استفاده می کنند که زمینه ساز بروز بیماری هایی مانند بیماری کتوزیس خواهد بود.

پزشکان روی بدن افراد آزمایش ها و مطالعات بالینی انجام می دهند و بیماری های زمینه ای فرد را بررسی می کنند تا بهترین برنامه غذایی را برای وی ارائه دهند. در ادامه به عوارض استفاده از این رژیم غذایی اشاره می شود.

رژیم غذایی کتویی یا کتوژنیک را می توان یک برنامه غذایی دانست که در آن، کاهش میزان استفاده از کربوهیدرات و افزایش میزان چربی دریافتی بسیار قابل توجه است. تحقیقات و مطالعات روی این رژیم غذایی نشان داده است که این رژیم غذایی روی سلامتی و کاهش وزن تاثیر قابل توجهی دارد. بهبود بیماری هایی مانند دیابت، سرطان، آلزایمر و مشکلات عصبی نیز از سایر فواید این رژیم غذایی است.

هر نوع تغییرات در رژیم غذایی باید با نظارت و مشورت پزشک باشد؛ در غیر این صورت زمینه ابتلای فرد به بیماری کتوزیس یا آنفولانزای کتویی ایجاد خواهد شد.

دلیل بروز نوع کتویی از این بیماری این است که میزان استفاده از کربوهیدرات به صورت معمول 200 تا 300 گرم در روز است. در این رژیم غذایی با کاهش کربوهیدرات مصرفی، بدن انرژی مورد نیاز خود را از راهی دیگر انجام می دهد؛ این انرژی به وسیله تجزیه اسیدهای چرب و از طریق فرآیندی به نام کتوزیس تامین می شود.

خطرات بیماری آنفولانزا

چنانچه پیش از این نیز اشاره شد، این بیماری دارای انواع مختلفی است که هر کدام علائم و درمان جداگانه دارند. در صورتی که این بیماری شدید باشد و علائم حادی از خود بروز دهد، می تواند زمینه مرگ افراد مبتلا را به وجود آورد. در نتیجه توصیه این است که در اولین فرصت بعد از تشخیص به درمان این بیماری پرداخته شود.

روش های درمان بیماری

​

روش های درمان آنفولانزا

در این بخش به راه های درمان این بیماری پرداخته می شود.

استفاده از آب و مایعات

نوشیدن و استفاده از مایعات در دوران ابتلا به بیماری ضرورت دارد. مایعات تاثیر قابل توجهی در نوع تنفسی و نوع گوارشی دارند.

آب و مایعات کمک می کنند تا گلو و بینی مرطوب نگه داشته شود و این رطوبت موجب خارج شدن ویروس توسط مخاط و خلط از بدن می شود. نوشیدن مایعات (به ویژه آب) علاوه بر کمک در دفع ویروس تاثیر قابل توجهی در درمان کم آبی بدن دارند.

ممکن است این سوال مطرح شود که پی بردن به میزان مناسب آب بدن چگونه ممکن خواهد بود؟

در پاسخ می توان گفت که کم رنگ بودن ادرار می تواند نشان دهنده متعادل بودن میزان آب بدن باشد. در صورت زرد تیره یا کهربایی بودن ادرار، باید نوشیدن آب و مایعات را در طول روز بیشتر مورد توجه قرار داد.

غرغره محلول آب و نمک

غرغره کردن محلول آب و نمک می تواند درد گلو را تسکین دهد و علاوه بر این کمک کند که مخاط خارج و حذف شود. نحوه استفاده از محلول آب و نمک این گونه است که بعد از جوشیدن آب درون کتری، باید اجازه داد مدتی سرد شود. در ادامه باید حل شدن نصف قاشق چایخوری نمک در یک لیوان آب انجام شود. غرغره کردن این محلول در دهان باید به مدت 30 ثانیه باشد. نکته قابل توجه این است که قورت دادن این محلول به هیچ عنوان توصیه نمی شود.

استنشاق بخار یا بخور گرفتن

تنفس بخار آب گرم می تواند موجب بهبودی عملکرد سینوس ها و بینی شود. بخور دادن می تواند احتقان مخاطی را شل کند. علاوه بر این بخور دادن هوای مرطوب گرم می تواند موجب تسکین التهاب و تورم در بینی و ریه ها شود. در آب می توان اسانس های گیاهی با خواص ضد ویروسی و آنتی اکسیدانی ریخت. خودداری از بخور دادن با آب جوش نکته دیگری است که باید به آن توجه شود، زیرا بخار آب جوش ممکن است موجب سوختن پوست شود.

استفاده از داروی گیاهی

پلارگونیوم به عنوان یک داروی گیاهی می تواند عفونت های تنفسی، علائم سرماخوردگی، آنفولانزا و گلودرد را درمان کند و در این زمینه کمک کننده باشد. در نتیجه بهتر است مصرف این داروی گیاهی به محض احساس علائم سرماخوردگی انجام گیرد.

مصرف آب چغندر

آب چغندر نیترات بسیار زیادی دارد و به همین علت می تواند به بدن کمک کند که با عفونت های تنفسی مقابله کند. در صورت مستعد بودن به سنگ کلیه باید از مصرف چغندر اجتناب کرد؛ زیرا دارای اگزالات است و این ماده نقش مهمی در تشکیل سنگ کلیه دارد.

در این راستا دکتر با من از این قابلیت برخوردار است که خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان که می تواند شامل اطلاعات دسترسی به هر کدام از پزشکان باشد را به آنها ارائه دهد. به عبارت بهتر می توان گفت که این مجموعه به برقراری ارتباط بین پزشکان و مراجعه کنندگان کمک خواهد کرد. مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک از جمله سایت دکتر متخصص داخلی و متخصص بیماری های عفونی از طریق این مجموعه ارائه می شود.

راه های پیشگیری از ابتلا به بیماری

​

روش های پیشگیری از آنفولانزا

• رژیم غذایی مناسب: باید از یک برنامه غذایی مناسب استفاده شود و میوه های ویتامین دار مانند پرتقال مصرف شود.
• رعایت آداب تنفسی: پوشاندن بینی و دهان در فصل های سرد
• استراحت و خواب کافی: این مورد از عواملی است که مقاومت بدن را افزایش می دهند.
• استفاده از عسل: عسل توانایی درمان آنفولانزا را ندارد، اما می تواند نقش مهمی در بهبود این بیماری داشته باشد.
• دریافت واکسن: تزریق واکسن از مهم ترین عواملی است که از این بیماری پیشگیری می کند و احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد.

برای یافتن بهترین متخصص در این زمینه، دکتر با من توانسته است مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان را در رشته های مختلف در کنار هم جمع آوری کند. به این ترتیب با مراجعه به این سایت می توانید از مواردی از جمله موقعیت مکانی، تخصص، نحوه دسترسی، مشخصات و تحصیلات، شماره تلفن تماس، آدرس دقیق و سایر موارد مربوط به هر پزشک و فوق تخصص عفونی حرفه ای آگاهی پیدا کنید؛ در نتیجه بهترین انتخاب را با توجه به نوع نیاز و تخصص هر پزشک انجام خواهید داد.

تفاوت سرماخوردگی و آنفولانزا در چیست؟

• سرماخوردگی به صورت معمول مشکلات دیگری را به وجود نمی آورد، اما ممکن است موجب افزایش احتمال حمله آسم در افراد مبتلا به آسم شود. اما بر خلاف بیماری سرماخوردگی، بیماری آنفولانزا می تواند بیماری های شدیدی مانند ذات الریه یا عفونت های باکتریایی را به وجود آورد.
• بهبودی اکثر افراد طی چند روز تا 2 هفته پس از ابتلا حاصل می شود. اما علائم سرماخوردگی که به طور کلی شدت کمتری دارد، اغلب بعد از دو تا سه روز به حداکثر میزان خود می رسد و سپس بهبودی طی یک تا دو هفته و به صورت تدریجی حاصل خواهد شد.

زمان مراجعه به پزشک و بهترین دکتر متخصص

در صورت عدم تاثیر استفاده از روش های درمانی خانگی روی روند بهبودی و در صورت ادامه داشتن بیماری و مواجهه به علائم زیر، مراجعه به پزشک و دکتر متخصص عفونی مشهور در تهران و شهرهای دیگر الزامی است:

• درد قفسه سینه
• تب بالای 38 درجه سانتی گراد
• رنگ غیرطبیعی مخاط
• لرز یا تعریق
• وجود خون در مخاط
• مشکل در تنفس
• سرفه شدید

همچنین در صورت ابتلا به هر کدام از بیماری های زیر و مواجهه با علائم مشابه باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه شود.

• بیماری قلبی
• آسم
• بیماری ریوی
• بیماری کلیوی
• دیابت
• سکته مغزی
• کم خونی داسی شکل
• صرع
• بیماری کبد

کلام آخر

بروز این بیماری اغلب از پاییز تا اوایل بهار در افراد به چشم می خورد. این عارضه مواردی مانند سرفه، عطسه و احساس خستگی را به همراه دارد. این بیماری در بین افراد مختلف، شدت های متفاوتی را از خود نشان می دهد؛ اما به علت همه گیر شدن بیماری کووید 19 (کرونا) باید بیشتر مراقبت کرد.

تزریق واکسن آنفولانزا همواره حائز اهمیت بوده؛ اما اهمیت این واکسن در چند سال اخیر به ویژه برای گروه های آسیب پذیر افزایش یافته است تا افراد مختلف از خود حفاظت کنند. زیرا ابتلا به بیماری کرونا هنوز هم می تواند تهدیدی برای سلامتی انسان باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه و همچنین تفاوت بین کرونا و این بیماری می توان از پزشکان معرفی شده در مجموعه دکتر با من کمک گرفت.

​

دیالیز چیست و چگونه انجام می شود؟

​

 همانطور که می دانید یکی از بخش های مهم بدن کلیه است. وظیفه ی کلیه این است که مانند فیلتری برای جداسازی خون از مواد زائد عمل می کند. امروزه دیده می شود که بسیاری از افراد مشکلات کلیوی دارند. کلیه های آسیب دیده و یا کار افتاده بنا به دلایلی در بین بسیاری از افراد شایع شده است. این دلایل می تواند ارثی، تغذیه نامناسب و یا استعمال دخانیات باشد. درصورتی که نارسایی درکلیه، وجود داشته باشد؛ وظایف مربوط به پاکسازی خون به خوبی انجام نمی گیرد. بنابراین یکی از روش هایی که می تواند بسیاری از عملکرد های طبیعی کلیه را پوشش دهد، دیالیز است. دیالیز مانند یک کلیه مصنوعی عمل می کند.

دیالیز چیست؟

​

دیالیز چیست؟

افرادی که دارای کلیه سالم هستند، کلیه آن ها در طول روز حدود 120 تا 150 لیتر خون را فیلتر می کند. در صورتی که روند کارکرد کلیه نامناسب باشد، مواد زائد در خون جمع می شود. همین امر باعث به کما رفتن و یا مرگ آن شخص می شود. بنابراین با کمک دیالیز می توان این مشکلات را حل ساخت و از تجمع سطح مواد زائد در خون جلوگیری کرد.

روند دیالیز به چند دسته تقسیم می شود؟

​

روند دیالیز

دیالیز دارای انواع متفاوتی است که به سه روش تقسیم می شود:

• همودیالیز متناوب
• درمان های جایگزین مداوم کلیه
• دیالیز صفاقی

این روش ها، زیر مجموعه دیالیز هستند، که با توجه به بیماری که شخص دارد، به دستور پزشک تجویز می شود. در نوع همودیالیز، خون در خارج از بدن با کمک فیلر ها و دستگاه های مخصوص در گردش خواهد بود. خون با کمک لوله انعطاف پذیر به اسم کاتتر از ورید بیمار خارج می شود. فیلرها می توانند دقیقا کار کلیه ها را انجام دهند. به صورتی که مواد زائد خون را می توانند از بین ببرند. در نتیجه خون به صورت فیلتر شده با کمک کاتتر دیگری به بیمار بر می گردد. همودیالیز دقیقا مانند یک کلیه مصنوعی عمل می کند.

بسیاری از افراد نیاز به همودیالیز شدن دارند. برای این روش باید یک جراحی صورت گیرد که به منظور بزرگ شدن رگ های خونی در بازو انجام می شود.

بزرگ شدن ورید، باعث قرار دادن کاتتر ها می شود. همودیالیز ها نیاز دارند زمانی را برای انجام این روش مقدر سازند. در واقع باید سه بار در هفته به مدت 3 الی 4 ساعت این کار را انجام دهند. همچنین روند مربوط به همودیالیز شدن به میزان عملکرد کلیه و میزان افزایش آب بدن بیمار بستگی دارد.

دیالیز صفاقی هم یکی دیگر از روش هایی است که در واقع مایعی را با کمک لوله پلاستیکی در حفره شکم بیمار قرار می دهند تا مواد زائد و مایعات از بدن خارج شوند. دیالیز صفاقی از بافت بدن بیمار که مانند فیلتر است، استفاده می کند.

معایب مربوط به دیالیز کردن چیست؟

​

معایب مربوط به دیالیز کردن – کم خوابی

دیالیز کردن در انواع مختلفی ارائه می شود که می تواند باعث سلامتی فرد شود. اما در برخی مواقع باعث خطراتی هم شود. این خطرات به شرح زیر است:

• پایین آمدن فشار خون در بیماران
• باعث بروز کم خونی و کمبود گلبول های قرمز در بدن
• باعث بروز مشکلاتی چون گرفتگی عضلات
• به وجود آمدن مشکلاتی چون کم خوابی، خارش، عفونت خونی، ضربان قلب نامناسب و ایست قلبی
• بالا رفتن سطح بالای پتاسیم در خون
• التهاب غشای اطراف قلب
• بروز باکتری در جریان خون

روند درمان در دو روش دیالیز به چه صورت پیش می رود؟

​

روند درمان در دو روش دیالیز

در روش درمان همودیالیز نیاز بیمار بر آن است که هفته ای 3 بار روند مربوط به درمان خود را طی کند. در ابتدا، ناحیه اتصال بین شریان و ورید به صورت کامل تمیز می شود. که در نتیجه، روند مربوطه درمان با دو سوزن در داخل پیوند ادامه پیدا می کند. یک سوزن خون را به دستگاهی می برد، دیگری خون خارج شده از بیمار را به بدن برمی گرداند.

روش درمان از طریق دیالیز صفاقی می تواند، یک روش درمان مناسب برای جلوگیری از انواع عفونت ها باشد. در این فرایند محل کاتتر صفاقی تمیز می شود، به صورتی که مایع اجازه دارد در حفره صفاقی بماند. مواد زائد در مایع فیلتر می شود.

در نتیجه دوباره مواد زائد و مایعات به داخل کیسه پلاستیکی تخلیه می شوند. برای خارج شدن مایع دیالیز، این شیوه درمانی را باید به مدت 30 دقیقه تکرار کرد. در نتیجه در بلند مدت باعث بهبودی وضعیت کلیه ها خواهد شد.

همچنین در شیوه دیالیز به صورت صفاقی خطراتی چون: ضعیف شدن ماهیچه شکمی، بالا رفتن قند خون از دکستروز در دیابت، بروز افزایش وزن، بالا رفتن تب، درد معده و فتق وجود دارد.

برای معالجه ی بهتر است که به سایت دکتر با من مراجعه و نوبت خود را از پزشک متخصص نفرولوژی و فوق تخصص کلیه دریافت نمایید و برای درمان و تشخیص بیماری خود به وی مراجعه نمایید.

انواع شیوه دیالیز به صورت همودیالیز چگونه ارائه می شود؟

با برداشتن مواد ضایعات و مایعات اضافی می توان این روش از را پیش گرفت. اما این روند به سه صورت انجام می گیرد. همانطور که در مطالب فوق گفته شد؛ در روش همودیالیز خون باید تصفیه شود و دوباره به بدن باز گردد.

روش های مربوطه به شرح زیر است:

• فیستول شریانی وریدی:

در این مورد باید سرخرگ و سیاهرگ به یک دیگر متصل گردند. معمولا برای همودیالیز از این روش استفاده می کنند.

استفاده از فیستول شریانی وریدی در طولانی مدت برای افرادی که دیالیزی هستند، مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند مفید باشد. همچنین بعد از گذشت 2 الی 3 ماه از این شیوه درمان، بیمار می تواند دیالیز را شروع کند.

• گرافت شریانی وریدی:

در این روش از لوله های حلقه ای کمک گرفته می شود. بعد از گذشت 2 الی 3 هفته بعد عمل، بیمار می تواند همودیالیز را شروع کند.

• واسکولاراکسس یا وریدی به کمک کاتتر:

یکی از روش هایی است که کاتتر در یک ورید بزرگ در گردن جای می گیرد. روش درمان آن به صورتی که فرد بعد از یک دوره کوتاه می تواند روند مربوط به درمان را انجام دهد.

انواع شیوه دیالیز به صورت صفاقی چگونه ارائه می شود؟

همانطورکه در مطالب فوق گفته شد، روند مربوط به درمان دیالیز با این روش، با اتصال کاتتر به صفاق غشایی ناحیه شکمی بیمار انجام می گیرد. در این روش به مایعات بدن بیمار توجه می شود. در حقیقت مایع به داخل صفاق جریان میابد. درنتیجه این مواد را از خون جدا می سازد.

 این روند به 3 روش انجام می گیرد که به شرح زیر است:

• دیالیز صفاقی مداوم سیار:

حفره شکمی در این روش روزی چند با پر و یا خالی می شود. در این روش، بیمار نیازی به دستگاه ندارد و در زمانی که بیمار بیدار است باید انجام گیرد.

• دیالیز صفاقی مداوم چرخه ای:

یکی از روش هایی است که مایعات داخل و بیرون شکم را به جریان در می آورد. این روش زمانی انجام می گیرد که بیمار خواب است.

• دیالیز صفاقی نوبتی:

از جمله روش هایی که کمی روند طولانی دارد و مانند دیالیز صفاقی مداوم چرخه ای، دیالیز صفاقی نوبتی است. می توان آن را در مراکز درمانی و یا خانه انجام داد.

 روش های مربوط به دیالیز دارای چه مزایایی هستند؟

هر نوع روش درمانی دارای معایب و یا مزایایی هستند. البته نوع بیماری ها در افراد با یک دیگر دارای تفاوت است. بنابراین روش های مربوط به دیالیز شدن بیماران را معمولا پزشکان تجویز می کنند. روند مربوط به دیالیز در کنار رعایت کردن رژیم غذایی توسط بیمار باید انجام شود.

    از جمله مزیت درمان به شیوه همودیالیز به شرح زیر است:

• استفاده از یک برنامه خاص
• بررسی بیماری به صورت3 بار در هفته
• توجه به کنترل رژیم و کنترل مایعات بیمار

مزیت درمان به شیوه دیالیز صفاقی به شرح زیر است:

• یک برنامه ریزی مناسب به منظور بهبود بهتر بدن
• انجام تست های مربوط به دیالیز صفاقی در خانه
• توجه به زمان بندی انجام دیالیز در موقعیت های مشخص
• عفونت یکی از معایب دیالیز صفاقی است.

چگونه در خانه می توان روش های مربوط به دیالیز را انجام داد؟

روش هایی که درباره روند دیالیز گفته شد، قابلیت این را دارند که فرد بتواند درمان را در خانه انجام دهد. به طوری که فرد خودش در خانه به تنها قادر به انجام دیالیز صفاقی است. البته در روش همودیالیز نیاز به داشتن یک همراه برای مداوا ضروری است. با کمک گرفتن از پزشک می توان روش های مربوط به دیالیزکردن را در منزل آموخت. انجام این روش ها در منزل باعث می شود که فرد وقت و یا هزینه های زیادی را صرف دیالیز کردن در مراکزدرمانی نکند.

روش های دیگر درمانی که می توانند جایگزین برای دیالیز کلیه باشند

در صورت تمایل نداشتن به دیالیز شدن می توان از روش های دیگری کمک گرفت. حفظ سلامتی باعث جلوگیری از بیماری های کلیوی می شود.

  برای درمان بیماری کلیوی روش هایی وجود دارد که به شرح زیر است:

• توجه به کم خونی بدن
• تزریق هورمون اریتروپویتین
• ترک سیگار و الکل
• داشتن رژیم غذایی مطمئن
• پیش گیری برای بیماری افسردگی

نتیجه گیری

روش های مربوط به بیماری دیالیز توسط پزشک تجویز می شود. این تجویز بر اساس نوع و شدت بیماری است. دیالیز به 2 روش همودیالیز و یا صفاقی انجام می گیرد. هر کدام از این روش ها دارای معایب و مزایایی هستند که به بیمار کمک می کنند. برای انجام درمان بیماری کلیوی می توان از این 2 روش بهره گرفت. بهتر است برای مراجعه به پزشک متخصص کلیه و اورولوژی از سایت دکتر با من نوبت اخذ نمایید و هرچه سریعتر با او مراجعه نمایید.

​

بررسی علل، علائم، درمان و روش‌های تشخیص انسداد روده

​

سیستم گوارش وظیفه هضم و جذب مواد غذایی را در بدن بر عهده دارد و از لوله گوارش و غدد کمکی تشکیل شده است. لوله گوارش از دهان آغاز شده تا مقعد ادامه پیدا می‌کند و محل اصلی حرکت مواد غذایی در بدن است. مواد زائدی که از فرایند گوارش باقی می‌ماند، سرانجام به صورت مدفوع از بدن دفع می‌شود. طولانی‌ترین بخش دستگاه گوارش روده است. روده کوچک طولی در حدود 4.5 متر دارد و مواد غذایی در این مسیر حرکت می‌کنند و تحت تاثیر آنزیم‌های گوارشی، هضم و جذب می‌شوند. عدم حرکت مواد غذایی در روده موجب انسداد روده می شود که موضوع مورد بحث ما در این مقاله است. با ما همراه باشید.

انسداد روده چیست؟

​

انسداد روده

حرکت مواد غذایی در روده توسط انقباضات ماهیچه‌ای ممکن می‌شود. در روده دو نوع عضله طولی و حلقوی وجود دارد و این عضلات، عامل حرکت مواد غذایی هستند. به حرکات موجی و آرام لوله گوارش که باعث به جلو رانده شدن مواد غذایی می‌شود، پریستالسیس می‌گوییم. در صورتی که انقباضات عضلات روده (پریستالسیس) متوقف شود و یا کمتر از حالت عادی باشد، حرکت عادی و آرام مواد غذایی و دفعی درون روده مختل می‌شود.

در این حالت عدم حرکت مواد غذایی، موجب انسداد روده می‌شود. انسداد روده حالتی است که هیچ ماده گازی، مایع و یا جامدی نمی‌تواند در روده حرکت کند و از آن خارج شود. این مشکل ممکن است به عنوان عارضه جانبی پس از جراحی رخ دهد. با این حال، دلایل دیگری نیز برای این وضعیت وجود دارد که در این مقاله به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

افراد مبتلا به انسداد روده اغلب نمی‌دانند که غذا در روده‌هایشان جمع شده است، بنابراین به خوردن ادامه می‌دهند و حجم بیشتری از مواد را به سمت محل انسداد می‌فرستند. انسداد روده ممکن است در روده بزرگ یا کوچک رخ دهد. ممکن است انسداد در قسمتی از روده رخ دهد یا روده به طور کامل بسته شود و با جلوگیری از عبور مایعات و غذای هضم شده، بیمار را دچار شکم دردهای شدید کند.

در صورتی روده فردی مسدود شده باشد، موادی مانند غذا، مایعات، اسیدهای معده و گاز در روده تجمع پیدا می‌کنند و راه خروجی این مواد به طور کامل یا جزئی بسته خواهد شد.

علل بالقوه زیادی برای انسداد روده وجود دارد. اغلب، این وضعیت قابل پیشگیری نیست. تشخیص زودهنگام و درمان بسیار مهم است. در صورت عدم درمان به موقع، انسداد روده می‌تواند روده را سوراخ یا پاره کند. محتویات روده دارای تعداد زیادی باکتری است و در صورتی که پارگی و سوراخ شدن روده رخ دهد، این محتویات به بخش‌های داخلی شکم (که عاری از هرگونه باکتری و میکروب هستند.) نشت می‌کند. این اتفاق ممکن است باعث مرگ فرد مبتلا شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انسداد روده در این مقاله همراه دکتر با من باشید و در صورتی که احتمال می‌دهید به انسداد روده مبتلا شده باشید، لازم است سریعا به پزشک گوارش مراجعه کرده و معاینه شوید.

علت انسداد روده چیست؟

​

علت انسداد روده

بعد از آنکه در خصوص این بیماری مطلع شده ایم بایستی که از علت آن نیز آگاه شویم و تاجای ممکن از بروز بیماری جلوگیری نماییم. انسداد روده به دو حالت مکانیکی و غیر مکانیکی اتفاق می‌افتد. در ادامه به بررسی هر دو نوع انسداد و علت بروز هر کدام می‌پردازیم.

انسداد مکانیکی روده چیست و به چه دلیل ایجاد می‌شود؟

انسدادهای مکانیکی زمانی ایجاد می‌شود که روده شما به طور فیزیکی توسط جسمی مسدود می‌شود. این عارضه می‌تواند در روده بزرگ و کوچک رخ دهد.

انسداد مکانیکی در روده کوچک، ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

• چسبندگی روده، که پس از جراحی‌های شکم یا لگن یا بعد از التهاب‌های شدید ایجاد شود.
• ولولوس یا پیچ خوردگی روده‌ها
• انواژیناسیون یا درهم رفتگی روده‌ها
• نقص‌های مادرزادی روده که اغلب در نوزادان تازه متولد شده باعث بروز انسداد روده می‌شود؛ اما ممکن است در کودکان و نوجوانان نیز رخ دهد.
• وجود تومور در روده کوچک
• سنگ کیسه صفرا (به ندرت باعث ایجاد انسداد می‌شود.)
• اشیاء بلعیده شده به خصوص در کودکان
• فتق
• بیماری التهابی روده، مانند بیماری کرون

وجود انسدادهای مکانیکی در روده بزرگ بسیار نادر است؛ اما غیر ممکن نیست. این مشکل ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

• مدفوع گیر کرده در روده بزرگ یا رکتوم (مدفوع نهفته)
• چسبندگی ناشی از عفونت‌های لگنی یا جراحی
• سرطان تخمدان
• سرطان روده بزرگ
• پلاک مکونیوم در نوزادان (مکونیوم اولین مدفوع نوزادان است که در صورت عدم دفع باعث بروز انسداد در روده بزرگ می‌شود.)
• ولولوس و انواژیناسیون
• دیورتیکولیت، التهاب یا عفونت کیسه‌های برآمده روده
• تنگی، باریک شدن روده بزرگ ناشی از زخم یا التهاب

انسداد غیر مکانیکی روده چیست و به چه دلیل ایجاد می‌شود؟

روده‌های کوچک و بزرگ به صورت هماهنگ با یکدیگر و تنظیم شده، فعالیت هضم و دفع را انجام می‌دهند. اگر عوامل غیر مکانیکی، این انقباضات هماهنگ را قطع یا مختل کند، می‌تواند باعث انسداد عملکردی روده شود.

این نوع انسداد به عنوان انسداد غیر مکانیکی شناخته می‌شود. در صورتی که وضعیت ایجاد شده در بیمار، موقتی باشد، به آن ایلئوس می‌گویند. انسداد غیر مکانیکی که مزمن یا طولانی مدت شود، انسداد کاذب گفته می‌شود.

یکی از علل معمول انسداد غیر مکانیکی روده، عوارض پس از عمل جراحی است. زیرا اغلب داروهایی که برای بیماران پس از جراحی تجویز می‌‌شود، می‌تواند باعث کند شدن حرکات روده شود. برخی از داروهایی که می‌توانند باعث بروز این مشکل شوند، عبارتند از:

• هیدرومورفون (Dilaudid)
• مورفین
• اکسی کدون
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی‌ تریپتیلین و ایمی پرامین (توفرانیل)

با وجود اینکه معمولا اصلی‌ترین عامل ابتلا به این عارضه، عوارض داروها است، عوامل دیگر نیز ممکن است باعث بروز این مشکل در بزرگسالان شوند.

علل دیگر ابتلا به ایلئوس عبارتند از:

• جراحی شکم یا لگن
• عفونت‌ها، مانند گاستروانتریت یا آپاندیسیت
• سرطان روده و تومورها
• التهاب روده بزرگ
• عدم تعادل الکترولیت‌ها در بدن
• مصرف برخی داروها (مانند داروهای ضد درد مخدر، مسدود کننده‌های کانال‌های کلسیمی، آنتی کولینرژیک و…)ِ
• بیماری پارکینسون (این بیماری بر عضلات و اعصاب روده تأثیر می گذارد.)
• بیماری کرون ( به ندرت باعث انسداد می‌شود. اما ممکن است به دلیل التهاب خود ایمنی باعث ضخیم شدن دیواره‌های روده و اختلال در حرکت مواد شود.)

انسداد کاذب روده نیز می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• بیماری پارکینسون، مولتیپل اسکلروزیس (MS) و سایر اختلالات عصبی و عضلانی
• بیماری هیرشپرونگ، اختلالی که در آن کمبود اعصاب در بخش‌هایی از روده بزرگ وجود دارد.
• اختلالاتی که باعث آسیب عصبی می‌شوند، مانند دیابت
• هیپو تیروئیدیسم یا کم کاری غده تیروئید

علائم ابتلا به انسداد روده چیست؟

​

علائم ابتلا به انسداد روده

انسداد روده می‌تواند باعث درد و ناراحتی شدید در ناحیه شکمی ‌شود. علائم گوارشی شایع ترین علائم این بیماری هستند. در صورتی که روده شما مسدود شده باشد، معده و روده شروع به پر شدن از گازی می‌کند که نمی‌تواند از مقعد خارج شود. این موضوع باعث می‌شود که شکم ظاهری سفت و متورم به خود بگیرد. انسداد روده باعث طیف وسیعی از علائم می‌شود، از جمله:

• نفخ شدید
• گرفتگی و درد شکم و معده
• حالت تهوع
• استفراغ
• ناتوانی در دفع گاز یا مدفوع
• یبوست
• احساس سیری
• اسهال
• تورم شکم
• از دست دادن اشتها
• یبوست یا دفع مقادیر کمی مدفوع آبکی

در بیماران مختلف، علائم انسداد به محل و مدت زمان انسداد بستگی دارد. به عنوان مثال، درانسداد روده کوچک، معمولا استفراغ به عنوان اولین نشانه در بیمار ظاهر می‌شود. استفراغ ممکن است با انسداد مزمن و طولانی مدت روده بزرگ شما نیزارتباط داشته باشد.

انسداد جزئی می‌تواند منجر به اسهال شود، در حالی که انسداد کامل می‌تواند باعث ناتوانی در دفع گاز یا مدفوع شود.

یکی دیگر از علائم مرتبط با انسداد روده، عفونت و التهاب در حفره شکمی (پریتونیت) است. این اتفاق زمانی رخ  می‌دهد که بخشی از روده پاره شده باشد. در این حالت بیمار تب می‌کند و درد شکم وی افزایش می‌یابد. در صورت بروز این اتفاق، خطر مرگ برای بیمار وجود دارد و فرد باید به صورت اورژانسی جراحی شود.

اگر این علائم را به خصوص پس از جراحی تجربه کردید، این موضوع را فورا با دکتر گوارش خود در میان بگذارید.

روش‌های تشخیص انسداد روده

​

روش‌های تشخیص انسداد روده

برای تشخیص انسداد روده، پزشک ابتدا از بیمار می‌خواهد، علائم و مشکلات خود را برای وی شرح دهد. در این روند پزشک، در مورد هر گونه سابقه بیماری، داروهای تجویز شده و جراحی‌ها (به ویژه جراحی‌هایی که اخیرا بر روی بیمار انجام شده است.) از وی سوالاتی خواهد پرسید.

مرحله بعدی تشخیص، معاینه فیزیکی بیمار توسط پزشک است. برای انجام این امر، پزشک، شکم شما را برای علائم تورم یا گرفتگی بررسی می‌کند و نقاط مختلفی از شکم را فشار می‌دهد. پزشک همچنین با استفاده از گوشی پزشکی به صدای شکم بیمار گوش می‌دهد تا بررسی کند صداهای شکم طبیعیع و معمولی هستند، یا خیر.

وجود یک توده سفت یا انواع خاصی از صداها، به ویژه در کودکان، ممکن است به تشخیص وجود انسداد کمک کند.

اگر روده‌های بیمار به دلیل ایلئوس حرکت نکنند، پزشک ممکن است چیزی نشنود یا صداهایی بیشتر از حالت عادی از روده شنیده شود.

مطالعات تصویربرداری معمولاً پس از یک معاینه فیزیکی کامل و برای قطعیت بخشیدن به تشخیص پزشک، تجویز می‌شوند. نتایج به دست آمده در تصویر برداری‌ها، می‌توانند محل قرارگیری انسداد را با نشان دادن تجمع گاز، بزرگ شدن روده یا توده مواد انباشته شده در بخش‌هایی از روده، نشان دهند.

پزشک از روش‌های تصویر برداری، برای شناسایی مناطقی که در معاینه فیزیکی به نظر سفت و دارای محتوای متمرکز است، استفاده کند.

انواع مختلف مطالعات تصویربرداری و آزمایش‌هایی که برای تشخیص بهتر انسداد روده تجویز می‌شوند، به شرح زیر است:

• آزمایش خون برای بررسی تعداد سلول‌های خون
• سی تی اسکن
• سونوگرافی (بیشتر برای کودکان و نوزادان استفاده می‌شود.)
• آزمایش خون برای بررسی عملکرد کبد و کلیه
• اشعه ایکس (ممکن است نشانه‌هایی از گاز به دام افتاده و انسداد احتمالی را نشان دهد.)
• کولونوسکوپی
• بررسی سطح الکترولیت‌ها با آزمایش خون
• در برخی موارد، پزشک ممکن است از یک روش تشخیصی به نام تنقیه با کنتراست (تنقیه هوا یا باریم) استفاده کند.

در طول این روش، پزشک هوا یا سولفات باریم، یک ماده رادیو شفاف را از طریق رکتوم وارد روده بزرگ می‌کند. در حالی که پزشک این کار را انجام می‌دهد، یک تکنسین از شکم شما عکس می‌گیرد.

هوا یا باریم در اشعه ایکس نشان داده می‌شود تا به تکنسین کمک کند تا هرگونه انسداد احتمالی را مشاهده کند. در برخی از کودکان، این روش می‌تواند انسداد ناشی از انواژیناسیون (درهم رفتگی روده) را درمان کند.

روش‌های درمان

روش درمان بستگی به محل و شدت انسداد دارد. به هیچ عنوان این مشکل را دست کم نگیرید و سعی نکنید انسداد روده خود یا خانواده‌تان را در خانه درمان کنید؛ زیرا برای درمان، ابتدا باید نوع انسداد مشخص شود و روش درمانی متناسب با نوع انسداد انتخاب و اجرا شود.

درمان‌های اولیه

انسدادهای جزئی یا ایلئوس، ممکن است با استراحت دادن به روده‌ها و دریافت مایعات داخل وریدی (IV) درمان شود. استراحت روده به این معنی است که در این مدت بجز مایعات شفاف، چیزی برای خوردن به بیمار داده نمی‌شود. در این حالت پزشک تلاش می‌کند علت اولیه انسداد را نیز پیدا کرده، اقدامات لازم جهت جلوگیری از تکرار انسداد را نیز به شما آموزش دهد.

در پروسه درمان انسداد روده، توجه به کم آبی بدن امری ضروری است. پزشک ممکن است برای بیمار مایعات داخل وریدی تجویز کند تا عدم تعادل الکترولیت در بدن بیمار اصلاح شود. همچنین ممکن است یک کاتتر و سوند ادراری برای تخلیه ادرار به مثانه شما نیز وارد شود.

در برخی بیماران لازم است با استفاده از لوله بینی معدی، موادی به گلو، روده و معده بیمار وارد شود تا ورم، حالت تهوع و فشار موجود در لوله گوارش را کاهش دهد.

همچنین اگر انسداد روده به دلیل استفاده از داروهای ضد درد مخدر ایجاد شده باشد، پزشک می‌تواند داروهایی را تجویز کند که اثر مواد مخدر بر روده و بدن را کاهش دهد.

عمل جراحی

اگر این اقدامات شکست بخورند یا اگر علائم بیمار با وجود این اقدامات، بدتر شود، نیاز به جراحی وجود خواهد داشت. جراحی جهت درمان انسداد روده معمولا نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. برای انجام این عمل، به بیمار مایعات IV (داخل وریدی) داده می‌شود، زیرا علاوه بر جبران کم آبی بدن، به جلوگیری از شوک در حین جراحی کمک می‌کند.

انسداد روده شدید می‌تواند آسیب دائمی به روده وارد کند. اگر این اتفاق رخ داده باشد و بخشی از بافت روده در اثر انسداد آسیب دیده باشد، جراح عملی را برای برداشتن بخشی از بافت مرده و اتصال مجدد دو انتهای سالم روده نیز انجام خواهد داد.

در حالی که داروهای تجویزی نمی‌توانند خود انسداد را درمان کنند، می‌توانند به کاهش حالت تهوع شما کمک کنند تا زمانی که درمان‌های بعدی انجام شود. نمونه‌هایی از داروهایی که ممکن است پزشک شما تجویز کند عبارتند از:

• آنتی بیوتیک برای کاهش عفونت
• داروهای ضد تهوع برای جلوگیری از استفراغ
• مسکن‌ها

انواع انسداد روده

انسداد روده به سه صورت مختلف دیده می‌شود. جزئی، کامل و ایلئوس فلجی. درمان انسداد علاوه بر شدت و محل انسداد، به نوع انسداد نیز بستگی دارد.

انسداد جزئی

گاهی اوقات شرایطی مانند بیماری کرون یا دیورتیکولیت باعث اختلال در حرکت بخشی از روده می‌شود. با این حال، برخی از مواد روده می‌توانند از آن عبور کنند. در این حالت پزشک ممکن است رژیم غذایی کم فیبر را به بیمار توصیه کند. رژیم غذایی کم فیبر، می‌تواند باعث کاهش حجم مدفوع شود و دفع آن را راحت تر کند.

با این حال، اگر رژیم غذایی کم فیبر برای درمان انسداد روده موثر نبود، ممکن است برای ترمیم بخش آسیب دیده روده و رفع انسداد نیاز به جراحی وجود داشته باشد.

انسداد کامل

انسداد کامل یک موقعیت اورژانس پزشکی است. انتخاب روش درمان به سلامت وو شرایط فیزیکی کلی بیمار بستگی دارد. به عنوان مثال، جراحی باز شکم برای برخی افراد مانند افراد مسن و مبتلایان به سرطان روده بزرگ مناسب نیست. در این موارد، پزشک ممکن است از استنت فلزی برای بازتر کردن فضای داخلی روده استفاده کند.

با گشادتر شدن فضای داخلی روده، مواد گیر کرده در روده فضای بیشتری برای حرکت خواهند داشت و انسداد رفع خواهد شد. با این حال، ممکن است همچنان به جراحی شکم برای رفع انسداد یا برداشتن قسمت آسیب دیده روده نیاز باشد. برای تشخیص بهتر می بایست از پزشک متخصص گوارش و کبد در سایت دکتر با من نوبت اخذ نمایید و سپس در اولین فرصت مراجعه نمایید.

ایلئوس فلجی

آخرین حالت انسداد روده، ایلئوس فلجی نامیده می‌شود. ایلئوس فلجی زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌هایی که با انقباض خود، غذا را در روده‌ها حرکت می‌دهند، به طور موقت فلج شوند.

درمان ایلئوس فلجی با کشف علت بیماری شروع می‌شود. اگر ایلئوس به دلیل عوارض مرتبط به دارو ایجاد شده باشد، پزشک ممکن است داروی دیگری را برای تحریک مجدد حرکات لوله گوارش تجویز کند. یکی از داروهایی که ممکن است توسط پزشک تجویز شود، متوکلوپرامید (Reglan) است.

در صورت امکان، قطع داروهایی که باعث ایجاد ایلئوس شده اند نیز می‌تواند به بهبود وضعیت بیمار کمک کند. با این حال، نباید به دلیل بروز ایلئوس فلجی و بدون تایید پزشک، مصرف داروهای خود را قطع کنید و یا از داروهای محرک روده استفاده کنید.

درمان بدون جراحی در مراحل اولیه ایلئوس فلجی امکان پذیر است. ممکن است بیمار برای دریافت مایعات مناسب به صورت داخل وریدی نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد تا زمانی که مشکل به طور کامل برطرف شود و خطری وی را تهدید نکند.

علاوه بر هیدراتاسیون مایع داخل وریدی، پزشک ممکن است از لوله بینی معدی برای رفع فشار موجود در لوله گوارش استفاده کند. در طی این روش، یک لوله در حفره بینی شما وارد می‌شود تا به معده شما برسد.

لوله، هوا و مواد اضافی را که در صورت عدم وجود لوله، ممکن است به صورت استفراغ از بدن خارج شوند را تخلیه می‌کند. در بیشتر موارد ایلئوس فلجی که پس از جراحی ایجاد شده است، ظرف 2 تا 4 روز پس از جراحی برطرف می‌شود. با این حال، اگر وضعیت بهبود نیابد، برخی از افراد نیاز به جراحی دارند.

چه عواملی ریسک ابتلا به انسداد روده را افزایش می‌دهند؟

همانطور که گفته شد، یکی از اصلی ترین علت‌های ابتلا به انسداد روده، جراحی‌های شکم است. طبق تحقیقات انجام شده، انسداد روده از شایع‌ترین علت‌های بستری مجدد بیمار در بیمارستان در ماه اول پس از جراحی است.

جراحان برای انجام جراحی‌هایی که در نزدیکی روده انجام می‌شوند، داروهایی برای بیمار تجویز می‌کنند که موقتا حرکت روده را کمتر کند تا جراحی با کیفیت و ریسک کمتری انجام شود.

گاهی اوقات پریستالسیس (انقباض طبیعی عضلات روده) ممکن است دیر به حالت عادی خود برگردد. در برخی افراد نیز، مسدود شدن روده به دلیل تشکیل بافت اسکار اتفاق می‌افتد.

• علاوه بر عمل‌های جراحی، شرایط پزشکی دیگر نیز می‌تواند خطر ابتلا به انسداد روده را افزایش دهد. برخی از این موارد عبارتند از:
• عدم تعادل الکترولیت‌ها، مانند مواردی که شامل عدم تعادل در پتاسیم و کلسیم است.
• سابقه آسیب روده یا تروما
• سابقه اختلال روده، مانند بیماری کرون و دیورتیکولیت
• سپسیس یا مسمومیت خونی
• سابقه قرار گرفتن در معرض پرتوهای پرانرژی (تابش) در نزدیکی شکم
• بیماری شریان محیطی (عدم دریافت کافی خون در اندام‌های بدن)
• کاهش وزن سریع
• فتق‌ها
• بیماری کرون (نوعی بیماری التهابی روده)
• جراحی شکم، مفاصل یا ستون فقرات
• بلعیدن جسم خارجی
• کاهش خون رسانی به روده کوچک
• رشد غیر طبیعی بافت در داخل یا کنار روده کوچک
• وجود تومورها در روده کوچک
• سرطان
• عفونت در پوشش داخلی روده کوچک
• بیماری کلیوی
• دیابت طولانی مدت
• به ندرت، سنگ کیسه صفرا می‌تواند باعث مسدود شدن روده شود.
• افزایش سن نیز به طور طبیعی سرعت حرکت روده‌ها را کاهش می‌دهد.

استومی جایگزین روده‌، در آسیب بافتی بسیار شدید است.

روده‌های انسان بسیار طولانی است، بنابراین می‌توان بدون بخشی از آن نیز زندگی کرد. در حالی که ممکن است برداشتن بخش‌هایی از روده بر روند هضم و جذب غذا تاثیر بگذارد، بیشتر افراد با برداشتن بخشی از روده نیز زندگی سالمی دارند.

در برخی موارد که آسیب گسترده‌ای به روده وارد شده باشد، پزشک ممکن است مجبور شود کل روده یا بخشی از آن را از بدن بیمار خارج کند. در این حالت، در صورت گسترده بودن بخش خارج شده از بدن، پزشک یک کیسه مخصوص به نام استومی داخل بدن قرار می‌دهد. این کیسه امکان خروج مدفوع از دستگاه گوارش را مهیا می‌کند.

در بیمارانی که استومی درون بدن آنان قرار می‌گیرد، الزامات خاصی توسط پزشک به بیمار آموزش داده می‌شود که استومی آسیب نبیند و بدن بتواند تا حد ممکن عملکرد عادی خود را حفظ کند. با این وجود این بیماران بعد از برطرف شدن انسداد، می‌توانند بدون روده خود زندگی کنند.

مقایسه ایلئوس با سایر انواع انسداد روده

ایلئوس به عنوان “انسداد غیرمکانیکی روده” شناخته می‌شود زیرا زمانی رخ می‌دهد که دستگاه گوارش حرکت طبیعی را متوقف کند. با این حال، برخی شرایط ممکن است باعث انسداد فیزیکی یا انسداد مکانیکی روده شوند. شرایط زیر ممکن است باعث انسداد فیزیکی روده شود:

• فتق
• بافت اسکار بعد از جراحی
• تومورهای روده
• بلعیدن اشیاء خارجی
• گیر کردن مدفوع در رکتوم یا کولون (روده نهفته)
• ولولوس، زمانی که روده‌ها پیچ خورده می‌شوند
• سنگ کیسه صفرا نیز در موارد بسیار نادر، ممکن است باعث بروز این مشکل شود.

مسدود شدن روده چه عوارضی می‌تواند ایجاد کند؟

در صورت مراجعه به موقع به پزشک، انسداد روده می‌تواند به سادگی و بدون ایجاد خطر جانی برای بیمار، درمان شود. بنابراین مهم‌ترین پیشنهاد ما به شما، مراجعه سریع و به تعویق نینداختن مراجعه به مراکز پزشکی است.

بسته به شدت و نوع انسداد، این وضعیت ممکن است باعث بروز مشکلات زیر در بدن فرد بیمار شود:

• کم آبی بدن
• عدم تعادل الکترولیت
• سوراخ شدن یا پارگی در روده که منجر به عفونت می‌شود.
• نارسایی کلیه

همچنین اگر انسداد مانع از رسیدن خون به قسمتی از روده شود، می‌تواند باعث بروز موارد زیر شود:

• عفونت
• سپسیس (عفونت خونی تهدید کننده زندگی)
• نارسایی ارگان‌های متعدد
• مرگ

دو مورد از شدیدترین عوارض انسداد روده، که دلیل اصلی بروز عوارض دیگر هستند، نکروز (مرگ بافتی) و پریتونیت (التهاب صفاق) است. برای جلوگیری از روند پیشرفت بیماری اسنداد روده هرچه سریعتر به فوق تخصص گوارش و کبد در سایت دکتر با من مراجعه نمایید و روند درمان بیماری خود را آغاز کنید

• نکروز

نکروز مرگ نابهنگام سلول یا بافت است. این می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که یک انسداد جریان خون به روده را قطع کند. بدون خون، اکسیژن نمی‌تواند به بافت برسد و باعث مرگ آن می‌شود. بافت مرده، دیواره روده را ضعیف می‌کند و باعث می‌شود روده به راحتی پاره شده و محتویات روده به داخل حفره شکمی نشت کند که همان سوراخ شدن روده است.

• پریتونیت

سوراخ شدن روده به دلیل نکروز می‌تواند باعث پریتونیت شود. پریتونیت یک التهاب جدی در حفره شکم است که توسط باکتری یا قارچ ایجاد می‌شود. روده حاوی باکتری‌های زیادی مانند E. coli است. در یک انسان سالم باکتری‌ها در روده باقی می‌مانند و به هیچ عنوان وارد حفره داخلی بدن نخواهند شد. پریتونیت باکتریایی می‌تواند به سپسیس (عفونت خون) تبدیل شود. ابتلا به سپسیس منجر به نارسایی در اندام‌های حفره شکمی و شوک می‌شود و ممکن است در نهایت فرد از عوارض این بیماری فوت کند.

آیا می‌توان از ابتلا به انسداد روده بزرگ و کوچک پیشگیری کرد؟

بسیاری از عوامل خطر مرتبط با انسداد روده ، قابل پیشگیری نیستند. اگر قصد انجام جراحی دارید، باید بدانید که ریسک ابتلا به انسداد روده در مورد شما وجود دارد. اما این موضوع نباید شما را از انجام جراحی خود بازدارد. در صورتی که آگاهی و دانش کافی از علائم مسدود شدن روده‌ها داشته باشید و به موقع برای درمان آن اقدام کنید، هیچ گونه خطری شما را تهدید نمی‌کند و این مشکل می‌تواند به سادگی رفع شود.

با وجود اینکه هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از انسداد روده وجود ندارد، در اینجا اقدامات ساده‌ای را برای شما جمع‌آوری کرده‌ای که ریسک ابتلا به این مشکل را کاهش می‌دهند.

• سعی کنید غذای روزانه خود را در وعده‌های بیشتر و حجم کمتر هر وعده دریافت کنید. به عنوان مثال، به جای 2 یا 3 وعده غذایی بزرگ، 5 یا 6 وعده غذایی کوچک در طول روز داشته باشید.
• غذای خود را خیلی خوب بجوید. سعی کنید هر لقمه را حدود 20 بار یا تا زمانی که مایع شود، بجوید.
• از خوردن بیش از حد غذاهای پرفیبر و سبزیجات و میوه‌های خام با پوست یا دانه پس از جراحی‌های بزرگ، خودداری کنید. این مواد می‌توانند توده‌ای از مواد هضم نشده را تشکیل دهند که اگر قسمتی از روده شما باریک شده باشد، باعث انسداد شود.
• قبل از خوردن غذاهای غلات کامل یا استفاده از مکمل‌های فیبر با پزشک خود مشورت کنید.
• برای کمک به دفع مدفوع به صورت منظم، در زمان‌های منظم غذا بخورید، در حین دفع زور نزنید و مقدار زیادی آب بنوشید. اگر بیماری کلیوی، قلبی یا کبدی دارید و باید مایعات خود را محدود کنید، قبل از اینکه مقدار مایعات مصرفی خود را افزایش دهید با پزشک خود صحبت کنید.
• به صورت منظم ورزش کنید. ورزش به هضم بهتر غذا کمک می‌کند. حداقل ۲ ساعت و نیم در هفته فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید داشته باشید. پیاده روی یکی از گزینه‌های پیش روی شما است که هزینه‌ و نیاز به لوازم ورزشی ندارد. بهترین گزینه این است که شما نزد پزشک متخصص داخلی و یا متخصص گوارش و کبد در سایت دکتر با من رفته و علائم بیماری خود را با وی درمیان بگذارید.

انسداد روده در نوزادان

انسداد روده در نوزادان امری نسبتا معمول است و معمولاً به دلایل زیر اتفاق می‌افتد:

• عفونت
• بیماری‌های روده
• کاهش جریان خون به روده (خفه کردن)
• برخی از کودکان پس از ابتلا به آنفولانزای معده، به این مشکل دچار می‌شوند.
• انواژیناسیون (داخل شدن بخشی از روده در بخشی دیگر که در کودکان کمتر از 2 ساله شایع است.)

درهم رفتگی روده یا انواژیناسیون، شایع ترین علت انسداد روده در کودکان 3 ماهه تا 3 ساله است. اما ممکن است در کودکان بزرگتر، نوجوانان و بزرگسالان نیز رخ دهد. انواژیناسیون اورژانس پزشکی است و شایع ترین اورژانس شکمی در اوایل دوران کودکی است. اگر این مشکل درمان نشود، می‌تواند باعث عفونت یا حتی مرگ نوزاد شود.

تشخیص هر نوع انسداد روده در نوزادان دشوار است زیرا آن‌ها نمی‌توانند علائم خود را توصیف کنند. در عوض، والدین باید فرزندان خود را برای تغییرات و علائمی که می‌تواند نشان دهنده انسداد باشد، بررسی کنند. علائم هر کودک ممکن است متفاوت باشد. شایع ترین علامت آن گریه ناگهانی و بلند است که به دلیل درد شدید و ناگهانی شکم (شکم) در یک کودک سالم اتفاق می‌افتد.

در ابتدا ممکن است به نظر برسد این نوع شکم درد که در بیشتر کودکان مبتلا مشاهده می‌شود، قولنج است. نوزادان یا کودکانی که دچار این وضعیت شده اند، ممکن است زور بزنند، زانوهای خود را به سمت بالا بکشند، بسیار تحریک پذیر باشند و با صدای بلند گریه کنند. کودک شما ممکن است هر از گاهی احساس بهتری داشته باشد و بین دوره‌های درد بازیگوشی کند و یا در اثر گریه خسته و ضعیف شود.

علائم دیگری که ممکن است ناشی ازانسداد روده در نوزادان باشند، عبارتند از:

• مدفوع خونی
• تب
• خستگی یا بی حالی شدید
• استفراغ صفرا
• اسهال
• تعریق
• کم آبی بدن
• شکم متورم
• کشیدن زانو تا سینه
• غرغر از درد
• دفع مدفوع که به نظر می‌رسد خون در آنها وجود دارد. (مدفوع ژله ای قرمز رنگ)
• گریه خیلی بلند
• استفراغ، به ویژه استفراغ صفرا مانند که به رنگ زرد مایل به سبز است.

اگر متوجه این علائم یا سایر تغییرات در کودک خود شدید، فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.

در صورت بروز کدام علائم انسداد روده باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر علائم انسداد روده را دارید، به ویژه اگر اخیراً تحت عمل جراحی شکم قرار گرفته اید، فورا به مراکز پزشکی و کلینیک های تخصصی گوارش مراجعه کنید:

• نفخ شکم
• یبوست شدید
• از دست دادن اشتها

چشم انداز افرادی که به انسداد روده مبتلا شده‌اند.

انسداد روده هنگامی که درمان نشود، می‌تواند باعث مرگ بافت در قسمت آسیب دیده روده شود. همچنین می‌تواند منجر به سوراخ شدن و پارگی در دیواره روده، عفونت شدید و شوک شود.

به طور کلی، چشم انداز بیماری به علت آن بستگی دارد. اکثر موارد انسداد روده قابل درمان هستند. با این حال، علل دیگر، مانند سرطان، نیاز به درمان و نظارت طولانی مدت دارد.

سخن پایانی؛ انسداد روده را جدی بگیرید.

انسداد روده زمانی اتفاق می‌افتد که حرکت طبیعی مواد درون روده، به دلایل مکانیکی و غیر مکانیکی مختل و یا متوقف شود. علائم اصلی آن احساس سفتی و درد در ناحیه شکمی است. درمان این مشکل به شدت، قدمت انسداد و علت بروز انسداد بستگی دارد.

مسدود شدن روده یکی از اصلی‌ترین دلایل مراجعه مجدد بیماران در ماه پس از جراحی‌های مختلف است و همچنین یکی از دلایل شایع‌ترین اورژانس پزشکی در نوزادان می‌باشد. در صورتی که علائم گفته شده در بیماری را در خود و یا خانواده مشاهده کردید، لازم است سریعا به مراکز پزشکی مراجعه کنید تا اقدامات لازم برای رسیدگی به وضعیت شما انجام شود.

توجه داشته باشید که در صورت عدم درمان، انسداد روده، ممکن است منجر به پارگی روده و مرگ بیمار شود. در نتیجه بهتر است که به پزشک متخصص گوارش و کبد در سایت دکتر با من مراجعه کنید و سپس از پیشرفت بیماری خود جلوگیری نمایید.

​

آمپیم ریه چیست ؟ علائم، تشخیص و راه درمان آن

​

آمپیم ریه عارضه ای است که تاثیر قابل توجهی بر فضای میانی بیرونی ترین لایه ریه ها و لایه ای که با دیواره قفسه سینه در تماس است (این فضا، فضای پلورال نامیده می شود) دارد. این فضا وجود دارد تا به ریه ها برای انبساط و انقباض کمک کند.

فضای پلورال به طور طبیعی دارای میزان اندکی مایع است. زمانی که مایع اضافی در فضای پلورال شروع به انباشته شدن کند، این مشکل رخ می دهد. انواع مختلف باکتری منجر به ایجاد مایع و چرک در فضای پلورال می شود.

در اغلب موارد ذات الریه نیز این مشکل را به وجود می آورد. این مقاله به همین موضوع پرداخته است و قصد دارد اطلاعاتی در مورد علائم، علل و عوامل ریسک این بیماری ارائه دهد و در نهایت نیز نگاهی به روش های درمان داشته باشد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

آمپیم ریه چیست؟

​

بیماری آمپیم ریه

Empyema وضعیتی است که تجمع مایع چرک در فضای پلورال در آن رخ می دهد. این فضا وجود دارد تا به گسترش و انقباض ریه ها کمک کند.

به طور طبیعی فضای پلور دارای میزان کمی مایع است. این عارضه زمانی رخ می دهد که تجمع مایع و چرک اضافی در فضای پلور آغاز می شود. سویه های مختلف باکتری باعث می شوند که مایعات و چرک در فضای پلور به وجود آید. اغلب ذات الریه باعث می شود که این وضعیت ایجاد شود.

تاریخچه این بیماری چیست؟

​

بقراط

شرح تشخیص و درمان آمپیم برای نخستین بار توسط بقراط انجام شد که به بیش از 2000 سال قبل باز می گردد. حدودا تا اوایل قرن 18 ثبت مطالب دیگری راجع به این بیماری ملاحظه نشده است. از آن زمان به بعد، درمان های دیگری برای این بیماری و درگیری ریه توصیف شده است که درناژ لوله باز و بسته، توراکوپلاستی و توراسنتز در این دسته قرار می گیرند.

علائم بیماری آمپیم ریه شامل چه مواردی است؟

​

علائم بیماری آمپیم ریه

ممکن است علائم این وضعیت موارد زیر را در بر بگیرد:

• درد قفسه سینه
• تب
• سرفه
• مشکلات تنفسی
• چرک در مخاط
• کاهش صداهای تنفسی
• وجود مایع در ریه ها

پیشرفت این بیماری در صورت عدم درمان ممکن است طی سه مرحله رخ دهد:

• مرحله یک: ساده (مرحله اگزوداتیو)

مرحله اول به عنوان مرحله ساده در نظر گرفته می شود. این اتفاق در هنگام تجمع مایعات اضافی در حفره پلور رخ می دهد. احتمال آلودگی این مایع وجود دارد و ممکن است دارای چرک باشد.

• مرحله دو: پیچیده (فیبرینوپورولنت)

در آمپیم پیچیده، ضخیم شدن مایع موجود در حفره پلور آغاز می شود.

• مرحله سه: فرانک (مرحله سازماندهی)

سرانجام مایع آلوده سبب می شود در لایه های داخلی حفره پلور، زخم به وجود آید که این امر زمینه ساز مشکلات تنفسی خواهد شد.

دلایل بیماری چه مواردی را در بر می گیرد؟

شایع ترین دلیل ابتلا به چنین وضعیتی، پنومونی است. افرادی که عمل جراحی توراکوتومی یا جراحی قفسه سینه انجام داده اند نیز با مبتلا شدن به باکتری ها ممکن است در معرض مبتلا شدن قرار بگیرند.

عوامل خطر ابتلا به آمپیم ریه چیست؟

مبتلا شدن به پنومونی را می توان بزرگ ترین عامل خطر ابتلا به این وضعیت در نظر گرفت. سایر عوامل خطر می تواند شامل موارد زیر شود:

• سن بالاتر از 70 سال
• جراحی قفسه سینه یا تروما
• بستری شدن در بیمارستان (اخیرا)

از لحاظ آماری، احتمال ابتلا به آمپیم ریه در افرادی که دارای شرایط زیر هستند، بیشتر است:

• بیماری قلبی
• دیابت
• سرطان (قبلی)
• بیماری ریوی
• اختلال انسداد مزمن ریوی
• مصرف داروی درون وریدی

تشخیص این بیماری چگونه امکان پذیر است؟

​

تشخیص بیماری آمپیم ریه

پرتونگاری قفسه سینه را می توان به عنوان اولین قدم برای تشخیص در نظر گرفت. در صورتی که بعد از اشعه ایکس، پزشک به وجود مایع اضافی در حفره پلور مشکوک باشد، در خواست می شود که سونوگرافی نیز انجام می شود. سونوگرافی ها در زمینه تشخیص مایعات حفره پلور حساسیت بیشتری دارند و بهتر هستند. سی تی اسکن نیز روشی مفید است که می تواند در تشخیص این وضعیت کمک کننده باشد.

برای پیگیری این بیماری نگران چگونگی پیدا کردن متخصص ریه نباشید، چرا که تیم دکتر با من آدرس سایت و مطب و همچنین سایر اطلاعات پزشکان متخصص ماهر در تمامی تخصص ها را جمع آوری کرده و در اختیار مراجعان به این سایت قرار داده است.

البته خدمات این سایت محدود به این مورد نمی شود، بلکه دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان که شامل مشاوره پزشکی و محصولات پزشکی است را به آنها ارائه دهد.

در حقیقت این مجموعه برقراری ارتباط بین پزشکان و مراجعه کنندگان را ساده تر می کند. این مجموعه خدمات پزشکی را در اختیار متقاضیان قرار می دهد و مواردی را در مورد مشخصات و چگونگی دسترسی به هر کدام از پزشکان مطرح می کند.

درمان آمپیم ریه چگونه ممکن خواهد بود؟

درمان این عارضه می تواند از طریق راهکارهای زیر اجرا شود که هر کدام را به تفصیل شرح داده ایم.

آنتی بیوتیک

معمولا تجویز آنتی بیوتیک ها به عنوان اولین خط درمان برای موارد ساده این بیماری توسط پزشکان انجام می شود. به دلیل این که سویه های مختلف باکتری ها چنین وضعیتی را به وجود می آورند، بسیار مهم است که آنتی بیوتیک مناسب پیدا شود. به طور معمول 2 تا 6 هفته زمان نیاز است تا درمان آنتی بیوتیکی حاصل شود.

درناژ

تخلیه مایعات ضروری است تا از پیشرفت مرحله ساده به پیچیده جلوگیری شود. همچنین این اقدام کمک می کند تا شرایط کنترل شود. انجام توراکوستومی توسط پزشک و بهترین دکتر متخصص ریه برای تخلیه مایعات صورت می گیرد که قرار دادن یک لوله تحت سونوگرافی در حفره قفسه سینه و خروج مایع از فضای پلور را در بر می گیرد.

عمل جراحی

ممکن است در موارد پیشرفته آمپیم ریه، جراحی به عنوان بهترین گزینه درمانی در نظر گرفته شود. مطالعه ای نشان داده که نتیجه نوعی جراحی به نام دکورتیکاسیون در مقایسه با درناژ در افراد مبتلا به نوع پیشرفته آن بهتر و مطلوب تر بوده است.

دکورتیکاسیون، خارج کردن چرک و بافت فیبروز فضای پلور را شامل می شود که به انبساط ریه ها به طور مناسب کمک خواهد کرد.

دو نوع جراحی وجود دارد. در اکثر موارد، انجام توراکوتومی به کمک ویدئو توسط جراح صورت می گیرد. تهاجم و درد این روش کمتر بوده و مدت زمان بهبودی آن نسبت به توراکوتومی باز کوتاه تر است.

معیارهای خاصی وجود ندارد که در مورد ضرورت عمل جراحی برای این بیماری تصمیم گیری شود. مطالعه ای نشان داده نتیجه جراحی افرادی که مدت زمان بروز علائم آنها کمتر از 4 هفته است، در مقایسه با افرادی که علائم آنها بیشتر از 4 هفته بود، بهتر بوده است.

درمان با فیبرینولیتیک

همچنین ممکن است توصیه پزشک، استفاده از داروهای فیبرینولیتیک باشد. این شیوه درمانی کمک می کند مایع پلور تخلیه شود و ممکن است پزشکان از آن استفاده کنند تا با توراکوستومی ترکیب شوند.

نتیجه مطالعه ای نشان داده است که هر دو روش تاثیرگذار هستند.

شما می توانید در سایت دکتر با من مجموعه ای از اطلاعات بهترین متخصصان و پزشکان را که در کنار هم جمع آوری شده اند، ملاحظه کنید. به این ترتیب از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، آدرس دقیق، مشخصات، نحوه دسترسی و موارد دیگر مرتبط با هر پزشک آگاه می شوید و با در نظر گرفتن این موارد انتخاب خود را می کنید.

عوارض نادر این عارضه شامل چه مواردی است؟

عوارض احتمالی این عارضه شامل موارد زیر است:

• فیبروز: زمانی ایجاد می شود که بافت آسیب دیده ریه، مشکلات تنفسی را به وجود می آورد و تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد خواهد داشت. در صورت ادامه دار بودن مشکلات تنفسی 6 ماه بعد از عفونت، ممکن است جراحی دکورتیکیشن موجب بهبودی علائم شود.
• Necessitatis آمپیم که شامل گسترش عفونت به دیواره قفسه سینه و بافت های نرم پیرامون می شود. این موردی نادر است و نیاز به توجه فوری پزشک دارد.

کلام آخر

در این مقاله درباره بیماری آمپیم اطالاعاتی را در اختیار شما قرار دادیم. مخاطبان این مقاله می توانند افرادی باشند که در جستجوی سایت دکتر متخصص ریه و دکتر متخصص ریه در تهران و سایر شهرها هستند.

به چنین افرادی توصیه می شود که به وب سایت دکتر با من مراجعه کنند و به بررسی پزشکان معرفی شده در این مجموعه بپردازند.

​

بیماری سیاتالژی یا درد سیاتیک چیست و چه علائمی دارد؟

​

امروزه یکی از بیماری های رایج بین افراد، بیماری سیاتالژی یا همان سیاتیک است که به دلیل فشار کاری یا عصبی زیاد به وجود می آید. درد سیاتیک (Sciatica) به بیماری می گویند که در قسمت انتهای کمر به طرف پهلوها و باسن و پایین‌تر از آن به سمت پاهای انسان انتقال و پخش می شود. به صورت کلی این درد به یک طرف بدن انتقال پیدا می کند و شخص این حس را معمولا در دو طرف بدن خود ندارد.

علت اصلی این درد، فتق دیسک کمر و یا زائده‌های استخوانی است که بر روی ستون فقرات فشار وارد می کند و در نهایت درد به رشته های عصبی دیگر بدن از جمله پاها منتقل می شود. در واقع بیماری سیاتیک موجب درد زیاد و احساس بی حسی در پاها می شود.

بیماری سیاتیک چیست؟

زمانی که عصب سیاتیک در بدن آسیب می بیند، شخص احساس درد در ناحیه ی کمر و پاهای خود حس می کند که منشا آن در انتهای کمر و ستون فقرات قرار دارد. در واقع عصب سیاتیک بزرگترین و طولانی ترین رشته ی عصبی است و شامل 5 ریشه عصبی است که  دو مورد از ناحیه کمر به نام ستون فقرات کمری و سه مورد از قسمت انتهایی ستون فقرات به نام استخوان خاجی را شامل می شود.

ادغام این ریشه های عصبی در نهایت به  یک عصب سیاتیک راست و چپ منجر می شود. در هر طرف از بدن شما، یک عصب سیاتیک وجود دارد که از باسن و پایین ساق پا گذشته است و دقیقاً به زیر زانو منتهی می شود. سپس عصب سیاتیک به سایر اعصاب انتشار پیدا می کند که در آخر به سمت پایین پا و انگشتان ختم می شود.

پس چنانچه دردی را به این شکل حس کردید که از باسن به سمت پاها منتقل می شود که بعضا شدید و یا خفیف است، آن درد سیاتیک نام دارد.

درد سیاتیک چه علتی دارد؟

• تق دیسک: شایع ترین علت دیسک است که فشار زیادی به عصب وارد می کند و در نتیجه شما این درد شدید را حس خواهید کرد. در واقع حدود 1 تا 5 درصد تمام افراد، تق دیسک را تجربه می کنند. در اصل، دیسک‌ها بالشتک‌های بین هر مهره ستون فقرات هستند. فشار از سوی مهره‌های کمر می‌تواند موجب مرکز ژل مانند دیسک در دیواره خارجی آن (فتق) شود. وقتی فتق دیسک برای مهره‌های کمر اتفاق می‌افتد، می‌تواند عصب سیاتیک را فشار دهد.
• بیماری دژنراتیو دیسک: یک نوع ساییدگی نرمال دیسک‌های بین مهره‌های بدن در ستون فقرات می باشد. در واقع ساییده شدن دیسک‌ها موجب باریک تر شدن مجرای عصب شخص می شود و قد آنها نیز بسیار کوتاه می شود. تنگی نخاع باعث می شود که ریشه‌های عصب سیاتیک، زمان ترک ستون فقرات، بسیار چسبیده بهم شوند.
• تنگی نخاع: زمانی که کانال نخاع به صورت غیر طبیعی تنگ می شود.این تنگ شدن فضای نرمال میان نخاع و عصب را از بین می برد.
• اسپوندیلولیستزیس: زمانی که لغزش توسط یک مهره صورت می گیرد، موجب خواهد شد که دهانه‌ای که عصب از آن بیرون می آید؛ بسیار تنگ شود. استخوان نخاعی گسترش این توانایی را دارد که عصب سیاتیک را تحت فشار قرار دهد.
• آرتروز: خارهای استخوان در بدن انسان این توانایی را دارند که با افزایش سن خارهای ایجاد شده، اعصاب کمر را تحت فشار قرار دهند.
• سندروم پیریفورمیس: عضله پیریفورمیس، یک عضله کوچک در باسن انسان است و چنانچه در اثر فشار و یا هر عامل دیگری سفت شود، این سندروم به وجود خواهد آمد. این بیماری توانایی تحریک عصب سیاتیک را دارد. در واقع بیماری سندرم پیریفورمیس در اثر اختلال در عملکرد عصب ایجاد می شود و احساس درد و فشار زیادی را به انسان وارد می کند.
• سندرم یا نشانگان دم اسب: یک بیماری بسیار مهم است که تاثیر مستقیم بر روی قسمت پایینی نخاع انسان به نام cauda equina، دارد در واقع این سندرم علائمی چون درد در قسمت انتهای پا، بی حسی در اطراف مقعد و از دست دادن کنترل روده و ادرار را در شخص به همراه دارد.
• تومورهایی در کانال نخاعی شخص موجب سیاتیک و در شدید در پا و کمر او می شود.

علائم بیماری سیاتیک چیست؟

​

علائم بیماری سیاتیک

علاوه بر موارد بالا که به نشانه های بیماری سیاتیک به صورت مستقیم اشاره کرده ایم، این بیماری نشانه های دیگری دارد که در زیر به آن می پردازیم. در نتیجه چنانچه شما این علائم را مشاهده کردید بهتر است هر چه سریع تر به متخصص و فوق تخصصی دیسک کمر و گردن، متخصص ارتوپدی و جراح ارتوپد خوب در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

• احساس درد و فشار که بیشتر در قسمت های کمر، باسن و پایین پا ایجاد می شود.
• بی حس شدن پاها و ضعف زیاد در ناحیه کمر
• درد سیاتیک اصولا زمانی که شما تحرک دارید بسیار بیشتر می شود.
• احساس سوزن سوزن شدن در پاهای شخص
• عدم کنترل ادرار در شخص

چگونگی تشخیص بیماری سیاتیک در شخص

​

تشخیص بیماری سیاتیک

1.معاینه ی فیزیکی شخص توسط پزشک ارتوپد، بسیار مهم است. در واقع پزشک در ابتدا از شما می خواهد که راه بروید و بر اساس آن، می تواند بسنجد که آیا مشکلی در ستون فقرات خود و یا راه رفتن دارید یا خیر. در حالتی دیگر نیز دکتر متخصص ارتوپد از شما می خواهد که روی انگشتان پای خود نیز راه بروید و به همین شکل انواع تست های مختلف را از شما می گیرد.

در واقع پزشک ارتوپد توجه می کند که شما در کدام قسمت بدن خود احساس درد می کنید و دیگر بعد از آن قادر به راه رفتن نیستید. پس حتما به نکاتی که پزشک به شما می گوید توجه کنید.

موارد زیر نیز ممکن است توسط پزشک برای شما تجویز شود:

1. رادیولوژی
2. تصویربرداری توسط اشعه ایکس که به صورت اختصاصی نخاع  را بررسی می کند در واقع برای بررسی شکستگی ستون فقرات، مشکلات دیسک، عفونت، تومور و خار استخوان به کار می رود.
3.  انجام ام آر آی یا توموگرافی کامپیوتری (CT) برای دیدن تصاویر دقیق از استخوان و بافت‌های نرم پشت است. MRI می‌تواند فشار بر روی عصب، فتق دیسک و هر بیماری آرتریتی را بسنجد. در واقع متخصص دیسک و ستون فقرات اصولا برای تشخیص سیاتیک ام آر آی را تجویز می کنند.
4. نوار عصب و عضله

روش های درمانی بیماری سیاتیک

​

روش های درمانی بیماری سیاتیک

هدف از درمان شخص در واقع کاهش درد و بالا رفتن تحرک فرد بیمار است که بسته به علت آن، نوع درمان کاملا متفاوت است. اما بهتر است در ابتدای تشخیص اولیه و زودهنگام خود را خیلی نگران نکنید چرا که ممکن است حتی با تمرین های ساده بهبودی حاصل شود.

درمان های دارویی:

• مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئید

این دسته از داروها جهت کاهش التهاب و درد برای فرد تجویز می شود و بایستی توسط پزشک تجویز شود این داروها، شامل آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن است. در واقع می توان گفت که هنگام مصرف آسپرین و یا هر کدام از داروهای بالا بهتر است که دقت زیادی داشته باشید. چرا که مصرف بی رویه می تواند موجب التهاب شدید تر شود.

• مصرف داروهای شل کننده ی عضلات

این داروها موجب رفع اسپام و گرفتگی عضلات می شود مانند قرص متوکاربامول که البته بهتر است بدون دستور پزشک مصرف نشود. اما به هر حال در زمان اورژانسی می توانید این دارو را از داروخانه بدون داشتن نسخه خریداری کنید. از جمله داروهای دیگر که در درمان و تسکین درد سیاتیک تجویز می شود.گاباپنتین و پرگابالین است.

• تزریق داروی کورتیکواستروئید

تزریق کورتیکواستروئید در کمر شخصی که مبتلا به بیماری سیاتیک است، نیز نوعی  درمان محسوب می شود. در واقع این دارو برای درمان التهاب در ریشه های عصبی کمر بیمار است که این تزریق موجب کم شدن درد حداقل به مدت سه ماه است. احتمال دارد که در هنگام تزریق کمی احساس درد و سوزش کنید چرا که قبل از آن پزشک ارتوپد مربوطه محل تزریق را به صورت موضعی بی حس خواهد کرد.

• فیزیوتراپی

یکی دیگر از روش های درمان سیاتیک مراجعه به فیزیوتراپی است چرا که او با دادن ورزش های کششی و هوازی موجب خواهد شد تا درد شما کمتر شود. در واقع یک سری تمرین های کششی عوارض سیاتیک را نیز کاهش می دهد. علاوه بر این بعضی اوقات، پزشکان انجام حرکت های ورزشی در آب را توصیه می کنند.

• عمل های جراحی

گاهی اوقات نیز پزشک با توجه به علائم شخص، جراحی را به او توصیه می کند تا هرچه سریعتر خوب شود. البته اینکه دقیقا شما چه نوع جراحی را انجام دهید، بستگی به سرعت بیماری و نوع آن دارد. به همین جهت آرامش خود را حفظ کنید و با خیال راحت به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه کنید و نظر او را جویا شوید.

درمان های خانگی سیاتیک

شما می توانید یکسری تمرین های ورزشی را در منزل خود انجام دهید که این عامل نیز موجب بهبودی سریعتر شما خواهد شد. موارد زیر روش هایی است که شما با انجام دادن آن در منزل خود می توانید به بهبود بیماری سیاتیک سرعت ببخشید.

1. استفاده از کمپرس سرد یا گرم

شما می توانید با گذاشتن قالب های یخ در حوله ی خود و قرار دادن در محل درد، به تسکین آن بسیار کمک کنید. در نتیجه این موضوع باعث خواهد شد تا شما کمی آرام شوید. سپس بعد از چند روز، دوباره کمپرس گرم را جایگزین آن کنید.

2. استفاده از دمنوش های آرام بخش و ضد درد

یکسری از دمنوش ها مانند، رزماری و گل گاوزبان به کمتر کردن درد کمک می کنند و حس خوبی را در بدن شما ایجاد می کنند. البته لازم به ذکر است که استفاده خودسرانه از دمنوش احتمال دارد که به بدن شما آسیب برساند و در نتیجه اختلال دارویی حاصل شود.

3. انجام ورزش های منظم و روزانه

زمانی که شما به بیماری سیاتیک دچار می شوید پزشک متخصص ارتوپد همواره ورزش هایی را تجویز میکند که ملایم بوده و ضرری به بدن شما نمی رساند.

فرد مبتلا به بیماری سیاتیک بایستی که از انجام ورزشی های سخت و سنگین جلوگیری کند، چرا که ممکن است به صورت ناخودآگاه فشار بالایی بر ستون فقرات خود وارد سازد.

در آخر پیشنهاد ما به شما این است که در مرحله ی اول و در زمان متوجه شدن بیماری خود، به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه و بیماری خود را کنترل کنید تا ناچار نشوید به سراغ عمل جراحی بروید. برای این کار می توانید از بهترین دکتر ارتوپد و سیاتیک در سایت دکتر با من نوبت اخذ کرده و سپس روند درمان را آغاز کنید.

​

آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان چیست ؟

​

برخی بیماری ها مانند آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان در سنین خاصی ممکن است که ایجاد شوند. این بیماری نوعی التهاب در بافت همبند است که از پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن ایجاد می شود. دلایلی که باعث می شوند این بیماری در فرد ایجاد شود، متفاوت است. اما شما چه میزان از این بیماری اطلاع دارید؟ راه های درمان یا پیشگیری از این بیماری وجود دارد؟

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این بیماری و بررسی بیشتر آن، با این مقاله همراه شوید که درباره همین موضوعات اطلاعات مفیدی را در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان چیست؟‍‍‍

یکی از شایع ترین نوع های این بیماری نوع جی آی ای است که عموما با درد در مفاصل شروع شده و باعث التهاب در دست ها و پاها می شود و معمولا زانوها، مچ پا، مچ دست یا آرنج ها را درگیر می کند. اما برخی اوقات ممکن است این بیماری جاهای دیگری از بدن را تحت تاثیر قرار دهد.

جی آی ای قبلا آرتریت روماتوئید نوجوانان (جی آر ای) نام داشت، اما به جی آی ای تغییر نام داد.

تاریخچه این بیماری

آگوستین یاکوب آندره یک پزشک 28 ساله ساکن فرانسه بود. این مرد اولین نفر به علائم و نشانه های این بیماری پی برد که امروزه ما این بیماری را به عنوان روماتوئید آرتریت می شناسیم.

علت های این بیماری

بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان جزو بیماری های خود ایمنی یا خود التهابی است. یعنی سیستم های دفاعی بدن که قرار است با انواع باکتری ها، ویروس ها و میکروب ها بجنگند، گیج می شوند و به بافت های بدن حمله می کنند و این باعث می شود بدن مواد شیمیایی را آزاد کند که به پوشش های بافت اطراف مفاصل حمله کنند و مایعی تولید شود که به مفاصل حالت نرم و بالشتکی می دهد.

این بافت های ملتهب ممکن است باعث مشکلاتی از قبیل درد شدید، قرمز شدن، حساس و متورم شدن شود و در برخی موارد طریقه حرکت آن مفصل ها را مختل کند. اما چرا کودکان و نوجوانان به این بیماری دچار می شوند؟

پزشکان نام این بیماری را ایدیوپاتیک گذاشتند به معنی ناشناخته، یعنی هنوز پزشکان نمی دانند چرا نوجوانان و کودکان همچین ژن خاصی را دارند که توسط ویروس ها یا باکتری های خارجی فعال می شوند.

در واقع پزشکان پس از آزمایشات فراوان هنوز مدرکی مبنی بر اینکه کمبود نوع خاص ویتامین یا انرژی باعث این بیماری شود را پیدا نکردند. حتی زیاد بودن یا خوردن نوعی غذا یا مدلی از سم ها که موجب فعال شدن این ژن ها شود را نیافتند.

علائم آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان چیست؟

​

علائم بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

کودکان و نوجوانان مبتلا به این بیماری ممکن است در ابتدا یکی از علایم را داشته باشند و سپس به بقیه علایم دچار شوند. برخی از این علایم عبارتند از:

• درد گرفتن یا سفت شدن مفاصل (مخصوصا پس از بیدار شدن و عموما صبح ها و زمانی که مدت طولانی در یک حالت بدون حرکت باشند.)
• قرمز شدن، گرم یا حساس شدن مفاصل
• احساس خستگی و فرسودگی در مفاصل
• تار شدن دید چشم ها
• کهیر
• کم شدن یا از دست دادن اشتها
• تب های شدید

انواع این بیماری را بشناسید

شش نوع آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان در کودکان وجود دارد که در ادامه به تفصیل هر کدام می پردازیم.

الیگوآرتریت

بین یک تا چهار مفصل را درگیر می کند، معمولا هم مفاصل بزرگ مانند مچ پا، آرنج و زانو که شایع ترین نوع بین کودکان است.

پلی آرتریت

روی پنج یا چند مفصل اثر می گذارد و عموما در دو طرف بدن مثلا هر دو زانو یا هر دو مچ دست که می تواند هم مفاصل کوچک و هم مفاصل بزرگ باشد را درگیر می کند. حدود 25% از کودکان دچار این نوع هستند.

سیستمیک

کل بدن کودک را در برمی گیرد، مانند مفاصل، پوست و اندام های داخلی. همچنین با تب بسیار شدید که حداقل دو هفته طول می کشد، همراه است و حدود 10% از کودکان را در بر می گیرد.

آرتریت پسوریاتیک

علایم مفصلی و علایم پوستی مانند: پوست پوست شدن پشت گوش ها، روی پلک ها، آرنج ها، روی زانو یا روی ناف رخ می دهد. علایم پوستی ممکن است قبل یا بعد از علایم مفصلی رخ بدهد و یک یا چند مفصل در بربگیرد.

مرتبط با آنتزیت

نام دیگر این بیماری اسپوندیلوآرتریت است و در جایی که رباط ها، تاندون ها و ماهیچه ها به استخوان وصل می شوند (آنتزها)، تاثیر می گذارد. معمولا باسن، زانو ها و پاها را درگیر می کند، اما ممکن است انگشتان، آرنج، لگن و سینه را نیز درگیر کند و حتی روی کمر یا دستگاه گوارش نیز اثر گذارد و معمولا در پسران و در سنین 8 الی 15 سال رخ می دهد.

تمایز نیافته

نوع آخر را تمایز نیافته نام گذاری کرده اند، زیرا با هیچ مدل قبلی شباهت ندارد، ولی التهاب در یک یا چند مفصل وجود دارد که می تواند روزها یا ماه ها ادامه داشته باشد.

اثرات مخرب بر سلامتی

بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان عموما با التهاب و درد همراه است. اگر این التهاب ها و مشکلات کنترل نشوند، ممکن است مشکلات بیشتری را ایجاد کنند. به عنوان مثال:

• چشم ها: خشکی، قرمزی، اختلال در دید و حساسیت به نور که عموما با الیگوآرتریت شایع تر است.
• استخوان ها: استفاده از دارو کورتیکواستروئیدها باعث رشد دیرتر و کمتر در نوجوانان و نازک تر شدن استخوان ها می شود و با پوکی استخوان در ادامه همراه خواهد بود.
• دهان و فک: مشکل در جویدن و مسواک زدن که بیش از نیمی از کودکان دارند.
• گردن: باعث درد و سفتی گردن یا تورم غدد گردن می شود.
• مچ پا و پا: درد پا، خستگی پا و اختلال در پروسه راه رفتن که معمولا در پلی آرتریت و آرتریت مرتبط با آنتزیت ها شایع تر است.
• پوست: علایم پوستی هم شایع هستند، علایمی مانند یک راش قرمز یا پوسته پوسته شدن بدن در این کودکان رخ می دهد.
• ریه ها: ممکن است باعث نفس تنگی و سایر بیماری های ریوی شود.
• دستگاه گوارش: اسهال شدن یا درد شدید شکم هم معمولا در کودکان مبتلا به آرتریت ستون فقرات یا اسپوندلیت آنکیلوزان بیشتر شایع است.
• اندام های تناسلی: باعث بلوغ دیررس یا ناباروری می شود و عموما کسانی که از سیکلوفسفامید مصرف می کنند، ممکن است درگیر این مشکل شوند.
• تغییرات وزن غیر عادی: به دلیل سختی در جویدن و سخت بودن ورزش که باعث اضافه وزن در نوجوانان می شود، فشار بیشتری بر مفاصل وارد خواهد شد.

تشخیص بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

​

تشخیص بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

کودکان و نوجوانان حتما باید با مشکل در یک یا چند مفصل رو به رو شده و زیر 16 سال سن داشته باشند تا دارای این بیماری تشخیص داده شوند.

ممکن است اولین شخصی که متوجه این علائم می شود، پزشک اطفال باشد و این پزشک پس از در میان گذاشتن این موضوع با والدین، آنها را به یک پزشک روماتولوژیست معرفی می کند. این پزشکان به سه دسته تقسیم می شوند:

1-متخصص هایی که فقط کودکان را درمان می کنند.

2-متخصص هایی که فقط بزرگسالان را درمان می کنند.

3-متخصص هایی که هر دو گروه را درمان می کنند.

هر سه دسته از این افراد از سه فاکتور اصلی برای تشخیص بیماری استفاده می کنند:

• تاریخچه پزشکی: پزشک از والدین و کودک سوالاتی می پرسد، مانند سابقه پزشکی کل خانواده و سابقه سلامتی کودک و علایمی که کودک داشته و زمان پیدایش علایم و مدتی که کودک دارای علایم بوده است.
• معاینه فیزیکی: پزشک تمامی نقاطی که ممکن است علایم داشته باشد را بررسی می کند، مانند مفاصل و اینکه میزان گرما، تورم، درد و دامنه و محدودیت حرکت آنها چگونه است و نقاطی مانند پوست را نیز در برخی موارد مورد بررسی قرار می دهد.
• آزمایش خون: انواع آزمایش های خون برای بررسی میزان پروتئین ها و مواد شیمیایی خاص که در بیماران مبتلا به آرتریت ایدیوپاتیک نوجوان یافت می شود، می گردند و در برخی موارد عکس برداری توسط اشعه ایکس، سونوگرافی، ام آر آی و سی تی اسکن نیز تجویز می شود.

روش های درمانی این بیماری

متاسفانه تا امروز پزشکان هیچ درمان مستقیم و با موفقیت 100% را پیدا نکردند و کلید موفقیت در این بیماری کنترل هر چه سریعتر این بیماری است. شما می توانید برای گذراندن مراحل درمان بسته به نوع بیماری خود با پزشکان ماهر و متخصص مفاصل از طریق سایت دکتر با من ارتباط برقرار کنید و آدرس سایت بهترین دکتر متخصص روماتیسم را در آنجا بیابید. آنها با ارائه بهترین خدمات و ماهرترین متخصص ها به شما در بهبودی و درمان بیماری کمک می کنند.

اهداف درمان بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

​

اهداف درمان بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان

• باعث کاهش یا توقف التهاب شود.
• تسکین درد، کمتر کردن علائم و بطور کلی کیفیت زندگی را بهبود ببخشد.
• از آسیب های بیشتر مفاصل و اندام جلوگیری کند.
• حفظ عملکرد و محدوده حرکتی مفاصل.
• باعث سلامتی طولانی مدت نسبی می شود.
• دستیابی به بهبود کامل یا تقریبا کامل.

بطور کلی درمان این بیماری به عواملی مانند نوع بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان و شدت آن بستگی دارد و داروها به چند دسته زیر تقسیم می شوند:

• داروهای که برای کنترل بیماری تجویز می شوند.
• داروهای که درد و علائم را تسکین می دهند.
• روش های غیر دارویی.
• فیزیوتراپی

در ادامه به شرح این چهار دسته می پردازیم:

1-داروهایی که برای کنترل بیماری تجویز می شوند، داروهای dmard هستند که این داروها برای سرکوب سیستم دفاعی بدن تجویز می شوند که باعث کاهش قدرت سیستم دفاعی و حمله نکردن سیستم دفاعی به مفاصل خواهند شد. این روش رایج ترین نوع درمان است که به صورت طولانی مدت استفاده می شوند و انواع تزریقی و قرص این دارو موجود است.

2- داروهایی که درد و علائم را تسکین می دهند، از انواع مسکن ها و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای تسکین درد بیماران تشکیل شده اند و جنبه درمانی زیادی ندارند.

3- روش های غیر دارویی (درمان خانگی): ورزش و نرمش به صورت منظم می تواند باعث کاهش سفت بودن و درد مفاصل شود. ورزش هایی که پیشنهاد می شوند، ورزش های آرام و دوستانه مانند پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری و یوگا هستند.

4- فیزیوتراپی باعث بهبود کیفیت زندگی کودک می شود و فیزیوتراپ می تواند به کیفیت زندگی کودک بیفزاید.

اگر شما به دنبال پزشکان ماهر و بهترین متخصصین مفاصل می گردید، می توانید از سایت دکتر با من استفاده کنید. این سایت یکی از بهترین سایت ها در زمینه اطلاعات پزشکی است که شما می توانید با پزشکان ماهر صحبت و مشورت کنید و جالب توجه است که این سایت به طور 24 ساعته به مراجعان خود خدمت رسانی می کند.

نتیجه گیری

بیماری آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان در کودکان و نوجوانان از جمله بیماری های معروف نیستند و با این مقاله تلاش کردیم توضیحات کامل و کاربردی جمع آوری کنیم. با توجه به عواقب و سختی های این بیماری حتما در حفظ سلامت فرزندان خود کوشا باشید. همچنین به شما سایت دکتر با من را معرفی کردیم که در آنجا می توانید اطلاعات متخصص مفاصل در تهران یا دیگر شهرها را پیدا کنید.

​

سرطان روده بزرگ چیست و چگونه درمان می شود؟

​

امروزه به دلایل بسیاری از جمله تغذیه، ژنتیک، محل سکونت و استرس، افراد به بیماری های مختلفی از جمله سرطان مبتلا می شوند که می توان از سرطان روده به ویژه سرطان روده بزرگ به عنوان شایع ترین بیماری در سده های اخیر نام برد. هدف ما از نگارش این مقاله، آشنایی بیشتر شما با این بیماری بوده، تا در صورت مبتلا هرچه سریعتر روند درمان را آغاز نمایید.

زمانی که شما شروع به میل کردن غذا می نمایید، آن را از سوی دهان به مری خود هدایت می نمایید تا کار گوارش غذا آغاز گردد و سپس بعد از آن به همراه اسید معده شروع به تشکیل شدن مایع غلیظی می نماید و به سمت روده کوچک هدایت می شود و بیشتر املاح و مواد مقوی موجود در غذا در این اندام جذب خون خواهند شد.

این اندام در حالی روده کوچک نام گرفته که با طولی معادل ۶-۵ متر بزرگترین بخش لوله‌ی گوارش است. هدف ما در این مقاله بررسی روده بزرگ است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

روده ی بزرگ چیست؟ و چه ساختاری دارد؟

​

روده ی بزرگ

روده بزرگ با طولی تقریباً ۵/۱ متر است که دارای چندین بخش به نام های روده کور یا سکوم، پس روده یا کولون (colon)، راست روده (rectum)، کانال مقعدی (anal canal) و مقعد (anus) می باشد.

ساختار کلی روده بزرگ شبیه به روده کوچک است، با این تفاوت که مخاط هیچگونه پرزی را در خود ندارد. در  واقع روده بزرگ یک لوله ی ماهیچه شکل بوده و طول آن 1.5 متر است، که قسمت اول روده کولون صعودی نام دارد که غذای شما بعد از خروج از روده کوچک وارد آن می شود. محل قرارگیری آن هم در بالا و سمت راست شکم قرار داد. قسمت دوم روده بزرگ، قسمت عرضی آن است که در شکم از سمت راست به سمت چپ می رود. بخش سوم روده بزرگ کلون نزولی نام دارد که از سمت چپ به سمت پایین حرکت می کند و به بخش پایانی روده یعنی سیگموئید می رسد.

سرطان روده بزرگ چیست؟

سرطان روده‌ی بزرگ یا سرطان کولون (Colon cancer) یک نوع بیماری بوده که انتهای لوله ی گوارش را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعات نشان می دهد که این نوع سرطان در افراد مسن شایع است اما به طور کلی می تواند هر سنی را تحت تاثیر خود قرار دهد.

این بیماری با تشکیل پولیپ هایی در داخل کولون شروع می شود که در مراحل اولیه خطر زا نبوده و در صورت مراجعه به پزشک متخصص گوارش می تواند با سرعت بیشتری بهبود یابد اما در صورت بی دقتی نسبت به آن می تواند به توده ای بدخیم تبدیل و یا به سرطان روده بزرگ تبدیل شود.

روش های درمانی سرطان روده بزرگ بنابر تشخیص پزشک متخصص گوارش می باشد که این روش ها شامل جراحی، نمونه برداری و یا درمان دارویی است.

علاوه بر سرطان روده بزرگ، سرطان کولورکتال (colorectal cancer) نیز تلفیقی از سرطان روده‌ی بزرگ و سرطان رکتال یا مقعد می باشد که از قسمت رکتوم روده‌ی بزرگ شروع می شود.

سرطان به طور کلی  به معنی رشد غیر طبیعی سلول ها اتفاق می افتد که در مورد سرطان روده این بیماری در سطوح داخلی راست روده یا روده بزرگ آغاز می شود. البته بایستی بدانید که شکل اولیه سرطان های روده، پولیپ روده می باشد که شما با تشخیص به موقع می توانید نسبت به درمان پولیپ ها اقدام نمایید.

بهتر است در ابتدا در مورد انواع پولیپ ها برای شما عزیزان مواردی را مطرح کنیم، پولیپ های روده به طور کلی به دو نوع تقسیم می شوند:

پولیپ های التهابی یا هایپر پلاستیک:  پولیپ های التهابی جزو پولیپ های رایج در بسیاری افراد می باشد که توانایی سرطانی شدن را ندارد و ممکن است در روده بسیاری افراد وجود داشته باشد و تا سالیان سال هم از آن خبردار نشوند.

پولیپ های آدنوم: پولیپ های آدنوم برخی اوقات ممکن است به سرطان تبدیل شوند، به این علت پولیپ های آدنوم جزء وضعیت های پیش سرطانی هستند.

توجه داشته باشید که اگر پولیپی بزرگتر از 1 سانتی متر شود، یا تعداد آن افزایش یابد این مورد نیز می تواند جزو علائم هشدار پیش سرطانی قرار بگیرد. ممکن است دکتر متخصص گوارش به شما برداشتن پولیپ را پیشنهاد داد اما اگر بعد از برداشتن پولیپ دیسپلازی اتفاق افتاد، این مورد نیز می تواند جزو علائم پیش سرطانی باشد که نیاز به آزمایشات دقیق تر دارد.

نشانه ها و علائم سرطان روده بزرگ

​

علائم سرطان روده بزرگ

همه عزیزانی که این مطلب را مطالعه می کنند باید به این نکته توجه داشته باشند که علائمی که در ادامه خواهیم گفت لزوما به معنای بیماری سرطان روده بزرگ نیست، بلکه این عوامل می بایستی به عنوان علائم هشدار در بدن مورد توجه قرار گیرد زیرا طیف وسیعی از بیماری ها غیر از سرطان ممکن است با علائم زیر خود را نشان دهند. همچنین این علائم در هر فردی متفاوت است.

1. همیشه احساس می کنید بعد از تخلیه مدفوع هنوز روده شما خالی نشده است
2. تغییر در عادات روده یعنی اسهال و یبوست مداوم
3. دیدن خون مداوم در زمان خروج مدفوع یا داخل مدفوع
4. احساس ورم و نفخ دائم و یا درد و ناراحتی در ناحیه شکم
5. کاهش بی دلیل و بیش از حد وزن
6. خستگی و ضعفی که همیشه همراه شماست

چه عواملی زمینه ساز سرطان روده بزرگ خواهد بود؟

اگر شما خواننده محترم این مطلب دچار این بیماری شده اید پیشنهاد می کنیم این عوامل را مد نظر قرار دهید و افرادی هم که به این بیماری دچار شده اند و تحت مداوا قرار گرفته اند نیز می بایستی به نکات زیر توجه کنند:

بالا رفتن سن: همان طور که در ابتدا خدمت شما عزیزان بیان کردیم، بسیاری از افرادی که دچار این بیماری می شوند معمولا بالای 50 یا 60 سال سن دارند.

سابقه سرطان های روده: اگر شما عزیزان سرطان های های مجاور روده مانند کولورکتال داشته اید و آن را با جراحی خارج کرده اید این امکان وجود دارد که دچار سرطان روده بزرگ شوید.

التهابات روده: برخی از بیماری های روده مثل کرون یا کولیت ممکن است که خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را بیشتر کند

جهش های ژنی: ممکن است به علت برخی جهش های ژنی که در سالیان گذشته و در خانواده شما اتفاق افتاده است زمینه را برای ابتلا به سرطان روده بزرگ بیشتر کند.

عوامل خانوادگی و ارثی: یکی دیگر از عواملی که باعث افزایش خطر ابتلای شما به سرطان روده بزرگ می شود این است که خانواده خود و یا خویشاوندان خونی خود سابقه ابتلا به سرطان را داشته باشند.

رژیم های پرچرب: مطالعات فراوانی در زمینه رژیم های غذایی و ارتباط آن با سرطان ها صورت گرفته است در این زمینه تحقیقات نشان می دهد که خوردن غذاهای پرچرب و گوشت های فرآوری شده می تواند منجر به افزایش احتمال بروز سرطان روده بزرگ شود.

چاقی: همان طور که بارها و بارها در رسانه ها این موضوع مطرح شده است، اضافه وزن و چاقی احتمال ابتلا به بیماری ها را چندین برابر می کند، یکی از این نوع بیماری ها سرطان روده بزرگ است.

بی تحرکی: از دیگر عوامل مهم در کاهش احتمال ابتلا به این نوع بیماری ورزش است، در واقع بی تحرکی شما را به سرطان روده بزرگ نزدیک تر می کند، پس حتما ورزش را در برنامه های روزانه و هفتگی خود داشته باشید.

پرتو درمانی: اگر شما سابقه ابتلا به سرطان را داشته باشید، پرتو درمانی در ناحیه شکم نیز احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد.

سیگار کشیدن و مصرف مشروبات الکلی نیز جز خط قرمزهای این بیماری محسوب  می شود، و شما با مصرف دخانیات و الکل، سلام گرمی به انواع سرطان ها خواهید کرد.

روش های تشخیص سرطان روده بزرگ

​

روش های تشخیص سرطان روده بزرگ – کولونوسکوپی

کولونوسکوپی

یکی از روش های تشخیص سرطان روده بزرگ کولونوسکوپی است که به وسیله یک لوله دارای دوربین وارد روده بزرگ می شود و تمام شکل ظاهری روده مشاهده شده و وجود هر نوع ضایعه و ناحیه غیر طبیعی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در صورتی که پزشک متخصص گوارش علائم مشکوک و یا توده ای را مشاهده کند، نمونه برداری را آغاز و روند درمان را شروع خواهد کرد.

کولونوگرافی

کولونوگرافی روش دیگر تشخیص سرطان روده بزرگ است که با استفاده از اشعه ایکس راست روده مورد بررسی قرار می گیرد تا پزشک برسی نماید که آیا مورد مشکوکی وجود دارد یا خیر.

تست غربالگری روده بزرگ

اما در رابطه با غربالگری سرطان روده بزرگ 4 روش وجود دارد که روش اول آن آزمایش DNA مدفوع است. در این آزمایش همان جهش ژنی که در ابتدای مقاله ذکر شد مورد بررسی قرار می گیرد. روش دوم آزمایش های FIT یا ایمونو شیمیایی مدفوع می باشد که خون مخفی در مدفوع را شناسایی می کند.

علاوه بر آن یک سری ترکیبات خاص مانند کارسینوامبریونیک آنتی ژن، توسط سلول های سرطانی موجود در  روده ی بزرگ تولید می شود که با بررسی آنها می توان به وجود این بیماری در شخص آزمایش دهنده پی برد.

روش های درمان سرطان روده بزرگ

زمانی که شما با توجه به علائم خود، متوجه بیماری می شوید می توانید به راحتی آن را درمان کنید و حتی ممکن است که روش های دارویی بنا بر تشخیص متخصص و یا فوق تخصص گوارش برای شما کافی باشد. اما موارد زیر رایج ترین روش هایی است که پزشک متخصص گوارش در صورت صلاحدید به شما پیشنهاد می کند.

پولیپکتومی

در صورتی که این بیماری پیشرفت زیادی نداشته باشد و توده ها نیز به صورت مجزا از پولیب باشند، در این صورت می توان گفت که می شود با انجام کولونوسکوپی آن ها را خارج و نمونه برداری نمود. همچنین پولیپ‌هایی که سایز بزرگ تری دارند، از طریق کولونوسکوپی همراه با لایه‌ی داخلی پوشاننده‌ی روده بزرگ خارج می شوند.

جراحی لاپاراسکوپی

زمانی که پزشک متخصص امکان خارج نمودن توده ها به روش کولونوسکوپی را ندارد، از طریق این روش جهت برداشتن پولیپ ها استفاده می کند. پزشک از طریق لاپاراسکوپی یک برش کوچک بر روی شکم بیمار ایجاد نموده و با استفاده از دستگاه لاپاراسکوپ که دارای دوربین مجهز می باشد فضای داخلی روده را مشاهده و سپس توده های سرطانی را خارج خواهد کرد.

کولکتومی

در این روش پزشک توده ی سرطانی به همراه بافت های آسیب دیده را از روده شخص جدا خواهد کرد و سپس آن قسمت هایی را که در روده شخص کاملا سالم است به یکدیگر پیوند خواهد زد.

خارج کردن توده های لنفاوی

توده هایی که در روده ی انسان گرفتار این بیماری شده اند در حین یکی از روش های بالا از بدن فرد خارج می شود و در آزمایشگاه جهت بررسی دقیق تر، توسط پزشک فرستاده می شود.

روش های مراقبتی در منزل جهت پیشگیری از ابتلا به سرطان روده بزرگ

اولین توصیه ما به شما این است که بعد از 45 سالگی هرچند سال یکبار غربالگری سرطان روده بزرگ را مد نظر قرار داده و با چکاپ منظم و به موقع، خیال خودتان را از بابت این بیماری راحت کنید.

دومین موردی که باید به آن توجه کنید سبک زندگی است، شما باید سبک زندگی جدیدی را بعد از مطالعه این مقاله از پیش بگیرید. سعی کنید فست فود ها، سوسیس و کالباس را دور بیندازید و با انواع سبزیجات، میوه ها و غلات سبوس دار آشتی کنید.

در ادامه تغییر سبک زندگی اگر برای سلامتی خود و آرامش خانواده تان اهمیت قائل هستید، دور سیگار و مصرف الکل را خط بکشید و به مرور زمان با کاهش مصرف آن این دو عامل سرطان زا را از زندگی خود حذف کنید.

و در آخر از یکجا نشستن در طول روز بپرهیزید و شروع به ورزش کنید، این را بدانید که فقط یک بار زندگی می کنید پس قدر سلامتی خود را بدانید.

در کلام آخر به یاد داشته باشید که سرطان پایان زندگی نیست و راه درمان برای این بیماری وجود دارد امید خود را به هیچ وجه از دست ندهید و نکته دیگر برای شما دوستانی که این مطلب را مطالعه کردید، بدانید که یکی از عوامل مهم ابتلا به این بیماری همان طور که گفته شد رژیم غذایی سالم، دوری از دخانیات و الکل و انجام ورزش منظم می باشد.

در ضمن به یاد داشته باشید که بدن خود را به صورت سالانه مورد ارزیابی و چکاپ قرار دهید که برای این کار می توانید از پزشکان متخصص گوارش در سایت دکتر با من نوبت اخذ نموده و سپس به او مراجعه کنید.

​

آمفیزم ریوی چیست و چگونه درمان می شود؟

​

ریه یکی از حیاتی ترین اعضای بدن انسان است که هرگونه اختلال در عملکردش، باعث به خطر افتادن جان انسان می شود. یکی از بیماری های خطرناک ریوی، آمفیزم ریوی نام دارد که باعث از بین رفتن بافت سلولی ریه می شود که در نتیجه ریه خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد.

زمانی که ریه درگیر این بیماری شود و خاصیت الاستیکی خود را از دست بدهد، کیسه های هوا در ریه آسیب می بینند و به جای فضاهای کوچک، فضاهای بزرگی ایجاد می شود که سیستم تنفس انسان را دچار ضعف می کنند. در فرد مبتلا به این بیماری، تنفس سخت می شود؛ اما شدت سختی تنفس از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد.

اگر چه این بیماری مانند اغلب بیماری های دیگر می تواند جنبه وراثتی داشته باشد؛ اما از دیدگاه پزشکان استفاده از دخانیات مهم ترین عامل درگیری ریه با این بیماری است. در این بیماری متاسفانه هوای تنفس قبلی به دام می افتد و جایی برای ورود هوای تازه باقی نمی گذارد.

اگر ریه درگیر این بیماری شود، سلامتش به هیچ عنوان قابل برگشت نیست. اما روش های درمانی برای کاهش پیشرفت این بیماری هم به صورت دارویی و هم مراقبت فردی وجود دارد که در ادامه به بررسی آن ها خواهیم پرداخت.

تعریف بیماری

​

بافت ریه در بیماری آمفیزم

کمیته استاندارد تشخیص بیماری های قفسه سینه در سال 1962 در آمریکا برای اولین بار از نام آمفیزم ریوی که یکی از انواع بیماری انسداد ریوی است، استفاده کرد. این انجمن این بیماری را به عنوان بیماری که سبب بزرگ شدن فضاهای آلوئولی و از بین رفتن دیواره آلوئول می شود، تعریف کرد.

این نکته نیز شایان ذکر است که این بیماری به همراه برونشیت مزمن، اختلالاتی هستند که بیماری انسداد ریوی نامیده می شوند. فردی به نام ویلیام بریسکو اولین کسی بود که در نهمین کنفرانس بیماری های ریوی از آمفیزم ریوی به عنوان نوعی از بیماری های انسداد ریوی نام برد.

تاریخچه بیماری آمفیزم

بیماری انسداد مزمن ریه بیش از 200 سال است که برای بشر شناخته شده است. این بیماری در ابتدا با کمک گوشی پزشکی و اسپیرومتر تشخیص داده شد. هم اکنون نیز بهترین راه تشخیص این بیماری توسط پزشکان از طریق اسپیرومتر است.

​

تئوفیل بونت

​

باتیستا مورگانی

تئوفیل بونت پزشک ساکن ژنو این بیماری را در سال 1679 به نام «ریه های حجیم» نامگذاری کرد و در حدود یک قرن بعد پزشک دیگری به نام جووانی باتیستا مورگانی که او را پدر آسیب شناسی تشریحی و بافتی به حساب می آورند، در شاهکار علمی پنج جلدی خود به نام «درباره جایگاه و علل بیماری ها با استفاده از کالبدشناسی»، ریه را در این بیماری، جسمی ورم کرده تشریح کرد که مملو از هوای ناسالم است.

در سال 1789 با پیشرفت علم و با کمک تحقیقات دانشمندان پیشین، پزشکی بریتانیایی به نام متیو بیلی که یک آسیب شناس بود، مجموعه ای از آمفیزم ریوی را منتشر کرد که آسیب شناسی این بیماری را نشان داد و آن را بیماری انسداد ریوی نام نهاد.

در نهایت می رسیم به پزشک حاذق فرانسوی به نام رنه لاینک که مخترع گوشی پزشکی بود و توانست در سال 1821 در رساله بیماری های قفسه سینه، آمفیزم ریه ها را توصیف کند. او گفت ریه هایی که درگیر انسداد شده اند، بیش از حد متورم اند و به خوبی تخلیه نمی شوند.

اما اسپیرومتر را چه کسی اختراع کرد؟ پزشک بریتانیایی به نام جان هاچینسون دستگاهی برای اندازه گیری ظرفیت ریه اختراع کرد. اختراع این دستگاه نقطه عطفی در تشخیص بیماری انسداد ریه بود که البته این دستگاه فقط ظرفیت حیاتی ریه را اندازه گیری می کرد. در سال های بعد رابرت تیفنو با کمک همکارانش مفهوم ظرفیت حیاتی زمان بندی شده را به عنوان معیاری برای اندازه گیری جریان هوا در ریه ها مطرح کردند.

این بیماری خطرناک هم اکنون طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، چهارمین علت شایع مرگ در ایالات متحد آمریکا بوده و تقریبا 16 میلیون آمریکایی نیز پتانسیل ابتلا به این بیماری را به طور سالانه دارند. این بیماری به حدی در حال پیشروی است که انتظار می رود طی چند ساله آینده تبدیل به سومین بیماری کشنده در جهان شود.

علائم بیماری آمفیزم ریوی چیست؟

​

علائم بیماری آمفیزم

علامت اصلی این بیماری تنگی نفس است که در ابتدا به صورت خفیف خود را نشان می دهد؛ اما به مرور زمان شدت پیدا می کند. وقتی فرد مبتلا به این بیماری شد، ابتدا گمانش این است که انجام فعالیت سنگین سبب خستگی و تنگی نفس شده است؛ اما در ادامه حتی در زمان استراحت و انجام کارهای عادی نیز فرد دچار تنگی نفس و سرفه خواهد شد.

برخی از علائم دیگر به شرح زیر هستند:

• سرفه و خس خس سینه
• خستگی شدید
• احساس خلط در گلو
• اختلالات خلق و خو
• احساس فشار در قفسه سینه
• کاهش وزن
• ضعف در عضلات
• تورم در ساق و مچ پا

به چه علت به این بیماری دچار می شویم؟

بر اساس یافته های پزشکی این بیماری می تواند از طریق ژنتیک انتقال پیدا کند. البته این دلیل درصد بسیار کمی را پوشش می دهد که به راحتی می توان از آن گذر کرد. مهم ترین دلایل ابتلا به این بیماری مهلک استعمال دخانیات است. با ما همراه باشید تا چند مورد دیگر را نیز مرور کنیم:

• دود تنباکو
• ماریجوانا
• آلودگی هوا
• غبار و بخار شیمیایی
• تریاک
• استعمال پیپ
• قلیان
• دود ثانویه که منظور قرار گرفتن در معرض دود سیگار است.

خطرات بیماری آمفیزم ریوی چیست؟

وقتی سخن از ریه و مشکلات مربوط به آن می شود، واضح است که با بیماری خطرناکی روبرو هستیم که کوچک ترین غفلت باعث به خطر افتادن جان فرد مبتلا به بیماری خواهد شد. برخی از خطراتی که آمفیزم ریوی موجب بروز آن ها در بدن انسان می شود، عبارت هستند از:

• پنوموتوراکس
• مشکلات قلبی
• پدیدار شدن حفره های بزرگ در ریه

پنوموتوراکس

این بیماری زمانی مشخص خواهد شد که ریه در حال تخریب است. یک فرد سالم را در نظر بگیرید؛ ریه های این فرد درون قفسه سینه هستند و عملکرد خود را به صورت عادی و طبیعی انجام می دهند. اما زمانی که این بیماری در بدن انسان ایجاد می شود، در اثر ورود هوا به فضای بین پرده جَنب، فشاری ایجاد می شود که این هوا به بیرون ریه فشار می آورد و ریه را دچار فروپاشی می کند. در نتیجه این امر، ریه عملکرد صحیح خود را از دست می دهد.

زمانی که این بیماری پیشرفت حادی داشته باشد، مشکلات دیگری را نیز به وجود می آورد. این فشار زیاد روی قفسه سینه باعث ایجاد ضربه می شود که می تواند ضعیف یا شدید باشد و به بافت سلولی قفسه سینه آسیب برساند.

مشکلات قلبی

ریه یکی از مهم ترین ارگان های تامین اکسیژن در بدن به شمار می آید. فرد مبتلا به بیماری آمفیزم ریوی دچار تنگی نفس می شود. اینکه فرد در انجام فعالیت های سنگین دچار تنگی نفس شود، امری طبیعی است. مشکل آنجا خود را نشان می دهد که در حالت استراحت یا فعالیت کم نیز تنگی نفس رخ می دهد.

بیماری های انسداد ریوی باعث کاهش خروجی قلب می شوند. اما این جمله به چه معنا است؟ یعنی عضله قلب ضعیف می شود و خون کافی را برای تامین نیازهای بدن پمپاژ نمی کند. به تعدادی دیگر از این موارد در زیر اشاره خواهیم داشت:

• احساس خستگی مفرط به خصوص در زمانی که پاها در حال فعالیت هستند.
• افزایش وزن
• ورم در مچ پا
• تکرر ادرار
• اختلال در تمرکز
• تپش قلب
• سرفه های خشک

پدیدار شدن حفره های بزرگ در ریه

به طور عادی وجود حفره های کوچک که محل عبور حجم اندکی از خون هستند، عاری از مشکل است. اما وقتی این حفره ها متوسط یا بزرگ شوند، کار قلب افزایش می یابد و نارسایی قلبی رخ می دهد. در اثر این پدیده بیماران دچار نفس کشیدن های شدید خواهند شد و پر خونی ریه اتفاق می افتد که ریه را دچار عفونت می کند. پدیدار شدن حفره های بزرگ و پنوموتوراکس با یکدیگر رابطه مستقیم دارند.

آیا درمانی برای این بیماری وجود دارد؟

​

درمان آمفیزم

در کمال تاسف باید گفت که درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد؛ حتی بهترین دکتر متخصص ریه در صورت عود بیماری نمی تواند ریه بیمار را به صورت کامل درمان کند. اما روش هایی برای تسکین درد و کند شدن پیشرفت بیماری وجود دارد؛ مانند یک سری داروهای استروئیدی و ضد التهابی که می توانند به تنگی نفس و کاهش التهاب در بدن فرد بیمار کمک کنند. اما علم پزشکی یک سری برنامه های خاص نیز تدارک دیده است که در ادامه اشاراتی به آن ها خواهیم داشت.

توانبخشی ریوی

واژه توانبخشی ریوی روی طیف گسترده ای از اقدامات ورزشی و درمانی تمرکز دارد و در آن فعالیت های هوازی و قدرتی مورد توجه قرار می گیرند. یکی از اهداف مهم توانبخشی ریه، افزایش ظرفیت ورزشی و فعالیت های جسمی در بیماران است که به طرق مختلف انجام می گیرد. حرکات یوگا، ایروبیک یا پیاده روی ساده از این دست فعالیت ها هستند. البته باید متذکر شد که در ابتدا حرکات به صورت آهسته انجام می گیرند و زمانی که پیشرفت در بیماران قابل رویت شد، به مرور دامنه حرکتی تمرینات نیز افزایش خواهد یافت.

تغذیه درمانی

به نظر می رسد که گوینده این گفته که «ما آن چیزی هستیم که می خوریم»، دیدگاه درستی درباره سبک زندگی سالم داشته است. یک انسان سالم نیازمند رژیم غذایی سالم هم خواهد بود. چه برسد به فردی که با بیماری این چنین سخت و خطرناکی درگیر است.

در مورد تغذیه، پزشکان از بیماران می خواهند که درصد چربی اشباع شده ورودی به بدن را کم کرده و به جای آن از مایعات و سبزی تازه استفاده کنند.

دریافت اکسیژن اضافی

به طور کلی گفتیم که بیماری آمفیزم ریوی موجب تنگی نفس و مشکلات تنفسی خواهد شد. به همین دلیل مهندسی پزشکی توانسته است با تکیه بر علم، دستگاه هایی برای کنترل و کم کردن شدت تنگی نفس بسازد.

یکی از این دستگاه ها وسیله ای است به نام سی پَپ (CPAP). این دستگاه یک لوله خرطومی مانند دارد که روی آن ماسکی تعبیه شده است. این لوله به دستگاهی متصل است که فشار هوا را برای ورود به ریه بالا می برد. سپس ماسک را روی دهان و بینی فرد قرار می دهند تا هوا با فشار وارد ریه اش شود و بتواند به راحتی نفس بکشد.

این دستگاه یکی از بهترین ابزارهای غیر تهاجمی برای رفع مشکلات تنفسی است و راه های تنفسی بیمار را باز نگه می دارد. در یک جمله می توان بدین گونه گفت که وظیفه این دستگاه، رفع گرفتگی تنفسی در افراد مبتلا به انواع بیماری های انسداد ریوی است.

کاهش حجم ریه با عمل جراحی

جراحی کاهش حجم ریه برای بیمارانی انجام می پذیرد که به آمفیزم شدید مبتلا شده اند. هدف از انجام این عمل جراحی برداشتن بخش آسیب دیده ریه بوده که به منظور بهبود عملکرد ریه در بلند مدت است.

پیوند ریه

آخرین تیر ترکش پزشکان در این بیماری، پیوند ریه خواهد بود. بیمارانی کاندید پیوند ریه خواهند شد که به درمان های دارویی و سایر اقدامات پزشکی پاسخ مطلوب نداده اند. پیوند ریه به دلیل پیچیدگی هایی که دارد، باید تحت نظر بهترین دکتر متخصص ریه انجام پذیرد.

درمان های خانگی برای بیماری آمفیزم ریوی

​

درمان های خانگی برای بیماری آمفیزم

برای بیماران مبتلا به آمفیزم ریوی، درمان خانگی خاص وجود ندارد. با این حال حذف یا اضافه کردن برخی از خوراکی های طبیعی می تواند در کنترل بیماری و شدت نگرفتنش کمک کننده باشند. پزشکان پیشنهاد می کنند از محصولات ارگانیک بیشتر استفاده شود. منابع غنی از امگا 3، ویتامین E، ویتامین C و بتاکاروتن بسیار کمک کننده خواهند بود.

نکته مهم دیگر اینکه تا حد ممکن از استعمال دخانیات خودداری شود. گاهی در معرض قرار گرفتن مواد دودزا هم می تواند به همین اندازه مشکل آفرین باشد.

مصرف به اندازه مواد خوراکی زیر نیز می تواند به کاهش علائم کمک کند:

• عسل
• سیر
• زنجبیل
• سیب
• زردچوبه
• آویشن
• کافئین
• بخور اکالیپتوس

نکته پایانی اینکه دم و بازدم صحیح در هنگام تنگی نفس بسیار تاثیر گذار خواهد بود. فقط کافی است بیمار، خود را در معرض هوای سالم قرار دهد و به آرامی نفس های عمیق بکشد.

با «دکتر با من» آشنا شوید

اگر شما نیز در جستجوی سایت دکتر متخصص ریه در تهران و سایر شهرها هستید، سایت اینترنتی دکتر با من، سایت اینترنتی جامع آنلاین پزشکان با هدف معرفی بهترین دکتر متخصص ریه و عفونی به بیماران طراحی شده که راه ارتباطی بین پزشک و بیمار را بسیار آسان می کند.

اگر به دنبال سایت دکتر متخصص بیماری های عفونی و ریه در تهران هستید که تمامی پزشکان را از لحاظ تخصص پوشش دهد، پیشنهاد ما به شما مراجعه کردن به سایت دکتر با من است. با مراجعه به این سایت شما دیگر نیازمند مواجه شدن با ترافیک و شلوغی شهر نیستید. فقط با چند کلیک می توانید پزشک مورد نظر خود را پیدا کنید. مهم تر از همه اینکه در هر ساعتی از شبانه روز چنانچه نیاز اورژانسی به راهنمایی پزشکی داشتید، پزشکان عضو سایت دکتر با من در کنار شما خواهند بود.

سخن آخر

بیماری آمفیزم ریوی یکی از انواع اصلی بیماری مزمن انسداد ریوی است که شخص مبتلا به این بیماری با کمبود اکسیژن مواجه شده و تنفسش دچار مشکل می شود. با گذشت زمان، دیواره داخلی کیسه های هوا ضعیف و پاره می شوند که باعث کاهش اکسیژن موجود در جریان خون خواهد شد.

باید در نظر گرفت که بیشتر افراد مبتلا به آمفیزم ریوی، برونشیت مزمن نیز دارند که منجر به سرفه های مداوم در اشخاص می شود. استعمال دخانیات اصلی ترین عامل به وجود آمدن این بیماری است و روند درمان اگرچه می تواند پیشرفت بیماری و عوارض آن را کم کند، اما نمی تواند باعث بهبود کامل ریه شود.

ریه یکی از حیاتی ترین و با ارزش ترین اعضای بدن انسان است و وظیفه بسیار مهمی در زمان حیات افراد دارد. متاسفانه بی اعتنا بودن و فرض اینکه نیازی به مراقبت ندارد، فکری بیهوده است. این عضو حیاتی، باید همیشه مورد توجه و چک آپ تحت نظر دکتر متخصص ریه قرار بگیرد.

استعمال دخانیات یا مصرف مواد مخدر مانند تریاک اگر چه به دلیل اعتیاد، حس خوشایندی در زمان بسیار کوتاهی به انسان می دهد، اما با گذر زمان صدمات جبران ناپذیری به این عضو مهم بدن وارد می کند.

​

آسکاریازیس چیست و چه علائمی دارد؟

​

روده ها بخش مهم و قابل توجهی از دستگاه گوارش انسان هستند که از قسمت های مختلفی تشکیل شده اند.  به طور کلی روده انسان را می توان به دو بخش روده بزرگ و روده کوچک تقسیم کرد. روده ها کمک بسیار بزرگی به غذا خوردن و استفاده از انرژی غذا برای سوخت و ساز می کنند. روده سالم اجازه می دهد تا هر آنچه که برای بدن مفید نیست، از طریق مدفوع خارج شود. ممکن است در روده بعضی از افراد انگل هایی وجود داشته باشد که اجازه عملکرد درست و مناسب را به روده ندهد. در مقاله زیر به شرح یکی از این انگل ها که انگل آسکاریازیس نام دارد، می پردازیم.

انگل آسکاریازیس چیست؟

​

بیماری آسکاریازیس

این انگل ها عموما در روده انسان زندگی می کنند و همانطور که در بالا توضیح داده شد، از طریق مدفوع از بدن خارج می شوند. به طور مثال اگر از این مدفوع به عنوان کود استفاده شود، تخم این کرم ها به انگل مبدل می شود که منجر به آلوده شدن سبزیجات خواهد شد که در پی آن آلوده شدن افراد دیگر اتفاق می افتد.

افراد مبتلا به این عارضه علائم خاصی را از خود بروز نمی دهند، اما در صورت ابتلا راه های درمانی وجود دارد که با مراجعه به دکتر متخصص گوارش و کبد می توان در بهبود علائم و درمان گام درستی را برداشت.

از دیگر توضیحاتی که می تواند در رابطه با این انگل بیان کرد، این است که این انگل ابعادی در حدود 15 تا 35 سانتی متر دارد. بیماری ذکر شده در واقع عفونت روده کوچک است که توسط کرم های گرد انگلی ایجاد می شود، همچنین می توان بیان کرد این عفونت بین انسان و خوک مشترک است.

در ادامه می خواهیم شما را با علائم، خطرات و راه های درمان آن آشنا کنیم. امیدواریم که با ارائه این مقاله بتوانیم به شما در پیشگیری یا درمان این بیماری کمک کنیم.

تاریخچه این بیماری

عفونت آسکاریازیس از لحاظ پراکندگی در سراسر جهان بسیار گسترده است، اما نکته حائز اهمیت این است که این انگل ها در مناطق مرطوب و گرم قادر به زنده ماندن و تکثیر بسیار بالایی هستند. به طور مثال در کشورهای آفریقایی و قاره آسیا میزان شیوع این عفونت بیشتر است.

این عفونت بیشتر در کشورهایی قابل مشاهده است که از سیستم بهداشت و درمان مناسبی برخوردار نیستند و به همین علت در کشورهای توسعه یافته به ندرت می توان این بیماری را مشاهده کرد، در این رابطه قابل ذکر است که شیوع این عفونت در ایالات متحده در مقایسه با دیگر کشورها در سطح پایین تری قرار دارد. اما در رابطه با اینکه نخستین بار چه کسی این نوع انگل را کشف کرد، اطلاعاتی در دسترس نیست.

چرخه انتقال انگل

در این قسمت قصد داریم مراحل انتقال این انگل را به تفصیل شرح دهیم:

1. در مرحله اول این کرم ها در روده انسان وجود دارند که روزانه به تعداد آنها اضافه می شود و ممکن است از طریق مدفوع نیز از بدن خارج شوند.
2. در مرحله دوم این انگل ها از طریق مدفوع خارج می شوند، گاهی ممکن است این تخم ها هنوز بارور نشده باشند و در صورتی که در شرایط مساعد که همان مکان مرطوب و گرم است، قرار بگیرند، رشد می کنند و منجر به عفونت می شوند.
3. در مرحله سوم این تخم های بارور شده از طریق دهان و با خوردن موادی که آغشته به این عفونت هستند، وارد بدن می شوند و مسیر خود را به سمت روده ادامه می دهند که ممکن است عوارضی که در بالا ذکر شد را به همراه داشته باشند.

این کرم ها تا مدت دو سال می توانند زنده بمانند که با توجه به عدم وجود اکسیژن این زمان متغیر است و ممکن است سه ماه نیز طول بکشد، در شرایطی که سرما وجود داشته باشد، این کرم ها مدت زمان بیشتری را هم می توانند زندگی کنند.

علائم انگل آسکاریازیس

​

علائم انگل آسکاریازیس

افراد مبتلا به این نوع انگل در ابتدا علائم شایع و قابل مشاهده ای ندارند، اما پس از رشد و بالغ تر شدن و بروز نشانه های دیگر می توان با آزمایشات از نمونه مدفوع احتمال وجود این عفونت را مورد بررسی قرار داد. در ذیل به برخی از علائم این بیماری می پردازیم:

• شایع ترین علامت آن درد در ناحیه شکم است.
• حالت تهوع و استفراغ
• انسداد روده ها به علت وجود کرم های متعدد که باعث درد می شوند و فورا باید به پزشک مراجعه کرد.
• انسداد مجرا که به وسیله کرم در کبد یا پانکراس اتفاق می افتد.
• عدم تمایل به خوردن و آشامیدن و از دست دادن اشتها
• تنگی نفس که انسداد در ناحیه ریه را نشان می دهد.
• بروز کهیر یا حساسیت های پوستی
• نشانه های بروز آسم
• استفراغ های خونی
• کاهش وزن که این مورد اغلب در کودکان اتفاق می افتد.
• مشاهده این کرم ها در مدفوع

در نهایت می توان بیان کرد که این عوارض و علائم اغلب در افرادی که در سنین پایین تری قرار دارند، از شدت بیشتری برخوردار است. زیرا طول روده این افراد به نسبت کمتر است و احتمال انسداد بیشتری وجود دارد.

خطرات ناشی از این بیماری چیست؟

در بالا به علائمی که نشانگر وجود این بیماری است، اشاره شد، حال می خواهیم خطراتی که در پی این عفونت بروز می کند را بررسی کنیم. زمانی که این کرم ها در روده وجود دارند، از مواد مغذی که وارد روده می شوند، تغذیه می کنند. در صورتی که تعداد این کرم ها افزایش یابد، میزان استفاده از این مواد نیز بیشتر خواهد شد. در نتیجه فرد به سوء هاضمه دچار می شود.

علاوه بر این هنگامی که فرد دچار درد در شکم یا سایر نواحی بدن است، حملات عصبی نیز به او دست می دهد که در پی این تحریکات عصبی ممکن است فرد دست به انجام کارهایی بزند که در حالت عادی امکان نداشته است.

از دیگر خطرات می توان بالا رفتن درجه حرارت بدن را نام برد که می تواند زمینه ساز تشنج نیز شود. از دیگر خطرات این است که فرد مبتلا خواب های آشفته ای می بیند که در نهایت منجر به بی خوابی شده و به دنبال آن تحریک عصبی ایجاد می شود.

6 راه پیشگیری از ابتلا به آسکاریازیس

​

پیشگیری از ابتلا به آسکاریازیس

1. خودداری از تماس با خاک، زیار ممکن است این خاک آلوده به این انگل باشد.
2. شستن دست ها با آب و صابون پس از داشتن تماس با خاک.
3. شستن میوه و سبزیجات خام قبل از مصرف.
4. مراقبت از کودکان و آموزش شستن دست ها به آنان زمانی که به خاک دست می زنند.
5. پرهیز از خوردن و آشامیدن در محیط هایی که احتمال می دهید انگل وجود دارد.
6. عدم استفاده از حمام در محیط های ناپاک

راه های تشخیص این بیماری

در ابتدا باید یادآور شویم تنها راه اطمینان یافتن از وجود این انگل مراجعه به پزشک و بررسی نمونه مدفوع است. در صورتی که تشخیص داده شود شما مبتلا به این انگل هستید، ممکن است برای حصول اطمینان بیشتر سی تی اسکن، سونوگرافی و ام آر آی را نیز برای شما در نظر بگیرند.

همچنین یکی دیگر از راه ها آندوسکوپی است که امکان دارد پزشک متخصص برای شما در نظر بگیرد.

آیا این بیماری درمان خانگی نیز دارد؟

پس از بروز درد در نواحی مختلف بدن شما ممکن است به خوردن داروهایی جهت تسکین درد روی بیاورید، اما باید یادآور شویم زمانی که علت درد وجود این انگل باشد تا زمانی که به طور کامل از بدن شما خارج نشود، امکان کاهش درد و درمان آن وجود ندارد.

در نتیجه جهت درمان این بیماری درمان خانگی را نمی توان در نظر گرفت، تنها راه های پیش روی شما، مراجعه به سایت دکتر متخصص گوارش و کبد، یافتن دکتر متخصص گوارش در تهران یا در محل زندگیتان است.

راه های درمان آسکاریازیس در صورت مراجعه به پزشک

​

درمان آسکاریازیس

زمانی که پزشک ابتلای شما به این عفونت را تشخیص داد، معمولا در مرحله اول داروهای ضدانگل را تجویز می کند که نام این داروها عبارتند از:

• آلبندازول
• ایورمکتین
• مبندازول

هر سه مورد بالا جهت درمان در انسان به کار می رود که این درمان بین یک تا سه روز به زمان احتیاج دارد.
در صورتی که بیماری شما پیشرفته تر باشد، نیاز به درمان های دیگری پیش می آید که این درمان ها فقط به کمک بهترین دکتر متخصص گوارش انجام می پذیرد. ممکن است به علت انسداد به وسیله کرم ها پزشک انجام جراحی را مناسب ببیند.

در پایان گفتن این مطلب خالی از لطف نیست که شما جهت کسب هرگونه اطلاعات و درمان این عفونت می توانید به سایت دکتر با من مراجعه کنید و با بهترین متخصص ها در ارتباط باشید. لازم به ذکر است این سایت آماده خدمت رسانی به صورت 24 ساعته خواهد بود و امکان جستجوی بهترین دکتر متخصص گوارش در هر زمینه ای که تمایل دارید را فراهم آورده است.

کلام آخر

در پایان باید یادآور شویم که عفونت آسکاریازیس از خطرناک ترین انگل ها شناخته شده است که با توجه به مطالب بالا، در صورت عدم توجه و درمان های خودسرانه ممکن است این بیماری پیشرفته تر شود و در نهایت درمان های سخت تر و هزینه های گزاف تری را برای شما به وجود می آورد.

پس از یاد نبرید که مراجعه به پزشک متخصص و انجام آزمایشات بهترین راه حل برای درمان این بیماری به شمار می رود. همچنین رعایت نکات بهداشتی ذکر شده نیز جهت پیشگیری از ابتلا الزامی است.

امیدواریم مطالب گفته شده در این مقاله برای شما مفید و موثر بوده باشد و توانسته باشیم در این راستا به شما کمک کرده باشیم.

​

آرتریت روماتویید یا روماتیسم مفصلی چیست و راه درمان آن

​

بیماری آرتریت روماتویید یا روماتیسم مفصلی در دسته بیماری های خود ایمنی قرار دارد. مانند تمام بیماری های خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن انسان به اشتباه بخشی از بدن را به عنوان مهاجم خارجی شناسایی کرده و به آن حمله می کند.

این بیماری در ابتدا با علایم خفیف که تشخیص بیماری را سخت می کند، آغاز می شود، اما در مدت زمان کوتاهی شدت بیماری اوج می گیرد و روی بسیاری از مفاصل بدن مانند مچ دست، مفاصل پا، زانو و انگشتان پا و دست تاثیر می گذارد.

وقتی مفصل های بدن انسان آسیب می بینند، به مرور زمان فرم و شکل خود را از دست می دهند و احساس درد مزمن را سبب می شوند. این نکته را هم باید ذکر کرد که نشانه ها و علایم ممکن است بین دو فرد متفاوت بوده و شدت بیماری نیز مانند هم نباشد.

تعریف و معنی این بیماری

​

بیماری آرتریت روماتویید

بیماری آرتریت روماتویید یا همان روماتیسم مفصلی نوعی بیماری خود ایمنی التهابی است که با درگیر کردن مفاصل بدن انسان باعث درد، عدم ثبات و از دست دادن شکل اصلی خواهد شد.

درست است که بنا بر تحقیقات دانشمندان در اغلب موارد این بیماری مفاصل کوچک بدن را مورد تهاجم قرار می دهد، اما در بعضی از موارد، کیس هایی دیده شده است که مفاصل بزرگتر مانند شانه یا زانو را درگیر کرده و حرکت را به سمت مفاصل دیگر شروع می کند.

این بیماری معمولا در میانسالی بروز می کند؛ اما نمی توان به طور قطع سن خاصی را برای آن پیش بینی کرد. افراد در هر رده سنی که باشند، پتانسیل ابتلا به این بیماری را دارند.

بیماری خود ایمنی به چه معنا است؟

پیشتر به کلمه بیماری خود ایمنی اشاره شد، اما خود ایمنی واقعا به چه معنا است؟ بیایید برای درک بهتر، نگاهی به بیماری خود ایمنی داشته باشیم. بیماری های خود ایمنی از آن دسته بیماری های هستند که بدن انسان سلول های قسمتی از بدن را به عنوان مهاجم غیر خودی تشخیص می دهد و به آن حمله می کند. به طور مثال پوست یا مفاصل، دشمن تلقی می شوند و سیستم ایمنی لشکری از آنتی بادی ها را آزاد کرده و حمله را آغاز می کند.

سیستم هوشمند ایمنی بدن انسان در حالت عادی توانایی تشخیص سلول های خودی از غیر خودی را دارد، اما چرا در بعضی از موارد این تشخیص دچار مشکل می شود؟ متاسفانه دانشمندان هنوز اطلاعات دقیقی در دست ندارند.

نکته قابل ملاحظه بعدی این است که زنان تقریبا دو برابر مردان به انواع بیماری های خود ایمنی دچار می شوند. بیماری آرتریت روماتویید یا روماتیسم مفصلی یکی از همین بیماری های خود ایمنی است که با حمله سیستم دفاعی بدن به مفاصل آغاز می شود و موجب درد و سفتی مفاصل خواهد شد.

تاریخچه کامل این بیماری چیست؟

​

توماس سیدنهام پزشک بریتانیایی

آرتروز و روماتیسم از سال های دور گریبانگیر بشر بوده اند. اولین مشاهدات مربوط به وجود این بیماری حدود 1500 سال قبل از میلاد توسط پاپیروس ایبرس صورت گرفته است. همچنین شواهدی از مومیان مصری بدست آمده که این بیماری در میان آنان بسیار شایع بوده است.

در کتب پزشکی هندی که حدود 200 تا 300 سال قبل از میلاد نوشته شده اند، اشاراتی به بیماری شده که با درد و تورم مفاصل همراه است و باعث از دست دادن قدرت تحرک بدن انسان به صورت ثابت و ماندگار می شود.

بقراط نیز تعریفی از آرتریت را عنوان کرد، اما انواع آن را توصیف نکرد. بر اساس شواهد تاریخی و پزشکی، جالینوس بین سال های 129 تا 216 بعد از میلاد اصطلاح روماتیسم را معرفی کرد.

پاراسلسوس پزشک برجسته رومی در کتاب معروف «معدن چی ها و دیگر امراض آن ها»، این مورد را ذکر کرد که موادی که نمی توانند از طریق ادرار دفع شوند، در بدن به خصوص در مفاصل جمع شده که باعث وجود بیماری های مفصلی می شوند.

توماس سیدنهام پزشک بریتانیایی نیز در کتاب معروف خود به نام «مشاهدات پزشکی»، نوعی از روماتیسم مزمن را توصیف کرد. اما اولین پزشکی که در پایان نامه خود به روماتیسم مفصلی اشاره کرد، پزشک فرانسوی به نام آگوستین ژاکوب لاندره بووه در سال 1800 بود که البته تمامی تحقیقاتش درست نبود. وی این بیماری را به اشتباه شکل دیگری از نقرس معرفی کرد که در سال 1859 توسط آلفرد بارینگ گارود تصحیح شد. اما توصیف آگوستین ژاکوب لاندره بووه از بیماری روماتیسم به عنوان اولین تعریف توسط پزشکان مدرن قابل قبول است.

علائم و خطرات بیماری روماتیسم مفصلی

​

عوارض بیماری روماتیسم مفصلی

علایم بیماری آرتریت روماتویید در افراد مختلف ممکن است متفاوت به نظر برسد، اما در کلیت موضوع، علایم می توانند بسیار مشابه نیز باشند. به عنوان مثال خستگی، سفتی مفاصل، درد و … در اغلب افراد وجود دارد. در ادامه به بررسی علایم این بیماری خواهیم پرداخت.

• خستگی
• درد
• خشکی مفاصل
• کاهش یافتن دامنه حرکت
• کاهش وزن
• درد قفسه سینه
• احساس کسالت
• برجستگی در زیر پوست
• قرمزی روی پوست
• کم خوابی
• التهاب ریه
• کاهش تراکم استخوان
• التهاب عروق خونی

خستگی

از علایم شایع آرتریت روماتویید، خستگی بیش از حد است. البته می توان این گونه نیز گفت که شروع علایم این بیماری با خستگی آغاز می شود و به حدی پیشرفت می کند که بیمار از خستگی و بی حالی ممکن است به این نتیجه برسد که دچار افسردگی شده است.

درد

یکی دیگر از علایم مهم این بیماری که به تشخیص پزشک کمک می کند، احساس درد در بدن است. در اولین مراحل بیماری، درد در مفاصل کوچک مانند انگشتان ظاهر می شود، اما به مرور رشد می کند و درد تمام بدن را در بر می گیرد. البته از علل درد می توان به خشکی مفاصل نیز اشاره کرد.

خشکی مفاصل

به طور کلی داشتن تحرک امری ضروری است و پزشکان همواره افراد را به ورزش و تحرک تشویق می کنند. اما در این بیماری، داشتن یا نداشتن تحرک تاثیر چندانی در خشکی مفاصل ندارد. خشکی مفاصل اگر چه بعد از بیدار شدن در صبحگاه بیشتر ملموس است، اما ممکن است در تمام ساعات روز حس شود.

کاهش یافتن دامنه حرکت

بیماری آرتریت روماتویید شکل و ساختار مفصل ها را تغییر می دهد و امکان انجام بسیاری از حرکات را از فرد می گیرد؛ زیرا در این بیماری شکل تاندون ها و رباط ها تغییر می کند. وقتی بیماری شدت یافت، دیگر نمی توان به راحتی خم شد یا روی زمین نشست. در مورد کاهش دامنه حرکات، ورزش می تواند موثر باشد. حرکات آهسته و ملایم و به طور مستمر باعث افزایش دامنه حرکات می شود.

کاهش وزن

نوسانات وزنی در این بیماری بسیار شایع است، اما زمانی که بیشتر از میزان قابل قبول و غیر قابل برگشت شود، می تواند بسیار خطر آفرین باشد. تحلیل عضلات یکی از دلایل کاهش وزن بوده و اگر بدن انسان ماهیچه های خود را از دست بدهد، دچار کمبود وزن می شود که در موارد حاد، بیماری تقریبا غیر قابل جبران است.

در این بیماری حتی ممکن است قسمتی از عضلات بدن کوچک تر از قسمت دیگر به نظر برسد؛ زیرا بدن هارمونی و یکپارچگی خود را از دست می دهد.

درد قفسه سینه

بیماری آرتریت روماتویید می تواند باعث التهاب روی بافت های قفسه سینه بیمار شود و بافت را دچار آسیب کند. در این حالت بیمار دچار سوزش و درد ناگهانی غیر قابل توصیف می شود که بنا بر نظر پزشک باید آزمایش های مربوط را انجام دهد. نکته بسیار مهم این است که اگر میزان آسیب به بافت ها زیاد و به موقع شناسایی نشود، می تواند خطرات جبران ناپذیری به دنبال داشته باشد.

احساس کسالت

داشتن روماتیسم مفصلی با احساس کسالت و نداشتن انرژی رابطه مستقیم دارد. گاهی این احساس آنقدر پیشرفت کرده که از جسم فرد وارد روانش می شود و حس فراموشکاری و کرختی زیادی به بیمار می دهد. بدن در این بیماری خود ایمنی آنتی بادی ترشح می کند و این مواد روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارند. همچنین سطوح بالای التهاب در بدن، خود باعث احساس افسردگی می شود.

برجستگی در زیر پوست

بعد از مفاصل، پوست دومین قسمت بدن است که مورد تهاجم این بیماری قرار می گیرد. در بیماران روماتیسمی، گره های کوچکی زیر پوست وجود دارند که ناشی از آرتریت روماتویید و عوارض داروهای مصرفی هستند. این گره ها، ندول نام دارند و باعث مشکل خاصی در بیماران نمی شوند، اما از نظر زیبایی ناراحت کننده اند. پزشکان این ندول ها را از طریق جراحی خارج می کنند یا دوز داروها را تغییر می دهند.

قرمزی روی پوست

به دلیل وجود این بیماری، لکه های قرمز یا شرابی به صورت نقطه نقطه روی پوست رویت می شوند که گاهی می توانند تبدیل به زخم های بسیار دردناکی شوند. بثورات جلدی حاصل شده در این بیماری به دلیل عوارض جانبی داروهای مصرف شده است.

کم خوابی

دلایل زیادی در ارتباط با اختلالات خواب در بین بیمارانی که از روماتیسم مفصلی رنج می برند، وجود دارد. یکی از این موارد درد زیادی است که اشخاص هنگام خواب تجربه می کنند. زمانی که بی خوابی به سراغ افراد می آید، خود باعث ایجاد اضطراب و استرس و تشدید شرایط بیماری خواهد شد.

التهاب ریه

درگیری ریه در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید بسیار شایع است. این بیماری در ریه می تواند به شکل خطرناکی خود را بروز دهد. درگیری ریه به شکل ایجاد التهاب یا زخم در ریه، ایجاد گره های ریوی و تومورهای کوچک در ریه ظاهر می شود. ریه ها نیز از شایع ترین ارگان های درگیر در ابتلا به این بیماری هستند.

کاهش تراکم استخوان

داشتن استخوان های مستحکم نیازمند تغذیه سالم، ورزش، ژنتیک و جسمی عاری از بیماری است. متاسفانه در این بیماری خطرناک تراکم استخوان رو به زوال خواهد رفت و به مرور حتی برای انجام ساده ترین کارها فرد دچار مشکل خواهد شد. البته می توان با تغذیه مناسب و ورزش، کاهش تراکم استخوان را به تعویق انداخت.

التهاب عروق خونی

یکی دیگر از عوارض بیماری روماتیسم، التهاب عروق خونی است که در صورت زیاد شدن می تواند زندگی فرد را به خطر بیندازد. این بیماری وضعیت طبیعی عروق خونی را تغییر می دهد، آن ها را نازک یا ضخیم می کند که باعث محدود شدن جریان خون و آسیب به بافت ها و اندام های بدن انسان خواهد شد.

چگونه آرتریت روماتویید را با کمک دکتر روماتولوژیست درمان کنیم؟

باید این واقعیت را پذیرفت که متاسفانه درمان قطعی برای بیماری آرتریت روماتویید وجود ندارد. اما اگر هر چه زودتر به دکتر روماتولوژیست مشهور در تهران یا شهرهای دیگر مراجعه شود، کنترل بیماری برای فرد و پزشک راحت تر خواهد بود.

بهترین دکتر روماتولوژیست نیز در ابتدا با معاینه و گرفتن شرح حال بیمار اقدام به نوشتن آزمایش و عکسبرداری خواهد کرد. اغلب توصیه پزشکان برای کند شدن روند این بیماری در کنار دارو درمانی، ورزش سبک، تغذیه مناسب و تغییر سبک و روش زندگی شخص خواهد بود.

آیا درمان خانگی برای کنترل بیماری روماتیسم مفصلی وجود دارد؟

پاسخ به سوال فوق مثبت است. هر فرد مبتلا به این بیماری می تواند با رعایت یکسری راهکارها، این بیماری را در کنترل خود درآورد. در ادامه به چند مورد اشاره خواهیم داشت:

• آب درمانی
• یوگا
• پیاده روی
• استفاده از گیاهان دارویی مانند زردچوبه

سایت دکتر با من و خدماتی که ارائه می دهد

آیا تا کنون در نیمه های شب احساس ناراحتی یا مریضی داشته اید؟ آیا از دیدن نام صدها پزشک احساس کلافگی کرده اید؟ همه ما با این احساس ها آشنا هستیم؛ از این رو سایت دکتر با من طراحی شده است که به این نیاز به خوبی پاسخ دهد. سایت دکتر روماتولوژیست که می توان در آن به راحتی با دکتر روماتولوژیست مشهور در تهران ارتباط برقرار کرد، دکتر با من نام دارد. تنها کاری که شما باید انجام دهید، یک کلیک است.

شما می توانید به راحتی به سایت دکتر با من مراجعه کنید و وارد بخش پزشکی شوید، دکتر روماتولوژیست مورد نظر را انتخاب کرده و با او صحبت کنید.

سخن آخر

بیماری آرتریت روماتویید یکی از چالش برانگیزترین بیماری هایی است که بشر با آن روبرو شده است. در این بیماری نه تنها جسم، بلکه روان نیز درگیر می شود. منطقی برخورد کردن با این بیماری امری بسیار ضروری است که باید هر روز در جهت ارتقای آن کوشش کرد.

اگر خود شما خواننده گرامی یا یکی از نزدیکانتان با این بیماری دست و پنجه نرم می کند، باید به این نکته واقف باشید که سبک زندگی نقش بسیار مهمی در کنترل این بیماری دارد. تنظیم خواب، پیاده روی، تغذیه، مدیریت استرس، نوشیدن آب فراوان و مشاوره گرفتن از بهترین دکتر روماتولوژیست در وبسایت دکتر با من که 24 ساعته در اختیار مراجعین است، نقش بسزایی در کنترل این بیماری دارد.

​

آریتمی قلب چیست و راه درمان آن

​

امروزه بسیاری از مردم با مشکلات قلبی متفاوتی دست و پنجه نرم می کنند. قلب یکی از مهم ترین اجزای بدن است و ایجاد مشکل در عملکرد آن موجب ناراحتی افراد می شود. یکی از این بیماری های قلبی آریتمی قلب (Cardiac arrhythmias) نام دارد. اگر می خواهید با این بیماری بیشتر آشنا شوید و اطلاعات بیشتری در رابطه با آن بدست آورید، در ادامه با ما همراه باشید.

آریتمی قلب چیست؟

آریتمی به معنای مشکلات ریتم قلب است. اکثر افرادی که به این بیماری مبتلا هستند و ریتم قلبی نا منظمی دارند، اگر به درستی تشخیص داده شوند، می توانند زندگی عادی در کنار خانواده خود داشته باشند. آریتمی می تواند تمامی گروه های سنی را درگیر کند، اما در افراد مسن تر بیماری فیبریلاسیون دهلیزی شایع تر است.

اگر بافت قلب شما به دلیل هر بیماری آسیب دیده باشد، این احتمال که شما در معرض خطر ابتلا به بیماری آریتمی باشید، وجود دارد. برای مثال اگر حمله قلبی داشته اید، به نارسایی قلبی مبتلا هستید یا اگر به ویروس کرونا شدید مبتلا شدید، ممکن است به این بیماری دچار شوید.

انواع خاصی از آریتمی که در بیماران قلبی مختلف رخ می دهد، می تواند موجب مرگ برخی از آنها شود. البته این نکته را در نظر داشته باشید که اگر این بیماری زودتر تشخیص داده شود، می توان از این مرگ ها جلوگیری کرد.

محرک های متفاوتی از جمله بیماری های ویروسی، الکل، تنباکو، تغییر وضعیت بدن، ورزش، نوشیدنی های حاوی کافئین، برخی از داروهایی که بدون نسخه تجویز شده اند و داروهای تفریحی غیر قانونی برای آریتمی وجود دارد.

تاریخچه بیماری آریتمی قلب چیست؟

آشکار شدن مکانیسم های آریتمی به توانایی ثبت فعالیت الکتریکی قلب بستگی دارد. بدین ترتیب در سال 1901 زمانی که گالوانومتر ریسمانی که امکان ثبت دقیق الکتروکاردیوگرام در سطح بدن را فراهم کرد، توسط انیتهوون ساخته شد، مطالعه آریتمی قلب به روشی انفجاری توسعه یافت.

نقشه برداری از گسترش فعالسازی برای چندین دهه در طول یک آریتمی با یک الکترود «روینگ» انجام می شد. به صورتی که در مکان های متفاوت از قلب با ضبط همزمان سیگنال دیگری به عنوان مرجع زمانی قرار می گرفت.

بیماری آریتمی قلب چه علائمی دارد؟

​

علائم بیماری آریتمی قلب

گاهی اوقات ممکن است که آریتمی قلب بی صدا باشد و هیچ علائمی از خودش نشان ندهد. اما پزشکان می توانند با گرفتن نبض، گوش دادن به صدای قلب یا انجام دادن آزمایش های تشخیصی، ضربان قلب نامنظم در طول معاینه را پیدا کنند.

همچنین علائم این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• احساس از دست دادن ضربان قلب هنگامی که شما در حال انجام دویدن یا فلیپ فلاپ هستید.
• احساس کوبیدن قلب در سینه شما
• تنگی نفس
• ناراحتی قفسه سینه
• سر گیجه یا احساس سبکی سر
• احساس ضعف یا خستگی بسیار
• ضعیف شدن عضلات قلب

عوارض و خطرات بیماری آریتمی قلب

​

عوارض و خطرات بیماری آریتمی قلب

امروزه بیماری فیبریلاسیون دهلیزی در میلیون ها نفر شایع شده است، اما برای افراد مسن خطر بیشتری دارد. اعداد مربوط به تعداد بیماران مبتلا به بیماری آریتمی روزانه در حال افزایش است و اغلب افرادی که به این بیماری قلبی دچار می شوند، بالای 60 سال سن دارند. این تنها به این دلیل است که با افزایش سن امکان ایجاد بیماری های قلبی و دیگر بیماری ها در افراد مختلف افزایش می یابد.

این بیماری می تواند برای افراد مسن خطرناک تر باشد و همچنین درمان آن سخت تر شود. زیرا شرایط بدن آن ها امکان استفاده از هر نوع دارویی به آن ها را نمی دهد و ممکن است به بسیاری از داروها حساسیت داشته باشند. همچنین گاهی اوقات ممکن است که داروهای دیگری که آن ها مصرف می کنند، موجب به وجود آمدن بیماری آریتمی شود.

البته لازم است بدانید که برخی از انواع آریتمی هستند که بیشتر در کودکان و جوانان اتفاق می افتند. در این نوع بیماری آریتمی ممکن است که ضربان قلب به طور ناگهانی بسیار بالا برود و ناگهان به طور کامل متوقف شود.

درمان بیماری آریتمی قلب

​

درمان بیماری آریتمی قلب

بیماری آریتمی یک بیماری قلبی است، قلب هم یک بخش حیاتی از بدن ما محسوب می شود، در نتیجه با یک درمان خانگی ساده نمی توان آن را بهبود بخشید.

نحوه درمان آریتمی قلب به این بستگی دارد که آریتمی سریع، آهسته یا بلوک قلبی باشد. برای درمان آریتمی هر گونه علت زمینه ای آریتمی شما مانند نارسایی قلب نیز باید درمان شود.

درمان های مورد استفاده برای آریتمی عبارت هستند از:

• برخی از پزشکان برای جلوگیری از پیشرفت آریتمی و کنترل سرعت آن داروهای متفاوتی تجویز می کنند.
• کاردیوورژن الکتریکی دستگاهی است که با استفاده از الکتریسیته ریتم قلب را به حالت طبیعی باز می گرداند و بیمار را بیهوش یا آرام می کند.
• با استفاده از ابلیشن کاتتر بیمار را تحت بیهوشی موضعی یا عمومی قرار می دهند و با دقت آن قسمت از بافت قلب بیمار که باعث آریتمی می شود را از بین می برند.
• برخی مواقع دستگاه کوچکی به نام ضربان ساز را تحت بی حسی به صورت موضعی در قفسه سینه بیمار می کارند. ضربان ساز برای ساختن ضربان های طبیعی سیگنال های الکتریکی ایجاد می کند که به ایجاد ضربان قلب طبیعی کمک خواهد کرد.
• دفیبریلاتور کاردیوورتر همانند دستگاه ضربان ساز قابل کاشت است و ضربان قلب بیمار را کنترل می کند و هر زمان که قلب برای بازگشتن به حالت طبیعی به کمک نیاز داشته باشد، این دستگاه به آن کمک می کند تا به حالت طبیعی باز گردد.

چگونه بهترین پزشک قلب را پیدا کنیم؟

پس از مشاهده تمام این موارد متوجه شدیم که آریتمی قلب یک بیماری بسیار خطرناک است، در نتیجه بهتر است پس از مشاهده علائم آن در اولین فرصت به یک دکتر متخصص قلب و عروق مراجعه کنیم. اما چگونه می توانیم بهترین دکتر متخصص قلب تهران را پیدا کنیم؟ در این مواقع داشتن یک سایت از متخصصین مختلف که تمامی دکترهای متخصص قلب و عروق مربوط به این حوضه را در اختیار ما بگذارد، می تواند برای ما بسیار مفید باشد.

ما در رابطه با این مشکل سایت «دکتر با من» را به شما معرفی می کنیم. در سایت «دکتر با من» شما به راحتی می توانید دکتر متخصص قلب مشهور در تهران یا هر شهری که در آن زندگی می کنید را پیدا کنید. جالب است بدانید که این سایت منحصر به فرد شماره تلفن، آدرس مطب و تمامی اطلاعات بهترین پزشکی که شما انتخاب کرده اید را در اختیارتان می گذارد.

حرف آخر

مشاهده کردیم که بیماری آریتمی قلب می تواند همه افراد از کودکان گرفته تا افراد مسن را تهدید کند. همچنین برخی اوقات داشتن یک بیماری دیگر یا استفاده کردن از داروهای یک بیماری دیگر می تواند تبدیل به زمینه سازی برای مبتلا شدن به بیماری آریتمی شود. پس همیشه مراقب خودتان و سلامتی خود باشید که گرفتار چنین بیماری خطرناکی نشوید.

اما اگر اکنون با این بیماری درگیر هستید و به دنبال یک دکتر متخصص قلب برای درمان می گردید، سایت «دکتر با من» ایجاد شده است که در بحرانی ترین شرایط بهترین پزشکان را در رابطه با هر بیماری به شما عزیزان معرفی کند.

​

آکنه روزاسه چیست ؟ علائم و راه درمان آن

​

همیشه در مورد تغییرات پوستتان با پزشک متخصص پوست خود صحبت کنید، در حالی که آکنه روزاسه معمولا به نسبت خوش خیم است، تغییرات پوستی ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای جدی تری باشد که نیاز به درمان پزشکی دارد، با مطالعه این مقاله انواع این بیماری را شناسایی می کنید و در ادامه با درمان های پزشکی و خانگی به راحتی این بیماری را کنترل می کنید.

آکنه روزاسه چیست؟

این مورد نوعی آکنه بزرگسالی و بیماری پوستی طولانی مدت است که بیشتر صورت و گاهی اوقات چشم شما را هم درگیر می کند و باعث قرمزی و جوش می شود. این بیماری در زنان و افرادی که پوست روشن تری دارند شایع تر است، اما علائم در مردان می تواند بیشتر باشد، همچنین اغلب افراد میانسال و مسن به این بیماری مبتلا می شوند.

انواع مختلف این بیماری

​

انواع آکنه روزاسه

این بیماری چهار نوع است. اگرچه بسیاری از افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، بیش از یک نوع را تجربه می کنند.

• اریتماتوتلانژکتاتیک: همراه با قرمزی صورت و برافروختگی رگ های خونی قابل مشاهده است.
• پاپولوپوستولار: با جوش های آکنه مانند همراه است و بیشتر زنان میانسال را تحت تاثیر قرار می دهد.
• رینوفیما: این بیماری به صورت نادر به وجود می آید که با ضخیم شدن پوست روی بینی همراه است و بیشتر هم مردان به این نوع مبتلا می شوند.
• چشمی: علائم آن در ناحیه چشم متمرکز می شود.

علائم آکنه روزاسه

علائم این بیماری در هر نوع متفاوت است.

علائم اریتماتوتلانژکتاتیک

• برافروختگی و قرمزی در مرکز صورت شما
• رگ های خونی شکسته قابل مشاهده
• پوست متورم
• پوست حساس
• سوزش پوست
• پوست خشک، زبر و پوسته پوسته

علائم پاپولوپوستولار

• جوش های آکنه مانند و پوست بسیار قرمز
• پوست چرب
• تکه های برجسته پوست

علائم رینوفیما

• بافت پوست ناهموار
• پوست ضخیم روی بینی
• پوست ضخیم روی چانه، پیشانی، گونه ها و گوش ها
• منافذ بزرگ

علائم چشمی

• چشم های خون آلود و اشک آلود
• احساس سوزش در چشم
• چشم های خشک و خارش دار
• چشم هایی که به نور حساس اند
• کیست روی چشم
• کاهش دید
• شکستگی رگ های خونی روی پلک

تاریخچه این بیماری

​

تاریخچه بیماری آکنه روزاسه

اصطلاح این بیماری در نوشته های بیتمن دیده شد که آن را به شکل بالینی آکنه مطالعه می کرد، این سردرگمی در طول قرن نوزدهم وجود داشت.

زمانی که هبرا در اتریش و داریر در فرانسه روی این موضوع مطالعاتی انجام می دادند، تشخیص بین آکنه و روزاسه به وضوح انجام شد.

چه چیزی باعث به وجود آمدن آکنه روزاسه می شود؟

​

دلایل به وجود آمدن آکنه روزاسه

علت دقیق این بیماری مشخص نیست، ممکن است ترکیبی از عوامل ارثی و محیطی باشد، طی برخی تحقیقات مشخص شده که برخی از عوامل ممکن است علائم این بیماری را بدتر کند. این موارد شامل موارد زیر هستند:

• خوردن غذاهای تند
• خوردن مواد حاوی ترکیب سینامالئید مانند دارچین، شکلات، گوجه فرنگی و مرکبات
• نوشیدن قهوه و چای داغ

عوامل خطر ابتلا به این بیماری

عواملی وجود دارد که احتمال ابتلا به آکنه روزاسه را بیشتر از سایرین در شما ایجاد می کند، این بیماری اغلب در افراد بین 30 تا 50 سال مشاهده می شود، همچنین در افرادی که پوست روشن، موهای بلوند و چشمان آبی دارند، شایع تر است.

همچنین پیوندهای ژنتیکی با این بیماری وجود دارد، اگر سابقه خانوادگی این بیماری را داشته باشید، احتمال ابتلا به این بیماری در شما بیشتر خواهد بود. زنان بیشتر از مردان به این عارضه مبتلا می شوند، با این حال مردانی که به این بیماری مبتلا می شوند، علائم شدیدتری از خود نشان می دهند.

تشخیص این بیماری چگونه انجام می گیرد؟

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص استفاده نمی شود، متخصص پوست به راحتی می تواند آکنه روزاسه را با معاینه فیزیکی پوست شما تشخیص دهد، دکتر پوست ممکن است شما را به متخصص پوست تهران ارجاع دهد تا تشخیص داده شود که آیا به این بیماری مبتلا هستید یا بیماری پوستی دیگری دارید.

درمان این بیماری در صورت مراجعه به پزشک

پزشک متخصص پوست ممکن است یک آنتی بیوتیک خوراکی برای این بیماری تجویز کند، اگر این بیماری در حدی شدید است که به سایر داروهای خوراکی پاسخ نمی دهد، ممکن است پزشک ایزوترتینوئین را به شما پیشنهاد کند.

چگونه این علائم را کنترل کنیم؟

این بیماری قابل درمان نیست، اما می توانید اقداماتی را برای کنترل علائم خود انجام دهید.

از پوست خود با استفاده از پاک کننده های ملایم و محصولات مراقبت از پوست بدون چربی و بر پایه آب محافظت کنید، کرم ها و مرطوب کننده های صورت بدون روغن خریداری کنید، همچنین از محصولاتی که حاوی الکل، منتول، فندق جادوگر و لایه بردار هستند، پرهیز کنید.

درمان خانگی این بیماری

​

درمان خانگی آکنه روزاسه

اگر این بیماری بدون دلیل زمینه ای از نوع جدی تشخیص داده شد، گزینه هایی پیش روی شما قرار دارد. قبل از اینکه به دنبال داروهای تجویزی باشید، ممکن است بخواهید برخی از موارد زیر را امتحان کنید.

• آلوئه ورا

ژل برگ داخلی گیاه آلوئه ورا نرم کننده و مرطوب کننده است، می توانید به عنوان یک درمان موضعی برای این بیماری در نظر بگیرید.

• بید مشک

بید مشک به عنوان مکمل، عصاره یا غذا در دسترس است.

• بابونه

بابونه هم مانند آلوئه ورا در محصولات مرطوب کننده پوست رایج است، اغلب به صورت موضعی در درمان گیاهی پوست ملتهب استفاده می شود.

• روغن نارگیل

در حالت کلی تحقیق علمی که نشان دهد روغن نارگیل در درمان بیماری آکنه روزاسه تاثیرگذار است، وجود ندارد. اما به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی که این روغن دارد، می تواند در بهبود علائم این نوع از آکنه تاثیرگذار باشد.

موارد گیاهی و طبیعی دیگری که در بهبود علائم این بیماری می تواند به مبتلایان کمک کند، شامل کامفری (متعلق به خانواده گاوزبان)، چای سبز، اسانس اسطوخودوس، عسل خام و زردچوبه می شوند.

کلام آخر

همیشه در مورد تغییرات پوست خود با پزشک فوق تخصص پوست در سایت دکتر با من صحبت کنید، در حالی که آکنه روزاسه معمولا به نسبت خوش خیم است، تغییرات پوستی ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای جدی تری باشد که نیاز به درمان پزشکی دارد. با مراجعه به سایت دکتر با من که 24 ساعته در اختیار شما است، می توانید سایت و شماره تماس پزشک پوست مورد نظر را دریافت کنید.

​

قطع قاعدگی یا آمنوره ثانویه چیست و راه درمان آن

​

شاید آمنوره برای شما نامی آشنا باشد، اما در مورد آمنوره یا فقدان قاعدگی یا علت بروز آن چه می دانید؟ فکر می کنید که آمنوره در چه حد خطرناک است؟ تصور شما از این مشکل این است که دائمی است یا برطرف خواهد شد؟ در این مقاله به موضوع آمنوره ثانویه یا قطع قاعدگی پرداختیم که می تواند پاسخگوی این پرسش ها باشد.

آمنوره از نوع ثانویه یا قطع قاعدگی به عنوان عارضه ای شایع شناخته شده است. پریود نشدن در دوران بارداری یا پس از یائسگی را می توان امری طبیعی در نظر گرفت. این در حالی است که در سایر مواقع ممکن است قطع قاعدگی نشان دهنده مبتلا شدن به یک بیماری جدی باشد.

این مقاله به همین موضوع پرداخته است. هدف محتوای مقاله حاضر این است که بعد از اشاره به مواردی مانند معرفی، دلایل، عوامل موثر، علائم، خطرات و روش های شناسایی و تشخیص، راهکارهای درمان آن را ارائه خواهد کرد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

آمنوره ثانویه چیست؟

قبل از تعریف این بیماری، لازم است به این نکته توجه شود که این مشکل، عارضه ای طبیعی به حساب می آید که مشاهده آن در بسیاری از خانم ها به صورت موقتی یا دائمی ممکن است.

معمولا به وجود آمدن آمنوره به علت تغییر عملکرد یا مشکل در برخی از نواحی دستگاه تولید مثل خانم ها است. پریود بانوان هنگام پیش از بلوغ یا دوران بارداری، شیردهی و یائسگی رخ نمی دهد.

با این حال در صورت توقف قاعدگی فرد برای مدت 3 ماه یا بیشتر در سنین مناسب باروری (یعنی فاصله بلوغ تا یائسگی) احتمال بروز این عارضه وجود خواهد داشت.

این به شرطی است که قبل از این اتفاق، پریود شدن فرد برای مدت حداقل 6 ماه به صورت منظم بوده باشد. گفت و گو با پزشک متخصص زنان و زایمان و دکتر متخصص غدد در این زمینه توصیه می شود.

علائم این بیماری چیست؟

​

علائم آمنوره ثانویه

علائم این بیماری به عواملی بستگی دارد که در ایجاد آن موثر بوده اند. با این وجود شایع ترین نشانه های قطع قاعدگی شامل موارد زیر است:

• ریزش مو
• تغییرات بینایی
• سردرد
• ترشحات نوک سینه
• درد لگن
• موهای زائد صورت
• گر گرفتگی
• آکنه
• خشکی واژن

علل این بیماری شامل چه مواردی است؟

​

علل آمنوره ثانویه

در طی یک چرخه قاعدگی طبیعی، افزایش سطح استروژن رخ می دهد. استروژن، هورمونی است که رشد جنسی و تولید مثل در زنان را عهده دار است.

سطح بالای این هورمون موجب ضخیم شدن پوشش داخلی رحم شده که منجر به رهاسازی تخمک می شود. عدم باروری موجب از بین رفتن تخمک می شود. این امر، کاهش سطح استروژن را به دنبال دارد.

در دوران قاعدگی، خروج دیواره های ضخیم شده رحم و خون اضافی ناشی از ریزش بافت ها از راه واژن صورت می گیرد. با این حال، مختل شدن این روند می تواند در نتیجه عوامل خاصی رخ دهد. امکان قطع قاعدگی در اثر دلایل بالقوه متعددی وجود دارد.

به عنوان مثال مشکلات غده هیپوفیز یا تیروئید می تواند این عارضه را به وجود آورد. عملکرد صحیح غدد مطرح شده همراه با ترشح هورمون هایی است که برای قاعدگی مورد نیاز است.

در مجموع می توان گفت که دلایل احتمالی بروز آمنوره ثانویه شامل موارد زیر است:

• لاغری شدید
• چاقی
• بی اشتهایی عصبی
• تغییر وزن ناگهانی و شدید
• ورزش بیش از حد
• استرس
• تغذیه نامناسب و ضعیف
• سرطان تخمدان
• سندرم تخمدان پلی کیستیک
• کیست تخمدان غیرسرطانی
• برداشتن تخمدان یا رحم
• اختلالات آدرنال یا بیماری های غدد فوق کلیوی
• مشکلات مرتبط با کم کاری یا پرکاری غده تیروئید
• استرس یا افسردگی
• عدم تعادل هورمونی به معنای سطح استروژن پایین یا سطح تستوسترون بالا
• استفاده از داروهای فشار خون
• استفاده از دارو برای مقابله با مشکلات روحی، روانی، عصبی و روان پریشی
• شیمی درمانی و پرتو درمانی به منظور مقابله با انواع سرطان
• ابتلا به بیماری های مزمن از علل بروز آمنوره ثانویه
• استفاده از داروی ضد حساسیت برای رفع آلرژی
• استفاده از برخی از روش های پیشگیری از بارداری مانند داروهای ضد بارداری
• نارسایی اولیه تخمدان و یائسگی پیش از 40 سالگی
• کورتاژهای قبلی
• اختلالات هیپوتالاموس مانند آمنوره هیپوتالاموس عملکردی که به آن آمنوره هیپوتالاموس نیز گفته می شود. «آمنوره هیپوتالاموس عملکردی» را می توان یک بیماری در نظر گرفت که در آن آمنوره همراه با استرس یا کاهش وزن رخ می دهد. با این وجود نمی توان گفت که بروز این عارضه با یک مشکل ارگانیک در بدن زن ارتباط دارد.
• اختلالات هیپوفیز مانند به وجود آمدن تومورهای خوش خیم در این ناحیه یا ترشح پرولاکتین به میزان بیش از حد

دلایل طبیعی قطع قاعدگی شامل موارد زیر است:

• شیردهی
• بارداری
• آغاز، توقف یا تغییر در روند کنترل بارداری
• یائسگی

انواع آمنوره

طبقه بندی آمنوره در دو نوع است.

آمنوره اولیه

آمنوره اولیه را می توان وضعیتی تعریف کرد که در آن دختری نوجوان با رسیدن به سن 16 سالگی یا پشت سر گذاشتن آن، هنوز با اولین قاعدگی خود مواجه نشده است. این وضعیت نادر است و به ندرت رخ می دهد. در اغلب دختران، قاعدگی میان سنین 9 تا 18 سالگی رخ می دهد. به طور کلی می توان گفت که میانگین سن شروع سیکل قاعدگی، 12 سالگی است.

آمنوره ثانویه

زمانی که توقف پریود فرد بعد از آغاز چرخه قاعدگی به مدت حداقل 3 ماه رخ دهد، عارضه قطع قاعدگی اتفاق خواهد افتاد. شیوع این عارضه به مراتب بیشتر از نوع قبلی است. در اغلب موارد، درمان قطعی آمنوره اولیه و ثانویه با رسیدگی به موقع و رعایت توصیه های پزشکی امکان پذیر است. نکته قابل توجه این است که احتمال ارتباط داشتن آمنوره ثانویه و بارداری با یکدیگر وجود دارد.

نکته: از شایع ترین دلایل قطع قاعدگی می توان به عدم تعادل هورمونی اشاره کرد.

تشخیص بیماری

در صورت قطع شدن پریود فرد برای سه دوره پشت سر هم، مراجعه به پزشک و سایت دکتر متخصص زنان الزامی است. ممکن است قطع قاعدگی نشان دهنده وجود یک بیماری زمینه ای باشد که نیازمند درمان است. برای تشخیص این بیماری احتمال دارد پزشک قبل از هر چیز به تجویز آزمایش رد بارداری یا رد یائسگی بپردازد.

سپس مجموعه ای از آزمایش های خون تجویز می شود که میزان تستوسترون، استروژن، پروژسترون و هورمون های دیگر را تعیین می کند.

به علاوه ممکن است برای بیمار مواردی مانند سی تی اسکن، ام آر آی، سونوگرافی و معاینه لگن تجویز شود تا دلایل احتمالی قطع قاعدگی شناسایی شود. انجام این آزمایش ها برای مشاهده اندام های داخلی و اطمینان از سلامتی آنها کمک کننده است.

در عین حال، شرح علائم و سابقه پزشکی فرد برای پزشک الزامی است. از بین این علائم و سوابق می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تاریخ آخرین قاعدگی
• تمامی علائم و نشانه های تجربه شده
• مدت زمان دقیق قطع قاعدگی
• تغییرات اخیر در رژیم غذایی، ورزش یا میزان وزن
• همه داروهای مصرفی شامل مکمل های غذایی، داروهای فاقد نسخه و داروها و راهکارهای استفاده شده برای کنترل بارداری
• چالش های عاطفی در زندگی

شیوه های پیشگیری از آمنوره ثانویه

​

شیوه های پیشگیری از آمنوره ثانویه

راهکارهای پیشگیری از این بیماری شامل موارد زیر است:

• تغذیه سالم و متعادل
• کنترل وزن
• مدیریت و کنترل استرس
• مراجعه به پزشک به صورت منظم
• اجرای منظم تمرینات ورزشی به صورت ملایم و منظم

خطرات بیماری و عوارض آمنوره ثانویه

شایع ترین عوارض قطع قاعدگی و در حقیقت خطرات این بیماری شامل موارد زیر است.

ناباروری و مشکلات بارداری

بین آمنوره و مشکلات بارداری می تواند ارتباطی وجود داشته باشد. توقف روند تخمک گذاری و قطع قاعدگی موجب کاهش احتمال بارداری می شود یا به طور کلی آن را منتفی می کند.

سقط جنین

اگر علت بروز آمنوره، عدم تعادل باشد، این امر می تواند ایجاد مشکلاتی مانند سقط جنین را به همراه داشته باشد که در این مورد مراجعه به دکتر سقط جنین و مشورت با وی توصیه می شود.

پوکی استخوان

ممکن است کاهش میزان ترشح هورمون هایی مانند استروژن موجب تحت تاثیر قرار گرفتن استحکام و انسجام بافت استخوان ها شود که منجر به پوکی استخوان خواهد شد.

بیماری های قلبی و عروقی

تغییرات هورمونی و فشار خون بالا در اثر قطع پریود ممکن است سکته قلبی، ایجاد بیماری های قلبی و عروقی و اتساع شرایین را به دنبال داشته باشد.

درد لگن

در صورت قطع قاعدگی بر اثر مشکلات ساختاری در آناتومی فرد، احتمال پیدایش دردهایی مداوم در ناحیه لگن وجود خواهد داشت.

افرادی که بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند

برخی از افراد بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به بیماری آمنوره ثانویه قرار دارند که عبارتند از:

• افرادی که در پیشینه خانوادگی خود دارای سابقه قطع قاعدگی هستند. ممکن است این افراد زمینه های ارثی داشته باشند.
• اشخاصی که اختلالات خوردن دارند و با پرخوری یا کم خوری عصبی مواجه می شوند.
• افرادی که انجام دیلاتاسیون و کورتاژ یا روش برداشت الکتریکی حلقه ای را در سوابق خود داشته اند.
• افراد چاق یا بسیار لاغر
• اشخاص دارای برخی از اختلالات ژنتیکی یا کروموزومی
• افرادی که برنامه تغذیه سالم و منظمی ندارند.
• افرادی که تحت فشارهای عصبی و استرس شدید قرار دارند.
• افرادی که ورزش های بسیار سنگینی را به صورت مداوم یا حرفه ای اجرا می کنند.
• افراد مبتلا به برخی از بیماری های مزمن و زمینه ای

در راستای این موضوع، لازم است که سایت معتبری را به شما معرفی کنیم که بتوانید از طریق آن بهترین و باتجربه ترین متخصص زنان را پیدا کنید و نگرانی از بابت این مورد نداشته باشید.

دکتر با من می تواند بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباطی بهتر برقرار کند. همچنین این مجموعه ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز (مشاوره پزشکی و محصولات پزشکی) مراجعه کنندگان را انجام می دهد. در حقیقت این مجموعه می تواند به مواردی در زمینه مشخصات و نحوه دسترسی به هر متخصص و پزشک نیز به شما کمک کند.

ثبت و پیگیری چرخه قاعدگی

​

ثبت و پیگیری چرخه قاعدگی

تشخیص آمنوره ثانویه معمولا همراه با چالش است. در صورتی که دلایلی مانند بارداری این عارضه را ایجاد نکرده باشند، احتمال دارد که ثبت سابقه تغییرات چرخه قاعدگی فرد توسط پزشک معالج درخواست شود. این امر کمک می کند که عوامل موثر در ایجاد عارضه تشخیص داده شوند. به این منظور، اجرای روند زیر توصیه می شود:

• یادداشت طول مدت قاعدگی
• ثبت تاریخ آخرین پریود
• یادداشت کلیه داروهای مصرفی شامل داروهای تجویز شده یا بدون نسخه
• در نظر گرفتن تغییرات رژیم غذایی به طور جدی
• دقت به تغییرات تمرینات ورزشی
• در نظر گرفتن دقیق چالش های احساسی و روانی و تشریح این موارد برای پزشک

زمان مراجعه به پزشک

در صورت گذشتن مدت زمان 3 ماه از تاریخ آخرین قاعدگی و پریود نشدن باید مراجعه به پزشک زنان در اسرع وقت انجام گیرد. همچنین در صورت ملاحظه علائم زیر نیز باید با پزشک تماس گرفته شود:

• اختلال در حفظ تعادل
• اختلال در بینایی
• تغییرات در روند رویش موهای زائد بدن
• خروج ترشحات شیری از پستان

همانطور که توضیح دادیم، دکتر با من توانسته است مجموعه ای از بهترین متخصصان و پزشکان را برای متقاضیان معرفی کند. به این ترتیب افراد از موقعیت مکانی، تخصص، مشخصات، چگونگی دسترسی، شماره تلفن تماس و موارد دیگر مرتبط با هر پزشک آگاهی پیدا کرده و بر اساس آن متخصص مورد نظر خود را انتخاب می کنند.

درمان بیماری قطع قاعدگی

می توان به طور کلی گفت که آمنوره ثانویه اغلب نیازمند درمان است. اگر قطع شدن قاعدگی در نتیجه یائسگی یا بارداری رخ دهد، نیازمند درمان نیست. در موارد دیگر نیز انتخاب روش درمان بستگی به دلیل ایجاد کننده آن دارد.

درمان پزشکی و دارویی

می توان روش های زیر را به عنوان رایج ترین شیوه های درمان پزشکی این بیماری معرفی کرد:

• ارائه برنامه ای عملی برای رژیم کاهش وزن در افراد چاق
• آموزش شیوه کنترل و مدیریت استرس
• تجویز داروی مناسب برای درمان هورمونی و برطرف شدن اختلالات عملکرد غدد
• تغییر سطح ورزش
• درمان با پروژسترون و استروژن به منظور رفع خشکی واژن و گرگرفتگی
• جایگزین کردن تمرینات سنگین کاردیو با ورزش های قدرتی ملایم
• تجویز مکمل های دارای کلسیم و ویتامین دی (D) به منظور افزایش استحکام استخوان ها و جلوگیری از پوکی استخوان
• جراحی برای از بین بردن تومورهای رحم و تخمدان، اصلاح بافت اسکار یا چسبندگی رحم، خروج کیست تخمدان و برطرف شدن مشکلات ژنتیکی

نکته قابل توجه این است که در صورت ابتلای فرد به سرطان تخمدان احتمال دارد توصیه این باشد که ترکیبی از داروها، پرتودرمانی و شیمی درمانی مورد استفاده قرار گیرد.

درمان آمنوره ثانویه با طب سنتی

استفاده از گیاهان زیر برای درمان با طب سنتی مورد نیاز است:

• دمنوش یا عرق فالکس یونیکورن
• دمنوش یا عرق گیاه آنجلیکا سینسیس یا سنبل ختایی
• دمنوش یا عرض کوهوش آبی
• بذر شنبلیله خیسانده شده در آب
• شوید تازه، خشک یا به صورت عرق

مراجعه به پزشک و دکتر متخصص زنان در تهران و شهرهای دیگر

در اغلب موارد، درمان آمنوره ثانویه ممکن است، اگر چه ممکن است روند بهبودی به طول بینجامد. برخی از مشکلات پزشکی ممکن است موجب توقف چرخه قاعدگی به صورت دائمی شود. آشنایی با عوامل اثرگذار بر پیدایش این عارضه و به کارگیری راهکار درمانی مناسب مستلزم مراجعه به پزشک زنان و مشورت با وی است.

دکتر با من مجموعه ای از بهترین متخصصان و پزشکان را معرفی کرده است. به این ترتیب مراجعه کنندگان با ملاحظه دقیق اطلاعات هر پزشک می توانند آنها را بررسی کرده و بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنند.

افرادی که با این عارضه مواجه هستند و سایت دکتر متخصص زنان را جستجو می کنند، می توانند به وب سایت دکتر با من مراجعه کنند و از خدمات آن بهره مند شوند.

کلام آخر

در پایان می توان گفت که توقف خونریزی ماهیانه ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد و لزوما معنای ناباروری زن و ناتوانی بدن وی در به وجود آمدن یک جنین را نمی دهد. مواردی مانند بارداری، کیست تخمدان یا رحم، یائسگی و آمنوره را می توان از علل مختلف قطع دوره های قاعدگی شناخت.

در صورت قطع شدن پریود منظم به مدت 3 ماه و بیشتر یا قطع شدن پریود نامنظم به مدت حداقل 6 ماه، مراجعه به پزشک برای درمان های پزشکی ضرورت دارد. در اغلب موارد، درمان های خاصی وجود دارد که چنین مشکلی را برطرف می کند. تشخیص و درمان آمنوره باید توسط پزشک متخصص زنان انجام شود.

مشورت با متخصص زنان و زایمان بهترین روشی است که می تواند علت دقیق این مشکل را بیابد و آن را برطرف کند. در صورتی که مشکل جدی وجود داشته باشد، انجام اقدامات ذکر شده در این مقاله برای درمان لازم است.

​